Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1784, Blaðsíða 61
J. S. Um Hcnbfa^Sott. 6r
itm, f«m umbrettic ftúföómum til {jints wm-a,
og foflar margra mattna ííf. gtíffircetla at blóöit
fe of ptjcft, 03 funni fsoí rigi rcnna utn (tbornar,
pá peir ftá, í bráöttm og {jerfcum ftúf&ómum,
at ()at er fnirt, foart og foo fettt brennt; en
©pitintt et)bir &ot (jpnnfta nfMó&inu, giorir pat
tntt frentr ^pcft, fhtrt 03 brennt; ftoorðoegna
fcann au&ftáanfiga et}fr fláfDÓmintt, 03 gierir
|ann tniffu werri. fþoí tttá £á eigi náttáru oiíit
fegia mennurn at 6etra fe, at umflí)a (jccr orfafir,
femgiora 6fóbitf)t)cft, ogfeitajfjelíDroib at giera
£at fjpnnra, enn at et)ba f>oi funtta fem t f>oí er ?
(Sinabferb, fem et)frfoita, og má fjefjoegna
faííaj t)ftrffon, fem, Jot mibr, aímennt nibgengff,
er fiarí innifalin, at fefia ftáfffttg nieb aíft of*
ntiflum fotum; {)á íoptit itttii t óúfununt er f;efíbc
afDrei fceft cba ettDrtit)at, f»o Dugir pefi abfcrb
til einfis annaro, enn at fcsra (táfíínginn í eitt
fóf, fem fœftr ^atm, og getr jafnoef einferauí
orfafat fteif&rigbum mettnum (jinn brábajta
fíáfbóm.
i0nnur en pó eingu betct abferb, fem epfr
foita, erfcefji, at gefa (táffíngi megnar og áfengar
olíur, foo fem lerpentin , eini6eria 03 9lni$
olíur; í eílttnt brábum og fterbum fóttum er
J)it 6efí(fa boborb, at rnabr (íal fcrla og ftaffba
Jiarftnbiim Pib; en elf (líf mebol 6inba og aufa
f)ita, (toar af rába má, £oat flcrma perfun pau
(jafa?