Bjarki - 31.10.1900, Blaðsíða 4

Í72
Munið eftir að ullarvinnuhúsið
„HILLEVAAG FABRIKKER"
við Stafángur f Noregi vinnur besta, fallegasta, og ódýrasta fataefnið,
sem hægt er að fá úr fslenskri ull, einnig sjöl, gólf- og rúmteppi; því
ættu allir sem ætla að senda ull til tóskapar, að koma henni sem allra
fyrst til einhvers af umboðsmönnum verksmiðjunnar.
Umboðsmennirnir eru:
í Reykjavík herra bókhaldari Olafur Runólfsson.
- Stykkishólmi — vcrslunarstjóri Ármann Bjarnarson.
- Eyjafirði — verslunarm. Jón Stefánsson á SvalbarðseyriL
- Vopnafirði — kaupmaður Pjetur Guðjohnsen.
- Breiðdal — verslunarstj. Bjarni Siggeirsson.
Aðalumboðsmaður Sig. kaupm. Johansen, á Seyðisfirði.
Brunaábyrgðarfjelagíð
»Nye danske Brandforsikr-
i n g s S e1s ka b*
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital
4,000,000 og Reservefond 800,000).
Tekur að sjer brunaábyrgð á
húsum, bæjum, gripum, verslunar-
vörum, innanhúsmunum o. fl. fyrir
fastákveðna litla borgun (premie),
án þess að reikna nokkra borgun
fyrir brunaábyfgðarskjöl (police(
eða stimpilgjald.
Menn snúi sjer til umboðsmans
fjelagsins á Seyðisfirði
ST. TH. JÓNSSONAR.
Biiíegt.
Alfatnaður, yfirfrakkar, regnkáp-
ur — buxur bláar á 6 krónur.
Alt með io0/o afslætti á móti pen-
fngum í verslan
Sig. Jóhanser.s.
Úrgángsfisk
selur
Garðar.
SELSKINN hert, vel verkuð cru
vel borguð við Wathnes verslan.
Seyðisfirði 23. Júní igoo.
Jóh. Vigfússon.
að gefa sig fram við hlutaðeigandi
kennará innan ioka þessa mánaðar.
Skólarnir byria fyrsta Nóvembér
næstkomandi.
Bæjarfógetinn á Seyðisf. 22. Okt. 1900.
Jóh. Jóhannesson.
Hvílik nndur
Sjáið. Lesið. Heyrið.
Nýr
söðlasmiður
kominn á Seyðisfjörð, sem tekur
að sjer alskonar aðgerðir á brúk-
uðum reiðtígum og ennfremur að
breyta gömlum söðlum upp í
enskt lag.
ATHUGIÐ.
Á næstkomandi vetri verða ti!
söiu Reiðtígi af flestri gerð og alt
það reiðtígum tilheyrir, svo sem
ólar, töskur og fl og fl.
Efnið vandað, frágángur ágætur.
Alt mjög ódýrt eftir gæðum.
Ailir skiftavinir velkomnir.
Bakka við Seyðisíjörð, i8.0kt. igoo.
P d 11 Böðvarsson.
Duglegur, æfður og iip-
ur verslunarmaður getur
feingið góða og vel launaða stöðu,
sem forstoðumaður fyrir vínverslun
á Seyðisfirði, frá 1. Jan. 1901. —
Til þess að tá stöðuna verður um-
sækjandi að vera b i n d i n d i s-
m a ð u r. — Menn snúí sjer til
kaupmans Andr. Rasmussens
á Seyðisfirði fyrir I. Desember þ. á.
Skuldir,
I’eir sem hafa enn ekki borgað
skuidir sínar við þrotabú B. Thor-
steinsen & Co., samkvæmt munnl.
og skriflegum samíngum við mig,
verða tafarlaust lögsóttir strax og
tími leyfir í haust, og því best að
bregðast fljótt við og borga.
Seyðisf. 6. Okt. igoo.
S t. Th. Jónsson
(innheimtumaður).
Á g æ 11
íslenskt saltkjöt
fæst við Wathnes verslan.
Seyðisfirði 23. júní igoo
Jóhann Vigfússon.
HlSSffev. Alla þá sem enn eiga mjer
óborgaða beitu frá í sumar, bið
eg að borga mjer hið fyrsta.
Seyðisfirði 14. Scft. igoo.
jóhann Vígfússon.
Orgelharmonia
hljómfögur, vönduð og ódýr
frá 100 kr. írá hinni víðfrægu
verksmiðju Östlind & Almquist f
Svíþjóð, er hlotið hefur æðstu
verðlaun á fjöldamörgum sýníngum
vfðsvegar út um heim, og ýms
önaur hljóðfæri útvcgar L. S. Tóm-
asson á Seyðisfirði.
lVljóikurskilvinduna
Alexandra
geta skiftavinir mínir pantaðhjá mjer
með bestu kjörum.
