Vísir - 16.03.1917, Qupperneq 2

VISIR
w »i“I B^rrrf *fr™rirT ÍVW)^
I
*
5
I
*
K.
1
I
ft
I
Jt
1
±
VISIR
Afgreiðslaj blaðsini & Hótil
Island er opin frá kl. 8—8 á
hverjnm degi.
Inngaagnr frá Vallaritræti.
Skrifstofa á »a»a «tað, inng.
frá Aðalstr. — Ritstjórinn til
viðtali frá kl. 3—4.
Simi 400. P. 0. Box 867.
Prentsmiðjan á Langa-
veg 4. Sími 188.
Anglýsingnm veltt móttaka
i Landsstj'drnanni eftix kl. 8
á kvóldin.
ft
í
fáæ, taM.hau.iJi
w ii iiví* muv w w ji'i i'* w nwn w
lokkrir góðir fiskimenn
óskast; góð kjör í boði. Upplýsíngar Njálsgötu 80
B. J. Blöndal,
Heima kl. 12—1 og kl. 8 síðdegis.
fæst með mjög vægn verði hjá
Bröttugöts 3 b. GxiÖjöni Ölafssyiai seglasammara Simi 6g7
«a- Auglýsingar, ■**
Endurfæðing
Rnsslands.
sem eiga að birtast í VÍSI, verðnr að afhenda í síðasta-
tagi kl. 9 f. h. útkomndaginn.
Hvers vegna vár Rasputin
ðrepinn ?
Svo kunna þeir, sem ekki þekkja
til, að spyrja.
Hann var drepinn vegna þess
að hann var eina áhrifamesti með-
Iimur lítillar klíku, (sem kölluð er
„Camarilla"), sem haft hefir ósæmi-
leg áhrif á stjórn Rússlands um
langan tíma. Áhrif Rasputins
stöfuðu ekki af því, að hann væri
valinkunnur vitsmunamaður. Hann
var maður af lægstu atigum,
mentunarsnauður og kunni enga
mannasiði,ólifnaðarseggur,drykkj»-
svoli og fjárglæframaður. Áhrif
sín átti hann því að þakka, að
hann var gæddur einhverjum dá-
leiðsluhæfileikum, sem einkumvoru
hættulegir kvenfólki. Hann hafði
fundið upp ný trúarbrögð og var
í þeim fyririkipað, að karlar og
konur skyldu ganga í bað saman
til að „reyna holdið“. Hann þótt-
ist vera gæddur yfirnáttúrlegum
lækningakrafti, og hafði, að sögn,
fengið drotninguna til að trúa því,
að það væri af hana völdum, að
aonur hennar hefði orðið heill af
sjúkdómi þeim sem hann þjáð-
ist af.
Rasputin þóttist „vaka yfir“
æríðaprinsiuum, og það virðist
vera áreiðanlegt, að drotningin
hafi trúað á töframátt þessa þorp-
ara til að lækna hinn illkynjaða
sjúkdóm hans. Á þann hátt uáði
Rasputin fótfestu innan keisara-
hallariunar og varð eítir það þarft
verkfæri í höndum camarillunnar.
Hún lét hann koma því fram sem
hún vildi vera láta. Hann hafði
aðgang að birðinni. Bf kröfum
hans var neitað, hótaði hann að
„fara“ og „sleppa hendinni af“
rikiserfingjanum.
Þetta kann að þykja ótrúlegt,
en dæmi þess þekkjast frá öllum
öldum. Þó að járnbrautir hafi
verið lagðar í Rússlandi, dagblöð
séu gefin þar út og eins kouar
alþing sett á stofn, þá leiðir ekki
af þvi, að mentunarástandið og
söguleg framþróun sé orðið það
eama og í Frakklandi og Bug-
landi, og heldur ekki af því að
mentaðir Rúsgar eru fullkomnir
jafningjar annara Norðurálfubúa.
Aðrar þjóðir hafa varpað af sér
öllum fjötrum miðaldanna. Meðal
þeirra kæmust menn eins Raspm-
tin enga leið. Bn I Rússlandi
varð að koma þrælmenninu fyrir
kattarnef án aðstoðar dómstóianna.
Þar var engmn annar vegur fcil
að losna við hann, en að myrða
hann.
Samsærið.
„Uppreistarmenn“ eða hinir svo
kölluðu „nihilistar“ áttu engan
þátt í aftöku Rasputins. Hin
nýja umbótahreyfing á ebkert
skylt við gömlu byltingastefnmna.
Forkólfar þessarar nýjm hreyfing-
ar eru svarnir óvinir gömln að-
ferðarinnar. — Þeir menn, sem
ákváðu að drepa Rasputin, eruaf
allra tignustu ættum Rússlands,
sumir af keisaraættinni sjálfri.
Bæði þeir og aðrir nákomnir menn
keisaranmm, höfðu hvað eftir ann-
að gert tilraunir til að lá hann
(keisarann) til að losa sig við
þennan illa anda, sem með undir-
ferli og hrekkjabrögðum ávalt
tókst að koma sinu fram og of-
sótti þá, sem honum vorm and-
stæðir, af þrælslegri hefnigirni og
linti ekki fyr en hann gat sfceypt
þeim í ónáð. — Bn allar "þær til-
raunir mistókust. Keisarinn sem
sifelt var áhyggjum hlaðinn, virfe-
ist ófáanlegur tii að „taká Ras-
putin mlvarlega“x). Það varð því
ekki hjá því komist að loita «nn-
ara ráða.
