Tíminn - 30.10.1920, Side 4

170
TlMINN
T&pa«t hafií móbrúnn
reiðhestur 7 vetra. Mark: heilrifað
vinstra og klipt f* á aðra síðu,
sem sennilega er orðið óskýrt.
Finnandi beðinn að gera aðvart
Porgrími Guðmundssgni.
Hverfisgötu 82. Sími 142.
hverfi sem hlýtur að gjöra óeigin-
gjarnan mann eigingjarnan, yfir-
lætislausan mann stoltan og góðan
mann illan. Loftið umhverfis há-
sætið er þrungið skriðdýrshætti og
smjaðri. Það býr til jarðarveg fyiir
hinar illu hvatir. Enginn verður
betri við það að verða páfi og sá
sem réttlátur er verður við það
minna réttlátur«.
t>að brakaði i stól kardinálans,
því að af óþoli gat hann ekki setið
rólegur og gullkrossinn hafði losnað
af hálsi hans.
»Hvar viljið þér þá leita hins
guðdómlega stjórnara, úr því hann
er hvorki í hop pafa nekonunga?«
»í manneðlinu« svaraði Davíð
Rossí.
Kardínálinn ypti öxlum og gerði
ekki tilraun til að fela háðbrosið
á andlitinu.
»Hví ekki? — áslin til mann-
kynsins er hin heilagasta tilfinning
sem til er í heiminum. Hún er
einasta sönnunin um tilveru Guðs,
kennir oss að greina relt fra röngu
og gott frá illu«.
»Vesalings manneðlið 1 Hvað segið
þér um hin óumræðilegu misgrip
manna, sem stundum eru eins og
illvirki frá sjálfu helvíti?«
»Ekkert«, svaraði Davíð Rossi,
»annað en það, að upptök þeirra
eru ávalt á himni. Hið allra versta
var af góðum hvötum sprotlið og
afleiðingarnar urðu að lokum góðar.
Manneðlið er hið eina guðdómlega
á jörðunni«
»Vesalings, auma manneðli«,
sagði kardínálinn. Það hvarflar
frá einni til annars, nú eins og
áður. Hversu er þesu varið um
heiminn, að það á að fara að gera
manneðlið að Guði! — En eg má
ekki tefja yður lengurw, bætti hann
viö og stóð upp. »Hinn heilagi
faðir gerði sér svo háar hugmyndir
um yður, hr. Rossí, að það mun
hryggja hann að heyra, að þér
hindrið það að sálirnar öðlist frið
i skauti fagnaðarboðskaparins með
því að flytja rangar lýðfrelsiskenn-
ingar«.
»Fagnaðarerindið«, svaraði Rossí,
»birtist í mörgum myndnm, yðar
hágöfgi. Það klæddist i fyrsta sinni
mannlegu holdi í Gyðingi og með
gyðinglegu sniði. Það var Páli
postula að þakka að það fór viðar
og í næsta sinn bjó það í róm-
verskum keisara. Um katólsku
kirkjuna verð eg að segja það, þvi
iniður, að hún liefir ekki lálið
fagnaðarerindinu mikinn vöxt í té,
með páfunum og fylgd þeirra. En
fagnaðarerindið klæðist holdi í
rýmri merkingu — í manneðlinu.
Fað er það sem nú er að bera við
ura heim allan. Manneðlið er páfi
tuttugustu aldarinnar. — Páfinn
sem mig dreymir um, æðstiprestur
framtíðarinnar, mun ekki láta sér
það nægja að vera rómverskur
keisara-smurlingur. Hann mun
víkka bústað sinn, þannig að spenni
um alt manneðlið. Hann mun
skilja að hruninn er hinn gamli
heimur konunganna, en heimur
þjóðanna risinn upp, að kristin-
dótnur Rómaborgar verður að vera
viðfeðmari, þannig að nái um jörð
gjörvalla. Hann lætur sér ríkja-
stjóra og einstakar stéltar í léttu
rúmi liggja, sem eru flöktandi
skuggar, en gefur sig allan mann-
kyninu sem er eilíft. Hann mun
skilja það, að það eru hinir fátæku,
sem æfiulega og í öllum löndum
hafa verið meginstoð kirkjunnar,
þeir er krjúpa við fótskör hans,
biðjandi um vernd og daglegt
brauð — hann mun mela alla
Qársjóðu sína, minna en grát eins
einstaka hungraðs barns«.
