Tíminn - 27.04.1940, Side 1

RITSTJÓRAR:
GÍSLI GUÐMUNDSSON (ábm.)
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON.
FORMADUR BLADSTJÓRNAR:
JÓNAS JÓNSSON.
ÚTGEFANDI:
FRAMSÓKNARFLOKKURINN.
RITSTJÓRNARSKRIFSTOFUR:
EDDUHÚSI, Llndargötu 1 D.
SÍMAR: 4373 og 2353.
AFGREIÐSLA, INNHEIMTA
OG AUGLÝSINGASKRIFSTOFA:
EDDUHÚSI, Lindargötu 1 D.
Sími 2323.
PRENTSMIÐJAN EDDA h.f.
Símar 3948 og 3720.
24. árg.
Beykjavík, laugaradaginn 27. april 1940
46. blað
Kaupgjald verzlunaríólks
Framsóknarflokkurínn fylgír þeirrí stefnu
að Alþíngí eígí ekki að skipta sér af kaup-
gjaldsmálum, nema í brýnustu nauðsyn
í blöðum íhaldsmanna og
kommúnista hefir verið
gerður mikill úlfaþytur út
af því, að Framsóknarmenn
í efri deild stöðvuðu fram-
gang frv. til laga um
greiðslu verðlagsuppbótar á
laun starfsmanna í verzl-
unum og skrifstofum.
Frv. þetta var upphaflega
flutt af Thor Thors. Aðalefni
þess var að verzlunar- og
skrifstofufólk skyldi njóta dýr-
tíðaruppbótar á sama hátt og
verkamenn. Hlaut frv. stuðning
íhaldsmanna, j afnaðarmanna
og kommúnista í neðri deild og
var afgreitt til neðri deildar rétt
fyrir þingslit. í efri deild fékk
það einnig stuðning þessara
flokka og var það þar til 2. umr.
aeinasta þingdaginn. Þurfti af-
brigði frá þingsköpum til þess
að það mætti koma þann sama
dag til 3. umræðu og var þeim
synjað með 3:3 atkv., en til þess
að afbrigði séu samþykkt þarf
% atkvæða.
Þeir þingmenn, sem synjuðu
um afbrigði voru Jónas Jóns-
son, '■Páll Zóphóníasson og Páll
Hermannsson. Aðrir þingmenn
Framsóknarflokksins sátu hjá
við atkvæðagreiðsluna.
Sú venja er ekki notuð, að
synja um afbrigði, nema um
mál sé að ræða, er þingmenn
telja sérstaklega varhugaverð.
í báðum þingdeildum beittu
Framsóknarmenn sér mjög ein-
dregið gegn frv. í neðri deild
töluðu einkum af hálfu flokks-
ins Eysteinn Jónsson, Skúli Guð-
mundsson og Sveinbjörn Högna-
Dýr tíðasruppbót opín-
berra sfarísmanna
Meirihluti Alþingis sýndi mikla
umhyggju fyrir hálauna-
mönnunum.
Næstseinasta starfsdag Al-
þingis voru afgreidd frá sam-
einuðu þingi lög um greiðslu
verðlagsuppbótar á laun em-
bættismanna og starfsmanna
ríkisins og ríkisstofnana.
Samkvæmt þessum lögum fá
starfsmenn hins opinbera sömu
dýrtíðaruppbót og verkamenn,
þannig að til 1. fl. teljast laun
allt að 270 kr. á mánuði, til 2.
fl. laun frá 270—360 á mánuði
og til 3. fl. laun yfir 360 kr. á
mánuði. Taki sami maður laun
fyrir fleiri en eitt starf skal
reikna uppbótina af laununum
samanlagt. Af mánaðarlaunum
hærri en 650 kr. greiðist ein-
ungis verðlagsbót af 650 kr., en
ekki af því, sem er fram yfir.
Lágmark launa og uppbótar í
hærra launaflokki má ekki vera
lægra en hámark launa í næsta
flokki fyrir neðan.
Mál þetta var fyrst til um-
ræðu í efri deild. í neðri deild
var gerð á því sú breyting, að
enga verðlagsuppbót mætti
greiða þeim, sem fengu yfir 8000
kr. í árslaun og að verðlagsupp-
bótin mætti aldrei vera hærri
en svo, að laun að henni við-
bættri yrðu hærri en 8000 kr.
