Tíminn - 25.02.1961, Blaðsíða 11

INJf, langarðagtan 25. febrúar 1961.

sa-4
YZt

.SflÍP
Góð eldhúsáhöld eru
yndi allra húsmæðra
Smiður vandar val á hefli, bif-
vélavirki lætur sér ekki detta ann
að í hug en að eiga alla þá skrúf-
lykla, sem nota þarf við viðgerðir,
saumakona lætur ekki bjóða sér
annað en góða saumavél — allir
góðir' iðnaðarmenn velja sér beztu
fáanlegu tæki til starfa sinna og
sama ættum við húsmæðurnar að
gera, segir í upphafi greinaflokks
um eldhúsáhöld í sænska samvinnu
blaðinu Vi. Þar segir einnig:
Frá morgni til kvölds er verið að
elda eitthvað, svo ekki er ofsögum
sagt af því, að fá ílát séu oftar
handfjötluð en þau, sem þarf til
eldamennsku. Þær kröfur, sem
gera á til þeirra íláta eru: Að þau
séu ekki of viðkvæm, séu úr efn-
um, sem leiða vel hita og að botn
inn sé svo þykkur, að ekki sé hætta
á að matur brenni við, að auðvelt
sé að hreinsa þau, þ. e. að þau séu
ávöl frá botni og lokin slétt, að
gott sé að hella úr þeim, skaft eða
eyru það neðarlega, að gott tak fá
ist og að þar sé vel gengið frá ein
angrun. ESkki má verðið vera of
hátt, helzt eiga þau að vera svo
falleg, að hægt sé að taka þau af
eldinum og setja beint á borðið
og þau eiga sem lengst að halda
útliti sínu.
Góðir alúmíníum skaptpottar
mega heita nauðsynlegustu og þægi
legustu smápottarnir. Alúmíníum
breytir að vísu lit með tfmanum,
en það má hreinsa með oxalsýru
eða sápuborinni stálull öðru hvoru.
Dagsdaglega ætti að nota þvottalög
og bursta, aldrei sóda, hann eyðir
alúmíníum. Til eru skaptpottar
með dekkri húð, sem er að vísu
glæsileg, en sé hún innan í, þá
þola þeir pottar ekki að í þeim sé
soðinn rabarbari, sem inniheldur
oxalsýru, og þá má ekki hr'einsa
með stáíull. Flest heimili geta í
byrjun látið sér nægja að kaupa
þrjá skaptpotta, sem taka t. d. IV2
líter, 2 lítra og 4 lítra. Þó kynni
að vera enn hyggilegra að kaupa'
stærsta pottinn úr emaleruðu'
steypujár’ni, því þá má jafnframt'
nota hann til þess að baka rétti
í honum í ofni. Þeir pottar hafa
þann ókost, að þeir eru þungir og
viðkvæmari en alúmíníum. Því er
annað ráð, að kaupa ilát úr eld
föstum leir eða gleri til þess að
steikja í í ofni og þau ílát má allt-
af ber'a beint á borðið.
Steikarpönnur úr steypujárni
eru traustustu pönnurnar, en þung
ar og þess vegna velja margir alúm
íníumpönnur. Þá er nauðsynlegt að
gæta þess, að botninn sé alls ekki
þynnri en sex millimetrar. Sjálf-
sagt er að velja sér steikarpönnu
með loki og lokið á helzt að vera
vel íhvolft, svo að myndarlegur
steikarbiti rúmist undir því.
Þar sem er rafmagn eða gas til
eldunar munu flestar húsmæður
hafa fundið hve auðvelt er að
steikja allt kjöt í^ofni. Sé um að
ræða nautakjöt eða annað kjöt,
sem 'þarf langa suðu, þykir betra
að setja strax vatn í skúffuna, ann
ars er það óþarfi. Skynsamlegra
þykri að steikja við minni hita og
ætla sér Iengri tíma, þá þarf ekki
að ausa yfir steikina né fylgjast
jafn nákvæmlega með henni. Steik
ai'mælir er þarfaþing, hann segir
nákvæmlega til um hvenær kjötið
er tilbúið. Gott er að láta steikur
á grind í ofnskúffunni.
Ekki má gleyma að kaupa góðan
steikarspaða til að nota þegar egg,
fiskur, buff 0. s. frv. er steikt á
pönnu. Spaðarnir eiga að vei'a
sveigajnlegir að framan með
traustu skapti.

Ekki eiga allar húsmæður raf-
magnshrærivélar og þá er nauðsyn-
legt að kaupa þeytara og sleifar
með réttu Iagi. Og skálamar, sem
hræra á í, eiga að vera með íbjúg-
um botni, ekki skörpum brúnum
við botninn. Mæliskeiðar og lítra-
mál eru nauðsynleg tæki við bakst-
ur og matargerð. Gormaþeytarar
eins og myndin sýnir eru mjög
þægilegir og trégafflar þykja betri
en sleifar, þegar verið er að hræxa
út sós'ur og súpur.

V.V.V.'.V.V.V.'.V/.V.'.SV.VAV.V.V.'AV.V.V.V.VAi’AV.VAV.'.V.V.V.W.V.’.V.W.V.'.WW.'.V.
Ævintýri á gönguför, og mun
það leikrit verða sýnt aftur á
næstunni.
Stjóm Leikfélags Ólafsvíkur
skipa Bárður Jensson formaður,
Magnús __ Antonsson ritari,
Bjarni Ólafsson gjaldkeri og
Bjö'rg Finnbogadóttir með-
stjórnandi.
Ölaísvíkur sýn-
ir Biðla og brióstahöld
Ragnh. Helgadóttir, sem
Kolla og Hinrlk Konráðs-
son sem Dofrl.
Elinborg Ágústsdóttir sem Germína, Bárður Jensson sem Brandur og
Áslaug Aradóttir sem Karólína.
Leikfélag Ólafsvíkur er ný-
lega stofnað félag en hefur þó
starfað af miklu fjöri síðustu
missiri. Um þessar mundir sýn-
ir félagið leikritið BIÐLAR OG
BRJÓSTAHÖLD og er Elín
mgvarsdóttir leikstjóri. Hefur
félagið bæði sýnt leikinn lieima
og farið sýningarferðir til
Grundarfjarðar, Stykkishólms,
Akraness og Borgarness og
hvarvetna fengið ágætar við-
tökur. Þá mun og hálft í hvoru
1 ráði að félagið skreppi með
’eikinn tii Kópavogs og í Hlé
garð.
Félagið er nú að byrja að
*fa leikinn Aumingja Hanna
og er Steinunn Bjarnadóttit
leikstjóri að honum. Fyrsta
leikrit, sem félagið sýndi, var
LúSvik Þórarinsson sem Kristján og Sigrún Siguröardóttir sem Maja.
V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.,V.V.V.V.,.V.V.V.V.V.V.V.V.V.,.V.,.V...V.V...VV.V.V.V...V.V.V.V.V.V.V...V.V.,.V.V.,.V.,.V.V