Tíminn - 25.03.1939, Qupperneq 2

144
TÍMEVN, laiigardagfim 25. marz 1939
36. blað
Þeír ættjarðarlausu
'\gtmmn
Laugardaginn 25. ntarz
Þjóðinní tíl tjóns
Málaleitun þýzka flugfélags-
ins Luft-Hansa um leyfi til að
hefja flugferðir til íslands í vor
hefir vakið talsvert umtal bæði
hér á landi og erlendis og raun-
ar meira en ástæða er til. Eins
og kunnugt er, var þetta þýzka
flugfélag íslendingum mjög
hjálplegt með að gera hinar
fyrstu tilraunir til flugferða hér
á landi og hefir einnig síðar
verið íslendingum vinsamlegt á
ýmsan hátt. Þess vegna var líka
þessu félagi á sínum tíma gefið
vilyrði fyrir því, að það skyldi
fram til ársins 1940 njóta sér-
hverra þeirra réttinda, sem öðr-
um erlendum flugfélögum
kynnu að verða veitt hér á
landi, eða með öðrum orðum fá
það, sem í milliríkjasamning-
um er nefndur „beztu kjara
réttur“. Síðar gerðist svo það, að
amerískt flugfélag fékk leyfi til
viðkomustaða á íslandi, og bar
þá hinu þýzka félagi sami rétt-
ur, ef það óskaði. En réttur hins
ameríska flugfélags er nú fyrir
nokkru fallinn niður og þá vit-
anlega um leið réttur Luft-
Hansa. En um þetta, að réttur
ameríska flugfélagsins var nið-
ur fallinn, virðist þýzka félag-
inu ekki hafa verið kunnugt,
þegar sendimenn þess lögðu af
stað hingað.
Ríkisstjórnin hefir hinsvegar
tekið þá ákvörðun, sem vafa-
laust er, að öllu athuguðu, hár-
rétt, að veita, eins og sakir
standa, engu erlendu félagi rétt
til að halda uppi flugferðum til
íslands. Er þetta bæði öryggis-
ráðstöfun, sem rétt er að gangi
jafnt yfir alla, og sömuleiðis
æskilegt, að íslendingar sjálfir
geti úr þessu haft aðalforgöngu
í slíkum málum. Og engin á-
stæða er til að ætla, ef skyn-
samlega væri um málið rætt, að
þessi eðlilega afstaða ríkis-
stjórnarinnar valdi neinum mis-
skilningi í Þýzkalandi.
En því miður hefir eitt af
dagblöðum Reykjavíkur, Þjóð-
viljinn, gert sig sekt um 5»jög
svo furðulega framkomu í þessu
máli, þannig að mjög alvarlegt
gæti orðið fyrir ísland út á við,
ef mark væri á tekið. Samkvæmt
því sem Einar Olgeirsson ját-
aði á Alþingi í fyrradag, hefir
Þjóðviljinn sent kommúnista-
blaðinu danska skeyti um um-
ræður, sem fram fóru fyrir
nokkrum dögum á Alþingi um
þetta mál i tilefni af fyrirspurn
E. O. til forsætisráðherra. Út af
fyrir sig sýnist það hreinn ó-
þarfi af íslenzkum alþingis-
Um nokkur ár hefir starfað
hér flokksbrot, sem leynt og
Ijóst hefir starfaö að því að út-
breiða lífsskoðun Rússastjórn-
ar. Þessir menn hafa rekið á-
róður sinn með útlendu fé, og
þeir hafa verið undir erlendri
stjórn um allar framkvæmdir.
Þeir hafa látið og lifað eins og
þeir væru útlent setulið í land-
inu.
Hér er átt við kommúnista-
flokkinn eins og hann var, og
eins og hann er nú.
Allra síðustu dagana hefir
þessi mannhópur komið fram á
þann hátt, eins og þeim væri
borgað hátt dagkaup fyrir. að
gera landi því, sem elur þá, sem
mesta smán og skaða.
