Gosi - 04.11.1948, Qupperneq 3

- Ker-ttu þessart vitleysu- .
- Sg get’ tó ekVi gert .?Ó nvr pó ég hafi fengió fló á mig, ég var ekki meó
neina begar ég íor aó heiman- svo ég nlýt a5 hafa f'engió hana hérna í
skólanu-m.
- En maóur vcróur J>ó a5 stilla sig pó mann klæji svol-ítió, maóur þarf'
ekki aó standa og aka sór vinur' minn. Rödd Hr, Ryssling er ströng.
- Sg held ekki, ':x., Ryssi.ing, aó pú hafir nokkurntíma reyn.t- þa5 að hafa
fló, sem fær sér.gönguiúr eftir rryggjaliöunum á þér. - Ég'-hel-d að þú
hafir bitió mig, 'ég meina flóna, ég er sannarlega ekkert hrifinn af því
aó veróa flóarfæóa, " * ■ -
- Nú 'vil ég ekki heyra merra .i.m þessar. flær, ég vil fá aó heyra um
Oehlenschlæger, Hrv Ryssling slær lófanum svo fast í púltið, aó hann log
svíóur 1 hanh5 og þa.Ó kemur íonum í síst hetra skap.
Stæ-rkodder, hvers vegna e'.cur þú þér, ætlarÓu kannske að segja mér aó
þig klæji líka?
- Ég er viss um aú Oehlen' chlæger h.eföi ekki getaÓ skrifaó eina einustu
línu, ef hann heföi haft fló á bakinu, segir pillerik.
- Nú veit ég þaó segir ?uærkcdder.
- Hvaó veistu?, spyr Hr Ryssling.
- Hvaóan flœrnar hafa komió, Pillerik og ég fylgdumst'í skólann.í morgun
og þegar vik komum út götuna, stöó þar gammall maöur, sem baÓ okkur aó
fylgja sér yfir götun -u
- Nú og hvaó svo?, n ?yr Hr; Ryssling óþolinmóóur.
Þetta er bara uppstuni hjá Stærkodder, og hann heldur áfram:
- Vió þrifum í gaml . skrögginn, ég meina gamla manninn, og fylgdum honum
yfir götuna. A þenv.an hátt uróum vió aó ganga þétt upp vió hann, Pillerik
og ég. Ég tók eftir þvi aó hann haföi ekki komi" nálægt vatni og sápu í
nokkuó langan tím ,, cg s* R.rnn "'ar fúlskeggjaóur og síóhæróur. Ég býst
viÓ aó .hann hafi veriö meö' fiær, og þær stokkiÖ á okkur.
- Ég held aö þa" sóu tvæi" á rnér, ég finn f'yrir einhverju. fyrir ofan
hnéiö, tilkynni~. pillerik,
- Riö veröiö aö fara út í búriingsherbirgi leikfimissalsins og athuga
fötin ykkar gaumgæfilega, segir Hr. Ryssling.
- Fvaö er nú aÖ?, spyr söguk.ennarinn andvarpandi, um leiÖ og pillerik
allt í einu stekkur upp og slær Alf í skallann. DyggöaljósiÖ rekur upp
öskur.
- Raö var fló, segir PÁllerik,,
- Hittiröu hana?spyr Hrv Ryssiing.
- Nei, þvi miÖur, hún hiljóp niöur á bakiö á þér Alf.
- Alf byrjar aö aka sér. Jens fer aö dæmi hans, hann lítur illúölega á
Pillerik o.g Stærkodder, - Ég vil helst vera laus viö aÖ fá þessi húsdýr
ykkar á mig.
- Finnur þú fyrir noó:k u. Aif?, segir Hr. Ryssling.
- Mig klæjar sv.o á bak.i.nu? segir sá sern spuröur var og nuddar bakiö meö
hægri hend'inni,
- pax- er Vond meöferi á flónni, ef hún bítur Alf og fær eitthvaö af
blóöi hans í sig, segiv pillerii:, - hún getur fengiÖ magapínu af því.
- Ég er aÖ hugsa urn &Ö ef maxur nær í þessar bölvaöar flær, þá getur
maöur unniÖ sór inn no.urar krónur, meö þvi aö selja þær til náttúru-
gripasafnsins.
Nú bvr.jar Henr.ik aö aka sér, og er mjög órór í sætinu.
- Ég held -aö einhv.er af fiónum hans pilleriks hafi stokkiö yfir á mig.
Hrc Rvssling hexur sjálfur veriö drengur og hann lítur tortryggnislega
út. ‘
- Ég er hræddur um a.ö ó-föjn.J.umnn sé aö breiöast út, Pillerik klórar
sér á bakinu mev' ri1 Jvv-u.
- Vilja þeir sem hu 'c'r kláö n -yfirgefa bekkinn og fara út í búningsherbirgi
leikfimissal-nins og athugá fötin sin. Hr_ Ryssling bendir é dyrnar*
- paö er ein þarha... sástu hvernig hún stökk Stærkodder, hrópar Pillerik
og bendir ákafur á pultiö
- Jé þaÖ var íló, þaö er enginn vafi á því, hún stökk upp á púltiö._
Stærkodder kinkar kolli' og horfir samviskusamlega og meö sama ákafa, a
sama staÖ og vinur hans. . y
Ryssling sé. aö píi:Lo"i>, S+.ærrodder, Alf, Henrik og Jens aka sér'riu
allir, og r;ckvv' aÖiír uoí...ndur,
Hr. Ryssling fin;..-:'- allf i eirn aö hann sé fariÖ áö klæja, og hann
getur' ekki láiió veru moö aÖ ako sér svolítiö.
- Ég held aö vi:'- vex’öur; aö Itæota viö tímanri, Umsjónarmaöur, opnaÖu alla
glugga og fsiíö biö jvo út í leikfimishús og athugiö fötin ykkar vel.
Hr. Ryssling er þegar kominn áleiöis til kennarastofunnar, til aö gera
þaö sama. ' .
fegar hann er kominn >1 r kallfæri, hljómar hrifningarhlatur um allan
bekkinn. -- i essu "r&aduúu' viÖ fínt. ’ segir pillerik hlæg:andi, viö
sluppum viö oehleriöchlæger, og fengum fl-Salausan flóadans 1 staöinn.
- Nú er ég búinn ao segja svo oft aö ég sé meö kláöa, aö ég er farinn aö
trúa þvi sjálfu-r,
- Fugsaöu þér hrv-r nö harn p::yld; ganga í gildruna, þaö er éreiöanlegt aö
hann trúöi því a;" í'lóin 'hafi stok'-iÖ á hann.