Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 07.01.1786, Blaðsíða 67

til ^tjeíta^cnöaiis. 165
~~ §T7
^titiðleg cr atíferD, at getjnm fá( til vet*
var jforDa:
1) ítt Oinöa fáfit faman á tótunum í fmá
fnippi, of) £cngia upp 't mátuligu pnrfíoptt
cör fjerrif f)á)l, far uerDr pat óffémt t 2
cDa lengfl í 3 rnánaDi. ipcgar £at tefr at
fiarDna, má íeggia pat í »atn nóttu fprr,
eun jjat jT'al jTéraj og óráfaj.
2) ‘Oíílt fál, f>at er óIpDin, at fáljtocfnum
frátcfnum, niá fallta, en jiat (j»at (jelljt,
fcut eigi folir frojt, foo fem (uoitt fál og
fálrabi, og jjat fent fmáoajrit er, Itfa f»o
neDjltt bleDitt af jjoí, fettt fantan er fett í
netrarjjúð. <£cfi £.irf at £»o fiat áDrcnn
faíltat er, (teíIDr at eitts jTéra bíoDin fperss
um í toeut. féraíIDS- eDr tunnu = 6ottt*
itttt, fettt ocra jTttlu oatjfjcllö, er fprft fáD
necfru fadti, ftrí ncejt lagt jafnt lag af
fálbíeDitm, fem niDrflappat meD flrocf^bttllu
eDa fypUtftt verffcrri, verDi f;ér utn jjriggí
ia buntlúttga ppcf't; ftDan jTal fá far pjic
joo tttifltt faliti, at ttteir entt ípelttitngc
fomi til ft)nið af fallti etttt fáli, og foo
ícggia fpoert lag eptir anttat meD fama móti,
og ípplia efjla lagit oIlDÚngis ttteD fallti;
mátulegt er 10 pottar fadtð '1 eitta tttnmt.
Dfan á legjt f;Icttttnr, fetit flgit géti ttiDr
2 3 fpric