Bjarki - 22.12.1899, Blaðsíða 4

20Q
Hvellhettur í patrónur stórar og
smáar á 30 og 35 au. hndr.
Hvellhettur fyrir framhlaðnínga
á 14 au. fiundr.
Högl stór og smá, góð tegund,
á 28 au. pd.
forhlöð úr flóka 500 í pakka á
1,20 til 1,40; forhlöð úr pappa
500 í pakka á 30 til 35 au. og
enn fleiri tegundir.
Smábyssuskot og salónbyssuskot
kúlu og hagla, frá 80 au. til 2 kr. hnd.
Þurkustokkar frá 20—50 au.
HleðsluVerkfæri I kr. og dýrari.
Teingur til að ná úr hvellhett-
unni 2—3 kr. o. fl. þess háttar
verkfæri.
Byssureimar á 0,90* til 1,50 kr.
Patrónutöskur 3,50 kr. og dýrari.
— belti 1.35 og dýrari.
Byssuhólkar úr striga með leðri
á 4—6 kr.
Knallpípur 0,23, gúmmí til að
fægja ryð af byssum 20 au.
Auk þess sem hjer er talið,
hef jeg marga aðra hluti byssum
tilheyrandi og svo má panta hjá
mjer allar aðrar byssutegundir.
Gerið svo vel að skrifa mjer ef
ykkur vanhagar um eitthvað af
þessu tægi, og það skal verða af-
greitt með fyrstu ferð.
St. Th. Jónsson.
Margskonar afbragðs snotur
kjólaefni, kærari jólagjafir en
noklKið annað, komu nú með Ceres.
Ef borgað er í peníngum gef
jeg 10 aura afslátt á hverri krónu.
SIG JOTANSEN.
RjÚpur verða keyftar með hæsta
verði hjer við verslpnina, gegn
peníngum og vörum.
Búðareyri 18. Nóv. 1899
Jóhann Vig-fússon.
Munið eftir að ullarvinnuhúsið
„HLLEVAAC FABRKKER“
við Stafángur í Noregi vinnur besta, faliegasta, og ódýrasta fataefnið,
sem hægt er að fá úr íslenskri ull, einnig sjöl, gólf- og rúmteppi; því
a;ttu allir sem ætia að senda ul! tii tóskapar, að koma hcnni sem.allra
fyrst til einhvers af umboðsmönnum verksmiðjunnar.
Umboðsinennirnir eru :
í Reykjavík' herra bókfiaidari Ólafur Ruriólfsson.
- Stykkishóimi — vcrsiunarstjóri Atraann Bjarnarson
- Eyjafirði • — verslurmrm Jón S t e f á n s só n . á .Svalbarðseyrj
- Vopnafirði — káupmaður Pjctur Guðjohnsen.
- Breiðda! — verslunarstj. B j a r ni Siggeirsson.
AðaiumboðSi'naður Sig kaupm. Johansert, á Scyðisfirði.
j
1
IW* JÓLAGJAFIR
IO0/0 afsláttur gegn peningum. “Tpjf
Hvert á að fara til að kaupa Jólagjafir?
Hvergi nema tií St. Th. JÓnssonar á Seyðisfirði.
Búðin hans er einmitt núna full af þessháttar vörum og skal hjer
aðeins drepið á það helsta:
Vasaúr Og klukkur í gull-silfur-nickel- og trjekössum. Baro-
meter, hitamælar, hallamælar og reykjarpípur mjög fínar.
Gullstáss, svo sem handhríngar, brjóstnálar, úrkeðjur, hnappar o. fl.
Silfurplett: Kökudiskar, kaffitau, teskeiðakörfur, sáldskeiðar,
matskeiðar og gaflar úr þreföldu siifurpletti, teskeiðar lausar og í öskj-
um (Etui), borðkransar. (Plat de menage), serviettuhríngir bæði úr
silfri og pletti og margt fleira.
KJOLATAU svo undur falleg og góð í mörgum tegundum.
SVUNTUTAU fjarska falleg.
PI Á L S T A U: flibbar, slaufur, manchettur o. fl.
SKEGGHNIFAR og skeggsápur góðar.
Auk þess margar aðrar vörur sem líka seljast með sama afslætti
mót peníngnum.
Kómið og skoðið áður en þið kaupið annarstaðar.
St Th. Jónsson
Rrunaábyrgðarfjelagið
»-Nye danske Brandforsik r-
ings Selskab*
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital
4,000,000 og Reservefond.800,000).
Tekur Áð 'sjer brunaábyrgð á
húsum, baejtim, gripum, verslunar-
vörum, innanh'úsmunurn o. fl. fyrir
fastákveðna fitla ' borgun (premie)
án þcss að reikna nokkra borgun
‘STir brunaábyrgðarskjöl (police)
eða stimpilgjald
Menn snúi sjer tii umboðsmans
fjelagsins á Seyðísfirði
ST TH. JÓNSSONAR.
