Morgunblaðið - 16.10.1977, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. OKTÓBER 1977
15
YKJAVÍK 75 ARA í DAG
Þetta er svonefnd hjúkrunarmiðstöð lyflæknisdeildar, en þar hafa hjúkrunarfræð-
ingar sitt aðsetur og geyma gögn sín.
hluta árs 1956 var hafinn bygging síðari áfanga stækkunarinn-
ar. Var þá smám saman flutt úr gamla sjúkrahúsinu og það
rifið síðari hluta árs 1963 og lokið við það í janúar 1964.
Sjúklingar Landakotsspítala í dag eru nú um 180 og hér á
síðunni eru birtar nokkrar svipmyndir úr starfi spítalans í dag.
Blm. og Ijósmyndari gengu um spítalann í fylgd með dr. Bjarna
Jónssyni yfirlækni, og litu við á nokkrum deildum.
Myndirnar tók RAX.
voru einu sjúklingarnir, áður en
aðrir spítalar komu til sögunnar.
Ég útskrifaðist árið 1929 og var
fyrst við störf i Vestmannaeyjum,
en eftir að hafa stundað fram-
haldsnám í Vin og Hamborg hóf
ég störf á Landakoti siðari hluta
árs 1937 og var þar til ársins 1971
sem skurðlæknir.
— Við vorum samstarfsmenn
þar í 30 ár Halldór Hansen og ég
og ég get sagt eins og hinir að allt
samstarf okkar læknanna var með
mestu ágætum. Félagsskapur
læknanna var góður og hefur allt-
af verið.
— Það hafa náttúrlega orðið
miklar breytingar á störfum okk-
ar þennan tíma og mér finnst
eiginlega mesta breytingin í því
fólgin að teknar voru upp fastar
vaktir milli spítalanna. Þetta varð
til þess að starf okkar varð mun
reglulegra en það var áður, t.d.
vorum við Halldór kallaðir út á
hverri nóttu til skiptis nærri allan
desember-mánuð eitt árið. Aðrar
breytingar hafa að sjálfsögðu orð-
ið en þetta finnst mér vera sú
mesta.
— Starf systranna hefur verið
mikið og gott öll þessi ár og allt
samstarf við þær gott. Þær voru
tilbúnar hvenær sem var, hvort
heldur var að nóttu eða degi, og
gengu f hvaða verk sem var, ef
vantaði þvottakonur, þá kom ein
þeirra og tók það að sér orðalaust.
Spítalinn hafði takmörkuð fjár-
ráð í fyrstunni, en þær reyndu að
gera allt sem i þeirra valdi stóð til
að bæta úr honum
— Allt þeirra starf var unnið
með mestu samvizkusemi og t.d.
kom það ekki fyrir að kviknaði i
hjá þeim út frá gasljósum sem
voru á gamla spítalanum. Eitt
sinn kom upp eldur af einhverj-
um ástæðum, en við gátum tæmt
spitalann á 10 minútum þannig að
allar varnir voru eins og frekast
var unnt.
— Annars er ekki hægt að hæla
gamla spítalanum, það var alla tíð
erfið bygging að starfa i þar var
þröngt, enda um 100 sjúklingar,
starfað á þremur hæðum og engar
lyftur, sagði Karl Sig. Jónasson að
lokum, og lýkur þar með spjalli
okkar við þessa fjóra fyrrverandi
lækna á Landakotsspítala.
Frá vinstri: Bergsveinn Ólafsson, Kristján Sveinsson,
Þórður Þórðarson og Karl Sig. Jónsson. Ljósm. Kristinn.
ingur í lyflækningum og hóf hann
störf á Landakotsspitala árið
1932, en kandidatsprófi lauk
Þórður árið 1929.
— Ég var á Landakoti meira og
minna allt frá 1932 og árin
1933—36 var ég aðstoðarmaður
hjá Matthiasi Einarssyni, sem þá
var eiginlega yfirlæknir spftal-
ans. A þessum árum og allt til
ársins 1942 var ég einnig við nám
erlendis og frá 1942 hef ég verið
óslitið sem lyflæknir á Landakoti
þar til ég hætti árið 1974. Reynd-
ar hafa þeir verið mér góðir og
hef ég leyst af á sumrin allt fram
á þennan dag.
— Það má eiginlega segja að
fyrstu árin hafi allir læknað allt,
berklar voru tiðir á þessum árum
og var Matthías mest í að sinna
þeim, en um og eftir 1942 fer að
komast á meiri verkaskipting
milli okkar og þegar það verður
tók ég við starfi yfirlæknis lyf-
læknisdeildarinnar. Auk þess
sem við störfuðum á spitalanum
vorum við allir samlagslæknar
lika og við erum reyndar ennþá
heimilislæknar sumir, þó við sé-
um hættir störfum á spítalanum.
— Matthías Einarsson, sem var
við spítalann lengi, var geysilega
starfssamur læknir og mikill per-
sónuleiki. Það var ákaflega
ánægjulegt að starfa með honum,
og alltaf hefur ríkt mjög góður
andi á Landakoti milli allra lækn-
anna þar. Læknarnir hafa reynt
að vera hjálplegir hver við annan
ekki siður en við sjúklingana.
Vaktaskipu-
lagið ein
mesta
breytingin
Karl Sig. Jónasson er sá fjórði,
af þessum fyrrverandi læknum á
Landakotsspítala:
— Fyrstu kynni min af Landa-
kotsspítala voru á námsárunum,
þetta var eini spítalinn og þar
Dr. Bjarni Jónsson yfirlæknir.
Á skurðstofunni var verið að ljúka aðgerð. Skurðstofur
eru tvær og að auki ein fyrir augndeild, ein fyrir
þvagfæradeild og ein fyrir minni háttar aðgerðir.
Brytinn heitir Bragi Ingason, og fræddi hann okkur á því
að við mötuneytið störfuðu 11 manns, sem sæju um að
elda i um 300 manns á hverjum degi, morgunmat,
hádegismat, síðdegiskaffi og kvöldmat. Að jafnaði eru
flestir í hádegismatnum, um 300, en af þeim eru rúmlega
100 starfsmenn.