Þessa breytingu felldi Ed.,er hún
fékk málið aftur til meðferðar,
en neðri deild samþykkti hana
á ný. Var því málið að fara til
sameinaðs þings. Þar báru þrír
þingmenn, Magnús Jónsson, Er-
lendur Þorsteinsson og Bergur
Jónsson fram tillögu um að fella
þetta ákvæði niður og breyta
frv. í það horf, sem að framan
(Framh. á 4. síOu.)
son, en í efri deild Hermann
Jónasson og Jónas Jónsson.
Aðalástæðurnar, sem Fram-
sóknarflokkurinn færði gegn
frumvarpinu, voru þessar:
Það er margendurtekin yfir-
lýsing stjórnmálaflokkanna, að
Alþingi eigi ekki að hafa afskipti
af kaupgjaldsmálum annarra en
opinberra starfsmanna, nema í
allra brýnustu nauðsyn. Eru op-
inberir starfsmenn vitanlega
sérstæðir i þessum efnum, þar
sem ríkið er annar aðilinn.
Þegar seinasta Alþingi ákvað
dýrtíðaruppbót verkamanna.var
þessi stefna mjög skýrlega
áréttuð af fulltrúum allra þing-
flokkanna. Þeir lýstu eindregið
yfir því, að þeir kysu helzt að
þingið þyrfti engin afskipti að
hafa af þessum málum, en eins
og ástatt væri yrði að grípa til
þessara ráðstafana til að tryggj a
vinnufriðinn við útflutnings-
framleiðsluna og aðrar þær at-
vinnugreinar, sem ekki mættu
stöðvast.
Með því að láta Alþingi hafa
afskipti af kaupgj aldsmálum
verzlunar- og skrifstofufólks hjá
einkafyrirtækjum eða félögum
væri algerlega brotið í bága við
þá stefnu, að Alþingi ætti ekki
að skipta sér af kaupgjaldsmál-
um nema brýna nauðsyn bæri
til. Engin skilríki hefðu verið
lögð fram fyrir því, að kjör þessa
fólks væru svo léleg, að Alþingi
þyrfti að setja slík lög af þeirri
ástæðu. Það virtist heldur ekki
vera neinn verulegur ágreining-
ur milli þessa fólks og atvinnu-
rekénda; þvert á móti virtust
atvinnurekendur hafa tekið
kröfum þess mjög liðlega. Ef Al-
þingi færi að skipta sér af kaup-
gjaldi þessa fólks væru ekki
lengur nein takmörk fyrir því,
hversu langt afskipti þess af
kaupgjaldsmálum ættu að ná.
Það þætti þá elcki síður ástæða
til að láta Alþingi skipta sér af
kaupgjaldi vinnukvenna, kaupa-
fólks o. s. frv., enda myndi það
sýna sig, að slikar tillögur
myndu fljótlega koma fram, ef
þetta frv. yrði samþykkt.
Þegar komið væri inn á þessa
braut gæti þess orðið skammt
að bíða, að samningarétturinn
yrði smátt og smátt alveg tek-
inn af atvinnurekendum og
launþegum og þessir aðilar yrðu
að sætta sig við lögboðið kaup-
gjald, hvort þeim líkaði betur
eða ver. Samningarétturinn, sem
er einn hyrningarsteinn lýðræð-
isins, væri þá úr sögunni. Þess-
vegna yrði að gæta fyllstu var-
úðar í þessum efnum og skapa
ekki fordæmi, sem síðar meir
gætu reynzt hættuleg, éf völdin
kæmust í hendur kaupkröfu-
manna eða þröngsýnna atvinnu-
rekenda. Framsóknarflokkurinn
legði þess vegna á það megin-
áherzlu, að Alþingi hefði ekki
afskipti af þessum málum, nema
í brýnustu nauðsyn.
Enginn af andstöðuflokkunum
vildi að þessu sinni fallast á
þessar röksemdir enda þótt þeir
fyrir tæpum fjórum mánuðum
síðan hefðu eindregið lýst yfir
þessari stefnu. Svo mikil var
keppni þeirra um að vinna sér
hylli þessa fólks með stuðningn-
um við kauphækkunarkröfur
þess, að þeir létu sig engu skipta,
þótt þeir yrðu að fótumtroða
margyfirlýsta stefnu sína. Fram-
sóknarflokkurinn lét sig hins-
vegar meiru varða að fylgja þvi
fram, sem hann taldi rétt, og
láta þá kylfu ráða kasti um
þaö, hvort það bakaði honum
einhverra óvinsælda þeiiTa, sem
jafnan horfa á málin frá
þrengstu stundarhagsmunum,
en líta ekki á afkomu heildar-
innar eða afleiðingarnar.