Fyrir nokkru var það vitað,
að þýzka flugfélagið, sem að-
stoðaði íslendinga við flugtil-
raunir fyrir nokkrum árum,
myndi senda hingað menn til
að tala um framkvæmd á leyfi
frá 1932, sem Þjóðverjar álitu
vera í fullu gildi, til að hefja
vikulegar flugferðir frá Þýzka-
landi til íslands og þeir töldu
sig geta byrjað nú í vor.
Þessir sendimenn komu. Þeir
ræddu við ríkisstj órnina og
trúnaðarmenn hennar úr
stjórnarráðinu. — Framkoma
Þjóðverjanna var að öllu leyti
blátt áfram og vinsamleg. Þeir
vitnuðu í löglega gerðan samn-
ing, sem veitti þeim sömu rétt-
indi til 1. apríl 1940 eins og
hverri annarri þjóð, sem hefði
samning um flugferðir til ís-
lands. Þjóðverjarnir hafa vitað,
að félag í Ameríku hafði um
skeið haft rétt til að hefja flug-
ferðir hingað yfir Grænland.
— En Ameríkufélagið hafði
ekki notað þennan rétt, og lög-
in voru fallin úr gildi. Ef ame-
færir um að hafa traust og
mannaforráð á þessu landi, með-
an hugarfar þeirra ekki breytist
frá því sem nú er. Jafnvel
flokksmenn Einars Olgeirssonar
munu viðurkenna þetta, þótt
þeir e. t. v. reyni að finna af-
sakanir fyrir framferði hans.
Það er engin bót í þessu máli,
þó að einhverjir menn hafi áð-
ur gengið langt í því að breiða
út rangar fregnir, sem gátu ver-
ið skaðlegar fyrir landið út á
við, t. d. í fjármálum. Tíminn
hefir áður sagt sitt álit um þaö
athæfi. En nú eru alvarlegri
tímar en nokkru sinni fyr í sögu
hins unga íslenzka sjálfstæðis.
Og þjóðin krefst þess, að reynt
sé eftir fremsta megni að koma
í veg fyrir, að ábyrgðarlausir
menn og angurgapar stofni
frelsi landsins og hagsmunum í
voða — í einfeldni sinni eða
viljaleysi til að standa á þeim
verði, sem heimta þarf af hverj-
um góðum íslendingi.
ríska félagið hefði notað rétt
sinn og hafið flugferðir til ís-
lands, myndu Þjóðverjar hafa,
samkvæmt samningnum frá
1932, öðlazt um eins árs skeið
samskonar rétt til flugsam-
gangna við ísland.
En samningurinn við Ame-
ríkumenn hafði fallið niður, af
því ameríska félagið notaði ekki
rétt sinn. Um leið féll réttur
þýzka félagsins líka niður.
Ríkisstjórnin íslenzka til-
kynnti þýzku sendinefndinni
þetta, og að ríkisstjórnin áliti
eins og nú stæði á í heiminum
hentast fyrir íslendinga að
hefja engar flugsamgöngur við
önnur lönd. Þess vegna yrði
hvorki Þjóðverjum né öðrum
þjóðum veitt leyfi til að hefja
fastar flugferðir til íslands fyrst
um sinn.
Þjóðverjarnir sáu að íslenzka
ríkisstj órnin hafði hér lög að
mæla, og að það væri hennar
hlutverk, að skera úr því hve-
nær ísland byrjaði að komast
inn í alþjóðaviðskipti flugvél-
anna. Málið hafði verið rætt
með fyllstu kurteisi og vinsemd
á báðar hliðar. Báðir málsaðil-
ar lagt fram rök sín, svo sem
vera ber í skiptum milli þjóða.
En kommúnistar hafa gersam-
lega umhverft öllu í þessu máli.
Forsætisráðherra svaraði fyrir-
spurn um þetta mál á þann hátt,
að það yrði rætt þegar „nefndin“
kæmi. Einar Olgeirsson segir þá
strax, að ráðherra ætli að ræða
málið, þegar „Emden“ komi.
Ráðherrann leiðrétti strax villu
Einars, og segist ræða málið við
þýzku sendinefndina, sem muni
koma með „Drottningunni“, en
það mál snerti ekkert þýzka
herskipið Emden, sem komi
nokkru síðar í kurteisisheimsókn
og til að líta eftir veiðiskipum
Þjóðverja.
