Tíminn - 25.02.1961, Blaðsíða 5

WBHÍN, IftBgarðaghm 25. ft'biróvr 1961.
-fj
Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN.
Framkvæmdastjóri: Tómas Amason. Rit-
stjórar: Þórarinn Þórarinsson (áb.), Andrés
Kristjánsson, Jón Helgason Fulltrúi rit-
stjórnar: Tómas Karlsson Auglýsinga-
stjóri: Egili Bjarnason. — Skrifstofur
í Edduhúsinu. — Símar: 18300—18305
Auglýsingasími: 19523 Afgreiðslusími:
12323. — Prentsmiðjan Edda h.f.
„Niðurrifsstarf“ og
„tilraunakanínur“
ÞaS má segja, að síðan um áramót hafi verið hér meiri
og minni verkföll eða verkbönn, sem aðallega hafa náð
til bátaflotans. í mörgum útgerðarstöðvum hafa staðið
yfir verkföll sjómanna í sambandi v'ið sjómannakjörin um
lengri eða skemmri tíma, t d. á Akranesi, í Hafnarfirði og
í Reykjavík. Þá stóð verkfall yfirmanna á bátaflotanum
suðvestanlands í meira en viku. Útgerðarmenn í Vest-
mannaeyjum stöðvuðu svo bátaflotann þar í nær sex vikur
vegna ágreinings við fiskkaupendur um fiskverðið.
Fullyrða má að þau verkföll og verkbönn. sem nér
hafa verið nefnd, hafa skaðað þjóðina samtals um tugi
milljóna og jafnvel hundruð milljónir króna samanlagt.
T. d. kom yfirmannaverkfallið, þegar síldveiðin stóð sem
hæst. Verkbann útgerðarmanna í Vestmannaeyjum hefur
og valdið tugmilljóna króna tjóni.
Það var sameiginlegt um öll þessi verkföll, að ekki
heyrðist hreyft neinni gagnrýni í sambandi við þau i
stjórnarblöðunum. Mbl. deildi t. d eski neitt á yfirmenn-
ina fyrir verkfall þeirra eða á útgerðarmenn eða fiskkaup
endur í Vestmannaeyjum fyrir sex vikna verkbannið þar.
Ekki voru sjómannaverkföllin heldur átalin neitt, enda
stóðu liðsmenn stjórnarinnar þar fremstir í flokki eins og
Jón Sigurðsson, formaður Sjómannafélags Reykjavíkur,
og Pétur Sigurðsson alþm
Hins vegar bregður svo við, þegar landverkamenn og
landverkakonur í Vestmannaeyjum gora verkfall og krefj-
ast kauphækkunar til samræmis við sjómennina, að
stjórnarblöðin verða fleytifull af vandlætingu og hrópa
um „niðurrifsstarf Franuóknarmaima og kommúnista“.
Jafnframt fylla þau dálka sína af þeim skrifum dag
eftir dag, að nú þoli atv.mnuvegirnir ekki neinar hækk-
anir. Ekkert slíkt heyrðist hins vegar meðan verið var að
ganga að kröfum yfirmanna og sjómonna.
Það er fyrst, þegar þeir, sem eru lægstlaunaðir, bera
fram kröfur sínar, sem Mbl. og Alþýðublaðið umsnúast og
sjá kommúnisma og niðurrif í hveri'.i horni
Við þetta er ekki þeldur látið numið staðar, Eitt
stjórnarblaðið hótar með'því, að verkafólkið í Vestmanna-
eyjum verði gert að ,,tilraunakanínum“. Með því er ber-
sýnilega átt við það, að verkafólkið i Vestmannaeyjum
verði beygt til undirgefn, með lörgu verkfalli. Skortur-
inn á að kenna því að sætta sig við „viðreisnina“.
Afstaðan til verkfalls yfirmann?nna annars vegar og
verkfalls verkafólksins 1 Vestmannaeyjum hins vegar,
sýnir gleggst stéttaviðhorf núv. stjórnarflokka. Það'var
fallizt á kröfur yfirmannanna eftir lúma viku og þá var
ekki neitt rætt um kommúnisma og niðurrif. Lægstlaun-
aða fólkinu er hins vegav svarað með hrópum um niður-
rif og kommúnisma og storkunarorðum um „tilrauna-
kanínur“. Slíkt er viðhorf þeirra, sem fara með stjórn
landsins í dag.
Hvað hefur breytzt?
Þeim skrifum linnir nú ekki í Mbl og Alþbl., að át-
vinnuvegirnir geti ekki staðið undir kauphækkun verka-
fólks. Fyrir tæpum þremur árum síðan, töldu hins vegar
bæði þessi blöð, að atvinnuvegirnir gætu risið undir mun
hærra kaupi en nú er. Síðan hafa framleiðsluafköstin
heldur aukizt. Geta atvinnuveganna ætti því að vera meiri
nú en þá. Hvers vegna geta þeir þá ekki risið undir a m.k.
svipuðu kaupgjaldi nú og þá? Höfðu stjórnarblöðin rangt
fyrir sér 1958 eða hafa þau það nú?
Fólk, sem talað er um
SIÐASTLIÐINN laugardag
var haldinn fjölmennur fundur
á Ti’afalgartorgi í London og
gengust fyrir honum samtök,
sem vilja láta banna tafarlaust
hvers konar kjarnorkuvopn.
Eftir fundinn var farin kröfu-
ganga til byggingar þeirrar, þar
sem skrifstofur varnarmálaráðu
neytísins eru, og settust göngu-
menn síðan á tröppurnar og
sátu þar alllangan tíma til aS
árétta með því afstöðu sína.
Ganga þessi vakti ekki sízt at-
hygli vegna þess, að sá, sem
gekk fremstur í flokki og sat
einna lengst á tröppunum, var
Russel lávarður, heimspeking-
urinn og rithöfundurinn al-
kunni. Hann er nú 88 ára gam
all, en ern vel. Meðfylgjandi
mynd er tekin af honum, þar
sem hann situr á tröppunum.
FYRIR NOKKRU síðan hélt
sendiherra Filippseyja í Wash-
ington, Romulo, mikla veizlu,
og bauð þangað margt stór-
menna. Romulo var um skeið
aðalfulltrúi Filippseyja á þingi
S. Þ. og naut þar mikils álits,
en auk þess er hann kunnur
sem snjall rithöfundur. Á með-
fylgjandi mynd, sem birtist í
„Washington Post“, sjást tveii'
veizluiestanna ræðast við, eða
þeir Hodges verzlunarmálaráð-
herra Bandarikjanna og Thor
Thors, sendiherra íslands í
Washington.
ENN RÍKIR óvissa í stjóm-
málum Laos, en verið er að
vinna að sarriningaumleitunum
bak við tjöldin. Stjórn Kenn-
edys hefur bersýniléga nokkuð
annað viðhorf en stjórn Eisen-
howers hafði yg ekki virðist
útilokað, að'öússar breyti eitt-
hvað afstöðu sinni með tilliti til
þess. Forsætisi'áðherra stjórnar
hægri manna, Boun Oum prins,
talar nú orðið sáttfúslegar en
áður, og konungurinn, Savang
Vathoua, reynir nú meira til
þess að koma á sættum en hann
hefur áður' gert.
hefur áður gert. Helzt er talað
um, að samkomulag náist á
þeim grundvelli, að Laos lýsi
yfir hlutieysi og ákveðin hlut-
laus Asíuríki taki að sér að
reyna að ábyrgjast það.
Russel á tröppunum.
Hodges og Thor Thors
/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
r*
/
'/
'/
'/
'/
'/
’/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/