Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1788, Blaðsíða 30

136 S.B. Ceiftt til X^e&röttu«fara.
0taut»i íáiifllit I6í>rétt upp, mabt mitae
$at »iö jiónöeilbar(>rfnqinn, £á tcifnar f>at
jierfann ttinö, 03 fiat fjefö þelíör, ef £at jTéöc
á fióröa Öegi pefö. fjjegar lánglit fullt f&níj
í miöiunni rauöt fem róð, |>á merfir fat tit*
fomanbi uinö. fþegar fullt íángí (jefir allt í
frínguin fig einn (ntng, jjá merfir £at, at oinöc
mun foma úc fjeirci átt, I;oar (ann glanfac
mcjt.
2. $>eaar níjtt íángl í ftuni átfptángu
fi)nir fig fratnac ueniu meö foertum og fjpcfí
öum ('ornum, £á ttiun mifit óocöc á eptir foma,
og mtin fjat ílloiöri ueröa meira, cf nefian:
vinör blceo ecfi innan fióröa öagð. ^?eqac
“Xánglit 6 nátta er adt litt fem cllbr, fá merfs
tr Jjat ttlfoinanöa florm og óoeör. fþegac
íángl í góött cebri £eftr unt ftg öláann, fwart*
ann eba blí)farijaöann (jríng, jjá merfic fat
mifit tilfomanöi UloiDri. fþegac “iánglit í upp*
gaungu finni ffyiij at (jafa bleifrauö (jorn og
ttocfut (>t)cf, £á er óneör fpric íponöunt meira
eör niinna, cpttr árfiiið tímum, fþegar íángl*
it nar at fullit einu qoartili, ^efir (irlng unt
ftg, og Ittr át nocfut óí;reint, fá ec ópeöucð
at oceuta.
3. & r e t it.
Zeiíit til o'oeöuce af Coptinu.
J. @iái maöc, at í fiiornu»liófi fnarliga
timmic og oeröc mprft, og fat orfafaj ciqi af
íángl*