Misheyrn eða villa kommún-
ista var hér leiðrétt undir eins í
áheyrn alls þingheims. Auk þess
báru handrit þingskrifara vitni
um að Einar sagði ósatt. En
jafnvel þó að honum hefði mis-
heyrzt, þá bar honum skýlaus
skylda til að leiðrétta misheyrn
sína.
En Einar gerir það ekki. Hann
setur í blað kommúnista að
stjórnin ætli að ræða við her-
skipið um flugmálið. Hér var um
að ræða svívirðileg og vísvitandi
ósannindi, eingöngu gerð í því
skyni að undirstrika varnarleysi
hins flotalausa lands í saman-
burði við stórveldi heimsins.
Einar var svo sem að biðja um
það, að mál íslands yrðu fram-
vegis rædd af fallbyssum stór-
þjóðanna, en ekki af sendi-
nefndum, sem beittu rökum og
friðsemd í viðskiptum.
Einar og blað hans er svo fyr-
irlitið að enginn mun hafa
manni, að vera að síma nokkuð
um þetta viðkvæma mál til er-
lendra blaða, og allra sízt hafði
ábyrgðarlaust kommúnista-
sorpblað með slíkar fregnir að
gera. Fyrir ísland var það áreið-
anlega heppilegast, að sem
minnst væri um þetta mál rætt
erlendis. Hitt er þó enn verra,
og það er höfuðatriði málsins,
að í skeyti því, er E. O. sendi
hinum dönsku kommúnistum,
eru ummæli forsætisráðherra á
Alþingi stórkostlega rangrfærff
þannig, að forsætisráðherrann
á að hafa gefið í skyn, að Þjóð-
verjar væru að senda hingað
herskip til að knýja fram með
valdi þær kröfur, sem hið þýzka
flugfélag kynni að vilja gera
hér á landi.
Vitanlega sagði forsætisráð-
herrann ekkert í þessa átt. Það
sem E. O. og hans menn við
Þjóðviljann símuðu til Dan-
merkur, eru því að þessu leyti
bein ósannindi, enda hafa Þjóð-
verjar ekki gefið neitt tilefni til
þess gagnvart íslendingum, að
ástæða væri til að gefa slíkt í
skyn. En menn geta farið nærri
um það, hvaða athygli og furðu
það vekur í Þýzkalandi, hjá
vinsamlegri viðskiptaþjóð, þeg-
ar frétt kemur um það, að for-
sætisráðherrann á íslandi hafi
borið þýzku stjórnina þeim sök-
um, að hún væri að senda hing-
að herskip í kúgunarskyni.
Frumhlaup það, sem hér hef-
ir átt sér stað, af hálfu Einars
Olgeirssonar og hans manna, er
athæfi, sem dæmir sig sjálft í
augum allra gætinna manna og
góðra íslendinga. Þeir menn,
sem svona geta farið að, eru ekki
Rúmenía
Fyrstu mánuði heimsstyrjald-
arinnar 1914—1918 átti Lloyd
George, sem þá var áhrifamesti
stjórnmálamaður Englands, oft
í hörðum deilum við yfirmenn
hersins. Þeir lögðu meginkapp
á, að undirbúa sóknina á vest-
urvígstöðvunum og gerðu sér
næstum daglega von um að geta
rofið víglínu Þjóðverja þar og
unnið með því úrslitasigur.
Lloyd George taldi hinsvegar,
að varnir Þjóðverja væru svo
sterkar þar, að slíkt myndi
trauðla heppnast. í þess stað
vildi hann láta senda herlið til
Rúmeníu og Serbíu, sameina það
her þessara þjóða og ráðast
gegn miðveldunum, þar sem
vörn þeirra var veikust. Þessi
stefna hans var ofurliði borin
og herir Rúmeníu og Serbíu
voru brotnir á bak aftur, án
þess að þeim kæmi veruleg
hjálp.
