Bjarki - 24.12.1901, Blaðsíða 2

190-
notuð til fjárböðunar, eru
undanþegin aðflutníngsgjaidi.
Af hverju
pundi:
10. af kaffi og kaffibæti alls konar io aura.
11. — sykri og sírópi.......... 5 —
12. — tegrasi..................30 —
13. — súkkulaðe ...... 10 —
15. — cllum bijóstsykur og konfekt-
tegundum.................30 —
Brot úr tolleiníngu, sem nerna helmingi eða
meiru, skulu talin sem heil tolleining, en minni
brotum skal sleft.
Af vörum, sem ætlaðar eru til neytslu skip-
verjum sjálfum eða farþegum á því skípi, er
vörurnar flytur, skal eigi toll greiða, enda sje
skipsforðinn eigí rneiri en ætla má að nægi,
eftir því sem tíðkast hefur til þessa. Á-
kvörðun lögröglustjóra hjer að lútandi liggur
undir úrskurð Iandshöfðíngja.
SKAFTÍ JÓSEFSSON SEM
LEIÐAND! MAÐUR.
Skafti ritstjóri minnist í blaði sínu á útför
mannsins míns sálaða, og tekur það sjerstak-
lega fram, að sleft hafi verið þeim vessum úr
sálminum » Ailt eins og blómstrið eina » sem
nafn Jesús Krists sje ncfnt í.
»Þetta er svo fínt og svo meinlaust að
einginn hefur ástæðu til að sc-tja út á það«
hefur blaðstjórinn að líkindum hugsað í hjarta
sínu, þegar hann setti fram þessar setníngar.
Af mjer er nú það að seigja, að þegar jeg
las þcssa umtöluðu litlu grein í »Austra«datt
mjer í hug úlfurinn í sauðargærunni, og er þó
göfugra að hreyta að náunga sínum jafnvel
skammaryrðum sem allir hljóta að skilja, heldur
en að setja fram óljösar setningar, sem þó auð-
sjáanlega geta Ieitt aiþýðu til villu Og hleypi-
dóma, ekki síst þegar efnið varðar trúmál, því
það mun veika >a hlið flestra að verða þar
ómildir í dórnum cf einhvcr breytir þar til. En
það veit han i'igjan, að það kcmur í hlægi-
legamótsögn við a'vöruieysið, dauðann og deyfð-
ina og afturförina sem ailir vita að ríkir í
þjóðkirkjunni.
Nú leyfi jcg r. ier að benda ritstjóranum á
hvernig hann hcf 'i átt að rita um þetta um-
talaða efni, án þess að gjöra rángt, því vafa-
laust setur hann sig ekki út til þess að breyta
rnóti betri vitund, og víst kailar hann sig krist-
inn?
Ritstjórinn hefði mátt skýra máljð mcð því að
seigja, að fjórum seinusta vessunum hefði ver- I
ið slept úr sálminum » Allt eins og blómstrið
eina« fyrir samkvæmnis sakir,af því að í þeim
cru sterklega framhafin þau trúaratriði sem
bæði cru í mótsögn við þá trú sem hinn látni
fylgdi og ekkja i ans sömuleiðis er á rnóti.
Heldur Skafti Jósefsson að jeg þori ekki að
játa bæði fyrir honum og öðrum mönnum
að jeg er hætt að seigjast trúa því úr
barnalærdómi mínum sem jeg gat ekki lengur
trúað. Að breyta svona til eða að stíga slíkt
spor sem jeg hef stígið í þessu efni gerir
einginn rnaður, sem hugsar alvarlega, eftiP’stutta
umhugsún, heldur eftir margra ára innri bar-
áttu, og í öðru lagi gjörir einginn maður slíkt
nema af þeirri gildu ástæðu, að hann álítur
f þsð rjett, og af því að hann hefur fcingið I
stránga óbeit á að hræsna. Það sýnist nógu
mikill ábyrgðarhluti að hræsna fyrir möíinum
hvað þá fyrir sjálfum guðdómioum.
Jeg lýsi hjer yfir þeirri skoðun minni, að
þeir menn sem ekki virða að neinu hreinskilni
og sannlciksást í fari meðbræðra sinna og
systra, og föttroða frjálsa bugsun eða sönn
mannrjettindi, geti ómögulega talist með
menntuðum mönnum og vildi jeg meiga færa
þá inn í tölu ferfættu dýranna, eða fremur skor-
kvikindanna.
Arnbjörg Stefánsdóttir.
ESdsvoði á Akureyri. í fregnmiða, !
sem Stefnis sendir út 19. þ. m. , segir svo
frá stórkostlegum húsbruna á Akureyri nótt-
ina á undan:
»Semt í nótt varð sá atburður, að eldur
kom upp í »Hotel Akureyri ». Kl. 5 stóð
hótelið í björtu báli. Eldurinn las sig í hús
Sigvalda kaup.nanns, og þaðan 1 hús eldri
Mölleranna og í hús síra Geirs, og brunnu
þau hús öll mcð útihúsum. Frá hótelinu las
eldurinn sig í hús fógeta Kl. Jónssonar, og brann
hús hans með útihúsum, svo og hús OiaGuð-
mundssonar. Auk þess skemdist mjög a f
eldinum hús St. Stcphensens umboðsmanns, hús
Sigfúsar sál. Jónssonar, gamli barnaskólinn og
gamli spítalinn. A!1 iitullega var gengið fiam
í því, að bjarga þessum húsurn, enda var til
allrar hamingju veður kyrt var og kappsam-
samlega gengið fram í því, að bera úr húsun-
um inmbúin, eigi einasía úr þeim, er brunnu,
heldur og þeim, er hætta var búin. Konur i
eigi sfður en karlar hjálpuðu til að bjarga og
i'bera vatn og snjó og sjó.
