Vísir - 26.08.1917, Blaðsíða 2

VIFIB
Til
Borgaratjóíaokfifstoto kl. 10—13 og
1—í
B»jMfógeiMkrlftftef»» ki. 10—12«g 1-8
B»jar^tíákeraskriítft®.«c kl. 10—18 og
1—'■'£
Itflandsb&ski ki. 10—4,
K. F. U- M. khaL, a*«k sebbuí. 81/,
L. F. K. R. Bökaútláu máuudaga kl. 6—8.
Lamdakofaspít. Hoimtféknartitffii ki. 11—1
Lands&ftskinn kl. 10 —5
Landabökasafu 12—8 *g 6—8. Otif.sc
IiandttíjáÍHr, afgr. 10-8 og 4—6.
Lanðtfiteina. v.d. 8—10, Helga dagí
10—12 og 4—í
NáttúragrlpasafKi l1/*—*’/«•
PöstMsi* 8—7. sunnud. 8—1.
SamábjígSiBi 1—6.
StjömamSsatófstoíamsr opnar 10—4.
VHHnstafiskbaslií: haimaúknis 18—1-
DjðáassijMafalí, opið daglega 18—2
Dr. P. J. Olafson
tannlækni
er fyríit am sinn að hitta í
Kvennaskóianam við Fríkirkjnveg
kl. 10—11 og 2—3
á virkam cfögum.
Abyrgðartilfinning
stjórnarinnar.
Undanfatns daga heflr hér í
blaðina verið sagt f?á mmræðum
þeim á þingi, sem fram hafa farið
um fjárhagsáætlnn stjórnarinnar
fyrir næsta fjárhagstimabil. Stjórn-
in og fjárlaganefndimar standa
þar á öndverðum meið. Stjórnin
virðist hafa gert sér það að reglu
að áætla tekjurnar sem næst þrí
sam þær h?fa verið eða aem ríf-
legast, en gjöldin sem knappast.
Fjárkganefndirnar gagnstælt.
Án þess að Ieggja nokknrn dóm
á það, hvor áætiunin muni reyn-
ast réttari nm þið er lýknr, get-
ur maðar ckkl dulist þess, ».ð
ábyrgðartiífir,ning nefndanna er á
allmiklu hærra stigi en stjórnar-
innar. Forsjál stjórn, sem heldur
vill hafa hemil á fjáraustri þings-
ins, má ekbi íyrst og fremst hugsa
um þ&ð að gera fjárhagsáætlun
sína tekjahellaUusa, síst á þess-
nm tímum. Ef þiagið tæki
það fyrir góða og gilda vöru
og léti gott heita þó knapt væri
áætiað gjaldamcgin, þá myndi það
einmitt gera það að verkuoa, að
þingmenn yrðu ósparari á fé, þeg-
ar tekjuhsliinn væri ekki tii að
h*Ida aftur af þeim, en engum
heflr tií hngar komið að fjárlögin
yrða afgreidd tekjuhallalaus að
þessu sinni. — Mundi þá að öll-
um líkindam ekki geta hjá því
farið, að tekjuhallinn yrði gífur-
logur, er öll Ituri væru komin
til grtfar.
Það er auðvitsð hart fyrir
stjórnina að fá ákflrur fyrir að
á'ifctla sjáifsagða úígjaldaliði vit-
anlega of lágs. En ekki ber það
vott um meiri ábyrgðartilfinningu
hjá stjórninni, er hún fer að verja
áætlanir sínar með vitanlegum
ósannindum. .
Stjórnin vér áætlanir slaar um
útgjöld til spltalanna fyrst og
fremst með því, að áætlanirnar
hafi verið gerðar í febrúarmánuði.
En auk þess segir hún að þær
hafi verið nákvæmlega í samræmi
við tiilögur forstöðumanna spítal-
anna.
Þetta virðist hel«t vera hrein
og bein ósannindi.