Seyðisfirði 28. Mars igoo.
Sig. Johansen.
Eigandi: Prentfjel. Austfirðínga.
. horsteínn Erlingsson,
horstbinn Gislason.
Ábyrgðjirm. horsteinn Erlingsson.
Prentsmiðja Bjarka.
102
inn af hávaðanum niðri í höliinni, hljóminn frá Tambúrinum
og aiskonar hljóðfærum, kastaníettasmelli o. s. frv. og niðri í
súlnagaungunum sá hún dansandi kvennfóik, en don Francisco
og vinir hars horfðu á. Hann leit upp og kom auga á donna
Elvíru, heiisaði henni með bendíngu einsog tii þess að spurja,
hvernig henni litist á dansinn. Hún svaraði eingu og gekk
burtu. Vinir hans hlcgu að þessu svo hann reiddist. Hann
kallaði þá til hennar, en.hún svaraði ekki. Vinir hans hlógu
enn meir. I’að var meira en don Francisco gæti þolað. Hann
hljóp upp í turninn til donna Elvíru. Hann var grófyrtur, en
hún svaraði eingu orði. Loks gekk hún að búrinu til don
Pedros, lagði hendurnar yfrum það og sagði: »Guð veri lofað-
ur 'fyrir að jeg á þó einn vin hjer á jörðunni*. — »Att einn
v,n‘i öskraði don Fráneísco, þreif búrið og í sama bili lá það
fnolbrotið á marmaragólfinu niðri í súlnagaungunum og don Pcdro
dauður.
Don Francisco var harður í horn að taka, samur á sjó og
landi. »Svarta trjeð*, sem hann fiutti yfir hafið, hafði líka
feingið að kenna á .því. Á bxði þilförin var troðið svo mörg-
um sem fynr gátu komist, svo var lestin fylt og loks undirhol-
ið, þótt vatnið væri þar stundum alt að því tvö fet á dýpt.
Á öðrn þúíarinu vorn tómir karlmenn, á hinu tómt kvennfólk.
í skipi.-i var mjög loftilt og veikindi voru tíð. Eini skips-
iæknirinn var skamrcbyssa don Franciscos. Þó var hún ekki
notuö nema biyna nauðsyn bæ/i til, því »svarta trjeð* var í
háu verði.
1 ó haíðj ikipslæknir don Franciscos sent ekki sro fáar
alir til b.ira lífs; hann lcitaði til hans þegar hann var hrædd-
jr u.n .... -Æm veiki kynni að breiðast út nm skipið 0g cf tii
103
¥ill eyðileggja fyrir honum megnið af farminum. Bæði hann og
aðrir sáu þegar svo stóð á, að ekki var annað úrræði og því
var ekki til neins að láta slíka smámuni á sig bíta, enda gerðu
þeir það ckki heldur. En ef svo hefði farið að samviskan hefði
gert uppreist, þá var altaf það ráð til við þeim sjúkdómi, að
leita tii kirknanna með gull, gjafir og bænir.
En þessi atvinnugrein var ekki leingi jafnábatavænleg. Or-
sökin til þess var sú, að til og frá í Norðurálfunni, einkum
í norðlægari löndunum, fundu menn upp á að halda því fram,
að svertíngjarnir væru mcnn með sál einsog hvítu mennirnir.
Framan af haíði þess kenníng reyndar lítil áhríf. En smátt og
smátt vann hún samt fylgi- Og fyr en varði fóru jafnvel ríkiri
sjálf að serrja sín á milli um afnám þrælaverslunarinnar. I’að
tók auðvitað iángan tíma, því mörgum þótti harðleikið að eyði-
leggja jafnarðsaman atvinnuveg. Þeir litu svo á málið sem
Guð sjálfur mundi hafa tekið í taumana fyrir laungu síðan, ef
honum hefði þótt þrælaverslunin óhæfa, en það hafði hann als
ekki gert; miklu fremur leit svo út sem hún væri honum þókn-
anleg, þar sem hún hafði blcssast jafnvel og raun var á. Og
nú ætluðu jarðnesku stjórnendurnir að fara að taka framfyrir
hendurnar á honum og þóttust þá auðvitað vita betur en hann!
Á þessa leið var Iitið á málið af mörgum kristnum mönn-
um og þetta var skoðun don Franciscos. Og þegar hann færði
þessar sannanir frarn móti hinum heimskulegu nýmælum endaði
hann venjulega með því að hann fljettaði saman blótsyrðum til
árjettíngar. Honum sárnaði að láta svifta sig atvinnu sinni með
heimskulegum iagaboðum og svertíngjarnir, sem hann flutti vest-
ur eflir að þetta mál kom á flakk, feingu Iíka að kenna á reiði
hans. Nú var um að gera aö selja sem fiesta og græða sem