I IIús þau er brunnið hafa eru virt til skatts
:
| um 40 þúsund krónur, en hafa víst öll veríð
J í brunaábyrgð.«
Maður frá Akureyri,sem hjcr er á ferð, segir
svo írá upptökum brunans: Eldurinn kom upp
í gestasvefnhúsi ci'iheyrandi »Hotel Akureyri »
og er álitið að hann stafi frá olíulampa í einu
af svefnherbergjunum.
. Gestur cinn hafði gleymt að slökkva hjá sjer
Ijósið um kvöldið áður en hann sofnaði og
skilið svo óhöndutega við það, að það kveykti
í þilinu.
A Akurcyri eru eingin slökkviáhpld, en að
lfkindum vetður þessi bruni til þess, að kaup-
staðarbúar útvegi sjer þau.
í’ettamun vera einhver sá mesti húsabrnnisem
fyrir hefur komið hjer á landi.
Björnson — Sverdrup í norskum
blöðum er nú sem stendur mikið þrætt um
einkennilegt mál. Það liggur við málaferlurn
milli barna Jóh. Sverdrups fyrv. ráðaneytis-
formanns,og vinstrimannaforíngjaogBjörnstjerne
Björnsons. Tildrögin ’eru þessi: 1 vetur er
leikið á Kristjaníuleikhúsinu leikrit eftir Björn-
son, sem út kom fyrir nokkrum árum, »PauI
Lange og Thora Pársberg«. Menn þykjast
skilja, að Björnson ætli í leikritinu að sýna
með aðalpersónunni, P, Lange, norska stjórn-
málamanninn Richter, sem skaut sig fyrir
nokkrum árum, og að hann gefi Johanni
Sverdrup sök á þeim óhöppum. Einkum
hefur ein setníng í leiknum vakið mikla gremju.
Hana vilja menn skilja sem aðdróttun að
Sverdrup fyrir að hafa falsað pólitískt skjal,
sem fara átti milli norska ríkisráðsins og
Richtcrs, að hann hafi stúngið binu rjetta
brjefi undir stó! og sjálfur búið út annað í
staðinn. Pó er Sverdrup hvergi nefndur í
leiknum, og jiersónan, sem þetta á að gera,
er ekki sýnd, heldur að eins nefnd afleikend-
unum, og þá kölluð »den Gamle«.
Yms af norsku blöðunum ruku upp til
handa og fóta og sögðu að ráðist væri á
«rrinningu« Sverdrups látins og beindu þeirri
spurnfngu að Björnson, hvort sá skilníngur
væri eigi rjettur. I stað þess, að svara því,
að þetta kæmi eingum við, segir Björnson :
»Jú«. IJtúr þessu hefur spunnist lángvinn
rimma. Björnson iciðir fram vit.risburði ýmsra
manna til sönnunar sínu máli, en aðrir mót-
mæla í ákafa og telja að minnsta kosti ósvinnu
að draga þetta opinbeilega fram. Ættíngjar
Sverdrups aitla nú í mál til þess að verrda
rninníng föður sfns og frænda og er því ekki
cnn sjeð fyrir endann á þrætunni.
Björnson hefur boðið, að vfkja megi á leik-
sviði'nu lítið eitt við setníngunni, sem mestu
hneixslinu hefur valdið, og ef það sje ekki
nóp, til að friða þá, sem óánægðir sjeu, seg-
ist hann banna, að leikurinn verði nokkru
sínni sýndur í Kristjaníu, meðan hann sje á
Iffi.
Frá Aþenuborg. Þar var allt í upp-
náiiii í mánuðinum, sem leið. Stúdentarnir
við báskólann gerðu uppþot, tóku háskólabyrgg-
ínguna og halda henni eins og víggirtum kast-
ala. Á götum borgarinnar hafa orðið blóð-
ugir bardagar milli stúdentanna annars vegar
og lögregluliðsins og herliðsins hinsvegar.
En merkilegast við þessar óeirðir er það,
að þær eru risnar út af þýðíng nýja testament-
isins á ííýgrfsku. Breska biblíufjelagið tók
r.ýlega í þjónustu sína grískan uppgjafaprest
og fól honum á hendur að þýða nyja testa-
mentið á nýgrísku. Aður hefur það ekki
verið gert. I Grikklandi er klerkavaldið ekki
lítið, og við háskólann í Aþenu hafa guðfræðis-
stúdentarnir töglin og hagldirnar. Ivlerka
stjeltin setur sig algerlega upp á móti þýðing
nýja trstamcntisins Og fremur af pólítískum
cn af trúfræðilegum ástæðum. Stúdentarnir
þykjast halda up i heiðri hins gríska þjóðernis
og hinnar grísku túngu, þar sem þeir mót-
mæla þýðíng nýja testarrentisins á nýgrísku.
Þeir segja sem svo : Guðspjöllin eru skrifuð á
okkar fræga fornmáli, sem hver menntaður
Grikki enn í dag les og skilur. Að þessu
leyti cr sjerstaða okkar merkileg og mikílsverð
°g það yrði okkur til ævarandi skammar, ef
við köstuðum þessum rjetti til eignar á ritum
nýja testamentisins frá okkur með því að fara
að nota þýðíngu á því í stað trummálsins.
Hve ákafar óeyrðirnar hafa verið útaf þessu
máli cr samt sem áður ekki vel skiljanlegt.
Ráðaneytið hcfur talið rjcttast að segjaafsjer.
Konúngur neitaði fyrst að samþykkja það, ert
hefur þó látið undan og nýtt ráðaneyti er
myndað, sem á að stöðva óeyrðirnar.
Stúdentarnir setja enn sem friðarskilyrði frá
/