Íslendingur - 25.03.1959, Blaðsíða 1

Yerftur ðlmenninai gert oi grciða
niður rafmogn til stíriðju
hðr i taum!
Oirka írá Laxá miklu dýrari en írá
Sogsvirkjun
niður rafmagn til stóriðju í bæn
A fundi rafveitustj órnar 25.
febrúar var tekið fyrir erindi frá
Krossanesverksmiðjunni og Gefj-
unni þess efnis, að þau fyrirtæki
greiði framvegis sama gjald fyrir
notað rafmagn og Útgerðarfélag
Akureyringa h.f.
Fluttu þrír nefndarmanna: AI-
bert Sölvason, Arnþór Þorsteins-
son og Guðmundur Snorrason þá
tillögu á fundinum, að
„allur stóriðnaður, sem rekinn
er í Akureyrarkaupstað, nú og
á komandi tímum, njóti að öllu
leyti sömu kjara um rafmagns-
verð til síns iðnaðar og samið
hefir verið um við Útgerðar-
félag Akureyringa h.f. í sam-
bandi við rekstur hraðfrysti-
húss félagsins."
Einn nefndarmanna, Indriði
Helgason, bar fram þá tillögu að
fresta afgreiðslu tillögunnar, þar
til leitað hefði verið eftir að fá
lækkað verð á rafmagni frá Lax-
árvirkjun og kannað hefði verið,
hver tekjumissir samþ. hennar
yrði fyrir rafveituna og í þriðja
lagi að tillagan yrði formúluð
sem taxtabreyting. Var sú tillaga
felld með 3 :2 atkv. Þá bar
Indriði fram viðaukatillögu við
tillögu þremenninganna, þannig
að á eftir henni kæmi: „Þó aldrei
undir kosnaðarverði rafveitunn-
ar.“ Sú tillaga var einnig felld
með 3 : 2, en aðaltillagan síðan
samþykkt með sama atkvæðamun.
Eftir að samþykkt þessi var
gerð, fór rafveitustj óri til Reykja-
víkur til að kynna sér rafmagns-
taxta þar, og heim kominn lagði
hann til, að bæjarstjórn frestaði
að taka afstöðu til tillögunnar
þar til fyrir lægi samanburður
á nýrri gjaldskrá Rafveitu
Reykjavíkur og gjaldskrá Raf-
veitu Akureyrar. Tekjurýrnun
rafveilunnar við samþykkt tillög-
unnar mundi nema um 275 þús.
kr. á ári miðað við notkun s. 1.
ár, og er þá aðeins miðað við
þessi tvö fyrirtæki, Krossanes og
Gefjunni.
Það virðist því auðsætt, að ef
ekki fást betri kjör um kaup á
rafmagni frá Laxárvirkjun, yrði
Rafveitan að ná þessum 275 þús.
kr. og síðar lækkunum hjá öðrum
stóriðnaði með hækkun á öðrum
töxtum, en það þýddi, að almenn-
ingur yrði látinn greiða rafmagn
fyrir stóriðju í bænum.
Mál þetta kom fyrir bæjar-
stj órnarfund í gærkveldi, en þar
sem blaðið var þá komið í prent-
un, er því ekki kunnugt um, hvort
málið hefir verið afgreitt þar eða
frestað. Verður nánar frá þessu
skýrt í næsta blaði.
-------x--------
Skíðalandsmótið íeilur niður
Landsmót skíðamanna átti að
fara fram á Siglufirði nú um
páskana og hefjast í dag, en því
hefir verið frestað til næsta árs
vegna inflúenzufaraldurs, er geis-
að hefir á Siglufirð.i undanfarnar
tvær vikur. Barst faraldur þessi
þangað með þýzku skipi og lagði
meirihluta bæjarbúa í rúmið á
nokkrum dögum. Faraldurinn
mun nú í rénun og ætti að vera
genginn yfir um eða upp úr pásk-
unum.
Freslun Landsmótsins veldur
Siglfirðingum lalsverðum óþæg-
indum, þar sem þeir höfðu hafið
undirbúning þess og lagt í nokk-
urn kostnað og fyrirhöfn við
liann.
SKÍÐAMÓT FYRIR
DRENGI
fer fram í Hlíðarfjalli næstu daga
og hefst kl. 2 síðdegis á morgun.
Keppt verður í tveim flokkum,
á aldrinum 12 ára og yngri og í
13—15 ára flokki.
KA gengst fyr.ir mótinu og sér
um það. Allir drengir eiga jafnan
rétt til þátttöku í mótinu.
Landsjundarjulltrúar úr Eyjafirði á heimili Magnúsar Jónssonar alþm. A myndina vantar Magnús
Gamalíelsson, Jakob Agústsson, Alfheiði Jónasdóttur, Kára Sigfússon og Arna Asbjarnarson.
