Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.2002, Blaðsíða 14

14
DV
MÁNUDAGUR 6. MAÍ 2002
MÁNUDAGUR 6. MAÍ 2002
27
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
A&alritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Fréttastjóri: Birgir Gu&mundsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíö 24,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerö og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaösins I stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgialds.
DV greiöir ekki viðmælendum fýrir viðtöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Tvö slœm mál
Á síðustu klukkustundunum áður en þingmenn fóru í
sumarfrí samþykktu þeir tvö frumvörp að lögum. Hvorug
lagasetningin verður landi og þjóð til hagsældar og hvorug
er líkleg til að skapa aukna sátt í þjóðfélaginu - þvert á móti
ganga lögin gegn jafnræðisreglum og skapa aukinn mismun
milli atvinnugreina.
Ríkisstjóm Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks tók
því miður þá ákvörðim að leggja fram tillögu um að veita
deCODE genetics, móðurfyrirtæki íslenskrar erfðagreining-
ar, 20 milljarða ríkisábyrgð vegna láns til að fjármagna nýja
starfsemi á sviði lyflaþróunar. Frumvarp sem heimilar rík-
isstjóminni að veita þessa ábyrgð var samþykkt á þingi. Þar
með hefur gamall draugur verið vakinn upp, eins og bent
hefur verið á hér í leiðurum DV. Með ríkisábyrgð er verið
að stíga mörg skref aftur til gamalla tíma þegar ríkið tók
fullan þátt i atvinnurekstri. Ríkisábyrgð á skuldum einka-
fyrirtækis er ekkert annað en óbein ríkisvæðing einka-
rekstrar.
Talsmenn þess að veita deCODE ríkisábyrgð rugla saman
góðum vilja til að skapa hér svigrúm fyrir framsækin fyrir-
tæki til að eflast og dafna og raunverulegu hlutverki ríkis-
ins. Ríkið á ekki að hafa annað hlutverk en að skapa þann
ramma og frjóa jarðveg sem nauðsynlegur er fyrirtækjum -
ríkið á ekki með beinum né óbeinum hætti að taka á sig
áhættu af rekstri einkafyrirtækja. Og forráðamenn einka-
fyrirtækja geta ekki ætlast til annars.
Ríkisábyrgð á skuldum eins fyrirtækis gengur gegn öfl-
um hugmyndum marma um jafnræðisreglu borgaranna.
Ný lög um veiðileyfagjald - auðlindaskatt - á sjávarútveg-
inn eru sama marki brennd og ríkisábyrgð á lánum einka-
fyrirtækis. Þar er byggt á sömu hugmyndafræði um óeðlileg
afskipti ríkisins af atvinnulífinu og aukinn hlut í efnahags-
lífinu. Lögin um veiðileyfagjaldið tryggja ríkinu stærri
sneið af kökunni sem landsmenn allir taka þátt í að baka og
stærsti hluti sneiðarinnar verður tekirm af landsbyggðinni.
Og það er blekking að halda því fram að slíkt skapi aukna
sátt í þjóðfélaginu. Þegar fram líða stundir munu dreifbýl-
ingar vakna upp af vondum draumi. Þeir sem fagna veiði-
leyfagjaldinu geta talið sjálfum sér trú um að upptaka „hóf-
legs“ gjalds horfi til framfara, en þeir misskilja eðli aflrar
skattheimtu. Þegar fram líða stundir verður hófsemdin
græðginni að bráð. Fyrir stjórnmálamenn verður auðveld-
ast að auka skattheimtu af þessu tagi frekar en hækka aðra
skatta.
Það er því sérkennilegt að forystumenn annarra atvinnu-
greina skuli sumir hverjir fagna aukinni skattheimtu á at-
vinnulífið. Framganga nokkurra talsmanna hagsmunaaðila
í atvinnulífinu síðustu ár hefur vakið athygli. Þeir hafa ver-
ið í hópi þeirra sem harðast hafa barist fyrir veiði-
leyfagjaldi. Krafturinn sem farið hefur í baráttuna vekur at-
hygli. Þegar þeir sem telja sig til varðmanna atvinnulífsins
og einkaframtaksins halda því fram að aukin skattheimta á
eina atvinnugrein stuðli að auknu jafnrétti veldur það
áhyggjum.
