Tíminn - 17.01.1939, Blaðsíða 3

7. blað
Tólirsrv. þriðjiidagiim 17. Janúar 1939
27
tÞRÓTTIR
Kolviðarlióll.
íþróttafélag Reykj avíkur
keypti hínn þekkta gististað,
Kolviðarhól, síðastl. vor. Hafði
félagið þar aðsetur fyrir skíða-
fólk sitt undanfarna vetur. Til-
gangur félagsins með kaupun-
um var að koma þar upp góð-
um dvalarstað fyrir skíðafólk.
Jafnframt er þaxna góð að-
staða til að iðka ýmsar sumar-
íþróttir.
Félagið hefir látið vinna að
því í haust og vetur að breyta
innra fyrirkomulagi hússins og
látið endurbæta það á margan
hátt. Með góðu móti geta nú
dvalið þar um 60—70 nætux-
gestir, en alls mun vera hægt
að hýsa þar um 100 manns, ef
þörf krefur.
Frágangur allur er hinn
prýðilegasti, bæði í svefnher-
bergjum og borðsölunum.
Ætlunin mun vexa að selja
næturgistíng á 50 aura, en rúm
og fæði fyrir sólarhringinn á
5 kr. Menn eru þó ekki skuld-
bundnir til að kaupa fæði og
geta haft með sér nesti. Er sér-
stakur borðsalur fyrir þá, sem
hafa með sér nesti.
í brekkunni fyrir ofan bæ-
inn hefir félagið látið reisa
stóra stökkbraut. Einnig hefir
félagið látið gera þar dráttar-
braut og mun hún algert ný-
mæli hér á landi. Verður það
vafalaust mörgum skíðamann-
inum kærkomin hjálp í strit-
inu upp brekkuna. Er dráttar-
brautin 160 m. löng og rekur
hana bílhreyfill.
Þessar framkvæmdir allar
hafa kostað mikið fé og hafa
félagsmenn aflað til þess fjár
með miklum og eftirbreytnis-
verðum dugnaði.
Knattspyrnuþingið.
Knattspyrnuþingið, þar sem
sæti áttu fulltrúar frá knatt-
spyrnufélögunum í Reykjavík,
er nýlokið. Þar var meðal ann-
ars samþykkt, að breyta nöfn-
um knattspyrnuflokkanna. 1.
flokkur heitir hér eftir meist-
araflokkur og B-flokkur heitir
1. flokkur. Þá var samþykkt, að
reynt væri að hafa jafnan sér-
stakt úrvalslið, og að athuga
möguleika á því, að ísland tæki
þátt I meistarakeppni Norður-
landa.
- Kaup og sala -
Ullartófni og silki,
margar tegundir. BLÚSSUR,
KJÓLAR o. fl. nýkomið.
SAUMASTOFAN UPPSÖLUM.
Sími 2744.
jurtir og ollu miklu tjóni, eink-
um í Reykjavik og nágrenni.
Búfjárhöld:
Búpeningur gekk almennt vel
undan síðastliðið vor. Voru
hvergi fóðurvandræði svo orð sé
á gerandi. Bændur urðu þar á
landinu, sem hey voru mest
skemmd frá sumrinu 1937, að
kaupa óvenjumikinn fóðurbæti
og varð það tilfinnanlegur kostn-
aðarauki fyrir marga. Jörð greri
mjög snemma siðastliðið vor,
svo að víða um land var kominn
góður sauðgróður áður en sauð-
burður hófst. Og þótt vorið yrði
siðar kalt, olli það ekki tjóni,
hvað sauðfjárhöld snerti. Sauð-
burður varð yfirleitt mjög van-
haldalítill. Þess vegna mun mega
telja að skepnuhöld hafi verið
mjög góð á árinu. Þar sem engir
óvenjulegir kvillar herjuðu á
bústofn bænda.
Hér er gengið fram hjá hinni
alræmdu „mæðiveiki“ og sömu-
leiðis hinni nýju pest, „Jones“-
veiki, sem fyrst hefir verið rann-
sökuð á síðastliðnu hausti. Þetta
er gert, vegna þess að Bjarni
Ásgeirsson mun skýra frá þeim
í sínu erindi. Ummæli mín um
fjárhöldin eiga því aðeins við
þær sveitir, þar sem þessar pest-
ir hafa ekki geisað.
