Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1788, Síða 3

VI
2h?ffun, fcm etnu met'öíi tií at rcifa nttfgtt*
Icgat ffotíMir r»iö þvilíftim mannðauöa á
lanOinu t framtíöinni, er fiofna$ Cvnni af
fania efni. ©pfum þcfð er þat jtlagiiiu
jafnmifill fómí fem glcði, at þat gétr þér*
met> fullncegt ttlmcelum hino hóttnefnða
£anccllicð, at SÉtegíc nilðt ímtfetía þcffa
2lr»ífun í 2\it fín; citða r>a?ni$ þat, at l;afa
gagit og góðoilö unnít, cigi cinúngio jte<
lanöe cgin Ixárnum, þcllör og einnig þvt
þar ncranöa ÍDanffa fólfi, meö þní at
Icta prcnta bœöí þat öanfía 2löalfFríf og
rttta Utlcggíng á 3elen$Eu, af einu ríti,
fem er fno yfit butöa mifilenccgt fem þctta»
II. fi.etrgi0rö ítm Jg)efía, fBrcö af tya.
2ímtmanni Olítft @íepf)ánéft)nt (26 «70
blf). ^etta rit mun fínna$ útliflraC á fam<
ann hútt, fcm f?mar uttöanfííruu 2Kitgi0rö<
ir <J>ra. 2lmtmannjtnö, niönífianöi þcim
ísíen$Ea Ianöbúnaöi, og fyrí þntnonamenn,
þat neröi aUt eine pelfomit á j[elanöi fem
þœr*
III. 2(t<