Vísir - 21.10.1917, Blaðsíða 2

YÍS f H
Auglýsing
nm
liarricAr ks ver ð.
Verðlagsnefndin hefir ákveðið að hámark út-
söluverðs á RJÚPUM skuli vera
50 aurar fyrir hvern fugl.
Þetta birtiat hérmeð til eftirbreytni.
B*jarfógetinn í Reykj&vík, 20. oktbr. 1917.
Yigfús Einarsson,
settur.
Bóka uppboð.
Bækur Magnnsar sál. Stephensen
landshöíðingja
verða seldar á nppboði þriðjadaginn 23. þ. m.
kl. 4 e. b.
i Go o dtemplarahásinu.
Ágætar og fágætar bækur.
Sjá götuauglýsingar.
Café „Fjallkonan”
Lúörafélagiö „Gígjan“ spilar í kvöld
frá kl. 9-ir|2
Nýtt prógram.
Virðing^rfylbt
K. Dahlsted.
TU mlícsia-.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl. 8—8.
Barnaleastofan: Md., mvd., töd. kl. 4—6.
BorgarstjóraBkrifstofan kl. 10—12 og
1—3
Bæjarfðgetaskrifstofan kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—5
HúBaleiguuefnd: Þriðjud., föstud. kl. 6 sd.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnnd. 8 v
siðd.
L. F. K. R. Útl. m&nud., mvd„ fstd. kl. 6-9.
Landakotsspít. Heimsðknartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbðkasafn 12—B og 5—8. Útl&n
1—3.
Landssjóður, afgr. 10—2 og 4—6.
Landssiminn, v. d. 8—10. Helga daga
10—8.
Náttórugripasafn sunnud. I1/,—21/,.
Pðsthúsið 9—7, Sunnud. 9—1.
Sam&byrgðin 1—5.
Stjðrnarr&ðsskrifstofurnar opnar 10—4.
Vifilsstaðahælið: Heimsðknir 12—1,
Þjððmenjasafnið, sd. jid. fmd. 12—2.
Saga Korniloffs
bershöfðingja.
Um það leyti sem Korniloff var
gérðnr yflrhershöfðingi Rássa, birt-
ist æflssga hans i grein i franska
blaðinn „ExcglsioP, og fer sú
grein hér í eftir í laaslegri þýð
ingn:
AUra angn mæna nú á Korni-
lofí hershöfðingja, því að honnm
er ætlað að leiða rúesneska her-
inn aftnr á fornar frægðarbrantir.
En heflr hann nú til að beraalla
þessa fágætn eiginleika foringjan?,
hermannsins eða stjóinmálamanns-
ins, sem hið ægilega hlitverk
hans krefst af honnm? Til þess
»ð svara sem best þessari brenn-
andi spnrniogn, er vísast að rekja
hermensknferil hans.
Þsss er þá fyrat að geta, að
Lavr Korniloff hershöfðingl er af
lágHm stignm, því að það er
mikill kostur í angnm lýðveldis,
sem er tortryggið og enn í hvíta-
voðnm. Hann er sonnr kósakka
frá Síberín og naut fyrst venju-
legrar heimafræðslu, gekk þvi
næBt í skóla sjóliðsforingjaefna i
S berin, þar næst í stórskotaliðs-
skólann í Pétnrsborg, var s\o
gerðnr að herforingja i Tirkestan,
komst loks fremstnr allra í her-
ráðsskólan, sem er æðsti hernaðar-
skóli, og fekk þar að lyktum
silfurmedalín hina æðri. Varhann
einn í herráðinu við útmælingu
Tnrkestaus, sakir kunnáttu sinnar
1 anstrænnm tungnm, og ferðaðist
þá dnlklæddnr sem Tyrki um
Kinaveld!, Persaland, Indland —
og jafnvel Afganistan, en þar er
Norðurálfumönnnm ekki leyft að
koma. Kom það honnm síðar vel,
að haDn vandist þessu ævintýra-
flakki, er hann flýði úr fangek-
um Þjóðverja.
