Vísir - 21.10.1917, Blaðsíða 3

VlSIR
I verslnn Jóns Zoega
fœst Steinolía.
ávalt fyrirliggjandi. — Sími 214.
Hið íslenska sieinolíuhlutafélag.
Lýðskóli Ásgrims Magnússonar
Bergstaðastræti 3
starfa; næsta yetnr eins og áSur. Nokkrir nemendar geta enn komist
að. Umsókcir sendist
ísleifi Jónssyni forstöðmn. skólans.
Sá
eem tók i misgripBm poka
með tveimur fötnm og prJmua á
jjPórði kskah“ þegar hann kom
vestan af íaafirði eíðast, gjöri svo
vel að sk la honum á Grettisgötu
45 sem allra íyrt. Á »ama stað
eru í óskilum 2 pokar með dóti
úr „Þórði k«kaU“.
Kaffí,
Sykur
og kaffibrauö.
fætt í
Nýjn búðinni
Ingólfsstræti 23.
< í jsS- Jéí
ir’**'
f!
Bissjerfféttiff.
ifnueli á aierguia.
Hermann Jónas on, rithöf.
Ágúeta S?einbjörnedóttir, húsfr.
Helga Thorsteinsmn, húefrú.
Jón Halldórsson, á Vitastig 11.
Chr. Popp bðkhddari.
Guðbjörg Þorsteinsdóttir, hfr.
Jóel Þorleifsson, tré m.
Signrður Guðmundsson, afgrm.
Ragna Gunnarsdóttir, húrfiú.
Sigurður Lýðsson, yfird.lögm.
Gaðmundur Olaen, kaupm.
Ást» Guðmundsdóttir f Nesi.
Kanpið VisL
Kveikingartími
4 Ijóskerum bifreiða og reið-
hjóla er kl. 5 l/a á kvöldin.
/úrvalX
af allskonar
kvenna og karla skófatnaðl
fæst hjá
B. fStefánsson & Bjarnary
Skóverslun.
Lítið inn
/Nýkomið
mikið af sterkum og laglegum
barna og nnglinga
skófatnaði
tii
B. Stefánsson & Bjarnar
Laug&veg 17.
Margartegundir
af níðsterkum og þægilegum
verkmannastígvélnm
tást hjá
B. Stefánsson & Bjarnar
Bókauppboð.
T?ö bókauppboð verða hsldin
í næstu vikB. Fyrst á bókum
Magnússr sál. Stephensens lands-
höfðingja, á þriðjudaginn og lik
Gummi-hælar
fást í
Nýjn búðinni.
Ingólfsstræti 23.
Sanítas Saftog Gosdrykkir
fást í
Nýju búðinni
Ingólfsstræti 23.
UsMa uOeuimiIiL
Ingóifsstræti 21 Simi 544
opin hvern virkan dag kl. 4—7 e.h
Allir þeir, sem vilja komn
áfengismálinm i viðunandi horf
án þeas að hnekkja persónnfrelsi
manna og almennam mannréttind-
nm, eru beðnir að snúa sér þangað.
Anglýsið I VisL
Segfe lika 4 miðvikudaglno, og
síðar i vikunni á bókum Jónasar
sál. Jónssouar þinghúsvarðar.
Hjólkursalan.
Mjólkurverðið var hækkað upp
í 48 mra þ 15. þ. m. í samráði
við verðJagsnefud. Mjólkursöln-
stfeðnr MjólknrféUgsins í Vestnr-
bænnm er i Merkisteini við Vestnr-
götu. — Er það einkennilegt, að
hvorngt hefir verið anglýst, hvorki
verðhækknnln né þessi nýi mjólk-
nrsölnstfeðnr. Ber það ekki vott
nm mikla nmhyggjn fyrir við-
skiftamönnnnnm.
- 195 -
sem maðurinn var skotinn með, ganga
milli manna til athugunar11.
Kitti var í miðjum klíðum að skýra
frá því hvernig það hefði atvikast, að hann
komst á þessar slóðir og var komið þang-
að sögunni að hann varð var við fyrirsát-
ina og fiýði upp brekkuna, en þá greip
Wilson fram í fyrir honum fokvondur.
