Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Blaðsíða 3

VI
og ðrtðnfamari. Jg>eftr og ðéíagit nteb ep*
tirlœti fuílnceðt ^ejTari 6eit>ni Jp)ra. 0pélu=
mannftné, £aret> pot oirötij inntaf ritfiné
oel og reffamíeða útlijfat, etnfum f jlífu
efni, fem morðutn a ^jáíctnbi fpitafc fpnni
íjeíbr oafafamt. Síitariittt Ijejtr, funtpart
af anttara tttattna repnjlu, fumpart oð fér-
Peilié af ftntti etðtn, Ietta^ otb i freptuðajla
mata at fcrra fettnur á, at ðaðnjatitara fé
at láta 6úfé liððiaintti, Ijeíbr etttt úti á fum-
rin, eittfunt i tiíliti til áfmrOar aufatté.
2(fa fjeftr f)attn fappfojíat, at fjrpttba feint
Jjeljlu mótfeðnutu-, er fpnni at oerba ántóti
fjanö tneintttðu, i tiUiti til pefó jfaba, er
funtir mettn óúððm nt leibi af bújtárinó ítt'-
nileðum á fumritt. Jp)bat ^ceriqofuttum
oiboífr, er Jpra. 0póluntabrintt rcebr til
at 6pt?gia áfaubinn í unt ncctur á túninu,
oð ibuðleða fceraj etqa, pot til áóurbar, pá
^efi'r Jpra. 0rep.í}áu‘2$íent|Ton íagt far til
m eina