Framaögumaður fjárveitinga-
nefndar upplýsti það, »ð forstöðu-
menn spitalanna hafi farið fram
á 65 þús. kr. hærri fjárveitingar
til þessara þriggja stofnaua: Vifil-
staðáhælis, geðveikrahælisins og
Laugarnesspitftla, samtals, heldur
en stjórnin setti í fjárlögin. Og
þó voru áæílanir íæknanna gerðar
síðuatu mánuði ársins 1916 og
fyrstu mánuðiua 1917. Það hefir
lengi verið að orðtaki haffc, hve
vel sé á öllu haldið er til geð-
veikrafcælisins þarf, og þð hefir
stjórnin lækkað fæðispeningana,
sem Iæknirinn þar áætlaði, um 18
aura á dag fyrir hvern man». En
látum það vera, ef ekki væri bætt
grá* ofan á svart af stjórnarinn-
ar hálfu með því að fullyrða það
við þingið, að farið hafi verið ná-
kvæmlega effcir tiilögum forítöðu-
mannanna.
Það ver<5tr ekki scigt að þing-
ið geri háar kröfur til atjórn&r-
innar, ef henni á að haldast slíkt
athæfi uppi óátalið. — Það má
þó varla minna vera ea að hún
geti sagt s&tt um ekki stórvægi-
Iegri atriði en þetta. Eða til
hvers Vcbri hún Ifkleg að giípa,
ef henni lægi verulega á?
SyÍ88 og Þýskalaud.
Kolin verða mörgnm dýr nú á
tfmum. Svisslendingar þurfa mikil
kol til iðnreksturs síns og annara
þerfa; þeir geta ekki fengið þau
frá bandamönnum vegna ílatninga-
örðugleikanna, svo þeir verða að
fá þa* frá Þýskalandi. Nú banna
b&nd*menn þeim algerlega *S
aelja Þjóðverjum iðnaðarafurðir
sínar, og hóta að stöðra alla að-
flutninga á hráefuum íil þeirra
ef þeir geri það. En einhver
hlunnindi verða Þjóðverjar að íá
tyrir að aelja þeim kolin, og hafa
þeir því sett þ»ð skilyrði sem
óírávíkjanlegt, að ef Sviss vilji fá
þýák kol, verði það nð leggja fé
sjðunda hernaðarlánið, eem Þjóð-
verjar eru nú að safna til.
Samningar stóðu yfir nm þetta
um sfðustu mánaðamót.
Loftsiglingarnar.
Það eru fá ár siðað byrjað var
að gera tilraunir til að fijúga í
flagvélum. Og það eru ekki tíu
ár síðau það tókst fyrat að fijúga
sinn kílómeter. í ófriðarbyrjun
var flugið ena á byrjanarstlgi, en
síðan hafa framfarirnar vðrið af-
skaplegar.
Sagt er að í upphafi ófriðarins
muni flagsveitir ófriðarþjóðanna
vart hafa verið stærri en 2 —3
þús. msnns. Nú telja mesn vlst
að sú tala sé orðin tíföld. Einn
fiugkennari þýsknr hefir t. d. kent
2000 mönnum flugið. Hve marg-
ar flugvélar eru í þjónastu her-
anna vita menn ekki. En marg-
ar eru þær og það var ckki taiin
nein fjarstæða, þegar Bandarikin
léta þnð boð út ganga, að þar
ætti að byggja 20 þús. flugvélar
á þessu ári. Það er jafnvel talið
líklegt að þau gæta bygt 200 þús.
flugvélar, ef þau vildu íeggja
nokkuð að aér og breyta nokkrum
f'tæratn bifreiðaverksmiðjunum í
flagvékverksmiðjur.
Og það stendur væntanlega
ekki á Ford.
Það er því anðvitað, sð álitlog-
nr flugvélafloti muni verða til að
ófriðnum loknum. Og þá vantar
ekki mennina til að stjórna þeim,
því vafalaust heíði ekbi verið unt
að fá betri flagskóla en ófriðinn.
í viðureigninni á loftvígaíöðvun-
unum verða flngmennirnir nú fyrst
og fremst að íæra að stýra vól-
inni svo að segja hvernig sem
viðrar, en ank þess að vtTa við-
búair öðrnm hættum, íöin hljóta
að gera þá miklum mun öruggari
stjórnendur hv&ð sem aðhöndum
ber, heldur en þó þeir hefðu
stundað friðsamlegar loftsiglingar
árum aaman.