Forystumenn íslenskra útgerðarmanna hafa hins vegar
ekki haldið skynsamlega á málum undanfarin ár í viðleitni
sinni að koma í veg fyrir veiðileyfaskattinn en um leið að
skapa sátt um fiskveiðistjórnunarkerfið. Þeir hafa gefið eft-
ir á öllum sviðum. Afleiðingin er sú að fáar atvinnugreinar
búa við meiri þvinganir og hömlur en sjávarútvegurinn.
Þannig býr íslenskur sjávarútvegur við meiri dulda skatt-
heimtu en aðrar atviimugreinar. Veiðileyfaskatturinn bæt-
ist aðeins þar við en því hafa fæstir áhyggjur af nema þá út-
gerðarmennirnir sjálfir.
Óli Bjöm Kárason
Rekum lögfræöinginn
Mikael Torfason
rithöfundur
Lögfræðingurinn
minn heitir Ragnar Að-
alsteinsson og um dag-
inn stóð hann fyrir rétti
og sagði kvikmynd
Hrannar Sveinsdóttur
bijóta löghelgi einkalífs
keppenda í Ungfrú ís-
land punktur is. En hún
tók sjálfa sig upp á vídeó
meðan hún var að taka
þátt í þessari keppni á
sínum tíma og klippti
saman í bíómynd með
bróður sínum, Áma, sem er kvik-
myndageiðarmaður eins og hún. Það
sem mér þykir sorglegast er að lög-
fræðingurinn okkar í Rithöfundasam-
bandinu - sem ætti að vera þama til
að verja okkur fyrir meðal annars
svona árásum - skuli taka þátt í að fá
lögbann á kvikmyndina.
Endurminningar bannaðar
Ef Ragnar Aðalsteinsson ætti að
vera samkvæmur sjálfúm sér myndi
hann fara í mál við mann sem skrif-
aði endurminningar sínar og fram-
kvæmdi með því það óréttlæti að níð-
ast á einkalífi samferðamanna sinna.
Því það er það sem rithöfúndar
gera gjarnan og hann er lög-
fræðingur þeirra. Ætli næsta
mál hjá Ragnari, sem hefur
virst vera ötuil baráttumaður
þegar hann grípur eitthvað í
sig, sé ekki að fá lögbann á end-
urminningar rithöfundanna
sem hann á að verja? Því hver
er eiginlegur munur þess að
festa minningar í orð eða mynd?
Hvaö vakir fyrir Ragnari?
Þetta mál í kringum kvik-
myndina I skóm drekans er fyrir ofan
minn skilning. Mér er þannig séð al-
veg sama hvort Ungfrú ísland punkt-
ur is hafi eitthvað að fela eða að stelp-
umar sem tóku þátt í henni skammist
sín svona mikið fyrir það. Slíkt skipt-
ir mig engu máli. Það sem skiptir mig
máli er að ég greiði félagsgjöld til Rit-
höfundasambands íslands, meðal ann-
ars vegna þess að ég vil njóta lög-
fræðiaðstoðar, en ég vil ekki fá hana
frá manni sem hefúr þá skoðun að
banna eigi endurminningar.
Hefði hann fengið aö ráða ...
Þess vegna krefst ég þess að Ragn-
„Það sem mér þykir sorglegast er að lögfræðingurinn
okkar í Rithöfundasambandinu - sem œtti að vera
þama til að verja okkurfyrir meðal annars svona
árásum - skuli taka þátt í að fá lögbann á kvikmynd-
ina. “ - Ragnar Aðalsteinsson hrl.
Pólitískt gerræði
Pólitískt gerræði í Ríkisútvarpinu,
sem sagt er vera sameign allra lands-
manna, á sér langa og leiðigjama
sögu. Sennilega á gerræðið ríkastan
þátt í hningnun þess á liðnum árum.
Þegar horfið var að því ráði að láta
dygga varðhunda stjómmálaflokk-
anna hafa eftirlit með dagskrárliðum,
var lagt inná óheiilabraut sem ekki
sér fyrir endann á. Svo langt var
gengið, að ritstjórar stjómarblaðanna
gegndu formennsku í útvarpsráði
áratugum saman, og þarf engan að
undra hvaöa áhrif það hafði.
Þá þótti sjálfsagt að banna þætti
sem ekki féllu að stefnu ríkjandi
stjómvalda, til dæmis fróðlega þætti
sem þeir Magnús Torfi Ólafsson og
Ólafur Ragnar Grímsson stóðu að.