Fjallveg'ir.
Vegamálastjóri hefir í sumar lát-
ið hefja það þarfa starf að varða
og ryðja fjallvegina. Hefir þriggja
manna flokkur unnið að því verki
i þrjá mánuði í sumar og var
Halldór Jónasson frá Hrauntúni 1
Pingvallasveit verkstjórinn.
Byrjað var á Kaldadalsveginum,
upp úr Jónsmessu. Á Ormavöllum
var vegarstefnunni breytt þannig
að nú er ekki lengur farið yfir
Tröllháls heldur austan með hon-
um, yfir Brunann og alla leið í
Biskupsbrekku, Frá því syðst með
Tröllhálsi var leið þessi öll rudd
og vörðuð alla leið í Biskupsbrekku.
Þar liggur Uxahryggjavegur út úr
Kaldadalsveginum ofan í Lunda-
reykjadal. Sú leið var bætt að
ruðningi og vörðuð alla leið að
Gilsþremi, sem er fremsti bær í
Lundareykjadal. Pessu verki var
lokið um miðjan júli.
Pá var haldið norður á Arnar-
vatnsheiði. Var byrjað á endur-
bótunum við Búðará, rétt við
Arnarvatn hið mikla, og rudd og
bætt leiðin, eftir því sem þurfa
þótti og föng voru til, alla leið að
Haukagili sem er fremsti bær í
Vatnsdal. Er þessi leið a. m. k. 10
tíma lestagangur. Er það þó ógert,
á þessum fjallavegi, að bæta veg-
inn á suðurhluta Arnarvatnsheiðar
og varða, og hressa við sæluhúsið
við Arnarvatn.
Hinn 27. ágúst var flokkurinn
svo kominn á Kjalveg og tjaldað
í Tjarnadölum vestur af Hveravöll-
um. Er það ætlunin að ný leið
verði tekin upp alla leið frá Hvera-
völlum að Hólmavaði á Hvítá,
eftir forsögn Stefáns Stefánssonar
ferðamannatúlks, enda er lang-
sennilegast að til forna hafi vegur-
inn legið eftir þessari nýju leið.
Liggur þessi leið, norðan að, frá
Hveravöllum í Tjarnadali — sem
sennilega er Hvinverjadalur, sem
oft er talað um í Sturlungu — og
suður þá dali að Þjófafelli og vest-
ur að mynni Þjófadals, þaðan suð-
ur beina leið að Fúlukvísl, og þá
suður með Fúluhvísl að Tjarná,
því næst suður yfir Tjarnheiði að
Svartá þar sem hún fellur í Hvít-
árvatn, og þá yfir Tangaver að
Hólmavaöi á Hvítá. Mun þessi leið
vera um 40 kilómetrar, vegur
víðast ágætur og þarf óvíða ann-
ara bóta en varða, og með því að
fara þessa leið, vestan Kjalfells í
stað austan eins og nú er, er kom-
ist hjá því að fara yfir hið illfæra
Kjalhraun.
Par eð flokkurinn var ekki nema
tæpar þrjár vikur á Kili, var ekki
lokið við að varða nema tæpan
helming af þessari leið.
Pað má lelja víst að framhald
verði á þessu verki, því að það er
hið mesta nauðsynjaverk. Væri t.
d. gott til þess að vita að sæluhús
væri reist á Hveravöllum, miðja
vegu bygðanna á milli.
JF’réttir.
Svargrein frá próf. Águst H.
Bjarnasyni kemur í næsta blaði.
Hallgrímnr Kristinsson fram-
kvæmdasljóri fór utan með Botníu
í dag. Er væntanlegur aftur fyrir
áramót. Valtýr Stefánsson áveitu-
verkfræðingur fór sömuleiðis utan
með konu sinni.
Kosningar. Hinn 6. næsts mán-
aðar á að kjósa einn mann í
Bæjarstjórn Reykjavikur i stað
Sveinn Björnssonar. Verða senni-
lega ekki nema tveir í kjöri: Pórður
læknir Sveinsson af hálfu ýmsra
óháðra borgara, og Georg Ólafsson
hagfræðingur af hálfu félagsins
Sjálfstjórn.
Ritstjóri:
Trygífvi Þórhallsaon
Laufási. Slmi 91.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Reglugjörð
um sölu og úthlutun laveiti«sí og sykurs.
