Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 05.01.1792, Blaðsíða 17

|>. p. Um ^efaíVeiÞar.
23Í
§. 6.
Um Sogadeggingu f 0nió.
5þat fjefir eg giert at teggia boga í fni6,
og er f>armö atf)ugan&i: at «tíö fntrf at f)af«
fcellu í ntola unOit* fjaufum, og annann uttöir
folinmóöi, einö og fegir i frjrflu flattftt (§. i.)
foo fwortvcggia fe fjrcint og liöttgt einð og lóí
jtnn, og jafnatt (tolt unöir jíólintt. Cifa |¥t}I&i
fttiörintt f'éttr oera, at refr fleppi eigi I fenni*
na; fjm jTeppi £ann ofan at járnitttt og f at berig,
f»o §ann oeröi oarr oiö at nocfut fé at foröaj,
mttn jjann oeröa oeiöintanni of flófr, og fann*
ifí óointtanöi; eigi tnó f»eíör j¥él á fnióttum
oera, tté íognfaíí. $3ara$ jTaí ntaör at tafa an*
nat fttió.Tag enn pat eg f;efi fprirntceílt, fem er
fjreinn og iþéttr fniór, og féröciíið farf oeör at
fiófa til bogaTeggíngar. Jjtafi eg féö jjrtö eör
fjjöu fprir, oaraj eg at leggia , brúfa ftelöc
alörei fann fnió ofan pjtr bogattn, fem eg tóf
upp úr tttótinu; £attn oerör crtfb of=^arör ttcet*
uríángt. ^Sctra er at tafa fnió unöan fjúfttm
eör flcinttm, fent rettnt í;ejir unöan oeört.
33anöi er og at giora fnióinn jafrt * íitantt pftr
boganitm, og jjefir m?r oel geöiajat tafa moö,
fat fmcrrffa eg fá futtni , og Iáta riúfa pjit
ní)-'V»irfit á fonntttni, atinatfjmirt af Ittilíi goítt,
cör laglegri meöferö fiattöanna; cn gcrta granö*
gœfilcga fefð, at fniórinn oeröi fem jafn íitajTr.
éeggi engi maör boga í logmfttió eör f)Iáftt,
en í í>t)ö« veöri tttá fjattti liggia, cf eigi bíáttar
4 &