Sextugur
Einhvern síðasta daginn, sem
Alþingi starfaði, var einn af
þingmönnum Sjálfstæðismanna
í Efri deild á ferli með lista,
þar sem þingbræðrum Páls
Hermannssonar var gefinn
kostur á að taka þátt í ofurlít-
illi afmælisgjöf til bóndans á
Eiðum. Tilefnið var það, að Páll
Hermannsson átti sextugsaf-
mæli næsta sunnudag.
Þessum hugulsama Sjálfstæð-
ismanni varð fljótt og vel til
um undirtektir við erindi hans.
En það var táknrænt um vin-
sældir Páls Hermannssonar, að
sá pólitíski andstæðingur, sem
hér hafði forustu vegna afmæl-
ismálanna, hafði þrásinnis átt í
pólitískum hernaði við Fram-
sóknarmenn í Norður-Múla-
sýslu.
Æfisaga Páls Hermannssonar
er kunn flestum íslendingum.
Hann er einn af hinum fáu
bændum, sem enn eiga sæti á
Alþingi, og einn af skörulegustu
og beztu ræðumönnum þings-
ins. Hann er fæddur og uppalinn
á Héraði, fór um tvítugt í
Möðruvallaskólann, stundaði
þar nám í tvo vetur, lauk þar
góðu prófi. Fór þá aftur heim til
átthaganna, festi ráð sitt, setti
bú og gerðist gildur bóndi. Páll
er yfirlætislaus og fúsari til
friðarmála en ádeilu. Ekki sótt-
ist hann eftir vegtyllum og
mannaforráðum en Héraðsbúar
fundu að mikið munaði um
mannsliðið, þar sem hann kom.
Hlóðust skjótt á hann margs-
konar trúnaðarstörf í sveit,
sýslu, búnaðarsambandi og
kaupfélagi. Og þau trúnaðar-
störf, sem honum hafa verið
fengin, vilja menn ekki taka af
honum, til að fela þau varð-
veizlu annarra.
Nokkru eftir að almennur
skóli var reistur á Eiðum fyrir
forgöngu þeirra Sveins Ólafs-
sonar og Þorsteins M. Jónsson-
Nýr, brezkur aSalræðisniaður kom til
Reykjavíkur í vikunni. Heitir hann Mr.
Francis Michie Shephard, 47 ára
gamall. Hann hefir áður verið í utan-
ríkismálaþjónustu Breta í Buenos
Ayres, Hamborg, San Francisco og
Lima og verið sendisveitarfulltrúi í E1
Salvador og tvívegis á Haiti. Einnig var
hann um skeið í Barcelona meðan
borgarastyrjöld geisaði á Spáni og eftir
það ræðismaður í Dresden. Síðastliðið
sumar var hann í Danzig og eru marg.
ar skýrslur frá honum í hinni „bláu
bók“ ensku stjórnarinnar um styrjald-
arupptökin. Mr. John Bowering er verið
hefir brezkur aðalræðismaður í Reykja-
vík mun taka við aðalræðismannsstarfi
í Sviss.
r t f
Náttúrurannsóknanefnd ríkisins hef-
ir ákveðið að láta rannsaka mjög ítar-
lega í vor alla lifnaðarhætti æðarfugls-
ins hér við land. Hefir dr. Finnur Guð.
mundsson verið ráðinn til þessa starfs.
í viðtali við tíðlndamann Tímans hefir
Finnur greint svo frá hinum fyrirhug-
uðu rannsóknum: — Ég hefl ákveöið,
| Síra Jón Fmnsson |
Jón Finnsson, fyrrum sóknar-
prestur í Djúpavogi, lézt síð-
astliðinn sunnudag að heimili
sonar síns, Eysteins Jónssonar
viðskiptamálaráðherra.
