Tíminn - 01.10.1938, Qupperneq 3

47. blað
TÍMINIV, langardaglmi 1. okt. 1938
187
15 Æ K l It
Harald Victorin: Kappflugiö
umhverfis jörðina. Freysteinn
Gunnarsson þýddi. Ólafur Er-
lingsson gaf út. 196 bls. Verð:
kr. 6 innb., 4.60 ób.
Saga þessi, sem sjálf fjallar
um kappflug, var á sínum tíma
skrifuð í keppni um verðlaun,
sem heitið var fyrir hina beztu
unglingabók, er bærist, — og
hlaut verðlaunin.
Nafn bókarinnar ber með sér
hvert efni hennar er í stórum
dráttum, en vitnar þó enganveg-
inn um þau æfintýri, sem þar er
frá skýrt. Samt getur hver mað-
ur rennt í grun, að sitt af hverju
hlýtur að bera við á kappflugi
umhverfis jörðina.
Bókin er einkum ætluð drengj-
um og virðist alls eigi illa til
fallið, að ætla þeim flugæfintýri
til lestrar á þessum tímum, þegar
hugur svo margra, ekki sízt ung-
linganna, beinist að flugmálum.
Skírnir, tímarit Hins íslenzka
bókmenntafélags, CXII. árg.
Skírnir er nýkominn út, mikið
rit að vanda. Flytur það margar
og athyglisverðar ritgerðir og eru
Barði Guðmundsson, Guðmund-
ur Hannesson, A. Lodewyckx,
Guðm. Friðjónsson, Theodóra
Thoroddsen, Matthías Jónasson,
Agnar Kl. Jónsson, Guðmundur
Finnbogason, Stefán Einarsson,
Helgi Péturss, Steindór Sigurðs-
son og fleiri höfundar þeirra.
Einnig eru ritdómar um all-
margar bækur, flestir eftir Jakob
Jóh. Smára.
Guðmundur G. Hagalín: Sturla
í Vogum, I. og II. Verð: kr. 20.00
innb., 16.00 ób.
Fyrir skömmu síðan kom út
stór saga í tveimur bindum, eftir
Guðmund Hagalín. Mun bráð-
lega birtast alllangur ritdómur
um ritverk þetta hér í blaðinu.
Frímann B. Arngrimsson:
Minningar frá London og Paris.
Bókaútg. Edda. Akureyri 1938.
Höfundurinn dvaldi í London
1896—97, en fór síðan til Parísar
og var þar alls í 17 ár. Vann
hann fyrir sér með ýmsu móti og
dreif margt á daga hans. Hann
hafði á þessum árum mikinn á-
huga fyrir notkun rafmagns hér
á landi, en fékk mjög slæmar
undirtektir meðal landa sinna og
mun það ekki hafa átt minnstan
þátt í þessari útlegð hans. Þegar
heimsstyrjöldin hófst, varð hann
að hverfa heim og dvaldi eftir
það á Akureyri til dáuðadags.
Hann lézt haustið 1936, 81 árs
gamall.
Frímann B. Arngrímsson var
fyrir margra hluta sakir merki-
legur maður, mjög góðum gáfum
gæddur, en einrænn og ósam-
vinnuþýður. Hann fór ungur
ÍÞRÓTTIR
Evropukepimi kveima
í frjálsum íþróttum.
Seint í síðastl. mánuði var háð
í Vín Evrópukeppni kvenna í
frjálsum íþróttum. Keppendur
voru frá allmörgum löndum, m.
a. frá Noregi og Svíþjóð. Þýzku
keppendurnir unnu mikinn sig-
ur, fengu 96 stig. Næst komu
pólsku þátttakendurnir með 29
stig.
Til fróðleiks verður hér birt
yfirlit um þá keppendur, sem
náðu beztum árangri:
80 m. grindahlaup: Claudia
Testoni, Ítalíu, 11.6 sek.
100 m. hlaup: Stanislawa Wa-
lasiewicz, Póllandi, 11,9 sek.
200 m. hlaup: Sami sigurvegari
og í 100 m., 23,8 sek.
4 X Í00 m. boðhlaup: Þýzka-
land 46.8 sek.
Langstökk: Irmgard Prátz,
Þýzkalandi, 5,88 m.
Hástökk: Ratjen, Þýzkalandi,
1,70 m.
Spjótkast: Gelnis, Þýzkalandi,
45,58 m.
Kúluvarp: Hermine Schröder,
Þýzkalandi, 13, 29 m.
Kringlukast: Mauermayer,
Þýzkalandi, 44,80 m.
Séu úrslitin á þessu móti borin
saman við úrslitin á allsherjar-
mótinu hér í sumar, sést að
kvenfólkið hefir orðið beztu
karlmönnum okkar hlutskarpara
í þremur íþróttagreinum, há-
stökki, kringlukasti og kúluvarpi.