Það, sem af er þessum vetri,
hefir sauðfé og hross verið létt
á gjöf. Um áramótin setti hann
mikinn snjó niður í flestum
byggðum norðanlands og lítur
því fremur harðindalega út nú.
Slátrun sauðfjár:
Samkvæmt skýrslu formanns
kjötverðlagsnefndar, var árið
A N N Á L L
Afmæli.
Ólafur ísleifsson læknir og
dannebrogsmaður i Þjórsártúni
á áttatíu ára
afmæli í dag,
17. janúar. —
Hann ólst upp
upp í mikilli
fátækt, en þó
tókst honum
vegna dugnað-
ar og mikils á-
huga að afla
sér þ e i r r a r
þekkingar, að
hann varð eftirsóttur læknir og
fékk læknisleyfi, þótt hann
hefði aldrei á skólabekk komið.
Hann var mjög heppinn í starfi
sínu og til hans leitað úr Ár-
nes- og Rangárvallasýslum og
jafnvel austan úr Skafta-
fellssýslu og vestan úr Kjósar-
sýslu til hjálpar sjúklingum, og
margir bókstaflega trúðu á
hann sem lækni.
Ólafur reisti nýbýlið Þjórs-
ártún og hefir búið þar alla tið
síðan. Ber býlið vott um stór-
huga og dugandi húsbændur,
því að húsakynni eru stór og
ræktun mikil.
Ólafur er giftur Guðríði Ei-
riksdóttur frá Minnivöllum og
eiga þau þrjú börn á lífi. Hef-
ir kona hans verið honum sam-
hent í öllu og er gestrisni þeirra
og hjálpsemi alkunn.
Ólafur hefir fengizt mikið við
ritstörf og margt af greinum
hans birzt í blöðum og tímarit-
um, en þó á hann mikið í fór-
um sínum af óprentuðum rit-
gerðum. Hann er mikill ferða-
maður og hefir ferðazt um mik-
inn hluta landsins. Hann hefir
næmt auga fyrir fegurð nátúr-
unnar og hefir sýnt ást sína á
henni í verki. Hefir hann komið
upp svo fögrum blómagarði við
bæ sinn, að nær einstakt mun
vera hér á landi.
Dagur Brynjólfsson hrepp-
stjóri í Gaulverjabæ í Flóa varð
sextugur 8. janúar síðastliðinn.
Dagur hefir verið hreppstjóri
og hreppsnefndaroddviti Gaul-
verjabæjarhrepps allt frá því,
að hann kom
fyrst í sveitina
fyrir 23 árum.
Sýslunefndar-
maður hefir
hann verið um
langt skeið, í
stjórn Búnað-
arsamb. Suður-
lands, í stjórn
Mjólkurbús
Flóamanna, í
stjórn Flóaáveitunnar og mörg-
um fleiri trúnaðarstörfum gegn-
1937 slátrað 398 þús. dilkum, en
árið 1938 aðeins 352 þús., eða
46 þús. færra. Þessi fækkun
stafar að sjálfsögðu að miklu
leyti af „mæðiveikinni“ og þeirri
fækkun, sem hún hefir valdið í
sumum héruðum landsins. Árið
1937 var meðal skrokkþungi 13.44
kg. en 1938 14.27 kg. Féð var
óvenjuvænt um allt land í haust,
bæði lömb og fullorðið. Dilkarnir
lögðu sig í haust að meðaltali
um 11/2 kg- af kjöti meira en þeir
gerðu haustið 1935. Það var
eftirtektarvert að á mæðiveikis-
svæðunum var féð hlutfallslega
vænzt. Sennilega stendur væn-
leki fjárins þar að einhverju
leyti í sambandi við, að sauðféð
hefir orðið of margt í högum
áður og þess vegna vanþrifizt.
Auk þess mun féð hafa verið
alið meira, vegna veikinnar og
þess vegna skilað meiri afurðum.
Þetta eru þó aðeins ágizkanir,
en þarf að rannsakast betur.
Komrækt:
Norðan og austan lands brást
kornræktin að mestu, vegna of
mikils kulda. Sunnan lands
heppnaðist hún sæmilega vel.