Þessa merka manns mun
verða nánar getið hér í blað-
inu síðar.
ar, flutti Páll Hermannsson
byggð sína þangað, og hefiT bú-
ið þar síðan. Hann hefir kennt
sögu og félagsfræði i skólanum
og segjast nemendur muna vel
og lengi þau atriði, sem hann
festir þeim í minni. En hin síð-
ari ár hefir Páll átt setu á Al-
þingi eða í nefndum mikinn
hiuta vetrar flest ár, og hefir
hann því minna getað sinnt
kennslu heldur en hann sjálfur
og nemenduT hefðu óskað eftir.
Sumarið 1925, eftir stjórn-
málafund á Egilsstöðum, varð
tíðrætt um milli þeirra Páls
Hermannssonar og Þorsteins
Jónssonar á Reyðarfirði hvor
þeirra vildi gefa kost á sér fyrir
Framsóknarflokkinn til þing-
mennsku í Norður-Múlasýslu.
Hafði þingflokkur Framsóknar-
manna beðið þá að koma sér
saman um, hvor þeirra skyldi
ganga út i styr félagsmálanna.
Töldu báðir tormerki á, að þeir
gætu sinnt málinu, en þó kom
þar um siðir, að Páll tók að sér
að leysa vanda flokksins. Vann
Páll mikinn kosningasigur í
ættbyggð sinni vorið 1927, og
hefir unnið allar kosninga-
glímur síðan þá. Hörðust var
sóknin 1934, þegar Framsóknar-
flokkuiinn var klofinn, en þó
kom það ekki að sök. Bændur í
Norður-Múlasýslu vildu alls ekki
skipta um stefnu í landsmálum
eða þingfulltrúa.
Páll Hermannsson er í einu
leiðtogi Héraðsbænda og sam-
vinnu- og Framsóknarmanna í
Múlasýslum. í hinni löngu og
hörðu umbótabaráttu Fram-
sóknarmanna hefir hann verið í
einu framsýnn og traustur í
starfinu. Hafa þeir Páll á Eiðum
og Sveinn í Firði átt mikinn og
varanlegan þátt í því að grunn-
múra fylgi framsækinnar
bændastefnu á Austurlandi.
Vinir Páls Hermannssonar og
samherjar munu á þessum
timamótum senda honum hug-
heilar kveðjur og árnaðaróskir.
Þeir munu óska þess, að hann
megi enn um langa stund eiga
sæti á Alþingi við hlið forseta
efri deildar, og að á þingi megi
fjölga til stórra muna slíkum
fulltrúum fyrir bændastétt
landsins. J. J.
að gegna rannsóknarstarfinu að Bæ í
Hrútafirði. Þar eru skilyrði öll hentug.
Mun ég dveljast þar í allt í vor, maí-
mánuð og júnímánuð og nokkuð fram
í júlímánuð, og fylgjast með lífi
æðarfuglsins allan varptímann. —
Lifnaðarhættir æðarfuglsins hafa aldr-
ei verið rannsakaðir til neinnar hlítar,
hvorki hérlendis né erlendis. Rann-
sóknir sem þær, er nú eru fyrirhugað-
ar, hafa fyrst og fremst fræðilegt gildi,
og þær eru einnig nauðsynlegar og al-
veg óhjákvæmilegur grundvöllur til að
byggja á þær ráðstafanir, er kunna að
verða gerðar til eflingar æðarvarpl í
landinu. Rannsóknarefnið er umfangs-
mikið. Meðal annars þarf að fá úr því
leyst, hvaða áhrif mismunandi eggja-
taka hefir, hvaða áhrif mismunandi
dúntaka, áður en fuglinn er búinn að
leiða út, hefir, hverjar eru orsakir kald-
eggja, hve mikið af ungum kemst á
legg og hvað verður þeim helzt að fjör-
tjóni.hvaða áhrif veðráttan hefir á varp
og dúnmagn, hver er fæða fuglsins o. s.
frv. Margt af þessu er mjög á huldu
og hefir aldrei verið rannsakað til
neinnar hlítar. Finnur mun liverfa
STYRJÖLDIN
í NOREGI
Á vígstöðvunum austanfjalls
í Noregi virðist Þjóðverjum hafa
veitt betur undanfarna daga og
hafa þeir sótt fram bæði í Guö-
brandsdalnum og Eystridalnum.
Bandamenn telja, að þeir hafi
nú stöðvað sókn Þjóðverja á
báðum þessum stöðvum. Þá telja
Bandamenn sig hafa bætt að-
stöðu sína i styrjöldinni á þann
hátt, að þeir hafi komið sér
upp flugvöllum, en Þjóðverjar
hafa notið þess mjög í styrjöld-
inni undanfarið, að þeir hafa
getað beitt flugher sínum miklu
meira en Bandamenn.
