Alþýðublaðið - 03.01.1958, Page 8

I
Alþýðublaðið
Föstudagur 3. janúar 1953
Fyrir lelpur og
drengi:
fyrir telpur og drengi:
Húfur ........... 85 00
Vettlingar ....... 27.00
Peysur.......frá 113,00
Skyrtur ......... 49,00
Buxur............ 125,00
Blússur ........ 164,00
Úlpur .......... 226,00
Næríöt .... 19,60 setti?
Sokkar .......... 12.00
Fyrir ðönrar:
Prjónajakkar .... 440,00
Golftreyjur .... 208,00
Peysur .......... 55,00
Úlpur, skinnfóðr. 778,00
Gaberinebuxur .. 253,00
Fyrir herra:
Silkisloppar .... 515.00
Frottesloppar .. 295,00
Gaberdrnefrakkar 500,00
Húfur ............ 56.00
Treflar, ull ..... 36,00
Skvrtur............40-00
Buxur........... 253.00
NærfÖt, settið .... 31.60
Sokkar ...........12,00
loledo
Fischersundi.
Laugavegi 2
K A y P U M
prjóratuskur og vað-
malstuskur
- hæsta verði.
álafoss,
Þingholtstræti 'í
Sigurður Ólíison
Haestaréttarlögmaðuj
Ansturstræíi 14
Sími 15535
Viðtalst 3—6 e h
IWnnlitgarsplðid
D. A. S.
fási hi? HappdrætT DAS.
Vesturveri. sími 17757 —
Veiðarfæraverzl. Verðanda
sírrn 13786 — Sjómannafé
lagi RevV javíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann.
vevi 52 sími 14784 — Bóka
verzl Fróða, Leifsgötn 4.
sími 12837 — Ölafi .Tóhanns
Rauðagerði 15 sími
33ft*W Nnsbúð, Nesvegí 29
Onðm. Anórécívni gnR
smió T,»ngaveg' 50 simi
137R9 — f Hafnarfirði { Póst
húsinu sfmi 50267
Leíðir allra, sem ætla að
kaupa eða selja
Bí L
liggja til okkar
Bílasalan
Klapparstíg 37. Sími 19032
önnumst allskonar vatns-
og hitalagnir.
HSfalagnii* s.f.
Símar: 33712 og 12899.
Áki Jakobsson
og
Krisfján Eiríksson
hæstaréttar- og héraðs
dómslögmenn.
Málflutningur, innheimta,
samningagerðir. fasieigna
og skipasala.
Laugaveg 27 Sími 1-14-53.
Samúðarkort
Slysavarnafélag íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavín í Hannj ðaverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunn’pórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1 Afgreidd í sima
14897 H°'tið á Slvsavarnafé
lagið — Það bregst ekki. —
Húsnæðis-
miðittnin,
Vitastíg 8 A.
Sími 16205.
Sparið auglýsingar og
hlaup. Leitið til okkar, ef
þér hafið húsnæði til
leigu eða ef vður vantar
húsnæði
Magnús H. lénsson
Framhald af 6. síðu.
þannig á málunum, að samn-
ingaumræður lokuðust ekki
fyrr en allar hugsanlegar leið-
ir til samkomulags voru reynd-
ar. Eins og flestum lýðræðis-
sinnum er ljóst, þá veit Magn-
ús , að verkföll eru jafnan tví-
eggjuð sverð, sem forðast verð-
ur að beita af óvarkárni. En
honum er líka jafnljóst, að þau
verða að vera skýlaus réttur
verkamannsins, þegar beita á
hann harðræði og rangsleitni í
kjaramálum. Og þegar út í bar-
áttuna er komið, munu fáir
prentarar vera harðsnúnari bar
áttumenn en hann. Það er líka
staðreynd, að flestir samningar,
sem Magnús hefur lagt fyrir
prentarafélagið, hafa fært með-
limum þess auknar kjarabætur,
beint eða óbeint. Þar hefur allt
af verið sótt á brattann og ár-
angurinn orðið sá, að prentara-
félagið hefur jafnan verið for-
ustufélag í íslenzkri verkalýðs-
baráttu.“
Þetta ætla ég, að flestir
prentarar geti nú tekið undir.
Eins og áður segir átti Magn-
ús H. Jónsson alla ævi heima í
Lambhól, þar sem hann var
fæddur ög upp alinn. Heimili
hans var því allfjarri vinnustað
hans og bækistöðvum prentara-
félagsins og honum því óhæg-
ara um vik en mörgum öðrum I
1956 þegar alþingi gerði álykt-
unina um brottför hersins. All-
ar forsendurnar, er þá voru
færðar fram fyrir brottför hers
ins, eru því í fullu gldi nu. Það
er því mín skoðun, að láta beri
hið bandaríska varnarlið hverfa
af landi brott hið fyrstá. Sömu
skoðun hafði 16. þing SUJ,
stjórn FUJ í Reykjavík ítrek-
aði þá skoðun í ályktun í des’-
ember 1956 og Stúdentafélag
jafnaðarmanna hefur gert á-
lyktanir í sömu átt nú nýlega.