Um það verður náttúrlega
ekkert sagt, hvort þessar fyrir-
ætlanir Lloyd George hefðu
heppnast, en reynslan sýndi
greinilega, að varnir Þjóðverja
voru sterkastar á vesturvíg-
stöðvunum. Það, að þeim tókst
að halda styrjöldinni svo lengi
áfram, stafaði líka ekki hvað
sízt af því, að þeir náðu að hag-
nýta sér hinn mikla náttúru-
auð Rúmeníu.
Þegar þetta viðhorf frá
heimsstyrjöldinni er athugað,
verður það auðskilið vegna hvers
IÞjóðverjar leggja nú á það höf-
Carol
uðkapp að gera Rúmeníu sér
háða og tryggja sér hinar miklu
olíulindir og landbúnaðarfram-
leiðslu landsins. í styrjöld gæti
Rúmenía orðið Þjóðverjum ó-
metanlegt nægtabúr, en þaðan
gætu andstæðingar Þjóðverja
líka veitt þeim hættulega árás.
Þýzkaland og Rúmenía liggja að
vísu ekki saman, en Ungverja-
land, sem vafalaust yrði banda-
ríki Þýzkalands í styrjöld, hefir
sameiginleg landamæri við Rú-
meníu.
R ú m e n í a er eitt
Auðlegff frjósamasta land Ev-
Rúmeníu rópu. Meginhluti
þjóðarinnar stundar
landbúnað. Árið 1937 nam upp-
skeran 3,810 þús. smál. af hveiti,
454 þús. smál. af rúgi og 4,656
þús. smál. af maís. Auk þess er
mikið framleitt af allskonar ald-
inum, tóbaki, hör, byggi o. s. frv.
Kvikfjárrækt er einnig mjög
mikil. Með bættum ræktunar-
aðferðum mætti auka fram-
leiðsluna mikið.
í Rúmeníu er mjög mikið af
auðugum olíulindum. Árið 1936
nam olíuframleiðslan 8,564 þús.
smál. Er talið að hæglega megi
margfalda framleiðsluna, án
þess að óttast þurfi að hún gangi
til þurrðar á næstu áratugum.
Auk þess hefir fundizt mikið af
verðmætum málmum, m. a.
járn, en hagnýting þeirra er enn
í mjög smáum stíl. Landið er
einnig talið auðugt af salti,
kolum og surtarbrandi.
trúað á ósannindi hans í blaðinu.
Ráðherrann hafði gengið full-
komlega frá misheyrn eða mis-
hermi Einars í þinginu, svo að
meira þurfti ekki að gera vegna
þeirra, sem í landinu búa.
Þetta vissi Einar, og þessvegna
byrjar hann nú að svívirða land
sitt og þjóð á erlendum vett-
vangi.
Næst byrjar Einar og fylgilið
hans að síma til útlanda sömu
ósannindin um að ríkisstjórnin
ætli að ræða flugmálið við her-
skipið. Eins og vant er, um það,
sem er í einu illt og heimskulegt,
breiddist þvættingur Einars frá
þeim ómerkilegu byltingarblað-
sneplum, sem hann á aðgang að
til fréttastofu, sem bar níðið um
ísland víða út um lönd. Málið
kom til umræðu á Alþingi í
fyrradag og var Einar gersam-
lega þrengt niður um gólfið, og
sannað á hann níð um land og
þjóð, bæði innan lands og utan.
í þessum umræðum hafði hann
í frammi samskonar hrakyrði
um erlenda stjórnmálamenn
eins og hann er hann er vanur
að hafa um landa sína. Var Ein-
ar hringdur niður og mun hann
eiga von á því, að ef hann heldur
áfram illyrðum sínum um er-
lendar þjóðir og menn, þá muni
Alþingi kunna ráð til að gæta að
sæmd sinni og virðingu. Mun
Einari og félögum hans ekki tak-
ast að eyðileggja Alþingi með
siðleysi og algerðri vöntun á
mannasiðum, eins og kommún-
istar hafa gert erlendis í sum-
um þeim löndum, sem misst hafa
frelsi sitt.
Einar lét þó ekki staðar num-
ið. Þegar ríkisstjórnin sendi öll-
um blöðum í bænum skýrslu um
viðræðurnar við sendimenn
Luft-Hansa, birti kommúnista-
blaðið að visu þessa frásögn, en
bætir svo við frá eigin brjósti,
að málalokin muni hafa verið
fyrir íhlutun ensku stjórnarinn-
ar.