Jafnvel kom eittsinn til umræðu í
ráðinu að láta Ólaf Jónsson ritstjóra
hætta við bókmenntaþátt sinn, afþví
hann hafði farið hörðum orðum um
leikrit eftir Matthías Johannessen.
Önnur ráð og virkari
Ritstjórar sitja góðu heilli ekki
lengur í ráðinu, enda hefur það látið
Sigurður A.
Magnússon
rithöfundur
Útvarpsráð fundar. - „Ritstjórar sitja góðu heilli ekki
lengur í ráðinu, enda hefur það látið minna til sín
taka en áður, þó enn velgi varðhundamir stólana.
Gripið hefur verið til annarra og virkari ráða. “
minna til sín taka en áður,
þó enn velgi varðhundam-
ir stólana. Gripið hefur
verið til annarra og virkari
ráða. Nú koma ráðherram-
ir sjálftr ásamt léttadrengj-
um sínum beint að málum
stofnunarinnar. Þannig
sendi Davíð Oddsson þá-
verandi útvarpsstjóra,
Heimi Steinssyni, bréf sem
leiddi til þess að Arthúri
Björgvini Bollasyni var
bolað frá stofnuninni. Dav-
íð skarst líka í leikinn þeg-
ar fóstbróöir hans, Hrafn Gunnlaugs-
son, hafði sannanlega brotið allar
reglur með skefjalausum fjáraustri í
eigin þágu.
Þeir sem hafa óskerta sjón sjá í
hendi sér að Ríkisútvarpið er með
ráðningum yfirmanna hinna ýmsu
deilda á góðri leið með að verða úti-
bú Sjálfstæðisflokksins. Svo er þó
lukkunni fyrir að þakka að margir
þáttagerðarmenn í útvarpinu eru
fyrsta flokks og verða ekki hraktir
burt vegna almennra vinsælda sem
skósveinar flokksins fá ekki rönd við
reist. En má ekki með góðum rökum
kalla sjónvarpið (að fréttastofunni
frátalinni) Bláskjá einsog Össur
Skarphéðisson hefur gert?
Sá lúmski grunur læðist óneitan-
lega að manni að meðferðin á Ríkis-
útvarpinu sé útreiknað plott til að
koma því í hendur einkaaðila fyrir
spottprís. Áætlanir um að gera það
að hlutafélagi kynnu að vera fyrsta
skref í þá átt, og þá má þjóðin biðja
hamingjuna að hjálpa sér! Hræða
ekki sporin? Hvað um ömurlegan
famað Pósts & síma? Og hvemig
Spurt og svarað
Hvað stendur upp úr efitir þingveturinn?
hafa einkastöðvamar plum-
að sig á fjölmiðlamarkaðn-
um? Vægast sagt hörmu-
lega.
Yfirklór óknyttapeyja
Siguður G. Tómasson,
einhver vinsælasti útvarps-
maður landsins, hefúr ný-
lega upplýst hvemig hann
var hrakinn frá Ríkisút-
varpinu. Einsog vant er þeg-
ar framkvæmdastjóri Sjálf-
stæðisflokksins, Kjartan
Gunnarsson, kemur fram í
fjölmiðlum, verður boðskapurinn
með einhverjum ankannalegum
hætti gráthlægilegur. Tilraun hans
til að hvítþvo flokkinn af pólitísku
gerræði orkar á mann einsog yfir-
klór óknyttapeyja. Hann þykist ekki
kannast við að Sjálfstæðisflokkurinn
þoli ekki umbúðalausar skoðanir, ef
þær ganga í berhögg við afturhald og
sérdrægni. Ótalin dæmi sanna að
svo sé, ef menn nenntu að rifja upp
það sem á undan er gengið.
Að fyrirmynd flokkanna sem
stjórnuðu Austur-Evrópu framtil
1989, er aðferð Sjálfstæðisflokksins
ofureinfaldlega sú að koma sínum
mönnum fyrir hvarvetna í stjóm-
kerfi og menningarstofnunum með
þeim einbeitta ásetningi að móta
samfélagið í mynd óprúttinnar sér-
hyggju og mannskemmandi sam-
keppni, þarsem þeir ríku verða rík-
ari og þeir snauðu snauðari, en það
sem sameina kynni alla þjóðina,
einsog Ríkisútvarpiö gæti og ætti að
gera, er gert tortryggilegt og helst
látið éta það sem úti frýs.