Hins vegar er enginn ágrein-
ingur um það í röðum jafnaðar
manna, að ísland skuli vera á-
fram í NATO.
STORMAR FRAMIJNDAN
Ég sagði í upphafi þessarar
greinar, að ríkisstjórnn hefði
unnið að ýmsum stórmálum á
árinu 1957. Ég hef begar
minnzt á kaup hinna 15 nýju
togara. Einnig má minnast á
hina nýju stórvifkjun Sogsins.
ist einmitt greinilega af þessu iRíkisstjómin útvegaði á árinu
viðhorfi hans til lífsins. Þetta I fé til framhaldsvirkjunar og
fundu glöggt samstarfsmenn; byrjunarframkvæmdir hófust.
hans bæði í prentsmiðjunum og jÞá tryggði ríkisstjórnin fé til
í félagsstjóminni, svo og allir framhaldsframkvæmda við sé-
greidd nein laun fyrir áratuga
starf hans fyrir prentarafélag-
ið. Skapferli hans var slíkt, að
hann hefði áreiðanlega neitað
að taka á mót nokkurri þókn-
un fyrir störf sín að félagsmál-
um, þótt boðin hefðu verið
fram, sem ekki var gert. Það
var af öðrum hvötum, sem þau
verk voru unnin. En kunnugir
þóttust finna, að honum þætti
vænt um bókina og þann hug,
sem henni fylgdi. Þakkarorð
frá honum til stéttarinnar, sem
hann birti í ,,Prentaranum“,
enduðu á þessum orðum:
,,En það tel ég mestu gæfu,
veitist manni sú hamingja að
verða öðrum að liði.“
Þessi orð hans voru áreiðan-
lega ekki rituð af neinni upp-
gerð eða út í bláinn. Ævistarf
Magnúsar H. Jónssonar mótað-
aðrir prentarar, sem oftlega
þurftu að kvabba á honum um
ýmislegt á formannsárum hans,
■ því að hann vildi hvers manns
vanda leysa, væri þess nokkur
kostur, og sparaði þá hvorki
tíma né fyrirhöfn.
Magnús H. Jónsson unni
mjög konu sinni og börnum og
öðru skylduliði, og má geta
nærri, að hann hafi verið þess-
að sækja fundi og sinna félags- , , . , , . , ,
málastörfum við þessar aðstæð astvmum s^urn hin styrk-
asta stoð, og missir þeirra mik-
ill við hið sviplega fráfall hans
fyrir aldur fram.
Um leið og ég flyt Magnúsi
H. Jónssyni hinztu kveðju Hins
íslerizka prentarafélags og þakk
læti prentarastéttarinnar fyrir
frábæra þjónustu við hagsmuni
félagsheildarinnar frá því hann
gerðist félagsmaður og til
hinztu stundar, votta ég ást-
vinum hans, sem mest hafa
misst, innilega samúð okkar.
Mætti þeim verða nokkui*
liarmabót í beirri vissu, að hon-
um hlotnaðist í ríkum mæli
það, sem hann taldi skipta
einna mestu máli, ,,sú hamingja
að vérða öðrum að liði.“
Magnús Astmarsson.
ur. En eigi lét Magnús það á
sg fá, og enginn heyrði hann
nokkru sinni segja, að hann
hefði ekki tíma til þess að sitja
fund eða sinna einhverju nauð-
synjamáli félagsins að aflokn-
um fullum vinnudegi við setn-
ingarvélina. Þvert á móti. Hann
kom jafnan fyrstur til fundar,
en fór síðastur, og var þá stund
um orðið nokkuð áliðið. Árni
Guðlaugsson gegndi ritarastörf
um sex ár undir forsæti Magn-
úsar. Hann hefur sagt:
„Ailan þann tíma kom það
aldrei fyrir, að hann stæði upp
frá óloknum fundarstörfum.
Eftir fullan vinnudag var hann
alltaf reiðubúínn að fórna
ltvöldinu og nóttinni með. ef á
burfti að halda. Starfsþol hans
fór aldrei úr jafnvægi, var allt-
af jafnvökult, nákvæmnin jafn
hnitmiðuð hvoru megin mið-
nættis sem var. Magnusi var
ekki lagið að taka skyndiákvarð
anir. Það ltom jafnan í ljós, að
hvert smáatriði hafði hann
haulhugsað fvrir fram. var til-
búinn að vega og meta ýmsar
n'ðurstöður, hvaðsn c"’TTi bær
komu, í leit sinni að h'-ztu fá-
aulogri lansn. Þá Fit hann
aldrei á klukku, þá vri'* v-lferð
stéttarinnar honum allt. Þegj-
andi kiörorð hans vp- að g-’ra
skvldu sína — og rífl°ffa bao.
