Morgunblaðið - 29.01.1917, Síða 2

2 MORGUNBLAÐIÐ
Nathan & Olsen
hafa á lager:
Vefnaðarvoru, svo sem:
Hvít Lérefl Shirting
Flónel Tvisttau
Bómullartau Vasatau
Lasting Alpacca
Zephyr Sængurdúk
Manchettskyrtur
Nærfatnaður, karla og kvenna
Sokka, margar teg.
Húfur, margar teg.
Serviettur Vasaklúta Tautölur Tvinna o. m. fl.
Skær Vasahnifa
Stígvélareimar Gummihæla
Axlabandasprota Títuprjóna
Herðatré Bursta
Skósvertu Handtöskur, margar stærðir.
Leikföng, margskonar, þar á meðal Brúður margar tegundir.
„Tfjermosflöskur", halda heitum vökva i 40 kl.stundir.
svo fallkomin, sem verða mætti.
En margt er þar þó þess vert, að
því sé á loft haldið, t. a. m. sög-
unni um það
l*egar Kitchener grét.
— Það var morgun nokkurn á
vetrinum 1914—15 að eg var skyndi-
lega kvaddur inn á skrifstoíu Kitche-
ners og fékk þá að heyra slæmar
fréttir. Vegna skorts á ýmsum hlut-
um, sem franska herstjórnin hafði
treyst á mikillega, var franski herinn
í hættu kominn um það að verða
uppiskroppa að ýmsum hergögnum,
sem nauðsynleg voru til þess að
brjóta á bak aftur ný áhlaup Þjóð-
verja. Og loffre hafði sent brezkan
liðsforingja á fund Kitoheners til þess
að skýra fyrir honum hina miklu
þörf og skora á Bretland að hlaupa
nú undir bagga.
Kitchener lagði þegar í stað alt
annai á hiilum og var eg með hon-
um og öðrum brezkum herforingj-
um allan daginn við það að undir-
búa hermálaráðaneytið til þess að
verða við þessari beiðrw.
Það var þegai í stað augljóst að
Kitchener féll það þungt, að geta
ekki orðið við öllum óskum Joffres.
En til þess að greiða sem bezt úr
vandanum, íhugaði hann málið frá
öllum hliðum og allar þær leiðir er
færar mundu til úrlausnar. Og um
kvöldið vissi hann upp á hár hvað
hann mundi geta gert og hvað ekki.
Og þá gerðist það er eg seint mun
gleyma.
Það er alláliðið dags og í herberg-
xnu er rökkur. Kitchener sendir alla
frá sér nema sendiboðann og mig.
Hann hefir sett upp gleraugu sín og
situr við skrifborð sitt, sem er þak-
ið skjölum. Við herforinginn stönd-
um hljóðir hjá. Síðan býður Kit-
chener mér að setjast við skrifborð-
ið hægra megin og skrifa nákvæm-
lega niður alt það er við vorum færir
um að gera fyrir Frakka. Svo verð-
ur þögn nokkra stund, en síðan fer
Kitchener að telja það upp, sem við
getum gert. Svo verður þögn aftur.
Enn segir Kitchener mér að skrifa.
Eg rita upp eftir honum hvað við
viljum gera og hvað við getum gert
fyrir þjóð, sem er að verja ættjörð
sína. Svo verður enn löng þögn og
þung og Kitchener tekur af sér gler-
augun. Hann hallast aftur á bak í
stólnum og er þungt hugsandi. Svo
tekur hann til máls. Orðin koma
hægt og slitrótt eins og hann tæki
ákaflega nærri sér að tala. Hann
ávarpar brezka herforingjann og eg
mun seint gleyma þvi hvað það fékk
á migc »Skilaðu til Joffre . . . .
skilaðu til Joffre vinar míns ....
að mig taki það sárt — ákaflega sárt
að geta ekki gert meira«.
Eg sný mér við og lít á hann,
og mér til mikillar undrunar sé eg
það að hann grætur. Hann verður
var þess að eg horfi á hann og er
þá fljótur til þess að setja á sig gler-
augun til þess að engin skuli sjá hvað
honum hefir brugðið.
Morgunblaðið
bezt,
Á landamærum Sviss.
Þjóðverjar hafa að undanförnu ver-
ið að draga saman herlið hjá landa-
mærum Sviss og hefir menn grun-
að, að þeir mundu ætla sér að gera
innrás í landið til þess að fá betri
höggstað á Frökkum með því að
ráðast að þeim þaðan. Svissar vilja
vera við öllu búnir og hafa kvatt
saman nær allan sinn her, um 100
þús. manna, og hafa meginhluti
hans á landamærum Sviss og Þýzka-
lands.
