Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 05.01.1788, Blaðsíða 61

cf 2t»alöe IDrcuim. 253
emim feitttii; og bet fiaílíiím oiö, at 2ítetc fót
af fér, af ftiálpa nocfcum jtntia foeitán<|a inti
unt fá ein af poctum pcint, er ftán psfic ei(]t
ftto mtfinti cit'bióD 6, fetu ftiuuin obntm. Stt
(^r (ttttoti leiba far, er bœtitc ftenttac Icitaj,
aUDrcqt nocfurn at pinu almeitna porti, ítmeb?
att pccr f)t)g<iia ettu, at gtta feint ^ottum intt
uttt eittftoert (jinna ntinni, nteb poí (wcr citt
(‘tilljneigtnganna) telc jtg eiga f^rligatm r^tt
til peirra.”
íyjá »ac eg aíla gottt rib Snttfferit, f.m
»ar marfbafi aílra ójTfa mitttta. ntcirc
eg nálgabii/ P'-'í fearct og bj)rb(egra warb pat
í attgum tnér. Í33irbti} pat, fettt
pefbi fóat pfr eílttm aubcefum ftntim. 9J?cuti
|ér jtó t bpggíngar efnum og ftníbtðslagi óuat
Snbtiti (>afa nocfru jtntti ftantleibt fojlulegt
og bí)rm<ttt, og Oíorbr* álfrn famanfett nteb
Hteijiaralignm. pagleif. Jpöerr (jlttti féc gat
fengit gieroolltim óugavfrapti ititnum ncegiíegt
at fófTa. f33ar laubit ftálft fniergi foo fagurt
og trnllanbi, fetn noejt oib pejfa forfuttnarlegu
ópggíng. Óíit mín og íntt)nbutiar> fraptr tófu
aUt at ocrba frá ntér nutttin oib p«r unabatí
legit}ttt fpnir, ec ('áru fprir attgu méc. 3t
jiuttu tttáli: pótti frabr fá gégtia óeiti ffnu,
ec f;amt fallabi} muilert tímanfectcav fa’Iu#
í>t»ot eg á eptit gat at lefa pftr pví almenni*
íega portt. j)?óat p«b ntujieri|inð pceri ofjTap,