Austri - 15.04.1901, Qupperneq 4

$R. 14
A D 8 T B I,
42
Röskur og reglusamur vinnumaður óskast. Ritstj. vísar &.
í verzlan
Andr. Rasmussens
a Seýðisíirði
verða eptirleiðis til söla pessar öl- og víntegundir:
Gamle Carlsberg Lageröl 15 aura pr. ’/2 tlösku
Gamle Carlsberg Alliance 20 — —
Ny Carlsberg Lageröl 15 — —
Tuborg Pilsner 20 - —
Porter 25 — —
Kroneöl 20 — ’— — —
Limmonaði 16 — — — —
Sodavatn 13 — —
Brennivín 85 aura pr pott.
Cognac 8° 120 — — —
Rom 120 130 _ — —
Spíritus 16° 170 — — —
Messuvín 80 —
Cognac á flöskum kr. 2,25 2,50 Pr Vi
Whisky ----- 2,00 —
Wermouth — 3,25
Genever — 2,30
Akavit — 1,20
Banko — 1,85
Portvír (rai.tt) kr. 2,00 2,25
Portvín (hvitt) 2,40
Sherry kr. 2,00 2,30
Madeira kr. 3,00
Marsala — 3,00
Hocheimer
Rauðavín
2,00
2,50
2,40
3,25
2,00
1,50
kr. 1,50 1,75
Chinabitter kr.
Fjalljurtabitter — 1,25
Likör — 2,25
Ef keypt er fyrir 20 kr. einu eða par yfir er gefin 10° [0 afsláttur.
Allar pantanir frá fjærliggjandi stöðum verða afgreiddar fljótt og skil-
víslega.
Seyðisfirði 29. marz 1901.
Ándr. Rasmussen.
Mjólkurskilvindan
er smíðuð hjá
Biirmeister
& Wain sem
er frægust og
mest verksmiðja
áNorðurlöndum.
„P E RiE C T“
gefur meira
smjör en nokkur
önrur skilvinda;
hún er sterkust,
einbrotnust og
ó d ý r u s t.
,.PERFECT“-
SKILYINDAN
fékk hæstu verðlaun,
„grand p r i i“,
4 heimssýningunni í Parisarborg
sumarið 1900. Rað má panta hana
hjá kaupmönnum víðsvegar um land,
kostar aðeins 110 krónur, skilur
75 potta á klukkustund.
Einkasölu til íslands og Eæreyja
hefir:
JakoR Grunnlögsson.
Kiöbenhavn K.
tjh
bæði hvít og misiit verður keypt í
sumar með hæsta verði \ið \erzlun
Andr. Rasmussens á Seyðisfirði móti
vörum og p e n i n g u m.
WT Alla. pá heiðruðu skiptarini
sem skulda mér, bið eg vinsamlegast
að borga mér skilvíslega nú í sumar-
kanptíðinni.
Seyðisfirði 29. marz 1901.
_______Andr. Rasmussen.________
Köbenhavns Pensel- Börste &
Cradekostefabrik
anbefaler sit Fabrikat.
Prisliste tilstilles..
KB. Extra 'gode Eiskebörster.
Tilbúin eptir forskript frá hinn kccl.
dýrnlækningaráði í Kanpmnnnahöfn.
er nú viðurkennd að vera hið áieiðau-
legasta kláðamaurdrepandi meðal.
Eæst í 1 punds pökkum hjá kanp-
mönnum. A hverjum pakka. nr hið
innskráða vörumerki: ARTIESIfL-
SKABET J. HAGENS SÆBEFA-
BRÍK. Helsingör. Umboðsmenn fyrir
ísland: F. Hj örth & Co. Kjöben-
havn K.
Állar aðgjörðir
á úriiin og klukkum
eru mjög vandaðar og óvenjulega fljótt
af hendi leystar
á úrsmiðaverkstofu
Friðriks Gíslasonar.
Eg sem rifa hér undir hef mörg
ár pjáðst af móðursýki, hjartalasleik
og par með fylgjandi taugaveiklun.
Eg hefi ieitað margra lækna, en
árangurslaust; loksins kom mér í
hug að reyna Kína-lifs-elixír, og eptir
er eg hafði neitt aðeins úr treimur
flöskum fann eg að mér batnaði
óðum,
Rúfu í 01fusi, 16. september 1898.
Olafía Guðmundsdóttir
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á íslandi án nokkurrar
tollhækkunar og kostar pvi eins og
áður aðeins 1 kr. 50 aura flaskan.
_ Til pess að vera riss um, að f'
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta epíir bví, aö
V. P
T~
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glaa í
hendi, og firmanafnið Yaldemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósopssoil.
Prentsm i ðja
porsteins J. (?. Skaptasomr.
30
Þriðji kapítuli.
