Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 05.01.1786, Blaðsíða 9

cf natitpemnttí.
59
^etmfTt^íiciii flPal, cn ntifit cr áí'r ttnMrfomit;
í fjcjhtm tilfelltttn tiict taPa fínTtncnn jrá jlccrti,
cn alit'rei ftjrir ^et>-raf|lr; fé &antt oa veri
qoennfóífð rerf; adörci tterör futr Drióqr bet)t
afli, fcttt farlnienititm er opt fippí frd orft.
©fl f>cftr ^atiniq f>aqat fpenjfap mínum: ttnt
tóna-jlátt ^cftr fcrfjoerr farímaör jlcqit einn
tnceítann pell íítaf fpric ftq, j'ar tif eff taöa
f;cjtr lauð perit oiö títn, qrennfoíf fecfir raf«
at oq jnirfat, ett farfmenn cinajta fcctt (jepit
áfantt poí. ?[ enqium jteftr eg cetít) látit
(jperia too farlmcnn jTá fantan, en alíDrei
fíciri, fsótt 8 í;aft (jallöit, 03 jafnat foo ttiDr,
at ríngari jlóttttmaDr pceri cetíD meD eDntm
bctra, 03 aflsfiaDar nocfttrnpe^inn jafttmattti*
at; jjoeriunt 2 jfáttttmennum (tafa ft>íqt 2
qocnttmettn, er rafa, purfa 03 fceta fPpffDu
allt í;epit ($0, 03 jafnan fjittar fonttt ^iá fcmtt
flátttimentntm, at unDantefnu, j)á í;et> jn’jtc
rerit- fveimbutiDit; f)á í;cfir e^ tcfit cinn farf«
mattn 03 cintt qpennmann úr íjperittm fjóp,
til j'cjia pcrfð; tttcD feqfeum ftcetti jicftr cintt
f;ópr feppj píd atinantt, 03 einqinn Piíiat íáta
fonta minjt frá fér; qpcnnfóífit §ejtr 03 mat«
i$ utn at rafa, jjttrfa 03 fceta jiat Pcf. ^>aít
Pitniðbut’D Pií e^ ttm lciD ^éfa fóífi nttnu, at
jiat f;cjic cetíD perit iDit 03 §úpbóitDa§olit í
perfj
(?) ®inn qwctniniaÞr á at gcta rafat cptir fixiitt
farlmotintiitt, en ofcrtltm cr, at (jún ftirfi fá
ÍKt;it, og fceti fat ájamt.