Tíminn - 25.02.1951, Page 6

6
TÍMINN, sunnudaginn 25. febrúar 1951.
47. b!að.
*wm
Giftur allrl
• f jölskyldnitni
Afarfyndin þýzk gaman-
mynd.
Aðalhlutverk:
Heinz Ruhmann,
sem lék aðalhlutverkið
i Grænu lyftunni.
Sænskar skýringar.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
ITRIPOLI - BÍÓ
OFITRHITGAR
(Brave Men) (
Gullfalleg ný, rússnesk lit-1
kvikmynd, sem stendur ekki j
að baki „Óð Síberíu". Fékk j
1. Verðlaun fyrir árið 1950.;
Enskur texti.
Gurzo
Tshernova
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
!
Frttmskága-
stúlkan
(Jungle Girl)
— I. hluti —
Sala hefst kl. 11 f. h.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
•TJARNARBÍÓ
jSíóasta GræHÍands
! för Alfreds Vieg-
etters
í Ákaflega áhrifamikil og lær-
] dómsrík mynd, er sýnir hinn
I örlagaríka Grænlandsleiðang
] ur 1930—1931 og hina hetju-
jlegu baráttu Þjóðverja, ís-
j lendinga og Grænlendinga
[ við miskunnarlaus náttúru-
! ofi.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
RORERTO.
(Préiude á la Glorie)
.Músíkmyndin, sem allir er
séð hafa, dázt að.
Sýnd kl. 7 og 9.
______Síðasta sinn.
Síi fyrsta »g bezta
Litmyndln fallega og
skemmtilega með:
.... Betty Grable, . .
....Dick Haymes. . .
Sýnd kl. 3 og 5
!
BÆJARBÍÓ
HAFNARFIRÐI
GIMSTEINA-
BÆRIM
(Diamond City)
Ákaflega spennandi og við-
burðarík ný kvikmynd er!
gerizt í Suður-Afríku.
Aðalhlutverk:
David Fárrar,
Diana Dors,
Honor Blackman.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Máfurinn
Myndin verður aðeins sýnd
í örfá skipti.
Hin fræga sjóræningjamynd
í eðlilegum litum, eftir sam-
nefndri sögu DapVne du
Maurier.
j Sýnd kl. 3.
GAMLA BÍÓ
j Glæpur, sent aldref
var drýgður
(The Interrupted Journey)
j Afburða vel gerð og spenn-
j andi ensk kvikmynd.
Valerie Hobson,
Richard Todd,
Christine Norden.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan Í4 ára.
Bergur Jónsson
MáUflutningsskrifstofa |
Laugaveg 65. Slml 5833. (
Helma: Vltastlg 14.
Askrifíarsírof t
r i m i n iv
2S2I
Gerlzt
áskrlfendur.
jHAFNARBÍÓ
* Toirar fl;úisins
(Ilammarforsens Brus)
! Spennandi og efnisrík ný
Isænsk kvikmynd, sem hlotið
j hefir góða dóma á Norður-
jlöndum og í Ameríku.
Peter Lindgren,
Inga Landgre,
Arnold Sjöstrand.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
j ELDURINN
! ferlr ekki boð á undan sér
ÍÞelr, sem eru hyggnJr,
tryggja strax hjá
Sanivinmitryerglingrum
Raflagnlr — VlðgerBlr
Raftækjaverzlnnia
LJÓS & HÍTf h. f.
Laugaveg 79. — Ptmi 5134
VIÐSKIPTI
HÚS • ÍBÚDIR
LÓÐIR • JARÐIR
SKIP* BIFREIDAR
EINNIG
Verðbréf
Vitryggingar
Auglýsingasra rfscm
CTKIGNA
ÖLU
STÖÐIN
Lækjargöiii
10 B
SÍMI (>530
Baðstofulijal
(Framhald af 4. siðu.)
urinn, flokkur Jóns Þorláksson-
ar, er orðinn frægur að end-
emum. Hann er nú ekki lengur
sá flokkur, sem Jón Þorláksson
byggði upp, með svip og stolti
hins frjálsborna og sjálfstæða
manns, heldur er hann orðinn
allra gagn, næturgagn allra
flokka. Hér þarf úrbóta við.