í ófriðnum milli Rússa og Jap
ana var hann fyrirliði og síðasta
dag ornstnnnar mikln var hann
‘■t&ddur við Mukden og slýrði þar
einni einustu skor, tók við skeil-
unum á undanhaldinn til varnar
2. herfylking og veitti óvinahern-
um þár viðnám i 11 stnndir, en
branst svo í gegn með byssu-
stingnum og komst aftur til Ianda
sinna með örfáa menn, er uppi
stððu. Fyrir þetta viðvlk fekk
hann Sánkti'Georgs-krossinn, er
óbreyttir Iiðsmsnn fá.
í npphafi ófriðarlns mikla var
hann delld&rforingi, var settur
yflr hina uafnkunnu Sowarofs-
d^ild 48, er frægust varð eftir
að bún fekk nafnið „Korniloffs-
deild". Ea þetta sýnir, hversu
mikillar hylli þessi nngi fyrirliði
— hann er 41 árs — naut frá
upphafi ófriðarins. Hann er góð-
ur og alúðlegur við liðsmenn sína,
ávalt fremstar í flokki i ornstum
og töfrar þá með hroysti sinni og
æðrnleysi. Hermennirnir hafa hið
mesta dálæti á honnm; nægir
Verkmannastigvél,
barna og drengjastígvél
fást í
Nýju búðinni
Iogóifsstræti 23.
35-terta lastoema
kaupir
Jónas Gnðmnndsson,
Laugavegi 33. Simi 342.
þeim eitt tillit hiuna smdu augna
hans til þess að „áræða alt og
afreka alt“.
Er Nikulás stórfursti lagði á
flótts með ölla liði sínu i spríl-
mánuði 1915, gerði Korniloff hina
sömu tilraun og í Msndsjúríu
forðum, að brjótast fram og veita
þó viðnám, enda þótt aðstaðan,
væri nú enn tilflnnanlegri ea þá.
Umkringdur var hann á allar
hliðar, en hélt þó i skefjum 2 her-
fylkjum Austurrikismanna og Þjóð-
verja í Karpatafjöllum og með
sinni einu herdðild varðist hann
gegn 5—6 sinnum fleiri fjand-
mönBum, er ágætlega voru vopn-
*m búnir, en hann svo að segja
hlífarlaus. Hin bugprúða herdeild
lagði sjálfa big í sölurnar — en
aðalherinn komst undan. Nokkur
hluti hermanna Korniloffs branst
í gegn og náði til landa einna,
en sjálfnr hélt hann bardagannm
áfram með áftnrhlut* deild*rinn-
ar, þar til er hann varð band-
tekinn að loknm, yfirkominn af
eárnm. En að 15 mánnðum liðn-
nm tókst þó Korniloff að flýja
burtn, enda þótt sár hans-væru
illa gróin, aðbúnaður allur binn
versti og strangar gætur væiu á
honum hafðari Segist honum
sjálfum svo frá:
„ílok júlímánaðar 1916 flýði eg
úr fangaherbúðunuœ. Fór eg um
þvert Ungverj*I*nd, en eingöngn
á næturþeli, og vorn þeir dagar
margir, er eg v*r alveg matar-
lans, að eins knúður áfram af
lönguninni að ná takmarki mini.
Einhverju sinni var það, er eg
var með (2) sarnföngnm mípnm i
þéttnm skógi, að ungverskir her-
menn réðuet á okkur. Annar fé-
!aga minna féli og hinn var tek-
inn höndum, en eg komst einn
undan . XX. áfaði eg svo um fjöllin
í beiningamanusgerfí í 3 vikurtil
og náði loks landamærum Rúm-
eníu“.
Flótti Korniloffs olii Austurrík-
ismönnum og Þjóðverjum mikillar
gremju. Eada Ieið ekki á löngn,
áðnr en fnndum þeirra og K. bar
aftur saman í hinnm mannskæðu
oruatum í Volynín; var hann þar
fyrlr her msnns og gerði þeim
sama grikk og áður,
Frb.