Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 07.01.1796, Blaðsíða 112

482 1- Th. Utíeggíng öf tTHftötts
fannj foo fulífcttga,
ot fcantfujöi
tif ueg# oo(]ttnat:
uibUiÓöeítflfac
etjcinbörefa jlg
tintt í foc.
@tóo at fít'ufiu
©atatt peffuttt
útí’cautj ocbttm ntcb
Bcu<]<]ð fm<]ac
feut floíltc fiiffic:
” $ér, flóc f/tntinð cctt!
ntaffiga ntá o(f
tnítlfafí fienba,
o<] bitíp iqrunbnn,
J)6 bicfb jíorti ei’.
gúnijr er í;éban
liójfí bp(]ba til
oíj uattbfcerr pegr,
en poc btjblijfa
ncecjia rantbtjgb,
niitfolbum mcb
Ijarb í titúcub bloffa
£»elftng fcffi,
Jph’ ttteb parnat er,
fjtterc fcm abfcentt,
flllrac útgcttíngu,
meb apturlcefíum
bcniatttð btjcunt, og
btúp jieim, er fTippi,
nicetic moga > tóm
cn tntjrfoa tiótí,
fnnitt píbðtocgac
i wecttlcpfi,
ítottuttt (jótanbi
|>pí ftcffutn i
tiótti tapabcac
tiltocctt.
Dg pótt fcemij af
einótoecffabac
at lób cbc lattbi
lepnbu ftjrr,
4>toat ec pá annat emt
á at í>itta
ntjum ófínba
ncegb af 6ájTa?
©tt pá pecfmni} eg
fiejfa fcejið
ótocrbugaflr,
oblingðítignar,
og toegligð toelbið,
ef todig ^œtta
cba pcaut pacfrá
por bepgbi mitt,
at toilia tooga
Jtat öocrac fjjtti}
efni tií aubtut
allca faman.
Jptoi tiggia tiíli
tóf eg á mót?
fjtoí fjafnab’ eg ei
lcrcabcemi?
cf