Føroya kunngerðasavn A og B - 04.12.1964, Qupperneq 3
107
Nr. 65. 20. november.
BEGLUGERÐ
fyri metmgamevndina eftir
løgtingslógini um býarskipanir
og byggisamtyktir.
Við heimild í § 18, stk. 1, í
løgtingslóg nr. 13 frá 21. mai
1954 um býarskipanir og byggi-
samtyktir hevur lanđsstýrið
fyrisett:
§ 1.
Metingarnevndin setir støđd-
ina av endurgjaldinum, sum
©gnarmaður ella annar rætt-
indahavari eigur orsakað av
egnartøku ella avhending eftir
løgtingslóg nr. 13 frá 21. mai
1954 um býarskipanir og byggi-
samtyktir og tekur tær av-
erðir, ið serliga eru nevndar
lógini.
§ 2.
Metingarnevndin skal seta
enđurgjaldið eftir virðinum á
ognini í vanligum handli.
Stk. 2. Tá ið mett verður skal
takast við:
a. tann virðisøkingin, sum tað,
ið eftir er av ognini, verður
mett at fáa av teimum gjørdu
tiltøkum. Av hesum kann
endurgjaldið heilt falla burt-
ur, tá tey gjørdu tiltøk verða
mett at geva størri fyrimun
enn virði er av tí latna ella
rættindunum.
b. tær skerjingar, fyrivami ella
treytir, sum galdandi eru
fyri góðkenning av bygging
á ognini.
d. irm tað, ið latið verður, fyrst
kann nýtast seinri ella undir
vissum treytum.
e. inn eitt øki, ið tikið verður
til vegvíðkan, skal vera óbygt
eftir byggilóggávuni eila
longu hevur verið nýtt til
veg.
L um avhendingin ikki ger, at
ognin fer at liggja verri fyri
við veg, ella møguleikamir
at nýta tað, ið eftir verður
av ognini, eru teir somu, og
skal í hesum føri økið met-
ast sum økið aftanfyri.
g. um viðlíkahaldsskylda eftir
byggisamtykt er lokin.
h. um leiguinntøkur av ognini
em rímiligar sammett við
brúksvirðið.
Stk. 3. Tá avhending av ein-
»m parti av eini ogn ella rætt-
indum, knýttar til hennara,
ger, at ognin aftaná ta kravdu
avhendingina fær eina slíka
stødd, snið ella legu ella á ann-
an hátt soleiðis vorðin, at
hon ikki kann nýtast til sjálv-
støðuga bygging ella nýtast so-
leiðis sum fyrr, og ognarmað-
ur tí kann krevja alla ognina
tikna, skal nevndin royna at
fáa í lag býti annaðhvørt við
peningagjaldi ella við ognar-
býti. Verður ikki semja um
málið á vanligan hátt, kann
metingarnevndin, tá ið staðar-
umstøðumar tala fyri tí, krev-
ja, at lendi, ið nevndin virðis-
metir til sama virði, skulu
verða ognarbýtt.
Stk. 4. Nevndin skal við al-
mennari kunngerð tilsiga
møguligum rættindishavarum í
viðkomanđi ogn. Eigarar av
tinglýstum (tinglismnn) rætt-
indum skulu tilsigast í inn-
skrivaðum brævi, um bústaður
teirra er kendur. Tann, sum
ikki møtir, missir síni rætt-
indir, um tey ikki eru tinglýst
(tinglisin) ella lógarbundin.
§ 3.
Mál, sum verða løgd fyri
nevndina, verða viðgjørd á
fundum.
Stk. 2. Formaðurin ella vara-
maður hansara leiðir fundin og
leggur málini fram.
Stk. 3. Formaðurin boðar til
fundar við tilskilan um dags-
skrá og við í minsta lagi 8 daga
freist. Freistin kann tó styttast
ella fráfallast, um allir partar
samtykkja.
Stk. 4. Boðast skal til fundar
í seinasta lagi 14 đagar aftaná,
at eitt mál er lagt fyri nevnd-
ina.
Stk. 5. 011 mál skulu verða
avgreidd M> ár aftaná, at málið
er lagt fyri nevndina.
§ 4.
Nevndin er bert viðtøkufør
at kunna taka avgerð í einum
máli um endurgjalđ, tá hon er
fullmannað.
Til fyrireikandi fundir er
tað tó nóg mikið, at 2 limir
umframt formannin eru møttir.
§ 5.
Hvør nevndarlimur, sum
kann ikki møta til ein ella
fleiri fundir, skal beinanvegin