Norðan við Þrándheim hafa
Þjóðverjar a. m. k. í bili stöðv-
að sókn Bandamanna.
Aðalfregnritari Reutersfrétta-
stofunnar í Noregi hefir nýlega
birt yfirlitsgrein um Noregs-
styrjöldina. Telur hann aðstöðu
Bandamanna mjög örðuga. Sé
það geysilegum erfiðleikum
bundið að koma herliði til hjálp-
ar Norðmönnum austanfjalls.
Aðstaða Þjóðverja sé stórum
betri og takist þeim aö ná járn-
brautunum milli Þrándheims og
Oslóar sé lítt hugsandi fyrir
Bandamenn að hrekja þá úr
Suður-Noregi, nema með ærn-
um liðsafla og fyrirhöfn og ger-
eyðingu á helztu borgum lands-
ins. Gefur fregnritarinn í skyn,
að bezt myndi þá fyrir Banda-
menn að hugsa fyrst um sinn
aðallega um Norður-Noreg.
tryggja sér yfirráð Narvíkur-
brautarinnar og halda uppi sí-
felldum flugárásum á bækistöðv
ar Þjóðverja í Suður-Noregi.
Aðalstyrjöldinni þar yrði þá
frestað þangað til að Banda-
menn væru búnir að undirbúa
sig til fullnustu og þýzki inn-
rásarherinn orðinn þreyttur og
vistalítill, sökum hafnbannsins
og_ stöðugs smáskæruhernaðar.
í blöðum Bandamanna er
lokið miklu lofsorði á framkomu
Norðmanna, sem sýnir stöðugt
vaxandi mótstöðuþrótt, óbilandi
hugrekki og frábært úthald.
Þykir framkoma norskra her-
manna enn aðdáunarverðari
fyrir þá sök, að langt er orðið
síðan að þjóðin átti í styrjöld.
Hákon konungur hefir nú við-
urkennt norsku stjórnarnefnd-
ina í Oslo. En konungur hefir
skýrt tekið fram, að nefndina
megi ekki skoða sem ríkisstjórn
og hún skuli engin afskipti hafa
af utanríkismálum og hermál-
um. Nefndin sé aðeins bráða-
birgðaráðstöfun meðan Þjóð-
verjar hafa einhver yfirráð í
Noregi. Nefndin sjálf hefir einn-
ig lýst yfir því, að hún líti ekki
á sig sem ríkisstjórn.
norður tll þessara rannsókna mjög
bráðlega.
( ; t
Alþingi var slitið síðastliðinn mið-
vikudag. Hafði það þá staðið í 70 daga.
AUs samþykkti það 61 lög og 17 þings-
ályktunartillögur, en borin voru fram
91 frumvarp og 22 þingsályktanir. Rétt
fyrir þingslitin fóru fram kosningar í
sameinuðu þingi á stjóm síldarverk-
smiðju ríkisins, síldarútvegsnefnd og
endurskoðendum landsreikninganna. í
stjórn sildarverksmiðjanna voru endur-
kosnir Þormóður Eyjólfsson, Þorsteinn
M. Jónsson, Finnur Jónsson, Sveinn
Benediktsson og Jón Þórðarson. Endur-
skoðendur landsreikninganna voru
endurkosnir Jörundur Brynjólfsson,
Sigurjón A. Ólafsson og Jón Pálmason.
í sildarútvegsnefnd voru kosnir Bjöm
ICristjánsson á Kópaskeri, Finnur Jóns-
son og Sigurður Kristjánsson á Siglu-
firði. Tveir fulltrúar í nefndina eru
kosnir af öðmm aðilum. Bjöm Kristj-
ánsson hefir ekkl áður átt sæti í nefnd-
inni. Var hann kosinn 1 stað Jakobs
Frímannssonar, sem skoraðist undan
endurkosningu.
Á víðavangi
Samkv. samkomulagi stjórn-
arflokkanna í verzlunarmál-
unum kaus þingið þriggja
manna nefnd til að athuga þessi
mál og gera tillögur um, hvern-
ig þeim yrði bezt fyrir komið.
