Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1794, Síða 14

292 Th, Utleggíng af tnílton*
til t>íí»fr«3fngac
t»evfa fmna
£éc i (teímmrfurö
fieitrt fDCvíu,
í>»at er fd unnit
£eíör entt frtrri?
®c f'á at gagni
6t»aut)Ieg »cra,
fntgprí)bi vor
etia fiác fcaptc,
ecfi til anttacð
enn at fsola
^egning epltfa,
|oat er fív oerca? —
iJlnfaöi bific
Srfúffattöi:
tieigr at vera
tiugir ecfi,
fjrafaöi Sftmtb!
limtnð 6tlagi!
einð ittium,
ebc iíit polunu
Iþá ntátt, ^éíagi!
$cffu trúa,
gott at gicra,
gétttm cér albrei,
cn ÍÍIt jafttan
«c eptivlati,
til firtöð enutn £áa
er fionöum tnöti.
Ó3ilie 6anð forftótt
nontiu órepta
til góbð £oi er gierunt,
gífi off iöia
at ftamlg fetn funnunt
£atis áfortni,
foo öonót 6ððcnetna
nerbi af gófcu.
Seff pat ffunóum,
og (til at géta)
mun fionunt fmc at
tttejtr attti,
fat mnn ^>blingð
áfetttíngi
í óiúpi' öulbum
og óóntum raffa.
Sn ffá! fmm fofn<
fiaröi,
fent off fedói,
feffr ócimfalíat
fteiptar óobla,
littttt ec fformi fseittt
og ffríöciöri,
fem baröi oorn fFara
brcnnuffeittö ^acgti;
©tecft ev ffórffó feim
af fferfu báíi,
fetn funöum fpcffa róttt,
faílí