Einar Olgeirsson er svo sann-
færður um, að ísland sé gersam-
lega á valdi stórveldanna, að
honum finnst gersamlega óhugs-
andi að íslenzka ríkisstjórnin
með Alþingi að baki sér taki á-
kvörðun um málefni gagnvart.
félagi í öðru landi, án þess að
vera kúguð til þess af öðru stór-
veldi.
Nú má að visu minna á það,
að Einar Olgeirsson og félagar
hans hafa að jafnaði hin hrak-
legustu orð um ensku þjóðina og
leiðtoga hennar. En út af í-
myndaðri hættu byrjar hann að
ákalla Mr. Chamberlain og óska
að hann sendi herskip sín til að
verja hann. Nú mun hinn enski
forsætisráðherra að vísu hafa
annað að gera, en hlýða á orð-
ræður Einars Olgeirssonar,
hvort sem það eru hrakyrði um
hann og þjóð hans, eða auð-
mjúkar og tilefnislausar bænir
Þegar athugaður er hráefna-
skortur Þýzkalands, er lítil
furða þó hinir ágengu stjórnar-
leiðtogar þess renni öfundar-
augum til þessa nábúa síns.
í styrjöld myndi
Land- andstæðingum Þjóð-
vinningar verja líka vera mun
Rúmena. meiri styrkur að
bandalagi við Rúm-
eníu nú en í heimsstyrjöldinni.
Rúmenia var eitt þeirra rikja,
sem högnuðust verulega á
heimsstyrjöldinni. Fyrir heims-
styrjöldina var Rúmenía 74 þús.
fermílur og íbúatalan um 7.5
milj. Þö fólksfjöldinn væri ekki
meiri, sendu Rúmenar samt um
900 þús. manna her gegn Þjóð-
verjum og gerðu stórfelldan
usla. Nú er Rúmenía 123 þús.
fermílur og íbúatalan er um 20
milj. Rúmenum er þvi hægur
vandi að senda meira en helm-
ingi fjölmennari her gegn and-
stæðingum sínum nú en í síð-
ustu heimsstyrjöld.
Lönd þau, sem Rúmenar
fengu eftir heimsstyrjöldina,
voru tekin af Ungverjum, Búl-
görum og Rússum. Voru Rúm-
enar þar nær allsstaðar í mikl-
um meirahluta meðal íbúanna.
Um fjórðungur af íbúum lands-
ins er þó af öðrum þjóðflokkum.
Fjölmennastir eru Ungverjar,
sem eru um 2 miljónir. Valda
þeir einnig mestum erfiðleikum,
þar sem þeir byggja samliggj-
andi héruð. Næst koma Þjóð-
verjar, sem eru um eina miljón
og eru dreifðir um allt landið.
Ukrainumenn eru litlu færri.
Þá koma um 250 þús. Búlgarar,
100 þús. Pólverjar, Gyðingar o. s.
Jónas Sveínsson læknir
og „prentvillan((
Hefir Jónas farið með ósannindi f skrifum
sinum um C-bæliefnainnihald mjólkur?
Nýlega birtust hér í blaðinu
niðurstöður af C-bætiefna-
rannsóknum, sem rannskónar-
stofa háskólans gerði á mjólk,
héðan frá mjólkurstöðinni, í síð-
astliðnum janúar og febrúar-
mánuði.
Við rannsóknir þessar kom
það, svo sem kunnugt er, í ljós,
að gerilsneydd mjólk, héðan úr
mjólkurstöðinni, reyndist að
innihalda 13—14 mg. af C-bæti-
efni í lítranum, en það var 3—4
mgr. meira en Jónas Sveinsson
læknir hafði sagt, i Alþýðubl.
20. desbr. síðastl., að góð erlend
mjólk innihéldi.
Þessar niðurstöður rannsókn-
arstofu háskólans virðast að
hafa komið Jónasi eitthvað ó-
þægilega, og er það sízt að
undra, þegar á það er litið, að
hann hafði, fáum dögum áður
(4. þ. m.) haldið því fram, í
Morgunbl., að fólk hér yrði að
n e y t a C-bætiefnasnauðrar
mjólkur.