í kúluvarpinu kasta fjórir kven-
menn á Evrópumótinu lengra en
Kristján Vattnes á allsherjar-
mótinu og sigurvegarinn í
kringlukasti kastar ca. 3,50 m.
lengra en íslenzka metið er!
Þess má geta, að bezti maður
okkar í hástökki, Sigurður Sig-
urðsson, var ekki með á alls-
herjarmótinu.
íþróttamenn okkar verða því
að sækja sig til þess að geta orðið
samkeppnisfærir við kvenþjóð-
ina!
vestur um haf, aflaði sér þar
góðrar menntunar og græddist
nokkuð fé. Stofnaði hann þá
blaðið Heimskringlu og var út-
gefandi og ritstjóri þess í þrjú
ár.
Endurminningar Frímanns eru
skrifaðar á látlausu máli og er
frásögn hans laus við yfirlæti,!
eins og stundum vill verða í slík-
um endurminningum.
Bókinni fylgir æfisöguágrip
eftir Geir Jónasson magister. Er
það vel skrifað og skýrir vel örlög
þessa sérkennilega gáfumanns.
Hvað er dans ?
Eftir Rigmor Hanson
Að halda utan um laglega
stúlku og lalla með hana fram
og aftur, einhvernveginn, en
helzt í takt við hljóðfæraslátt-
inn?
Það álit virðast sorglega marg-.
ir hafa á samkvæmisdansi og er
það þó algerlega rangt. Sam-
kvæmisdans ber að skoða sem
hverja aðra íþrótt, er menn iðka
sér til gagns og gamans. Þannig
líta Bretar á, og reyndar marg-
ar aðrar menningarþjóðir, en ég
nefni Breta sérstaklega, vegna
þess að þeir standa þar fremstir
í flokki og öðrum til fyrirmynd-
ar. — í Bretlandi dansar
fólk tango-spor þegar hljóm.
sveitin leikur tango-lag, fox-
trot-spor þegar leikinn er fox-
trot o. s. frv. og er það auð-
vitað bæði sjálfsagt og jafnrétt
eins og þegar fólkið í „gamla
daga“ dansaði rheinlánderpolka
ef rheinlánderpolka-lag var
leikið, en ekki mazurka,
fingrapolka eða eitthvað allt
annað! — En hér heima finnst
mér bera mjög mikið á því, að
fólk dansi alltaf sömu sporin,
ef dansspor skyldi kalla, alveg
sama hvaða danslag er leikið. Og
það jafnvel fólk, sem ég veit að
hefir lært og kann að dansa vel
og ætti að vita hvaða spor til-
heyra hverjum dansi. Þetta hef-
ir mér þótt bæði leiðinlegt og
einkennilegt, og hefi ég því und-
anfarið reynt að komast að því,
hvernig á þessu stendur.
Ein ástæðan virðist vera sú, að
margir geta ekki gert sér grein
fyrir því, hvort heldur sé leikið
tangólag eða Slow Fox, Quick
step eða Rumba, og heyra jafn-
vel ekki mun á enskum vals og
Wienarvölsum.
Er til ágætt ráð við þessu, ef
íslenzkir hljóðfæraleikarar, er
leika undir dans, vildu taka upp
þann siö að kalla upp nafn dans
þess, er leika á, í hvert sinn.
Hefi ég þegar sent tillögu
þess efnis til Félags íslenzkra
hljóðfæraleikara, og væri æski-
legt, að allir hljóðfæraleikarar
tækju þennan sið upp, ekki að-
eins hér í bæ heldur og í öllum
kaupstöðum og sveitum lands-
ins.
Þótt þetta væri gert, myndum
við samt ekki verða brautryðj-
endur á þessu sviði, heldur fara
eftir dæmi stórþjóðanna. Víða
þar sem ég hefi komið í útlönd-
um, í stórum danshúsum og
skemmtistöðum, hefir verið
komið fyrir ljósskilti hjá hljóm_
sveitinni ,eða spjald með lýsandi
bókstöfum, sem tilkynnti í hvert
sinn hvaða dans hljómsveitin
væri að leika. — En þar sem
þessu var ekki svo fyrir komið
VIRCINIA CICARETTUR
St. Jóseísskólínn
í Hainariírðí
verður setlur þriðjud. 4. okt. kl. 10.
Skólastjórinu.
ii m Htnrmrar
alla daga nema máimdaga.
Atgreiðslu í ReyUjavík:
Bifreiðastöð íslaitds, sími 1540.
Bifreiðastöð AUureyrar.
2^)STK. PAKKINN KOSTAR
KR.|-50
Happdrætti Háskóla Islands.