Volborth var sarnt eigi lengi að hugsa sig um. Hann vissi að
eptirtekt manna var nú öll hjá keisurunum, svo það var ólíklegt að
menn tækju eptir brottför hans úr sajti sínu, er hann flýtti sér úr
útað hliðardyrunum, er hann áleit að mundu ganga út að rúminu
bakvið leiksviðið
Restofski var og horfinn. Hann hafði flýtt sér í hurtu á því
augnabliki, er Volhorth leit á söngkonurnar; en er. Volborth lauk
upp hurðinni, þá stóð Restofski par í alvarlegri samræðu við söug-
stjórann.
Rað létti yfir Restofski, er hann sá Volborth koma og hann
flýtti sér til hans með hið örlagaprungna bréf í hendinni. En Vol-
borth benti honum og sagði:
,,Eg get getið mér til, hvað 1 pví standi.“ Svo snéri hann sér
að söngstjúranum og spurði: „A tjaldið að íalla á eptir forspilinu,
herra Erickhaus? Ekki pað? Gjörið pér samt svo vel, að láta
fortjaldið falla. Eg held að forspilið sé hráðum búið, og undir
pessu er mjög mikið komið. Rað er mjög hættuleg stúlka á leik-
sviðinu, sem eg hlýt að ná í — helzt svo lítið beri á — áður en
söngurinn byrjar.“
|>að vildi nú svo vel til, að söngstjörinn var maður snarráður.
Hann gaf einum af aðstoðarmönnum sínum vísbendingu og sneri
sér svo að peim A'o’borth, er skipaði konum að fara með pá
bakvið leiksviðið.
„Komið pá með rnér,u st.gði Erickhaus. „Leikendurnir eru
inni í herbergjum sínum, svo við getum víst komizt pangað án pess
eptir pví verði tekið.“ Og svo fór hann með pá pangað, sem peir
gátu séð bakiu á 0nnc Tschigorin » ,,,il i iciktjáldanna.
Nú voru sióust,. nóturear .•piiu.ðar rf pjóðsöng Austurríkismanna
og Jjósbir-tan mínkfeði á leiksviðinu, svo peir vissu að nú var búið að
hleypa foitjaldinu niöur
„Verrm nú l&gkarir,“ sagði Voiboith, ,.og pá getum við náð í
31
hana án pess nokkur verði var við pað. Við verðum að varast
allan hávaða, ef unnt er.“
Volborth læddist nú fram á milli baktjaldanna, par til hann
var kominn fast að baki 0nnu Tschigorin; pá tók hann fyrir munn
henni með lófanum, en Restofski spenti hinum sterku handleggjum
um hana og bar hana i einni svipan bak við leiktjöldin, og par
vísaði herra Frickhaus peim á tómt búningsherbergi. pannig tókst
peim að handsama petta hættulega Nihilista-kvendi, án pess að
nokkrir aðrir yrðu pess varir.
„Dragið strax upp tjaldið og látið söuginn pegar byrja“ skipaði
Volhorth pegar söngstjóranum, er brá strax við, og rétt á eptir
heyrðist til fyrstu hátíðlegu byrjunar á pjóðsöng Russa. Afhræðslu
fyrir að pessi atburður vekti athygli manna og seinkaði söngnum
hafði Volborth ekki gefið sér tíma til að skipta sér af hinu skæða
Nihilista-kvendi, er Restofski hélt. um i járnkrumlum síuum, og
spurði Volborth hana nú:
„Hvort ætluðuð pér, Anna, að við hafa nú heldur skammbyssu
eða sprengikúlu?“
Anna Tschigorin hafði ekki fyrri vitað af pví, að Volborth
væri nokkuð riðinn við lögregluliðið og hún steinpagði nú, en pað
sást á pví í hverri geðshræringu hún var, að málið á kinnum hcnnar
rann í lækjum ofan pær og hún stundi pungan, en mælti eigi orð
af hræðslu fyrir dauða sínum eða Sibiríuvistinni.
Restofski puklaði nú niður búning hennar og gat hann bráðum
svarað spurningu Volborths með að ná í vopnið, er var lítil marg-
hleypa, hlaðin í öllum 6 hlaupum.
„Rannig áttipaðað framfara,“ sagði Volborth. „J>að er bezt að
pér verðið hér eptir með hana, Restofski, par til söngleikurinn er
úti. En eg verð að flýta mér á minn stað, áður en menn taka
eptir fjærveru minni, en síðan kem eg hingað aptur til pess að
rannsaka petta mál betur. En gjörið svo vel að láta mig fá brófið
tii yðar, sem mun hafa verið aðvörun.11
„Já,“ svaraði Restofski og rétti Volborth bréfið. „Og pað
afsakar mig, par pað lítur út fyrir að pessi djöfulí í kvcnnmanus
mynd hafi komizt hingað á síðustu stundu.“