Framh.
x) Bf til vill, et ekki senni-
lega, er þetta sagt af því að ann-
að þykir ekki við ciga.
Sjómannaverkfall
í Danmörkn.
Innaulandssiglmgar stöðvaðar
Þess var getið hér í blaðinu
nýlega, að samtök myndu vera
milli danskra sjómanna nm að
eigla ekki nm „ófriðarsvæðið“.
En í nýkomnum dönskum blöðum
sést, að alment sjómannaverkfall
hefir etaðið yfir í Danmörku siðan
um miðjan febrúar, en blöð ná
ebki lengra eu til 25., og getur
verið að deilunni sé nú lokið.
Ágreiningurinn er um kaupið.
Þegar sprengidufiahættan kom
fyrst til sögnnnar, varð það að
samningum milli sjómannaféiag-
anna og útgerðarmmnna, að há-
setar skyldu fá í kamp 75 kr. á
mánuði -j- 70 kr. í ófriðaruppbót
-{- 25 kr. í dýrtíðaruppbót og
„alt frítt“ á skipinu. Auk þess
skyldu hásetar líftrygðir fyrir
4000 kr. Kjör annara skipsmanna
bætt í sama hlutfmlli. — Nú hafa
þeir krafist þess, mð ófriðarupp-
bótin yrði tvöfölduð i siglingum
vestan Skagans og fyrir sunnan
Ystad og Stevns, en þeir neita
algerlega að sigla um ófriðar-
svæðið. Ennfremur vilja þeir fá
líftrygginguna tvöfaldaða.
Útgerðarmenn neituðu algerlega
að gmnga að hækkun á ófriðar-
nppbótinni, vegna þess að utan
ófriðarsvæðisins væri ekki meiri
hættm nú en áður. Sjómenn vildu
þá slaka svo til, að uppbótin yrði
að eins hækkuð um 50%< en það
kom í mama stað niður. Um líf-
trygginguna feksfc eamkomulag
þegar í stað.
Upphuf verkfallsins var dálítið
einkennilegt.
Sameinaða gnfuskipafélagið ætl-
aði að senda skip til Bergen, en
hásetar og kyndarar neitmðu að
fara og báru því einm við, að þeir
Til miniiim.
Baðhdslt opil Kl. 8—8, ld.kv. íil 101/**
Borg*rstjðr»skrifatof«n kl. 10—12 o£
1—8«
Bsðjarfögetsokrifitofan kl. 10—12 ogl—6
Bæjargjaldkeraskrifit..«a kl. 10—12 og
1—6.
lilandsbamki kl. 10—4.
E. F. U. M. Aln. sank sannnd. 81/*
sild.
LandakotsspiL Heimiðkaartisii kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—X.
Landsbökasafii 12—8 og 6—8. Útléu
1—8.
.Landwjóðnr, afgr. 10—2 og ð—0.
Landsafminn, v.d. 8—10. Helga daga
10—12 og 4—T.
Náttúrugripasafn l1/*—-81/,.
Pðsthúsil 8—7, sunnud. 8—1.
Sam&byrgðin 1—5.
Sijðm&rriðsskrifitofaimar opnar 10—4.
Víúiistalahwlið: heimsðknir 12—1.
Ðjöðmenjasafsið, »d., Jtd., fimtd. 12—2.
„þyrðu“ ekki að fara. D&ginn
eftir (13. febr.) átti annað skip
félagsins að fara til Árósa, en
skipverjar á því skipi „þorðu“
heldmr ekki. Biðar skipshafnirn-
ár voru afskráðar. — En það
kom þá fram, að það voru ekki
að eins þessar tvær skipshafnir
sem ekki „þorðu“ að fara; þ&ð
fyrirfanst bókstaflega ekki einn
einasti maður i Kaupmanuahöfn,
sem „þorði“ að fara til Árósa og
enginn í Árósum sem þorði að
fara til Khafnar.
Þetta þótti ekki einleikið og
fyrirspurn var gerð til sjómanna-
íélaganná um hvernig á þesmm
ósköpum stæði. En þam sögðu að
málið væri sér óviðkomaudi. „Bn
— við getum ekki neytt menn-
ina til að fara, ef þeir vilja það
ekki sjálfir. Ástæðan er víst eú,
að þeir vilja fá dálitla kaup-
hækbun".
Fólögin eru bundin við gömlu
samningana, því þeim hefir ekki
verið sagt upp. Þess vegna gátu
þau ekki leitað samkomulags við
útgerðarmennina.
Fyrri hluta febrúarmáDaðarvoru
innanlandssamgöngur á sjó teptar
af ís og samgöngur við útlönd af
ís og kafbátum. Bn þegar ísinn
leysti, tók verkfallið við. — Og
á landi hindrar kolaleysið járn-
b rautarf erðirnar.
Frá
Bæjarstjórnarfundi
15. þ. m.
Oarðræktin.
Bæjarstjórnin hefir samþykt að
leigja þeim Hannesi Thorarensen
og Jóni Jakobssyni alt að 2000
fer metra land til garðræktar
austan við Grænuborg og Guðnýu
Ottesen alt að 3000 ferm. á sömu
slóðmm.
Lóðasala.
Samþykt var á fundinmm með
9 mtkv. gegn 2, að selja Thor
Jensen þann hlmta Thomsenstúus