Eigandi: 'Prentfjel. Austfirðínga.
„ horsteinn Erlíngsson;
Ritstj.: .
Porsteinn Gislason.
Ábyrgðarm. þorsteinn Erlingsson.
Prentsmiðja Bjarka.
27.2
inn, og það er rneð óðn_m orðurn, Anna Ivanovna. Á þetla
skai jeg færa yður fullar sönmir, ef þjer viljið aðeins leyfa mjes
,að fara minna 'ferða, Ekki þarf annað en að skygnast dálítið
'im þar rjett í grendinni . .«
»Sleppum því n.ú og fáfð þjer yður hcldur sæti. Söku-
dóigarnir hafa báðir beðið leingi f forstofiinni og þv! cr vfst
mál^komið, að vjg byrjum yfirheyrsluna. Dukofskij settist við
borðið, opnaði dómsmáiabókina og stakk nefinu á kaf ofan í bana.
‘Komið þjer inn með Nikolaj !<■ kallað) dómarinn, og að
vörmu spori kom hervörðurinn með giæpamanninn, náföian og
skjáifandi af ótta. »Taktu nú eftir Tetjokofi« sagði dómannn
»1879 sátuð þjer þrjátíu daga í fángeisi við vanalegan fánga-
kost fyrir þjófnað ,og 1883 í tuttugu daga í hörðu varðhaldi
við vatn og brauð fyrir samskonar tiltæki. Við könnumsl við
það alt sananL
Nikolaj varð svo forviða á aivisku dómarans, að hann stóð
rins og þrumulostinn. Hann var svo fár'amaður að hann fór
að gráta, og loks varð að senda hann út aftur, af þvf að bann
gat eingu orði upp komið.
-Komið þið bá með Psjekof«, sagði dómari.
Ekki var hann betri með eymdarskapsnn; hann var orðinn
Jekandi horaður og skininn og augun stóðu í honum, sljó og
fjörlaus.
»Setjið þjer yður niður, Psjckofiv sagði dómarinn. »Jeg
vona að þjer verðið skynsamur í þetia sinn og meðgángið nó
fyrir okkur. Ljettíð þjcr nú á samviskunni og komið þjer með
alt eins og það er. Heyrjð þjcr það'«
»]eg hef ekkert að meðgánga, jcg veit ekki neitt,« srg'i
Psjekof í hálfum hljóðum.
273
»í’á skal jcg segja yður alla söguna; eins og hún gekk,»
sagði dómarinn. »Lítið J'jer nú á; föstudagskvöldið góða sátuð
þjer inni hja Kljausof og drukkuð með honurn öl og þrennivín,
Nikoiaj var hjá ykkur og gekk um beina. Kl. I sagði Kijau-
sof, að hann vilöi fara að hátta, eins og vant var. Og meðan
bann var að taka af sjer skona rjeðust þið Nikolaj báðir á hann
eftir samteknu ráði og skcltuð honum upp í rúmið. Annar
ykkar hjelt á lionu."n fótunum en hinn höndunum. þá kom inn
þriðji maðurinn, sem var í vitorðinu, það var kvennmaður, sem
hafði heðið fyrir utan dyrnar; hún þrcif koddann til að kæfa
hann í, og á þann hátt var sómaverkið unnið, En í þeim
rvskíngum, sem þá urðu, sloknaði ijósið og hún tók þá upp úr
vasa sínum sænska eldspítuóskju og kvcikti aftur. Er ekki alt
rjett, sem jeg segi ? J.ú, það er ekki tii neins að bera á móti
því, jeg sje það á yður. — Og svo þegar búið var að kæfa
Kijausof, þá drösluðuð þið Nikolaj líkinu út um gluggann og
lögðuð jiað hjá stóru hvönninni, sem þar vex; svo'af ótta fyrir
því, að líkið kynni að lifna við aftur, flcnsuðuð þið í það með
hnífum eða einhverju öðru oddvopni. Síðan báruð þið líkið yf-
ir grasflötinn og lögðuð það undir runna og Ijetuð það liggja
þar þángað til þið sáuð ykkur fært að bera það leingra, út-
fyrir garðinn. . . . En hvað geingur að yður, maður? Er yð-
ur i!t?» sagði svo dómarinn alt í einu og leit á Psjckof, sem
var orðinn f<">lur einsog r.ár og ætlaði að leka niður af stólnum.
»Mjer er flösurt! það er að líðayfirmig! . . . Jú, það er
alt rjett, alt saman! En lofið þjer mjer að komast út! í guð-
anna bæi.um, sleppið mjer út!«
»Jæja, þ .rna fjekk jeg hann þó ioksins ti! að meðgánga,*
sagði Tschubikof hróðugur undir eins Og búið var að færa