Flokkurinn þarf að taka upp
sitt forna merki og hefja það
hátt, ef hann á ekki að troð-
ast undir á leikvelli stjórnmál-
anna. Þetta er hægra sagt en
gert. Flokkinn vantar ekki
mannmergð, en hann vantar
nægilega dáðrakka og víðsýna
menn, sem geti kynnt eld á
öllum fjöllum svo lýsi yfir land
ið. En flokksmenn hans vantar
þennan guðdómseld, og hætt er
við að þeir nái aldrei tökum
á honum. Því miður er ég hrædd
ur um að hér eftir lifi hann
(Sjálfstæðisflokkurinn) í skjóli
annarra flokka, dragi dám af
þeim, missi ættarmerki sitt og
einkenni og sofni síðast svefni
þeirra, sem vildu gera vel, en
reyndust ekki megnugir til að
halda stefnu sinni í horfi."
Ég vil strax geta þess, að mér
þykir það mjög fráleit tillaga,
að hætta strætisvagnaferðum
kl. 7. Ýmsir vinna á kvöldin eða
sækja nám og margs konar fé-
lagsstarf er þá unnið. Meira að
segja væri ástæða til að láta
vagnana fara eina ferð eftir
kl. 1, því að bænum ber að
stuðla að ódýru og hófsamlegu
skemmtanalífi, og ekki er það
gott, að spara bæjarsjóði hundr
að krónur í rekstri strætisvagn
anna til þess eins að leggja
þúsund krónur á bæjarbúa í
rekstri leigubíla. Hitt væri
miklu fremur athugandi, að
hafa dýrara far með síðustu
ferðunum. — Að öðru leyti eftir
læt ég öðrum að ræða þennan
Péturs pistil.
Starkaður gamli.
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. síðu.>
landi er ekki stórvægilegur.
Gæti verið til þess að vera tij-
búinn ef .... En undirbúningur
inn á landamærum Júgóslavíu
er miklu meiri og líklegri til
þess að vera gerður í fullri al-
vöru. Þetta ástand þarfnast nán
ari skýringa og mun nánar að
því vikið í næstu grein.
(Úr Degi.)
Fermingarföt
úr dökkum enskum efnum
Ennfremur jakkaföt á drengi
8—15 ára úr mislitum efnum.
Sent gegn póstkröfu.
Vesturg.tu 12 — Sími 3570
í

iti
ÞJÓDLEIKHÚSID
Sunnudag kl. 14.
Snædrottningin
Sunnudag kl. 20.
Flckkaöar hcntlur
Bannað börnum yngri en 14 ára.
Þriðjudag kl. 20.00.
IVvársnóttin
Síðasta sinn.
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
13.15—20.00 daginn fyrir sýning
ardag og sýningardag.
Tekið á móti pöntunum
Sími 80000.
Cjina ^J\aitó:
SKIPS-
LÆKNIRINN
42
Krieglacher hrósaöi Tómasi fyrir þekkingu hans og áhuga,
og það var ekki laust við, að Tómas færi hjá sér við slíkt.
En Krieglacher brosti.
— í mínum augum eru skurðlækningar uppgjöf af Iiálfu
vísindanna, sagði hann. Skeri ég burt mein, felst í rauninni
í því, að ég veit ekkert um það. Ég þekki ekki orsakirnar,
get ekki komið í veg fyrir, að meinið myndist, né læknað
það á annan hátt en nema það brott. Taki ég af manni
fót, sem drep er hlaupið í, geri ég það af því, að ég get ekki
læknað drepið. Það er kannske betra en láta þaö tortíma
lífi mannsins, en orsök þess, að ég tek fótinn af mannin-
um er samt vanmætti mitt.
í þessum svifum kom Wladimir og flutti Tómasi þau
skilaboð, að Lovísa bæði hann að fylgja sér aftur í fyrsta
fai'rými. Tómas leit á klukkuna. Hann sá, að þeir höfðu
þegar ræðzt við í tvo klukkutíma. í tvo klukkutíma hafði
hann alls ekki munað eftir því, að Sibyl væri til.