Hlutu kosningu í nefndina: Ey-
steinn Jónsson viðskiptamála-
ráðherra, Kjartan Ólafsson bæj-
arfulltrúi og Björn Ólafsson
stórkaupmaður. ' Hefir Fram-
sóknarflokkurinn sýnt það með
valinu á sínum fulltrúa, að hon-
um er það full alvara að tryggja
hinar æskilegustu framkvæmdir
lessara mála, þar sem hann vel-
ur þann mann, sem er þeim
langsamlega kunnugastur og
mestu hefir áorkað til að tryggja
hagsmuni landsins á þessum
vettvangi. Þeim mun furðulegra
er það, að kaupmannablaðið
Vísir ræðst heiptarlega á til-
nefningu Eysteins Jónssonar í
nefndina. Segir blaðið, „að það
megi undur heita, hve ógiftu-
samlega Framsóknarflokknum
hefir tekizt við skipun fulltrúa
í nefndina, með þvi að vitað sé
að Eysteinn Jónsson hefir verið
óþarfastur hagsmunamálum
kaupmanna, af þeim mönnum,
sem um þau mál hafa fjallað.“
(Vísir 24. apríl). Gefa þessi um-
mæli til kynna, að hjá órólegri
deild íhaldsins sé ekki mikill á-
hugi fyrir friðsamlegri lausn
þessara mála, þar sem málgagn
hennar byrjar að deila á suma
nefndarmennina áður en nefnd-
in er farin að starfa! Og eitt-
hvað myndu ihaldsblöðin fárast
um fjandskap við stjórnarsam-
vinnuna, ef Tíminn viðhefði
svipuð ummæli um Ólaf Thors
eða Jakob Möller.
* * *
Eitt af fyrstu verkum ríkis-
stjórnarinnar eftir að Alþingi
hafði samþykkt að taka utan-
ríkismálin aö öllu leyti úr hönd-
um Dana var að leita eftir viður-
kenningu hjá stjórnum Bret-
lands og Bandaríkjanna á opin-
berum sendimönnum frá ís-
lenzka ríkinu. Stjórnir beggja
þessara landa hafa nú tjáð, að
þeim væri það ánægja að við-
urkenna fulltrúa frá íslenzka
ríkinu og í svari brezku stjórn-
arinnar er sagt, að hún hafi í
hyggju að útnefna sendiherra á
íslandi og muni láta vita um
það innan skamms. Það er af-
ráðið, að fyrst um sinn verður
Vilhjálmur Þór aðalræðismaður
í Bandaríkjunum með diplo-
matisku umboði, og Pétur Bene-
diktsson Charge d’ Affaires í
London.
* * *
Vafalaust mun afstaða sein-
asta Alþingis í launamálunum
vekja mikla athygli. Meirihluti
Alþingis veitir hálaunamönnum
ríkisins stórfellda dýrtíðarupp-
bót og samþykkir að dýrtíðar-
uppbót opinberra starfsmanna
skuli ekki falla niður, þótt tekj-
ur ríkisins bregðist og skera
verði niður verklegar fram-
kvæmdir. Meirihluti Alþingis
reynir einnig að brjóta niður
þá viðurkenndu stefnu, að
þingið eigi ekki nema í ítrustu
nauðsyn að skipta sér af kaup-
gjaldsmáli, vegna þess að ýms-
um þingmönnum finnst það á-
litlegt til fylgis að hækka kaup
verzlunar- og skrifstofufólks. —
Það er vitanlega æskilegt að
geta hækkað kaup, en á hitt ber
þó frekar að líta, hvort kaup-
hækkun er kleif og hvort hún
verður ekki til þess aff auka mis-
mun lífskjaranna í landinu. Á
þessu tvennu síðastnefnda virð-
ist meirahluta þingmanna hafa
brostið nægan skilning, því að
annars hefðu þeir ekki veitt há-
launamönnum dýrtíðaruppbót á
sama tíma og þeir heimila nið-
urskurð verklegra framkvæmda
og fyrirsjáanlegt er að atvinnu-
leysið muni vaxa í landinu.
Þeim hefir eigi verið svo ljóst
sem skyldi, að verklegar fram-
kvæmdir og atvinna handa fólk-
inu í landinu ætti að sitja í fyr-
irrúmi fyrir dýrtíðaruppbót
handa vel launuðum embættis-
mönnum.
Á. KROSSGÖTTJM
Nýr brezkur ræðismaður. — Rannsókn á lifnaðarháttum æðarfuglsins. —
Þinglausnir.