„Heyrðulagsmaður!“, sagði hann. „Hvers
vegna ert þú þá að fara með þennan
þvætting ? J?að er ekki til annars en
að tefja tímann. Þér er svo sem velkomið
nð ljúga því sem þér sýnist til þess að
forða lifi þínu, en við látum ekki leika
svona á okkur. Byssan, skothylkin, kúlan
sem varð Jóa að bana — alt vitnar þetta
á móti þér. — En hvað gengur á? Hana,
farið þið einhver ykkar og opnið dyrnar“.
Iskalt loftið streymdi inn um opnar
•dyrnar og varð undireins að hélu í heitu
herberginu, en úti fyrir heyrðist hundgá
og hávaði sem fjarlægðist óðum.
„Það eru þeir Sörensen og Peabody11,
kallaði einhver, og þeir keyra hundana of-
an eftir ánni alt hvað af tekur“.
„Jú, en hvern fjandann —!“ "Wilson
þagnaði skyndilega og horfði reiðilega á
Lucy. „En þú getur annars líklega sagt
okkur, Lucy, hvernig á þessu uppþoti
stendur“.
- 196 -
Lucy reigði sig alla og beit á vörina,
en Wilson hvesti þá augun á Breck.
i>Og eg held nú líka að þessi nýkomni
maður, sem þú hefir alt af verið að pískra
við, geti líka eitthvað sagt um þetta ef
h o n u m svo sýnist“.'s~'
Brec^; sá að aliir störðu á sig og kunni
því ekki sem bezt.
„Sam og hann voru líka eitthvað að
stinga saman nefjum áður en Sam rauk í
burtu“, uagði einhver.
„Heýrðu nú Breck!“ sagði Wilson. „Þú
heíir truflað réttarrannsóknina og þú verð-
ur nú að gera svo vel að segja mór hvað
slíkt á að þýða. Hvaða leyndarmál voruð
þið að ræða?“
Breck ræskti sig vesaldarlega og svar-
aði:
„Eg var bara að reyna að festa kaup á
dálitlum matvælum“.
„Fyrir hvað ætlaðirðu að kaupa þau?“
„Fyrii gullsand auðvitað!“
„Hvaðan hefirðu þann gullsand?“
Breck svaraði engu.
„Hann hefir verið að snuðra og snatta
þarna fram með Stúartsánni11, gall einhver
við úr hópnum. „Eg var þar á veiðiferð
núna fyrir viku og rakst þar á tjaldstæðið
hans og eg get sagt ykkur það, að hann
fór framúrskarandi laumulega að öllu“.
- 197 -
„Gullsandurinn er ekki þaðan", sagði
Breck. „Hann er alt öðruvísi tiikominn“.
„Komdu inn með pokann þinn og látta
okkur sjá þenna gullsand“, sagði Wilson
og byrsti sig.
„Já, en eg er að jsegja ykkur, að hann
er ekki þaðan!“.
„Láttu okkur sjá hann, hvað sem því
líður“.
Breck virtist helst hafa löngun til að
hliðra sér hjá þessu, en hann sá að allir
horfðu ógnandi á sig og greip seinlega
ofan í treyjuvasann. Hann var í þann veg-
inn að taka gullsandsbaukinn upp, en þá
heyrðist hann glamra við eitthvað hart.
„Komdu með það altsaman!" öskraði
Wilson.
Breck dró þá upp stóra gullhnallinn,
stærri og gyltari en nokkurt annað gull,
sem þessir áhorfendur höfðu áður augum
litið. — Wilson saup hveljur, en heill hóp-
ur manna þyrptist fram að dyrunum jafn-
skjótt sem þeir höfðu komið auga á þetta
gulldjásn. Þeir komu allir jafnsnemma að
dyrunum og lentu þar saman í eina bendu,
ruddust um fast og fúkyrtust, en náðu þó
loks útgöngu. Dómarimi hvolfdi öllu úr
gullsandsbauknum á borðið. Voru fleiri
gullhnallar þar innan um og þutu þá enn
fleiri upp til handa og fóta og ruku á
dyr.
Jack London: Gull-æ6i8.