Hogur Lof tlciðo með mihluin blóma
Félagið er mi 15 ára
Séra friírili |. Rafoor,
vígslubiskup
lézt í Fjórðungssjúkrahúsinu s. 1.
laugardagsnótt, 68 ára að aldri,
eftir margra ára vanheilsu. Hann
verður borinn til grafar í næstu
viku, og verður þessa þjóðkunna
kennimanns þá nánar minnst hér
í blaðinu.
-----X-------
ELZTA KONA í EYJA-
FIRÐI LÁTIN
Þann 7. marz sl. lézt að heimili
sínu Hóli á Staðarbyggð Ólöf Elí-
asdóttir fyrrum húsfreyja þar,
ekkja Jóns Benjamínssonar, sem
látinn er fyrir nokkrum árum.
Ólöf varð 100 ára í fyrra, og að
því er blaðið bezt veit, elzta kon-
an í Eyjafirði, er hún lézt. Ólöf
var hin mætasta kona, greind og
langminnug.
•----X-------
Heima er bezt,
aprílheftið, flytur m. a. þetta efni:
Þáttur af Böðvari Magnússyni á
Laugarvatni og Ingunni konu
hans, eftir Björn Sigurbjarnar-
son, Skipsstrandið við Skeiðarár-
sand 1667, e. Flosa Björnsson,
Arni lögmaður Oddsson, e. Jóh.
Magnús Bjarnason, Hver hugsar
um dýrin? e. Ingvar Pálsson, Úr
myrkviðum Afríku, Þáttur unga
fólksins og framhaldssögurnar
Hinn 10. þ. m. voru liðin 15 ár
frá því, er nokkrir menn komu
saman í Réykjavík til þess að
stofna formlega nýtt hlutafélag,
sem hlaut nafnið Loftleiðir. Þetta
félag, sem nú er svo þekkt, að ó-
þarft er frá að segja, hefir á þess-
um 15 árum vaxið og blómstrað,
svo að ævintýri er líkt.
Nokkrum mánuðum áður en á-
kveðið var að stofna félagið,
höfðu þrír ungir íslenzkir flug-
menn horfið heim frá Kanada,
þar sem þeir lukú flugnámi á veg-
um kanadiska flughersins. Þeir
höfðu keypt litla flugvél, sem átti
að vera því til tryggingar, að þeir
fengju atvinnu hér heima, en er
augljóst varð, að af því gat ekki
orðið, þá virtist ekki nema um
tvennt að velja fyrir þá, að hætta
við flugstörf eða hverfa úr landi.
Einhverjum kom þá til hugar, að
kanna þriðja möguleikann, stofn-
un nýs flugfélags, og upp úr þeim
ráðagerðum óx svo framkvæmd-
in, stofnun Loftleiða 10. marz
1944.
Að stofnun félagsins unnu, auk
tvær eftir Guðrúnu frá Lundi og
Ingibjörgu Sigurðardóttur. Rit-
stjórnargreinin fjallar um Tóm-
slundir, en forsíðumyndin er af
Böðvari á Laugarvatni. Efnt er til
vísnakeppni meðal barna í þessu
hefti.
flugmannanna þriggja og vanda-
manna þeirra, ýmsir áhugamenn
um flugmál. Einn helzti forystu-
maður félagsins á fyrstu árum
þess og formaður stjórnarinnar
um langt árabil, var Kristján Jó-
liann Kristjánsson, en auk hans
átti Alfreð Elíasson, núverandi
framkvæmdastjóri félagsins, sæti
í stjórninni frá öndverðu. Stjórn
félagsins skipa nú: Kristján Guð-
laugsson, formaður; Alfreð Elías-
son; E. K. Olsen; Ólafur Bjarna-
son og Sigurður Helgason. Upp-
haflega var stefnt til þess að koma
á föstum áætlunarferðum milli
Reykjavíkur og þeirra byggðar-
laga, sem örðugt áttu um sam-
göngur við höfuðborgina, t. d.
þorpanna á Vestfjörðum, en það-
an hafði verið lagt fram nokkurt
fé til félagsstofnunarinnar. Flug-
vélin, sem flugmennirnir þrír, Al-
freð Elíasson, Kristinn Olsen og
Sigurður Ólafsson, höfðu haft
með sér út hingað frá Kanada,
varð fyrsti — og til að byrja með
— eini vélakostur hins nýja flug-
félags.
Nokkru síðar festi félagið kaup
á annarri Stinson-sjóflugvél og
sumarið 1944 var, auk áætlunar-
ferðanna, haldið uppi síldarflugi
frá Miklavatni í Fljótum, þar sem
félagið kom sér upp bækistöð.
Meðan eingöngu var unnið með
sjóflugvélum var aðalbækistöð fé-
Framh. á 4■ síðu.