Sigurður A. Magnússon

ar Aðalsteinsson verði rekinn. Við
verðum að reka hann. Við getum
ekki haft svona lögfræðing. Ef hann
fengi að ráða hefði síðasta jólabóka-
flóð verið einkennilegt. Báðar bæk-
umar sem fengu Bókmenntaverð-
laun íslands hefðu líklega ekki feng-
ið að vera í pökkunum í fýrra.
Maður getur ekki séð að Ragnar
Aðalsteinsson hefði leyft Hallgrími
Helgasyni að nota HaÚdór Laxness
sem fýrirmynd að Höfundi íslands
og Sigríði Dúnu að skrifa ævisögu
Bjargar. Þar er gengið nærri einka-
lífi Bjargar, að henni látinni meira
að segja, og samferðafólk hennar
nýtur ekki einu sinni nafnleyndar.
Og ætli Laxness hefði fengið að
skrifa Heimsljós í friði fyrir Ragn-
ari?
Það sér hver heilvita maður að
svona mann verður að stöðva og það
er til skammar að stjóm Rithöfunda-
sambandsins sé ekki þegar búin að
því. Við eigum að vemda okkur fyr-
ir svona mönnum og bjóðast til að
hjálpa aðstandendum heimildar-
myndarinnar í skóm drekans. Rekið
manninn, dakk fyrir.
Mikael Torfason
Ummæli
Hinn þrífætti stóll
„í huga okkar bemm við mynd af
okkur sjálfum. Þá mynd köllum við
sjálfsmynd. Til að geta verið í ham-
ingjusömu sambandi við ástvin sinn
er mikilvægt að hafa sterka sjálfs-
mynd og góða sjálfsvirðingu. Oft er
sagt að gott samband grundvallist á
hinum þrífætta stól. Fætur stólsins
standa fyrir ást, traust og virðingu.
Ef einn fóturinn brotnar getur stóll-
inn ekki lengur staðið uppréttur.
Þannig getur ekkert samband
blómstrað ef ekki em til staðar
þessir þrír grundvallarþættir. Sú
virðing sem aðrir sýna okkur skap-
ast að miklu leyti af þeirri virðingu
sem við berum fyrir sjálfum okkur
og sjálfsmynd okkar. Sá sem ekki
ber virðingu fyrir sjálfum sér hlýtur
sjaldnast virðingu annarra."
Sigríöur Hulda í grein á Femin.is
Rykið dustað af
átakastílnum
„Sameiginlegt
ávarp verkalýðs-
hreyfmgarinnar virt-
ist þannig eiga lítið
skylt við þann
ábyrga málflutning
sem verkalýðshreyf-
ingin hefur viðhaft á
undanfomum árum.
Einhverjum virðist því enn flnnast
1. mai gefa tilefni til að dusta rykið
af gömlum átakastil. Innstæðulítil
og gamaldags gífuryrði um örbirgð
og neyð eru hins vegar ekki viðeig-
andi lýsing á því þjóðfélagi sem við
búum í þar sem kjörin em betri en
nokkm sinni fyrr, kaupmáttur i
sögulegu hámarki og fuÚ atvinna
ríkjandi."
Hannes G. Sigurösson á vef
Samtaka atvinnulífsins
Einar Már Sigurðarson,
þingmaður Samfylkingar:
Pirringur milli
stjómarflokka
„Þetta var þriðji veturinn
minn á þingi og sá fyrsti þar
sem ég skynjaði pirring milli
stjómarflokkanna. Ýmis stórmál urðu til að
skapa þennan núning, svo sem spillingin í sam-
bandi við Þjóðmenningarhúsið, mislukkuð
einkavæðing Simans og Þjóðhagsstofnun. Sam-
þykkt virkjunarleyfis fyrir austan er stórmál og
sömuleiðis ný byggðaáætlun. Og sömuleiðis var
samþykkt ríkisábyrgð til handa deCODE, það er
í mínum huga byggðamál; enda getur lyfjaþró-
unarfyrirtæki á vegum fyrirtækisins vissulega
orðið til að styrkja byggð á íslandi i samkeppn-
inni viö útlönd."