Að vonum sá Jónas sér ekki
fært að bera brigður á niður-
stöður þær, sem rannsóknar-
stofa háskólans hafði komizt að.
Aftur á móti tók hann það ráð,
í Alþýðubl. 8. þ. m„ að lýsa því
yfir, að það, sem hann hafði
sagt í Alþýðubl. 20. desember —
að góð erlend mjólk innihéldi
10 mgr. af C-bætiefni í 1 lítra
af mjólk — væri prentvilla, og
affgæzluleysi sínu um að kenna
að hafa ekki leiðrétt það á sín-
um tíma, því góð erlend mjólk
innihéldi 20 mgr. af nefndu
bætiefni í lítranum.
um aðstoð þessa stórveldis. —
Vesalmennska kommúnista er
svo taumlaus, að þeir geta ekki
hugsað sér ríkisstjórn landsins
taka ákvörðun út frá hagsmun-
um þjóðarinnar, nema hún
væri kúguð til þess af erlendu
valdi.
Síðan 1930, að kommúnistar
mynduðu flokk hér á landi, hefi
ég lýst þeirri hættu, sem frelsi
íslendinga stafaði af þessu
flokksbroti, sem lifir af fjár-
framlögum frá erlendum þjóð-
um og lætur stjórna sér frá út-
löndum. Nú hafa berar en
nokkru sinni fyrr komiö fram
sýkingareinkennin á þessum
flokki. Það eru ekki nema nokk-
ur ár síðan kommúnistar mál-
uðu merki Rússa á hamravegg-
ina á Þingvöllum, svo sem til að
sýna hverjum þeir ætluðu hús-
bóndavald á hinum helga stað.
frv. Ofsóknirnar gegn Gyðing-
um hafa óvíða verið meiri á síð-
ari mannsöldrum en í Rúmeníu.
Lönd þau, sem Rúmenar hlutu
í heimsstyrjöldinni, valda því, að
tvær nágrannaþjóðir þeirra,
Ungverjar og Búlgarar, bera til
þeirra þungan hug. Sambúð
Búlgara og Rúmena hefir þó
farið batnandi í seinni tíð, en
milli Rúmena og Ungverja er
alltaf grunnt á því góða.
Rúmenar rekja sögu
Saga sína til áranna 101—
Rúmena. 106. Landið hafði þá
tilheyrt rómverska
keisaradæminu um nokkurt
skeið og lét Trajan keisari flytja
þangað nokkur þúsund róm-
verskra bænda til að nema og
rækta landið. Minna þeir flutn-
ingar talsvert á landnám Musso-
lini í Lybíu. Rómverjar þessir
blönduð síðan blóði við frum-
byggja landsins og rekja Rúm-
enar ættir sínar til þessara
tveggja þjóðstofna.
Rúmenar byrjuðu fljótlega að
líta á sig sem sérstakan þjóð-
flokk, en það átti samt ekki fyr-
ir þeim að liggja að ná fullu
sjálfstæði fyr en seint á 19. öld.
Ungverjar, Tyrkir, Austurríkis-
menn og Rússar drottnuðu yfir
landinu á víxl. Frelsisbylgjan,
sem franska byltingin skapaði,
náði einnig til Rúmena, en átti
þó örðugra með að skapa meðal
þeirra fjöldahreyfingu, þar sem
þeir voru aðallega bændaþjóð
og alþýðumenntun var á lágu
stigi. Eigi að síður snart hún
hugi margra áhugamanna yngri
kynslóðarinnar og margir þeirra
fóru að leggja leiðir sínar til
Hér virtist enn á ný kenna
nokkurs aðgæzluleysis hjá
lækninum, því í Alþýðubl. 20.
desember hafði hann sem sé
sagt meira en það, að góð erlend
mjólk innihéldi 10 mgr. af C-
bætiefni í lítranum. Hann sagði
þar einnig, að rannsökuð hefði
verið mjólk úr mörgum stöðuih
úr nágrenni Reykjavíkur og að
sú mjólk hefði reynzt fullkom-
lega á borð viff góða erlenda
mjólk að því er C-bætiefni
snerti.
