Ólafr bekkr - 01.12.1938, Blaðsíða 1

Ólafr bekkr - 01.12.1938, Blaðsíða 1
ÚTGEFJfflÖP? SdS1ALISTÆfÍÉÍi’AG ÓLAFSFJAKfiAR 1 . tbl . . Fimmtudaaánn 1. ^es. 1.árg. i. a * TUTTUGU ARA AFMALI “ ' : T?T ~ \ , aix - .. LÍfið ^aIIu langt af ber )i 1 lífi duftið þjónar lífi birtan löguð er . „ líf sér haminn prjónar Björn Gunnlaugsson Á 2o ára afmœli hins íslenzka full- veldis, verður margs að minnast. Minningin um hina glæsilegu sigra,sem íslenska Jijóðin hefir náð í menningar og lífsbaráttu sinni á þessu tímabili, er henni hvatning til framhaldandi baráttu, stærri átaka. Það hefir komið á ljós-, sem vorboðar íslenzkrar frelsisbaráttu héldu fram að niðurlæging íslensku þjóðarinnar væri ekki að kenna úrkynjun, en fyrst og fremst.áþján þeirri og kúgun,^sem þjóðin var beitt. Það hefir komið í ljós,að þjóðin átti nógar gáfur og starfsþrek, þegar hún vaknaði til meðvitundar um mátt sinn og tilverurétt. dlafsfjörður - sveitin okkar, er ef til vill eitt gleggsta dæni þessa. Ég hefi heyrt að dlafsfjörður hafi um aldamót, verið einhver fátækasta útkjálka sveit á öllu norourlandi, þá mun hafa verið hér í þorpinu eitt lítið timburhús og eitthvað af torfbæjum og verbúðum, hlöðnum úr torfi og grjóti, sem fólk bjó í.Hvað nú er af byggingum hér þarf ég ekki að telja. 0g þetta hafa dlafsfirð- ingar gert sjálfir án aðstoðar annara. á hér um bil þúsund árum fyrir síðustu aldamót, sem þá votu liðin frá landnámi dlafs Bekks í ölafsfnrði, hafði ekki ver- ið byggð nokkur varanleg bygging, en á 38 árum. var reist þorp, með sæmilegum" lnannaíbúðum úr timbri og steini fyrir' 6ao — 7oo manna. Þannig hofir hin íslenska alþýða lyft grettistökum síðustu áratugina eftir að hún losnaði af hinum erlenda ánauðarklafa. Ennþá hafa ölafsfirðirigar ekkieignast afburðamenn í andans heimi, en þeir hafa undirbúið tilvq«rumö^ule.,ika þeirrá/ með < aukinni velmegun og bættum almennum lífsskilyrðum. En einu meigum við ekki gleymá, og það er, að baráttan við'fátæktina og menningar- qkortinn, er fyrir stuttu hafin, og onnþá eru sigrarnir langt frá lokatnkiaf\rkiriu. Við erum að vísu betur á vegi staddir, en þeir forfeður okkar, sem Bjarni Thórn arenssen sagði að flytu sofandi að feigðar ósi, on það er ekki nóg. Takmnrk okkar er ekki að vorða eins og forfeður vorir, heldur að verða þeim fremri. Eugenía Knipovich segir í ritgorð um M.nxím Gor^ci: ”Gorki viss;i af reynslu að réttlætið’verður ekki byggt upp í oitt skifti fyri’ir öll, heldur hefst sú barátta að nýju mpð'.hyerrivkynslóð” Þetta er afleiðing þess að iífið er í óstöðvandi framþróun. Márgt sem var í samrsemi við réttlætismeðvitund mannsins fyrir 1000 árum, getur tæplega orðið það nú og eins munu hugmyndir okkar nútímamanna um almonnt réttlæti varla verða á^marga fiska um aldamótin 3000. Um þotta má nefna dæmi; Þegar Hjörleifur Hróðmarsson,kom til íslands háfði hann með sór menn,sem hann h.afði hértekið á írlandi og gert að þrælum hjá sér. Þossir menn drápu Hjörleif

x

Ólafr bekkr

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ólafr bekkr
https://timarit.is/publication/1658

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.