I*'ramhalcl af 5. síðn.
vmanna nokkuð aðra ályktun
um varnarmál, eins og áður
hefur verið skýrt frá hér í blað
inu. Þing SUJ taldi að fram-
fyigja bæri ályktuninni frá 28.
marz 1956 um endurskoðun og
uppsögn herverndarsamnings-
ins við Bandaríkin með brott-
för hersins fyrir augum. SUJ
gerði sína ályktun hausíið 1956
skömmu eftir atburðina í Ung-
verjalandi. Síöan hefur mikið
vatn runnið til sjávar. Ástandið
í heiminum verður að teljast
einu ári síðan, er heimurinn
hafði vart náð sér eftir Ung-
verjaiandsatburðina og Suez-
Nákvæmni Magnúsar og sam- mun friðvæníegra nú en fyrir
vizkusemi voru eins og rauður
bráður í starfi hans. begar hags
munarnál nrentara voru annars
vegar. Það hvgg ég nð séu að- deiluna. Að vísu hafa sputnik-
aJsmerki hans í öllum hans | arnir og vitneskian um tækni
Rússa á sviði eldflauga valdið
nokkurri óv’ssu. En að mínu á-
I liti er ástándið bó fullt eins
Maftnús H. Jónsso" nfH s°x-
tncfsnfwpali árið 1955 Hann
1
mentsverksmiðjuna og komst
mikill skriður á framkvæmdir
eftir það. Verður verksmiðjan
tekin í notkun á árinu 1958 og
má það teljast stóratbiu-ður. —
Bankamálin voru endurskipu-
lögð snemma á árinu. Þá voru
sett ný lög um menningarmál,
er tryggja aukið fjármagn til
þeirra mála, en þess var orðin
mikil þörf. Og einnig ný lög um
húnsæðismál, er m. a. tryggja
aukið fé til verkamannabú-
staða. Ríkisstjómin hefur því
vssulega unnið að ýmsum um-
bótum, en sósíalstísk mál hafá
enn engin komizt í fram-
kvæmd. Vonandi verður ríkis-
útgerð togara stöfnuð á árinu
1958 og verður hún þá fyrsta
raunverulega sósíalistíska mál-
ið, er kemst í framkvæmd í
stjómartíð núverandi ríkis-
stjórnar. Er bað ánægjulegt, áð
nú hillir undir framkvæmd
bess máls.
Starfsemi SUJ hefur gengið
vel á árinu 1957. Komið var á
fót skrifstofu í Reykjavík með
starfsmanni hálfan daginn. Hef
ur skrifstofan unnið að marg-
liáttuðum störfum fyrir sam-
bandið. Þá var sendur erindreki
til Norðurlands sl. sumar. Hef-
ur stjórn sambandsins á árinu
tekizt að endurreisa nokkur fé-
lö?. er legið höfðu niðri nokkur
undanfarin ár. Hófst starfsemi
sambandsfélaga mjög snemma í
haust og starfa flest félögin nú
rmkium krafti. 3 stjómmála-
skólar eru starfand á vegum
ppmbandsfélaga. Hafin var út-
eáfa fréttablaðs sambandsins,
sc'nt hefur verið sambands
félögum. Þá hleynti sambandið
Þmir nokkru af stokkunurn
h''nndrætti til ágóða fvrir sam-
haridið. Standa vonir t.il b°ss að
^að g°fi af sér nokkurn ágóða,
svo að unnt verð; að bvggja
nnn erm auki.ð og öflugra starf
á hinii nvia ári.
Að lokum vil ég iáta í Ijós þá
ó«k og von. að hið nvio ár verði
'T—fm-.'kt fvrir samtök ungra
iafnaðarmanna, AlhýðuUokk-
rnn og alla alþýðu manna.
bá frrk nokkrn úftfi af , friðvænlegt nú eins og 28. marz
formenncctörfum nr'm+ofafé- !
jcícci^q a hpssutt) i •
ævi Ma'ui''sar kom ha* eroini- S
kFn í l'ós. að prenfrrestóttin
kunni að meta starf bað. sem
hnnn tiofíti innt af hön'i’tm fvr
ir HTP. o? forustu hans urn
mál°fni s+éttarinnar. Þá var
honum færð bók ein. sérc+-T'?í”r
0® vandaður erinur. sem hafði
að govma bakkarorð stéttar-
bræðra hans. Rituðu umr ollir
{slonzkir nrontarar nöfn sín í
bók þessa. Magnúsi vóru aldrei
S. G. T.
GLE.ÐILEGT NÝTT ÁR!
Fólavsvistin í G.T.-húsinu
í hvöld VI. 9.
Cr'nri« svo vel að koma
tímaniega.
Góð verðlaun.
Dansinn hefst klukkan 10.30.
Aðgöngumiðasala frá kl. 8. — Sími 1-33-55
N
S
s
s
s
s
s
s
s
s
.s
s