Á Sámsstöðum gáfu hafraakrar
sem voru 2,8 ha. að stærð, 25 tn.
af höfrum, pr. ha. Helmingurinn
af landinu var þó nýbrotið. í
öllum löndum myndi þetta vera
talin góð uppskera. Ræktun
byggs og hafra er nú orðin árviss
á Sámsstöðum og fastur liður í
búskapnum þar. Þótt uppskera
sé eðlilega misjöfn eftir árferði.
Annars staðar gengur misjafn-
lega og ýmsir gefast upp, |sem
reynt hafa kornrækt eitt eða tvö
ár. Framhald.
Grænmetisverzlun ríkisins.
IJTNÆÐI.
Þeim, sem þurfa að kaupa útlendar útsæffiskartöflur fyrir
komandi vor, viljum vér benda á, aff allar slíkar pantanir þurfa
aff vera komnar í vorar hendur fyrir lok febrúarmánaffar.
Samkvæmt gildandi ákvæðum getum vér ekki afgreitt pant-
anir frá einstökum mönnum.
Skákþing Revkjavikur
heSsi stmnudagmn 22. janúar.
Þátttakendur mæti í K. R. húsinu kl. 8,30
næstkomandi fimmtudag'.
Tafilfélagf Reykjavíkur.
IJlS 3-
2 0 STK. PAKKIW KOSTAR K R . 1.60
Breiðfirðingafélagið,
Ársmót Breiðfirðingafiélagsins
verður haldið að Hótel Borg fimmtud. 19. p.m.
Mótið hefst með sameiginlegu borðhaldi kl. 7,30 e. hád.
Aðgöngumiðar í Rakarastofunni Bankastræti 12, sími
4785, Hattabúðinni Laugavegi 12, simi 5447 og Félagsbakaríí
(S. Jensen) Vesturgötu 14, sími 3278.
Tilbúinn áburður.
Þeir, sem ætla að kanpa tilbiítim áburð til
notknnar á komandi vori, ern beðnir að gera
pantanir sínar sem allra fyrst, og eigl síðar
en svo, að þær séu komnar i vorar liendiir
Orð í tíma töluð
(Framh. af 2. síðu)
má vænta að ríkið geti styrkt
framkvæmd verksins með öðru
móti en framlagi þeirrar vinnu,
sem þegnskyldan á að skapa.
Ef til vill er einmitt þegn-
skylduvinnan öruggasta leiðin
út úr því ófremdarástandi, sem
nú ríkir á landi hér, og jafn-
framt stærsta skrefið, sem við
getum stigið nú, til batnandi
þjóðarhags og viðunandi lífs-
kjara.
Guðm. Þorláksson.
»Á íslands miðum«
(Framh. af 2. síðu)
á önglinum", sagði rauðmag-
inn.
„Mig varðar ekkert um öng-
ulinn, því að stirtlan er lostæt.
Ég ét það, sem mér sýnist.“
Hann gleypti bæði beitu og
öngul — og hvarf.
Vesalings þorskurinn!
Aq.
ir hann. — Dagur er mjög vin-
sæll maður og leysir vandamál
hvers, sem til hans leitar, og er
lífsglaður og bjartsýnn á
framtíðina.
Fréttabréf til Tímans.
Tímanum er mjög kærkomið
að menn úti á landi skrifi blað-
inu fréttabréf öðru hvoru, þar
sem skilmerkilega er sagt frá
ýmsum nýmælum, framförum
og umbótum, einkum því er
varðar atvinnulífið. Allar upp-
lýsingar þurfa að vera sem
fyllstar og gleggstar, svo að ó-
kunnugir geti fyllilega áttað sig
á atburðum, fyrirtækjum og
staðháttum, sem lýst er.
Mörgum mun ef til vill finn-
ast fátt til frásagnar úr fá-
mennum og strjálum byggðum.
En þó mun mála sannast, að í
hverju byggðarlagi gerist nokk-
uð það, sem tiðindum sæti, sé
vel að gætt.
Allmargir menn hafa orðið til
þess að skrifa Tímanum greina-
góð bréf, og er þeim hér með
þakkað fyrir.