Hermálaritstjóri brezka blaðsins
»Daily News« telur það þó fremur
ólíklegt að Þjóðverjar dragi þarna
saman her í því skyni að ráðast
inn í Sviss. Hann riíar svo:
Ef það er satt að Þjóðverjar dragi
saman her milli Efri Dunár og Con-
stanza-vatnsins, þá megum við vera
þess fullvissir, að það er ekki gert í
þeim tilgangi að ráðast inn í Sviss,
þvi að hinn gamli og slóttugi óvin-
ur okkar, Hindenburg, yrði síðastur
allra manna til þess, að láta sér
koma slíkt glapræði til hugar. En
ef hann gerði það, þá mundi hann
ganga beint í greipar Nivelle, því
Sviss mundi biðja hann hjálpar, og
hann mundi þá fá tækifæri til þess
að ryðja sér braut inn i Þýzkaland.
Liti maður á landkortið, þá sér mað-
ur fljótt, að Sviss er hið sama fyrir
Frakka og Belgia er fyrir Þjóðverja.
Ef Frakkar hefðu ráð yfir Sviss,
þá mundi það veita þeim hin sömu
hernaðar-hlunninui, eins ogÞjóðverj-
ar náðu þá er þeir tóku Belgíu.
Álit Napoleons.
Enginn skyldi þetta betur en Napo-
leon, þá er hann gerði Svissland að
bækistöð sinni, og ætlaði þaðan að
stía sundur Þýzkalandi og Austur-
ríki. Hann ritaði Moreau hershöfð-
ingja frá Paris og skipaði honum að
dtaga saman her sinn hjá Scbaff-
hausen, fira þar yfir Rín, stía Aust-
urríkismönnum frá Ulm og hrekja-
þá til Schwartzwald. Schaffhausen
er hliðið milli Sviss og Suður-Þýzka-
lands, og er á aðalveginum milli
Bern og Ulm. Þar er Ríndalurinn
breiður, en mjókkar aftur þá er áin
rennur niður í milli hálsanna i her-
togadæminu Baden. Þar mætast
vegir þeir og járnbrautir, sem liggja
norður i Wiirtemberg og austur í
Bayern. Frá Schaffhausen eru 95
mílur til Stuttgart, 90 milur til Ulm
og 150 mílur til Miinchen. Ef
franskur her væri dreginn saman á
sléttunum milli Zurich og Constanca-
vatns, þá mundi hann fara yfir Rín
hjá Schaffhausen og ná Dunárdaln-
um á sitt vald.
Flugufregnir.
Þetta veit Hindenburg alveg eins
vel og við. Við viðurkennum það,
að hann berst hraustlega og að hann
mundi ekki svifast þess að brjóta
hlutleysi Sviss, ef hann sæi þá hag
sínum betur borgið en áður. En
hann fer ekki að íeika sér að þvi,
að gefa bandamönnum leik á borði.
Þjóðverjar hlytu að tapa við það að
ráðast inn í Sviss, en Frakkar hlytn
að vinna við það. Svissar eru meiri
föðurlandsvinir en nokkrir aðrir, og
færu Þjóðverjar með fjandskap á
hendur þeim, þá mundi hver einasti
Svissi verða að Vilhjálmi Tell.
Ef Þjóðverjar ryddu sér braut
inn í Sviss, þá yrðu þeir milli tveggja
elda — frá Frökkum að vestan og
ítölum að sunnan og austan, Eg
get ekki dæmt um það, hvers vegna
Þjóðverjar draga saman her hjá Efri
Duná, en eg er viss um það, að
þeir ætla sér ekki að ráðast á Sviss.
Og hafi Hindenburg látið sér á sama
standa um það, þótt slikar flugu-
fregnir um innrás vætu komnar út,
þá er það áreiðanlega til þess að
slá ryki í augu okkar og dylja það
fyrir okkur, hvað hatin ætlast aðal-
lega fyrir. — —
BúaliO sent á braut.
ítalska blaðið »Giornale d’Italia*
segir að Þjóðverjar hafi skipað öllu
báaliði i Elsass og hjá landamærum
Sviss að hverfa á braut, halda norð-
ur yfir Rín og hafa á brott með
sér öll handbær matvæli. Draga
Þjóðverjar nú saman mikinn her í
Elsass hjá Constanca. Ætla ítalir að
þeim her eigi að stefna gegn sér á
T rentino-vigstöð vunum.
.....' --