— Ef yður er það ekki á móti skapi, vildi ég gjarnan fá
að tala meira við yður síðar, sagði hann við Krleglacher.
um leið og hann kvaddi.
Tómas fann, að nú hafði hann kynnzt einum manni, sem
hann gat flúið til gleymt sjálfum sér, er áhyggjurnar ætl-
uðu að verða honum ofviða. Honum létti mikið við þetta. Og
meðan ha.nn borgaði þjóninum við borð Lovísu,
var hann með allan hugann við það, að skynsamlegasí,
myndi að víkja frá sér þessum hjónabandsáhyggjum og
helga líf sitt nýju starfi á vettvangi læknavísindanna.
Draga strik yfir þaö, sem liðið væri af ævinni — og byrja
á nýjan leik.
Þau gengu upp stigann, og Wladimir ætlaði að kveðja.
— Veiztu það, að hann býr í þriðja farrými, sagði Lovísa
af mikilli meðaumkun.
Wladimir hló. Af einskærri nízku, sagöi hann: Það er
ástæðulaust að vorkenna mér. Það eru farþegar í ölluin
klefum í fyrsta farrými eða búa í sérstökum klefa í þriðja
farrými. Ég skal játa, að ég hefði kosið fyrsta farrými, ef
mig hefði grunað, hvern ég myndi hitta þar.
í þessari andrá sló nýrri hugmynd niður í heila Tómasar.
Hér gat hann leyst vandann, sem stafaði af Bóris. Wladimir
tjáði sig undir eins fúsan til þess að leyfa sjúklingnum að
vera í klefa sínum. Lovísa brosti — svona hjálpfús og lipur
var hann....
Tíú mínútum síðar kynnti Tómas þessa tvo aðalsmenn.
Bóris var aftur kominn í vont skap. Hann var eykinn og
viðskotaillur. Hann hafði teflt nokkrar skákir við hjúkrun-
armanninn, sem hann hugði vera venjulegan ferðalang,
en í þriðju skákinni hafði hann byrjað að ausa yfir hann
fúkyrðum og ekki einu sinni látið sér það lynda, þótt hjúkr-
unarmaðurinn byðist til þess að taka upp hinn umdeilda
leik.
• — Ég -vil ekki troða neinum um tær, sagði hann, er Tómas
sagði honum uppástungu sína. Ég get legið hér á þilfarinu
á næturnar. Það vill víst enginn hafa mig í klefa með sér
til lengdar.
En Wladimir sagði: Mér væri það hin mesta ánægja, ef
baróninn gæti látið sér lynda að vera í klefa með mér. Og
ég er ekki svefnstyggur.
Bóris lét loks tdleiðast, og Tómas gaf honum auka-
skammt af morfíni til þess’ aö friða hann. Síðan kvaddi
hann hina ættgöfugu menn og gekk leiðar sinnar. En hann
var ekki fyrr orðinn einn, en sömu hugsanir og áður tóku
að sækja á hann. Samtal þeiri’a Krieglachers var gleymt —
það var Sibyl ein, sem hann gat hugsað um. Hvenær skyldi
hún koma að tala við hann? Skyldi hún koma þegar í dag.
Hann hringdi og spurðist fyrir um það hjá starfsfólkinu,
hvort nokkur hefði spurt um hann. En það hafði enginn
spurt um hann.
Þegar Tómas hafði matazt, festi hann miða á klefahurð
sína: Ég er í öðru farrými, sennilega í setusalnum. Gerið
svo vel að senda eftir mér, ef viðtals er óskað. Sams konar
miða lét hann á borðið í. lækningastofunni. Að svo búnu
gekk hann til fundar við Krieglacher.
Hann fann Krieglacher ekki strax. En Milla Lensch veif-
aði til hans báðum höndum, og Wolzogen bað undir eins
um glas til viðbótar handa lækninum.
Milla var nú ekki lengur í jafngóðu skapi og áður. Kjóll-
inn hennar skar svo af kvöldkjólum hins kvenfólksins. En
Wolzogen sagöi: