Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1790, Qupperneq 13

XVI
fi-amjíína þæc tcúu bugmynöic fcintm cnjía
öigtaca ; gcymöac oiö oröftmi og meöí
fceööa jíálöffapar gáfu útleggiara »orð.
©v'o lángt er frá þ*ot aö ojj mieltfi, |)ó ^r.
©renöaf)! l^aft ci buttöit ftg til jiuöla cöc
öí)t*0 bcagarbáttð/ at oér þocrt tmót ójí«
um, at ooc tilfomanöt ©fálö oilöu, tjlaö*
inn fyrir at ficefa mciutng og attöafrapt í
gautjfu fltngflangt af einel)líóöanöi ttref*
uöum aöqvccöum, flíta af fér 0ll öárlig,
eör óþarfíig b0nö; cr míöalöurjtne vtjha*
fmiöic bafa á ftg lagt, fvo at fegia til ttpps
bótac, fyric þat þcic vilöu l>afa jíg uitöaii þot
cr náttúclíga beimtaj triá af einu ©fálöi:
at yrfia tneö anöagipt og oröbeppui.
Cílgáng jtnit at innfcera bceöi þctta (iycfi
og bin áöc umgetnu unöit* Ho. Víl; bejtu
Séíagit allaceiöu t liójt látit t SoPntálanuitt
til bine iXöa binöinie ; viö upptalníngu
þar innfcetöra jfálömccltu útleggtnga;
bvcrra frambalö þejjac mcgu álþtaj.
ix. sjftamt*