Fréttir - 10.12.1918, Blaðsíða 1

DAGBLAÐ
Ótrúleg’t.
Nú verður mönnum eigi tíð-
ræddara um annað en þá undra-
fregn, að hið brezka heimsveldi
hafi nú að fengnum sigri neitað að
selja Reykjavík kol nema því að
eins, að hún ræki ágætan starfs-
mann úr vistinni og viki Borken-
hagen frá. Menn láta segja sér þetta
þrisvar áður en þeir trúa. Bretar
hafa gert vopnahlé við Þjóðverja,
er barist hafa móti þeim. En þá
er ótrúlegt að þeir vilji heyja ófrið
við þýzka einstaklinga í hlutlaus-
um löndum, svo ótrúlegt að því
verður eigi trúað að óreyndu. —
Sumir segja að krafan sé fram
komin af því, að Borkenhagen var
einskonar milligöngumaður til þess,
að fá þýzkan mann til að gera
bænum greiða. En svo stóð á, að
sá maður var sá eini í víðri ver-
öld, sem gat gert oss þenna greiða,
og hins vegar græddi hann ekkert
á því, svo að ekki gat það orðið
til þess, að skaða Breta i hernaði
þeirra. Slíka ástæðu gæti brezka
veldið eigi borið fyrir sig.
Þó er næslum því enn þá ótrú-
legra, að bæjarstjórn hafi farið eftir
þessu og sagt manninum upp. Því
að hvað á hún að gera með kol,
ef enginn maður er til að veita
gasstöðínni forstöðu? Ef á annað
borð þarf að loka gasstöðinni, þá
er þó nær að gera það sakir kola-
leysis, en af hinni ástæðunni. En
ótrúlegast af öllu er að borgar-
stjórnin hefur eigi snúið sér til
landsstjórnarinnar i þessu máli,
því að nærri má geta, að henni
hefði veitt létt að leiðrétta þetta.
Og engin ástæða er til að ímynda
sér, að brezki ræðismaðurinn hér
mundi neita um sína hjálp til þessa.
— Því að honum hlýtur að vera
kunnugt um, hversu gersamlega
ástæðulaus þessi krafa er og hon-
um hlýtur að vera í lófa lagið að
skýra málið svo fyrir yfirboðurum
sinum, að þeir skifji, hversu á-
stæðulaus krafan er og að slíkur
aðgangur er eigi vegsauki fyrir
slíkt heimsveldi, sem hér á hlut
að máli. Trúlegast væri, að ræðis-
maðurinn gerði þetta ótilkvaddur,
því að sennilega er það eigi áhættu-
laust fyrir hann að láta hjá líða
að afstýra þessu eða reyna til þess
að minsta kosti.
Þessi endir málsins væri sönnu
hæst, en nú sjáum vér, hverju
fram vindur.
Bg sá þig-----.
Eg sá þig ekki um sumarstund,
er sólgeislar titrandi kystu grund,
— eg sá þig er húmið huldi lönd
um hljóða tunglskinsnótt,
og draumverur leiddu hægt við hönd
að heiman sofandi drótt.
Bros þitt var töfrandi — blítt og — kalt,
það birta vildi’ ekkert — en sagði þó alt.
Þitt hár var sem gimsteina blikandi band,
er blærinn feykti því til.
Eg sá að þú áttir þér álfaland
í augnanna rökkurhyl.
Mig langaði til að leika mér þar,
mitt ljós-siglda fley þar að ströndinni bar.
Ei var þar brim, og mitt hjarta hló
við hrannanna strengjaslátt.
Eg las þar blómin í laufgum skóg
og lék mér kátt og dátt.
Eg lék mér glaður um sævar svið,
en sigldi í land eftir stutta bið.
Svo var það að Ægir ygldi brún
svo ógnar napur og blár.
Pá dró eg seglið í dimmu við hún,
dapur í skapi og fár.
Eg sigli enn þá um dimma dröfn,
í dögun eg vona a§ ná í höfn,
er kveðja brosandi blómin nótt
og benda’ í sólarátt.
Pví ávalt er brim eða undur hljótt,
en altaf er leikið — grátt.
Guðmundur G. Hagalín.
Jarðarför sonar okkar Karls Gunnars Ágústs fer fram frá
Dómkirkjunni fímtudaginn 12. þ. m. og hefst með húskveðju
kl. II f. h. á heimili okkar Laufásveg 3.
I*óra Ólafsdóttir
Magnús Gunnarsson.
Nýtt skip.
Lengi hefur það staðið oss ís-
lendingum all-mjög fyrir þrifum,
að vér höfum eigi átt skip í för-
um. En nú er svo komið, að vér
eigum eigi að eins gufuskip, er
flytja farþega og vörur, heldur og stór
seglskip. Eiga þeir menn að hljóta
hinar beztu þakkir, er gerast frum-
kvöðlar að því, að íslendingar taki
í sínar hendur alla vöruflutninga
til landsins og frá því til annara
landa.
í gær bauð P. J. Thorsteinsson
blaðamönnum út í hið nýja skip
fiskiveiðafélagsins »Haukur«. Heitir
skipið Phonix og er smíðað í Svend-
borg. Var keypt til þess efni árið
1913, en tekið til smiða sama árið
og ófriðurinn hófst. Er því alt efni
til skipsins vandaðra en ella mundi.
Skipið getur flutt 600 smálestir í
góðu veðri að sumri til. Það er
alt smíðað úr stáli og hið vand-
aðasta, Það er fjórsiglt og hefur
160 hesta Dieselvél. Er sú vél ólík
að gerð öðrum vélum, er hér hafa
notaðar verið. Hún er kraftmikil
og brennir hráolíu. Skipið fer 8
mílur í góðu veðri með þessari
vél. Á þessu má sjá og stærð
skipslns, hve mjög vélin er kraft-
mikil, borin saman við aðrar vélar.
Enda er jafnvel ætlun manna, að
hún muni að miklu leyti koma í
stað gufuvélanna. Rúm manna á
skipinu er hið bezta, hinn vand-
aðasti frágangur á öllu og auð-
sýnilega Iagt kapp á að gera alt svo
þægilegt, sem unt er eftir ástæðum.
Á skipinu eru 10 menn. Skipstjórí
og vélstjóri eru danskir. Var fengin
undanþága fyrir þær sakir, hve
lítil völ er hér manna, sem kunna
að fara með slik skip og alls ekki
völ á manni, er með vélina kynni
að fara. En Thorsteinsson hefur
þegar sett mann á skipið er læra
skal að fara með vél þess. Skipið
keypti »Haukur« í vor. Hafði það
þá eigi verið áður í förum. Tóku
Bretar það í sína þjónustu, og þess
vegna hefur það eigi komið liing-
að fyr. Það kom með kolafarm
frá Englandi. Var það 5 daga á
leiðinni. Nú hygst Thorsteinsson
senda það með fisk til Englands.
Óskum vér eigendum skipsins
allra heilla og kunnum þeim þakkir
fyrir veitta skemtun.