Hjálmar Ámason,
þingmaður Framsóknarflokks:
Þörf á að endur-
skoða vinnulag
„Þetta hefur verið stutt þing,
þar sem mörg stór mál hafa ver-
ið tekin til umfjöllunar og af-
greiðslu. Einnig eru mér ofarlega í huga langar
og síendurteknar ræður sumra þingmanna
stjómarandstöðu, sem eiga i raun litið skylt við
málefnalega umræðu.
Þetta hefur verið málþóf. Því er tímabært að
þingið taki nú vinnulag sitt til endurskoðunar,
bæði hvað varðar ræðutíma en einnig hvað
varðar þann tímafrest sem ríkisstjómin hefur
til að leggja fram mál. Vinnulagið á þinginu get-
ur verið skilvirkara án þess að það komi að
neinu leyti niður á lýðræði.“
Drífa Hjartardóttir,
þingmaður Sjálfstœðisflokks:
Farsœlir
stjómendur
„Mér finnst nærtækt að
neftia þau mál sem ég hef kom-
ið að sem formaður landbúnað-
amefndar Alþingis. Þar má meðal annars nefna
grænmetismál og frestun á gæðastýringu í sauð-
fjárrækt. Þá hefur einnig verið ákveðið að taka
samninginn við sauðfjárbændur upp, sem skipt-
ir miklu máli fyrir afkomu þeirra. Annað sem
mér finnst rétt að nefna er sú ánægjulega stað-
reynd að í efhahagslífmu hefur okkur tekist að
halda okkur innan rauðu strikanna, meðal ann-
ars fyrir tilstuðlan ríkisvaldsins sem hefur lagt
sitt af mörkum. Sú staðreynd segir okkur að far-
sælir menn stýra landsmálunum.“
Sverrir Hermannsson,
þingmaður Frjáislynda flokksins:
Æðibunugangur
og vœngjábusl
„Upp úr stendur hin fráleita
tillögugerð um áhyrgð íslenska
ríkisins til handa gjaldþrota
fyrirtæki, deCODE. Auðvitað er sama uppi á
teningnum varðandi stjóm fiskveiða og þá land-
eyðingarstefnu sem hún hefur í för með sér. Og
gripdeildir auðmanna þjóðfélagsins í skjóli ráö-
stjómar. Þessi æðibunugangur og vængjabusl
varðandi álver á Reyðarfirði sem rann út í sand-
inn. Þar á að reyna að halda áfram sýndar-
mennskunni fram að næstu kosningum því
Halldór og Valgerður ætla bæði áfram væntan-
lega að vera í framboði fyrir austan. Álversbusl
er tilgangur þeirra með öllu spilverkinu."
||| Alþingl var frestað á föstudag eftlr stífa lokatörn. Fjölmörg mál voru samþykkt eða tekin til umQöllunar á þingi í vetur, en hvað finnst þingmönnum standa upp úr?
Skoðun
Slettirekur í
kosningaslag
Mesta óðagot atvinnulífs-
ins er þegar alþingismenn
þurfa að haska af lagabálk-
um í fljótræði vegna þess
að þeir þurfa að taka sér frí
úr vinnunni til að sinna
öðrum málefnum en lög-
gjafarstarfi. Þegar líður að
lokum starfstímans og fríin
nálgast æsist leikurinn í
málstofunni og mikill tími
fer í að þvarga um hvort
verið sé að beita málþófi
eða sinna nauðsynlegum
þingstörfum. En það kvað
gera litið til þótt nokkrir tugir mála
séu afgreiddir í tímaþröng og ofboði
því sagt er að búið sé að vinna svo
vel að þeim áður í nefndum og i sam-
ráði við hagsmunahópa.
Þegar þingfundum var frestað fyr-
ir eöa um helgina var ástæðan sögð
sú að sveitarstjómarkosningar væru
að nálgast. En hvað þingmenn þurfa
að vasast í kosningahasar sveitar-
stjómarmanna er leikmönnum úti í
bæ hulin ráðgáta. Það sýnir ekki
mikið traust á frambjóðendum til
bæjarstjóma og borgarstjórnar að
láta þá ekki eina um að kljást hver
við annan til þess aö ná sæti í
hreppsnefndinni, án utanaðkomandi
afskipta þingmanna.