Skrifstofa
Framsóknarflokksins
í Reykjavík
er á Lindargötu 1 D
Framsóknarmenn utan af
landi, sem koma til Reykja-
víkur, ættu alltaf að koma
á skrifstofuna, þegar þeir
geta komið því við. Það er
nauðsynlegt fyrir flokks-
starfsemina, og skrifstof-
unni er mjög mikils virði
að hafa samband við sem
flesta flokksmenn utan af
landi.
Framsóknarmenn! Muniff aff
koma á flokksskrifstofuna á
Lindargötu 1 D.
TRÚLOFUNARHRINGANA,
sem æfilöng gæfa fylgir, selur
SIGURÞÓR, Hafnarstr. 4. Sent
gegn póstkröfu hvert á land
sem er. Sendiff nákvæmt mál.
SIGURÞÓR,
Hafnarstræti 4, Reykjavik.
Sigurður Olason &
Egill Sigurgeirsson
Málllutningsskríistofa
Austurstræti 3. — Sími 1712.
Kopar
keyptur í Landssmiffjunni.
(J
éröbréfabanki
C /xusturstr. 5 sími S652
jankinn
.0pi6 U.1MFcí5-fc/
Annast kaup og söln verffbréfa.
fyrir febrúarlok. ISúast má við að verðið verði
óbreytt frá því sem var síðastliðið ár.
Áburðarsala ríkisins.
196 Andreas Poltzer:
— Já, alveg rétt. Við lékum hann hjá
Walpole í gærkvöldi — allt kvöldið. Fólk
varff svo skelkað’, að það náði sér ekki
aftur.
— Og hvað heitir þessi ágæti leikur?
— Við höfðum ekkert nafn á honum,
en ég held, að hertoginn af Salisbury
hafi kallað hann gæsamarkað, vegna
þess að skinnið á manni hleypur í hnykla
af hræðslunni og verður eins og á gæs.
— Ágætt, mjög frumlegt! sagði full-
trúinn af eintómri kurteisi.
Nú mundi Violet aftur eftir erindi sínu.
Hún leit i kringum sig, og þegar hún
hafði gengð úr skugga um, að enginn var
þarna nálægur, sagði hún rólega og blátt
áfram:
— Vitið þér heimilisfang frú Meller-
Ortega?
Whinstone, sem hafði grunað, að
stúlkan hefði af tilviljun dottið ofan á
eitthvað, sem tíðindum sætti, spratt upp:
— Ungfrú Violet, hvað vitið þér?
En Violet endurtók spurninguna:
— Vitið þér, hvar frú Meller-Ortega
heldur sig?
— Nei, það veit sá sem allt veit. Ég
hafði ekki einu sinni vitað fyrr en nú,
að Meller-Ortega væri kvæntur....
Nú sagði Violet frá samfundum sinum
og frúarinnar í veitingahúsinu , Cheap-
side og hvernig hún hefði veitt frúnni
Patricia 193
þekkið þér annars nokkuð til á Spáni?
— Ekki landið sjálft, en maðurinn
minn er spanskur.... Ókunna frúin
hafði ekki fyrr sleppt orðinu, en hún
iðraðist þess að hafa sagt þetta.
Að minnsta kosti gat Violet ekki þetur
séð, og hún yar ánægð með áhrifin, sem
spurningar hennar höfðu haft. En allt
í einu virtist Parísarfrúin fara að eiga
annrikt, og þó að Violet léti hana skilja
það ótvírætt á sér, að sig langaði til að
hitta hana aftur, þá virtist ókunna frúin
ekki gefa því neinn gaum.
En Violet var ekki að skapi að slíta
þessum kunningsskap svona fljótt. Ó-
kunna frúin var ekki fyrr komin út úr
veitingaskálanum en Violet fór á eftir
henni.
Nálægt klukkutíma seinna staðnæmd-
ist leigubifreið fyrir utan Scotland Yard
og ung og grönn stúlka steig út. Eftir að
hún hafði látið bifreiðarstjórann skilja,
að hann ætti að bíða, flýtti hún sér að
dyrunum og sneri sér að dyraverðinum
með þessum orðum:
— Ég þarf að komast inn til Whinstone
fulltrúa, herra umboðsmaður!
Lögregluþjónninn, sem varð upp með
sér yfir þessum göfuga titli, sem hann
hafði ekki einu sinni dreymt um að fá
nokkurntíma á æfi sinni, fylgdi stúlk-
unni með sífelldum hneigingum og beyg_