Bjarki - 17.06.1899, Blaðsíða 4

q6
LIFSÁBYRGÐARFJELAGIÐ »STAR.
»STAR» gcfur ábyrgðareigendum sínum kost á að hætta við
ábyrgðirnar eftir 3 ár, þeim að skaðlausu.
»STAR« borgar ábyrgðareigendum 90 prósent af ágóðanum.
»STAR« borgar ábyrgðina þó ábyrgðareigandi fyrirfari sjer.
»STAR« tekur ekki hærra iðgjald þó menn ferðist eða flytji
búferlum í aðrar heimsálfur.
Z.9 »STAR* hefur hankvæmari lífsábyrgðir fyrir börn, en nokkuð
annað lífsábyrgðafjelag.
»STAR« er útbreiddasta lífsábyrgðafjefag á Norðurlöndum,
Umboðsmaður á Seyðisfirði er verslunarmaður
Rolf Johansen.
.p
,0*
p
3"
P:
I
9
p.
cr
<<
3 3
0"S
7TO*
7TCD
E
-> 0)
3
u
£
C H-
T P
p. (D
’ ÖQ*
p
0)
©
Sandness tóvinnuhús
Allir, sem ull æfla að að senda utan í ár til þess að fá sjer falleg,
góð og ódýr klæði, svo sem cheviot, kamgarn, dres, kjólaefni,
vaðmál, ulster eða sængurteppi eða gólfteppi, og eins fínu sjölin al-
kunnu — ættu að senda ull sína Sandness tóvinnuhúsi; það hefur allar
nýustu tóvjelar og starfsmenn ágætlega æfða og vandvirka; það afgreiðir
fijótt og tekur bestu sort af hvitri ull í vinnulaun.
Sýnishorn og verðlistar eru scndir hverjum sem þess óskar.
Snúið yður til mín eða umboðsmanna minna,
Seyðisfirði 31. Mai 1899.
L. J. Iir.sland.
Munið eftir að ullarvinnuhúsið
„HILLEVAAG FABRIKKEFT
við Stafángur í Noregi vinnur besta, fallegasta, og ódýrasta fataefnið,
sem hægt er að fá úr íslenskri ull, einnig sjöl, gólf- og rúmteppi; þvf
ættu allir sem ætla að senda ull til tóskapar, að koma henni sem allra
fyrst til einhvers af umboðsmönnum verksiniðjunnar.
Umboðsmcnnirnir eru:
í Reykjavík hcrra bókhaldari Olafur Runólfsson.
- Stykkishólmi — verslunarstjóri Armann Bjarnarson.
- Eyjafirði — verslunarm. Jón Stefánsson á Svalbarðseyri.
- Vopnafirði — kaupmaður l'jetur Guðjohnsen.
- Brciðdal — verslunarstj. Bjarni Siggeirsson.
Aðalumboðsmaður Sig. kaupm. Johansen, á Seyðisfirði.
Aalgaards ullarverksmiðjur
í N o r e g i
vefa margbreyttari, fastari og fallegri dúka úr íslenskri
ull en nokkrar aðrar verksmiðjur í Noregi, enda hlutu þær
einar hæðst verðlaun (gullmedalíu) á sýníngunni í Björgvin
1898, (hinar verksmiðjurnar að eins silfurmedalíu).
NORÐMENN SJÁLFIR álíta því Aalgaards ullarverksnaiðjur
standa lángfremstar af öllum sínum verksmiðjum.
Þ V í ÆTTU ALLIR Á ISLANOI, er senda vilja ull til tóskap-
ar erlendis auðvitað að senda hana til þeirrar verksmiðju er
besta dúka gerir fullkomlega eins ódýra og fljótt af hendi
leysta og frá öðrum verksmiðjum.
A I. L A R ullarsendíngar sendast til mín eða umboðsmanna minna, og
mun jeg sjá um að viðskiftin gángi sem greiðast og ullar- eig-
endunum sem kostnaðarminnst.
VERÐLISTAR sendast þeim er óska og sýnishorn af fjölda mörg-
um tegundum eru til sýnis hjá mjer og umboðsmönnum mínum
sem eru :
á
Sauðárkróki hr,
Akureyri —
Vopnafirði —
Eskifirði —
Fáskrúðsfirði —
Hornafirði —
verslunarmaður Pj
— — M.
skraddari Jal
úrsmiður J6
ljósmyndari Á s
hreppstjóri Þo
;tur Pjetursson.
B. B 1 ö n d a 1.
:ob J ó ns son.