Og vitanlegJi verðnr engin þörf
fyrir allan þennan sæg flugvék
og ílugmanna til herþjónastu að
ófriðnum lobnum, þó herbúnaði
verði haldið áfram. Það er því
auðsætt, enda þegar mikið um
það talað, að loftflotar ófriðar-
þjóðanaa verði nottðir til flutn-
inga yfir láð og lög að ófriðnHm
lokuum, fyrst og fremat tii póst-
og farþegaflatninga. Það er jafn-
vel sagt, að flugvélar séu aú þeg-
ar notaðar til slíkra flntninga,
bæði á ítelía og í Bsndaiíkjun-
um.
Enskur maður, Mowtagu Iávaið-
Br, hefir Bíungið upp á þvi að
hefja, þegar að ófriðnum ioknum,
fftEtar loftsiglingar milli Englands
og Iadlands. Hann gerir ráð fy/-
ir því, að fyrst um sinn verfti
Ieiðin lögð yfir Jand, fremur en
yfir sjó. Þó ætlafct hann til »Ö
leiðia auntur verði hð meaíu leyfci
yfir sjó: frá Lundúnum um suður-
odda EnglaBd3 yfir Biscaijaflóá
meðfram ströndam Spánar og
* i
4 Island ei opiu fri kL 8—8 t f
% hvssjnH dcgl.
* Inugaujpir frt VaUantraíi.
f Skrifstoía t tfama staí, snag.
$ fri Átalstr. — Bitstjórian til
§ rifttfiltf ít& kl, 8—4,
Simi 400. P.O. BoxS@7.
PrtntSHÍðjfin t Langa
v*g 4. Sínsi 13». |
Anglýsingnat vaitt saðttoka §■
l LmiastfSrNKnli aftii kl. 8 I
I & kvðlðinu . |
* »
i
&
Portúgals, um Gibraltar, meðfram
norðurströnd Afríku, um Malta til
Aiexandriu. Styttri leið væri yfir
Frakkland um Marseille — Ne-
ape! — Krít — Alexandria.
Fyrst um sinn álítur Montag*
að það muni ekki borga aig að
ferðast á nóttum, vegna þess að
hættan «é þá meiri. En þó að
eins dagurinn sé notaðar, þá mun-
ar svo miklu á íiýtinum, að fram-
föriu verður engu minni, saman-
borið við hraðlestir og gufuskip,
en þegar þau flutningatæki voru
tebin í stað seglskipa á sjó og
hestvagna á landi.
Ef farið ®r, kl. 7 að morgni frá
Lundúnnm, er komið til Marseillé
kl. 12V2 um hádgi, en það eru
625 enskar mflur frá L., og til
Neapel er komið kl. 6, en það eru
1100 mílur fiá L. Næsta dag
verður etinn morgunmatnr á Krít
og náð háttum i Alexandriu og á
fjórða degi til Iudlands. Ea fijót-
asfca ferð sem fáanleg var milii
Eaglands og ludlanda fyrir ófrið-
inD, tók 14—15 sólarhringa. Mun-
urinn yrði þvl 10—12 dsgar, þó
okki sö feiðast á nóttinni. Frá
Indlandi mætti svo halda feiðinn-
áfram um Kalkutfca meðfiam Siams-
ströndum til Singapore og þaðan
til Ástralíu. Með því yrði ferð-
in til Áitralíu stytt um 23—24
dagg, frá þvi sem nú er.
Þó að í fyrstu yrði að eins ferð-
ast að deginum til, þá mundiþaö
skjótt breytast, þegar menn íæru
að kynnaet leiðunum, og ferð-
inni baldið áíram nótt og dag og
aðeins nnmið staðar til aö skifta
um menn. — Eins og áðsr var
gkift um heœta. — Yrði þá hægð-
arleikur að komast milli Englands
og Iadlands á þrem dægrum.
Milli Norðurálf* og Ameríku
verður líka íarið í flugvélum, þó
það verði meiri örðugleiknm bundið
Búist er við því að leggja þurfi
yarðskipum á vissum stöð^m í
hftfinu. Sú ferð ætti ekki að verða
lengri en 16—20 stunda. Fljót-
Iega mundu menn komast npp á
að hsga ferðum eínum eftir otaði
vindunum, þannig aðbyryrði bíð-
ar leiðir.