Samkvæmt lögum nr. 5, 1. febrúar 1917, nm heimild fyrir landsstjórnina til ýmissa ráðstafana út
af Norðurálfuófriðinum, sbr. lög nr. 7, 30. júlí 1918, um viðuuka við fyrgreind lög, eru hjer með sett
eftirfarandi ákvæði.
1. gr.
Frá 1. jan. 1921 er bannað að selja hveiti og sykur, nema gegn seðlum, sem út verða gefnir að
tilhlutun Landsverslunarinnar.
2. gr.
Ríkisstjórnin setur á stoín skrifstofu, undir yfirstjórn Landsverslunar, er nefnist:
Vöruseðlaskrifstofan, og hefir á hendi framkvæmdir, er leiða af ákvæðum 1. greinar.
Skrifstofan sendir öllum hreppsnefndum og bæjarstjórnum liveiti- og sykurseðla, eftir mannfjölda í
hlutaðeigandi sveitum og bæjum, og skulu þær úthluta þeim til allra heimila þannig, að hverjum heimilis-
manni sje ællaður sinn seðill.
Seðlaúthlutunin fer fram í fyrsta skifti í desembermánuði þ. á., annaðhvort á þann hátt, að seðl-
arnir eru sendir á hvert heimili, eða heimilisfeður eru kvaddir á fund, til að veita þeim viðtöku. Fer það
eftir áliti hlutaðeigandi hreppsnefnda og bæjarstjórna, hvor leiðin valin er.
Kostnaðinn við útgáfu og útsendingu seðlanna til tireppsnefnda og bæjarstjórna ber ríkissjóður, en
hreppa- og bæjarfjelög kostnaðinn við úthlutunina.
Við úthlutun seðlanna, í fyrsta skifti, skal farið eftir manntali því, á hverju heimili, er fx-am á að
fara um land alt 1. desember næstkomandi. — Við síðari úthlutun verður seðlum að eins úthlutað gegn
afhendingu seðilstofna frá undangenginni úthlutun.
Úthluta skal seðlum til allra þeirra, er taldir eru eiga heima á hverju heimili fyrir sig, nema þeir
sjeu fjarverandi utanhjeraðs við nám, eða þeirra sje eigi heim von á úthlutunartímabilinu.
3. gr.
Svo fljótt sem þvi verður við komið, eftir næstu áramól, og eigi síðar en 10. jan. 1921, skulu
heildsalar, kaupmenn, kaupfjelög og brauðgerðarhús um land alt, senda Vöruseðlaskrifstofunni yfirlýsingu
um, hve miklar birgðir þeir hafi haft af hveiti og sykri 31. des. 1920. Skulu yfirlýsingar þessar gefnar að
viðlögðum drengskap.
Nú selur heildsali kaupmanni, kaupfjelagi eða brauðgerðarhúsi eitthvað af framangreindum vörum,
og skal hann þá tilkynna það skrifstofunni og tilgreina, hve mikið og hverjum að selt er.
Sama gildir og, ef kaupmenn, kaupfjelög eða brauðgerðarhús, skiftast á þessum vörum.
í Reykjavík skal slík tilkynning gefin fyrri hluta dags, daginn eftir að sala eða skifti hafa farið
fram, en ulan af landi, með símskeyti innan viku.
Til iðnaðar má hvorki selja hveiti nje sykur, nema með sjerstöku leyfi atvinnu- og samgöngumála-
deildar stjórnarráðsins.
4. gr.
Innflytjendur hveitis og sykurs skulu, svo fljótt sem þvi verður við komið. eftir að þeir haía fengið
þær vörur frá útlöndum, tilkynna skrifstoíunni hve mikið þeir hafi fengið af hverri vörutegund. Ennfremur
skulu þeir, í lok hvers ársfjórðungs, senda skrifstoíunni skýrslur um birgðir sínar af þessum vörutegundum.
5. gr.
Almenn seðlaúthlutun fer íram á fjögra mánaða fresti. Seðlarnir skulu vera tvennskonar, hveiti-
seðlar og sykurseðlar, og hata þeir sama lit fyrir hvert úthlutunartímabil.
6. gr.
Hver hveitiseðill gildir 4 mánuði, og er ávísan á 4 kg. af hveiti.