1 Hermansson
irimur Vigfússon.
rleifur Jónsson.
Seyðisfirði 27. Maí 1899.
Eyj. J ó n s s o n.
Umboðsmaður fyrir Aalgaards ullarverksmiðjur.
Nýir umboðsmenn á fjærliggjandi stöðum verða teknir.
Eyjólfur Jónsson
tekur nú
MP myndir
á hverjum degi frá kl. 10—.2
Eigandi: Prentfjel. Austfirðínga.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Þorsteinn Erlingsson.
Prentsmiðja Bjarka.
168
um af viðmótsblíðu, það hafði hún bætt upp með snörum aug-
um og sterkum örmum, scm gerðu alt, er í þeirra valdi stóð
til þess að halda upp úr höfðinu á ættinni.
Það mátti líka segja, að ekki væri vanþörf á því; Jens var
oft »að heiman« svona á sinn hátt, þegar aðrir stjettarbræður
hans voru að síldar- eða markrílaveiði.
Hann var annars eins og flestir svampar, þægur og hægur
í vöfum, og það jafnvel þegar breyskleikinn bugaði hann. Jens
átti tvo dreingi og eina stúlku og leit svo út sem hann hefði
ckki mikil kynni af þeim. Oft var það á leiðinní heim að hann
slagaði fram með einhverjum skíðgarðinum eða gekk krabba-
gáng eftir hinum mjóu og forugu götum, þá bar stundum svo
við, að hann nam staðar, lyfti upp blýþúngum augnalokunum,
og reyndi til að festa augun á einhverju, sem hann hafði veð-
ur af að hreyfðist nálægt sjer, gekk í bylgjum upp og niði.r
fyrir honum, og var að sjá sem í þoku.
Þetta voru sjómannabörn úr þorpinu, ýmist með glóhvítim
eða hörgulum kollum.
Þá rumdi í Jens; hann benti til þeirra með vísifíngrinum;
hann var æði skjálfhentur og var eins og hann væri að ski ifa
stafi eða draga myndír í loftinu.
þá- stönsuðu börnin; þau horfðu ýmist á hann flissandi efa
fóldu sig af hræðslu hvert á bak við annað, alt eftir þeim aldri
og þeim lífsþroska sem hvert hafði náð.
»£-e-e-r það Siggii1* segir Jens þá stamandi.
»Nei!« er svarað.
»Er það þá — — Jakob?« spyr hann aftur.
þá kom ckkert svar.
»Er það þn Jóhanna?< segir Jens.
169
þá er fyrst þögn og því næst er svarað »ne-ei« skírt og
greinilega. þá var eins ogjens yrði rólcgur. Nöfnin sem hann
hafði nefnt voru einmitt nöfnin á börnum hans; hann átti ein-
lægt bágt með að muna þau, en þegar hann nú hafði feingið
þessi neiyrði, þá fanst honum samviskan vera trí og frjáls þann
daginn.
Plugmyndin um skyldu og skyldurækt, er, og mun jafnan
verða, mjög misjöfn hjá mönnum í heimi þessum.
Fcingi Jens aftur á móti já upp á spurníngar sínar, þá fór
alt öðru vísi; þá ljet hann fyrst vísifíngurinn sfga, studdi hon-
um því næst á nefið, og hristi höfuðið um leið. Þegar hann
þá hafði staðið svolitla stund og hugsað sig um, þá sagði
hann við börnin mjög scint en fastmætlur: »þá — gctið —
þið — farið — heim — krakkarN
Plann hafði frið við alla menn nema einn; það var einn
maður sem hann var verulega hræddur við og það var hún
Anna.
Ilann var fyrir laungu hættur að hugsa um, hvort þcssi
ótti sinn hefði við nokkur rök að styðjast cða eingin, og e!ns
um það, hve hróplegt ránglæti han sýndi henni. Endur og
eins gat hún, eða þá einhver af Bjarnarættinni, mannað hann
dálítið upp og jalnvel komið honum út fyrir landsteinana. En
þegar Jens kom aftur úr slíkum ferðum, þá nagaði hann sig
mjög sáran í handarbökin. Það var þá eins og heimurinn um-
hverfis hann væri svo óvanalegur og svo ólíkur sjálfum sjer
að hann varð hræddur, og steyfti sjer sem fljótast á höfuðið
ofan í gleyrrskubrunninn, þar sem hann var vanur að liggja og
troða marvaf an:i, cins og æfðasti sundmaður.
Hann á ti tvo vini 1 heimi þcssvm.