Fráleitt er að afgreiða vandmeð-
farin þingmál og umdeild í einum
spreng á næturfundum vegna þess
eins að eftir tæpan mánuð á að
ganga til kosninga sem þingmenn
ættu að hafa sem minnst afskipti af.
Þeirra vettvangur er allt annar og
þeir eru ekki kosnir til að sletta sér
fram í málefni sem öðmm er ætlað
að leysa.
Himnalag
Það er ekki nýtt að agnúast sé út
í þingmenn fyrir seinagang og slugs
yfir þingtímann og síðan hraðferð í
síðari umræðum og afgreiðslu á
endaspretti þegar allt er komið í
blóðspreng. Það undarlega er að þaö
eru aldrei aðrir en stjómarandstað-
an sem finna að svona vinnubrögð-
um og skiptir þá ekki máli hver hún
er hverju sinni. En á milli segja allir
þingmenn að þeir vinni afskaplega
vel og samviskusamlega og að allt
þinghaldið sé í himnalagi, enda í
höndum hinna fæmstu manna og
kvenna.
Allt er þetta gott og blessað og
sannleikanum samkvæmt og efast
enginn um að kjömir full-
trúar á löggjafarsamkund-
unni geri sitt besta til heilla
landi og lýð. Gallinn er að-
eins sá að það sem sumir
kalla þjóðþrifaverk telja
aðrir að séu afrek þjóðníð-
inga, svo sem virkjanir og
rikisábyrgðir og fleira og
fleira. Enda er nokk sama
hvort þrasað er um málefn-
in lengur eða skemur; það
breytir litlu um útkomuna.
Stjómarfrumvörp em sam-
þykkt og þingmannafrum-
vörp felld en einstaka þingsályktun-
artillögur ná fram að ganga og eru
þar með orðin marklaus plögg.
í rauninni skiptir litlu máli hvort
frumvörp verða að lögum í einni
kippu fyrir frídaga þingmanna eða
hvort endanleg afgreiðsla þeirra
dreifist yfir lengri tíma. Stjómarráð-
ið ræður hvort sem er hvaöa frum-
vörp verða að lögum og hvaða mál-
efni lenda í glatkistunni, um skeið
að minnsta kosti.
Fánýt rök
Hitt er erfiðara að skilja hvers
vegna sveitarstjómarkosningar eftir
nokkrar vikur koma í veg fyrir að
hægt sé að sinna störfum á Alþingi á
eðlilegan og yfirvegaðan hátt. Yfir-
leitt em það sömu stjómmálaflokk-
amir sem bjóða fram í sveitarstjóm-
ir og standa að framboðum tÚ Al-
þingis. Þó er allur gangur á því og
áherslur misjafnar eins og raun ber
vitni.
Erfitt er að koma auga á afsökun
þingmanna fyrir því að taka sér frí úr
vinnunni þótt einhveijir samflokks-
manna séu að vasast í kosningum.
Þeir sem á annað borð þurfa að taka
þátt í kosningabaráttunni hætta á
þingi og jafnvel í ríkisstjórn á meðan
á slagnum stendur, eins og Björn
Bjarnason gerir. Hann er eini kjörni
þingmaðurinn sem hefur gilda afsök-
un til að taka sér leyfi frá þingstörf-
um vegna komandi kosninga.
Þingmenn hafa leyfi til að ákveða
vinnutíma sinn sjálfir og enginn
bannar þeim að taka sér löng og góð
frí þegar þeim hentar. En fánýt rök
era fyrir því að leggja niður þingstörf
i margar vikur vegna þess að kjósa á
í hreppsnefndir í mánaðarlok.
Svo má líka telja vafasamt að þeir
sem heyja kosningaslag i sínum sveit-
arstjórnum kæri sig yfirleitt nokkuð
um að alþingismenn séu eins og
hverjar aðrar slettirekur í herbúðum
þeirra. Þeirra vegna era þingmenn
best komnir við störf sín á Alþingi.
Enda era þeir kosnir til þess en ekki
til að skipta sér af kosningabaráttu
sem þeim kemur ekkert við.
Þingmenn hafa leyfi til að ákveða vinnutíma sinn
sjálfir og enginn bannar þeim að taka sér löng og góð
frí þegar þeim hentar. Fánýt rök em þó fyrir því að
leggja niður þingstörf í margar vikur vegna þess að l
kjósa á í hreppsnefndir í mánaðarlok.