Tilkynnin
Eins og áður hefir verið auglýst geta þeir sam-
lagsmenn, sem ekki hafa notið hlunninda í Sjúkra-
samlagi Reykjavíkur sökum of hárra tekna, framvegis
trygggt sér þau hlunnindi, sem samlagið veitir, gegn
því að greiða tvöfalt iðgjald og öðrum nánari skilyrðum
samkv. 24. gr. laga um alþýðutryggingar og samþykkt
stjórnar Sjúkrasamlagsins.
Þeir, sem ætla að nota sér þessi hlunnindi og hafa
tryggt sig í samlaginu samkv, ofangreindum skilyrð-
um fyrir 10. okt. n. k. verða undanþegnir biðtíma, þ. e.
geta öðlazt full réttindi í samlaginu þegar í stað.
Reykjavík, 28. sept. 1938.
Sjúkrasamlag Reykjavíkur.
Ral magnsnotendur
í Reykjavík
sem hafa bústaðaskipti og hafa haft raforku samkvæmt heimilis-
taxta Rafmagnsveitunnar, með eða án ábyrgðar, eru áminntir um
að fá taxta sinn skrásettan fyrir hina nýju íbúð. — Einnig verða
þeir, sem flytja í íbúð, þar sem verið hefir heimilistaxti, að sækja
um þann taxta, ef þeir vilja verða hans aðnjótandi.
Sé þessa ekki gætt, verður raforkan reiknuð með venjulegu
ljósaverði.
Tilkynning
Vinninga þeirra, sem féllu árið 1937 á neðantalin númer, hefir
ekki verið vitjað:
1. flokkur B 5807.
2. --- C 9652, B 22654, C 22959, B 23205, A 24929.
3. --- B 675, 5014, A 8041, B 14252, B 15573.
4. --- B 7334, C 13616.
g 9703.
6 —— C 1583, C 1952, C 14492, A 16679, A 21780, B 21988.
7. --- B 13643, A 13870, C 14878, A 15632, A 16460, A 20978,
C 21790, A 23011.
8. --- B 3489, B 6132, C 11741, A 17319, C 17738, B 21911,
A 24186.
9. --- A 1546, C 3798, B 6491, B 7445, A 8551, C 8793, C 9511,
10408, B 11610, A 12224, B 16476, A 21865, B 22746,
C 24440.
10. — 156, B 558, B 569, A og B 785, A 1227, A 1577, B 1578,
C 1765, B 1841, B 2012, C 2090, A 2372, B 2377, C 2598,
A 2676, B 3027, C 3219, B 3630, B 4069, B 4107, A 4255,
A 4269, B 4591, C 4687, C 4793, B 4856, A og C 4869,
B 5817, A 6102, B 6137, B 6251, C 6713, C 6804, B 6810,
C 6815, B 7209, B 7291, A 7422, B 7445, A 7521, C 7596,
B 7948, A 8153, A 8814, C 8939, A 9501, B 9628, C 9798,
A 10668, B 10978, A 11216, B 11323, B 11654, B 12454,
C 12627, A 13368, B 13401, A 13447, A 14501, A 14636,
B 14708, 15192, A 16365, B 16488, C 16907, A og B 17904,
C 18445, B 18492, A 18606, C 18853, B 19276, C 19312,
C 19325, A og B 19398, B 19466, B 19891, B 19895, A
19975, B 21068, A 21355, A 21425, C 21890, A 21892,
B 21918, A 22691, A 22711, B 22984, B 23088, A 23110,
A 23214, B 23304, A og B 23343, A 23344, C 23383,
C 23736, B 23958, A 24030, B 24292, B 24293, B 24564,
C 24714.
Samkvæmt 18. gr. reglugerðar Happdrættisins verða þeir vinn-
ingar eign Happdrættisins, sem ekki er vitjað innan 6 mánaða
frá drætti. Happdrættið vill þó að þessu sinni greiða vinninga þá,
sem að ofan getur til 1. des. 1938. Eftir þann tíma verða vinning-
arnir ekki greiddir. Vinningsmiðar séu með áritun umboðsmanns,
eins og venja er til.
Reykjavík, 9. sept. 1938.
Happdrætti Háskóla íslands.
Rafmagnsveíta Reykjavíkui.
Kennsla
kallaði hljómsveitarstjórinn upp
nafn dansins.