Eftir þessa „prentvillu“-leið-
réttingu Jónasar, var því ljóst
af því sem hann sjálfur hafði
áður sagt, að ef góð erlend mjólk
inniheldur 20 mgr. í lítranum,
þá hlaut sú mjólk, sem hann
sagði að rannsökuð hefði ver-
ið úr mörgum stöðum og reynst
fullkomlega á borð við góða er-
lenda mjólk, einnig að hafa
sýnt full 20 mgr. í lítra.
í Alþýðubl. 10. þ. m. mæltist
ég því til þess við Jónas, að
hann birti opinberlega umrædd-
ar rannsóknir á mjólk „úr
mörgum stöðum úr nágrenni
Reykjavíkur“, gerðar fyrir 20.
desember síðastliðinn, og til-
greindi þar jafnframt hvaða
dag eða daga þær rannsóknir
hefðu verið gerðar og af hverj-
um.
Nú er liðinn ærið langur tími
síðan þessi tilmæli mín voru
birt, en ennþá hefir Jónas ekki
séð sér fært að verða við þeim.
Almenningi kann nú að virð-
ast þessi dráttur, hjá Jónasi,
(Framh. á 4. síðu)
Litlu síðar máluðu þeir illmæli
um frændþjóð íslendinga á
hafnargarðinn í Reykjavík, til
þess að skemmtiferðamenn frá
þessu landi fengju þar kveðju-
orð íslendinga. Nú hafa þeir
breytt út staðlaus ósannindi
innan lands og utan, ýmist upp-
lognar sakir á eina frændþjóð
okkar, eða upplognar sögur um
óviðeigandi tilhlutun annarrar
grannþjóðar.
Framferði kommúnistanna mun
sameina alla menn, sem unna
sæmd landsins og frelsi til
sjálfsvarnar móti þeim ættjarð-
arlausu ógæfumönnum, sem hér
hefir verið lýst. Mun þeim ekki
endast ógiftusamlegt eðli, upp-
eldi og þjónusta við erlenda
húsbændur nema til eigin for-
djörfunar og lítilfjörlegra enda-
loka.
J. J.
Frakklands. Síðan hefir áhrifa
franskrar menningar jafnan
gætt mikið í Rúmeníu.
Fyrstu áratugi 19. aldarinanr
var sjálfstæðisvakningin stöð-
ugt að festa dýpri rætur meðal
þjóðarinnar og hún smásaman
að höggva af sér hlekki hinna
erlendu yfirráða. Á Berlínar-
fundinum 1878 fengu Rúmenar
sjálfstæði sitt viðurkennt, en
nokkru áður hafði þýzkur prinz
verið valinn þar til konungs.
Síðan hafa Rúmenar haldið
sjálfstæði sínu og sama kon-
ungsættin farið þar með völd.
Fyrstu mánuði heimsstyrjald-
arinnar voru Rúmenar mjög á
báðum áttum um það, hvorum
þeir skyldu frekar fylgja. —
Konungurinn var bundinn
frændsemis- og vináttuböndum
við keisara Þýzkalands, en
drottningin, se mvar sonardóttir
Vilhelminu Englandsdrottning-
ar, hallaðist á sveif með Eng-
lendingum og sömuleiðis ríkis-
stjórnin. Varð það þvi úr, að
Rúmenar lýstu miðveldunum
stríð á hendur í ágúst 1916. En
þar sem þeim barst sama og
engin hjálp, tókst miðveldunum
fljótlega að brjóta niður varniT
þeirra og leggja undir sig land-
ið. Urðu Rúmenar um tíma að
sætta sig við mjög niðurlægj-
andi friðarskilmála, en fengu
fulla uppreisn, þegar styrjöld-
inni lauk og rífleg laun fyrir
aðstoð sína við bandamenn.
Síðari árin hefir
Carol stjórnmálalíf Rúm-
konungur. en verið mjög ó-
ó r ó a s a m t. En nú
virðist Carol konungi hafa tek-