Peir, er lifa á landbúnaði, fá einn seðil hver, fyrir hvert fjögra mánaða tímabil, en þeir, sem búa
í kaupstöðum, kauptúnum og sjávarþorpum, svo og aðrir þurrabúðarmenn, fá 2 seðla hver fyrir sama
tímabil. Seðillinn skiftist i stofn og 8 reiti, sem gilda 500 gröm hver.
Má klippa þá hvern frá öðrum, og kaupa gegn einum og einum í senn, eða fyrir þá alla í einu.
Þeir, sem eiga seðla eftir ónotaða, að öllu eða nokkru leyti, við næstu seðlaúthlulun, eiga rjett á
að fá þeim reitum, sem óeyddir eru, skift fyrir nýja reiti.
7. gr.
Sykurseðlarnir eru tvennskonar. Er önnur tegundin fyrir landbúnaðarmenn, og er ávisun á 3200
gröm. Þeir skiftast í stofn og 8 reiti, er gilda 400 grömm hver.
Þurrabúðarmanna-seðlarnir eru ávísun á 5600 grömm, og skiítast f 14 reiti á 400 grömm hver.
Gegn óeyddum sykurseðlum, frá undangengnu úthlutunartímabili, má fá nýja sykurseðla.
8. gr.
Hreppsnefndnm verða sendir seðlar til úthlutunar handa þurrabúðarfólki, en skylt er þeim, að gefa
skrifstofunni nákvæma skýrslu um úthlutun þeirra, með nöfnum þeirra, er þá hafa hlotið, og senda af-
gang af þeim, ef nokkur er, til skrifstofunnar þegar er úthlutun er lokið.
i 9. gr.
Brauðgerðarhús mega eigi selja hveitibrauð, nema gegn brauðseðlum, er skulu gefnir út af bæjar-
stjórnum og hreppsnefndum, og fengist hafa í skiltum gegn hveitiseðlum.
Yið úthlutun brauðseðla skal þess gætt, að neytandinn fái jafnmikið af hveitibrauði og ætla má að
búið sje til úr því hveiti, er hveitiseðlar hans hljóða upp á, að dómi sjerfróðra manna, er atvinnu- og
samgöngumáladeild stjórnarráðsins tilnefnir.
10. gr.
Auk úthluíunar þeirrar á hveiti- og sykurseðlum, sem þegar er getið, má úthluta aukaseðlum til
einstakra manna og stofnana, svo sem hjer segir:
1. Til þeirra, er að læknis áliti verða eingöngu eða aðallega að neyta hveitibrauðs.
2. Til sjúkrahúsa.
3. Til skipa.
4. Til heimila, sem líggja í þjóðbraut, og hafa mikinn gestagang.
5. Til matsöluhúsa, handa ferðamönnum, er að eins dvelja um stuttan tima.
Til úthlutunar samkvæmt 1. og 2. lið þarf umsögn læknis.
Um útlilutun samkvæmt 3. lið skal svo til hagað, að eigi sje að jafnaði úthlutað meiru á hvern skips-
mann, en ætlað er þurrabúðarmönnum, og eigi til lengri tíma en ætla má, að skipið þurfi til að ná útlendri höfn.
Um úthlutun samkvæmt 4. og 5. lið fer eftir áliti hreppsnefnda og bæjarstjórna.
Skýrslu um þessa aukaúthlutun ber að senda skrifstofunni í lok hvers mánaðar.
11. gr.
Brauðgerðarhús skulu skila vilculega brauðseðlum, er nemi fullum 90% af því hveiti, er þau hafa
bakað úr. Þau 10%, sem umfram eru, mega þau nota til kökugerðar.
Kaupmenn og kaupfjelög, sem selja hveiti og sykur i smásölu, gegn hveiti- og sykurseðlum, skulu
skila seðlunum íil Vöruseðlaskrifstofunnar.
í Reykjavík skal seðlunum skilað eftir hverja viku, en utan af landi mánaðarlega.
12. gr.
Brot gegn ákvæðum reglugjörðar þessarar varða sektum alt að 10 þúsund krónum, og fer um þau
mál, sem önnur lögreglumál.
13. gr.
Reglugjörð þessi öðlast gildi þegar i stað, og er hjer með birt öllum þeim til eftirbreytni, er hlut
eiga að máli.
Atvlnnn- og' æamgöngmnálatlelld sfjónianáðKÍng, 35. •któber 1030.
cfjQÍur úénsson.
Oddur Hcrmannssm.