Önnur ástæðan er sú, að þó
menn hafi löngun og kunnáttu
til þess að dansa rétt, þá fá þeir
ekkert tækifæri, ekkert rúm til
þess! Flestallir dansleikir hér
eru haldnir í gróðaskyni, og því
selt inn eins mörgu fólki og frek-
ast kemst inn, miklu fleirum en
rúm er fyrir, ef ætlazt er til, að
fólkið dansi, en standi ekki á
sama stað, þjappað saman sem
síld í tunnu. Hér er því mikil
vöntun á danshúsi, eða „Palais
de dance“, sem Englendingar
kalla. Þau eru með því fyrir-
komulagi, að fólk getur farið þar
inn ákveðin kvöld í viku, fyrir
ákveðinn inngangseyri, dansað
og fengið sér hressingu og verið
þess fullvíst, að það fái nóg rúm
til að dansa á, þvi inngangur
er þar takmarkaður og húsinu
lokað, þegar náð er hámarks-
fjölda. Gætu kaffihús bæjarins
auðvitaö ráðið nokkura bót á
þessu með því að hafa nægilega
stórt svæði fyrir „dansgólf“, en
raða ekki borðum mitt út á hið
svokallaða dansgólf.
Svo við snúum okkur, að sjálf-
um dönsunum. Fyrst og fremst
ættu menn að læra frumdans-
ana. Þeir eru alltaf eins og breyt-
ast ekki ár frá ári, eins og „nýju
dansarnir“. Frumdansarnir eru
fjórir: Vals, tangó, Slow foxtrot
og Quick step. Þyrftu allir að
kunna þá, sem vildu á annað
borð þykja samkvæmisfærir.
En nýju dansarnir eru ætlaðir
fólki, sem kann frumdansana,
og er svo vant að dansa, að það
(Framh. á 4. síðu.)
jOI
aðeins TLoltur.
Kopar
keyptur í Landssmiðjunni.
fyrir börn og fulloröna.
Enska
Oddný E. Sen
Þýzka
Elizabeth Göhlsdorf
byrfar 1. oht. — Fjóluyötu 23.
Sími 3172.
26 Andreas Poltzer:
bendlazt við hið dularfulla hvarf afa
síns.
Þessi unga stúlka hafði haft djúp ,á-
hrif á hann. Yfirleitt lét hann sig kven-
fólk litlu skipta. Þess vegna var það þýð-
ingarmikið, að mál Patriciu Holm skyldi
vera honum svo mikið umhugsunarefni.
* * *
Forest leynilögreglumanni tókst vel að
rækja það hlutverk, sem hann hafði
fengið: að hafa gát á ferðum Patriciu
Holm. Enda var ekki hægt að segja, að
hún gerði honum erfitt fyrir. Hún virt-
ist ekki hafa hugmynd um, 'að þessi
þjónn Scotland Yard, veitti henni at-
hygli. Forest varð blátt áfram léttúðugur.
En hann fékk nú samt að iðrast þess,
áður en leið á löngu.
Eftir skrifstofutíma fór Patricia af
skrifstofum fyrirtækisins í FleetStreet og
gekk inn Strand. Forest fór makindalega
í humátt á eftir henni. En allt í einu var
stúlkan horfin. Lögregluþjónninn skim-
aði í allar áttir og gat hvergi komið auga
á hana. Hann bölvaði sér í sand og ösku
fyrir skeytingarleysið, skimaði og skim-
aði og beið þarna í stundarfjórðung. Og
svo annan. Loks ákvað hann að hætta
eltingarleiknum þann daginn.
Hollvættur hans beindi för hans inn í
testofu. Það voru mestmegnis háskóla-
Patricia 27
stúdentar, sem vöndu komur sínar þang-
að. Forest leynilögreglumaður fékk sér
sæti. En allt í einu birti honum fyrir aug-
um. Við eitt borðið sat Patricia. Hún var
sem ákafast að tala við mann, suðrænan
mjög í útliti. Ungan mann.
* * ■*
Morguninn eftir fékk Patricia Holm
skilaboð um að koma á Scotland Yard.
Duffy yfirfulltrúi tók á móti henni. Hann
bauð henni sæti með mestu hæversku.
Whinstone fulltrúi var líka viðstaddur.
Heilsaði hann Pati’iciu mjög formlega.
— Ungfrú Holm, viljið þér gera svo
vel að segja mér, .... þannig byrjaði
Duffy yfirheyrsluna — hvaða samband
þér hafið við James Ortega, ritara
Kingsley lávarðar?
— Ég hefi aldrei heyrt þann mann
nefndan fyrr en nú, og ég hefi aldrei séð
hann, svaraði Patricia forviða.
— Nú segið þér ekki satt, ungfrú Holm.
Yfirfulltrúinn brýndi raustina. Hann
laut fram.
— Ungfrú Holm, ég ákæri yðúr fyrir
brottnám Kingsley lávarðs, ef ekki er þá
annað verra í tafli. Þér hljótið að eiga
þátt í þeim leik. Hér er að minnsta kosti
sönnun fyrir því, að þér segið ekki
satt ....
Duffy rétti Patriciu ofurlitla ljósmynd.