Morgunblaðið - 14.03.1917, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
10.000,080
stangír af Sunlight'
sápu eru seldar i
hverri viku, og er þa6'
hin jjesta sönnurs fyrira
bví, að Sunlight sápaj
hefir al!a þá kosti til
aö bera, sem henni eru
eignaíir, og aö hún
svarar til þeirra eptir-
væntinga, sem menn
hafa gjört sjer um
ágteti hennar.

r.OI

1585
Sýni menn nú hvort þeim er það
alvörumá', að ísleDzk leiklist ein eigi
að lifa á skóbótum.
Hemaðarhorfur.
Brezka blaðið »National News«
titar svo um bernaðarhorfurnar seint
i febrúar:
Vér eigum enn framundan erfiða
og langa leið að því takmarki, sem
vér höfum sett oss, að koma á
varanlegum friði. Vér eigum í höggi
við fjórar þjóðir, sem eru mjög
ólikar að herþreki en hafa þó enn
ógurlegan herafli.
Tyrkir hafa mist mikið land bæði
> Armeniu og Mesopotamiu, þá
skoitir bæði fé og matvæíi, og það
ætti því að vera hægt að koma þeim
á kné með öflugri sókn. Búlgarar
geta ekki komist að betri friðarkost-
ona en þeim, að láta af höndum &lt
það land sem þeir hafa lagt undir
sig. Um Austurríki og Ungverja-
land er það að segja, að þrátt fyrir
hinar miklu hrakfarir, sem þau hafa
farið fyrir Russum og ítölum, þá
hafa þau enn mikið hernaðarþrek,
sem ekki er rétt að gera of lítið úr.
Og Þjóðverjar — Prússar og sim-
^ödsþjóðir þeirra —, sem bera
höfuð og herðar yfir alla óvinina,
^afa enn eigi verið sigraðir, hvorki
* sjó né landi. Þá skortir tilfinnan-
*ega hrávörur og matvæli. Mann-
flón þeirra getur tæplega verið minna
en 4 miljónir. Þeir eiga langa víg-
^öllu að verja og eiga alls staðar
við ofurefli að etjr. Og enginn efi
er á þvi, að hugrekki þjóðarinnar
°8 hermannanna hefir mjög þorrið.
^iestir menn þar í landi hafa mist
lt>ína á sigur. En hinn járnharði
',§i> fyrirhyggja og stærilæti bannar
j*eim að kannast við það að þeir
”a6 beðið ósigur, og þeir munu
J>era allar þær byrðar, er ófriðurinn
|®§gur þeim á herðar, þangað til
_abdamenn hafa unnið fullkominn
Slgur.
skulum varast þá heimsku að
^era of fitið úr þvi hvað Þjóðverjtr
^eta enn gert. Floti þeirra er endur-
bættur og viðbúinn orustu. Kaf-
bátar þeirra, sem geta farið um alt,
valda miklu tjóni á kaupskipaflota
vorum, og þótt vér höfum höggvið
skörð í kafbátaflotann, þá hefir það
eigi verið nógu mikið ennþá. Von
Þjóðverja — ef til vill sú seinasta
— er sú, að Frakkland, og England
þó sérstaklega, muni verða svo illa
úti vegna kafbátahernaðarins, að þau
neyðist til þess að biðja friðar áður
en Þjóðverjar eru komnir á heljar-
þröm.
A landi ætla Þjóðverjar sér að láta
skriða til skarar á sumri komandi.
Sézt það á þvi, að þeir láta herle dda
menn vinna að jarðyrkju en hafa
tekið alla vopnfæra menn i herinn.
Með þessu móti tekst þeim líklega
að tefla fram á vesturvígstöðvunum
hetliði, sem eigi er minna eður ver
búið heldur en herlið bandamanna.
Og Þjóðverjar búast við því, að
meðan hríðin stendur þar, þá muni
sér takast að halda Rússum í skef jum.
Fram í maímánuð mun veðráttan á
vígstöðvum Rússa og ítala — nema
á Carso-sléttunni — hjálpa þeim til
þessa. Vér getum því búist við
hinni miklu sókn Þjóðverja að vestan,
í marz og april. Eftir þann tíma
koma Rússar og Italir til sögunnar
og Hindenburg verður aftur að gripa
til þess ráðs að skifta hernum niður
á tvo vígvöllu.
Floti vor, sem allur ófriðurinn
byggist á, verður jafnan að vera við
þvi búinn að berjast við flota Þjóð-
verja og hann verður að verja Bret-
landseyjar fyrir óvina innrás, eða að
minsta kosti að hleypa eigi stærri
innrásarher hingað heldur en French
lávarður fær viðráðið.
Vér verðum að koma í veg fyrir
það, að Þjóðverjar sendi út fleiii
víkingaskip. Og vér erum neyddir
til þess að finna upp einhver varnar-
ráð gegn kafbátahættunni. A landi
verðum vér að leggja aðal-kappið á
heimavarnir. Ef vér gerum það eigi,
þá er hætt við því að alt annað fari
í handaskolum og það væri heimska
að ætla það, að heimavarnir væru
óþarfar.
Vér verðum að takmarka hernað
vorn alls staðar nema á vesturvig-
stöðvunum, en þar verðum vér að
tefla fram öllu því liði, sem vér
meigum án vera annars staðar.
Vér verðum að æfa svo mikinn
nýjan hér, að vér getum altaf fylt í
skörðin og vér verðum að mynda
nýjar herdeildir til þess að geta altaf
haft óþreyttan her gegn óvinun
um.
Þjóðverjar hafa tekið þann kost-
inn að brjóta af sér hylli Banda-
ríkjanna, vegna þess að þeir þykjast
þess vissir, að þeir geti neytt Breta
til friðar með miskunarlausum kaf-
bátahernaði. Þeir hafít nákvæmlega
fylgst með skipatjóni voru og því,
hvað vér eigum mikið af matvælum
Þeir segja að vér ræktum eigi nema
fimta hlutann af því hveiti, sem vér
etum. Þeit hafa gert áætlun um það,
hvað mikið vér munum hafa af rækt
uðu landi og þeir hafa komist að
þeirri niðurstöðu að þurfum að flytja
inn 30 miljón quarters á ári af
hveiti til þess að geta staðist.
Ný jsa «1 la Vorþrá
fæst i dag
á Smiöjustíg' 4.
Sími 444.
DA9B0í?IN. SSSS
Afmæli í dag:
Anna Sigurjónsdóttir, húsfrú.
Bjarni Matthíasson, hringjari.
GuSm. Loftsson, bankaritari.j
Jens B. Waage, bankaritari.
Sigurður Björnsson, kaupm.
Sólarupprás kl. 7.55
Sólarlag kl. 7.21
H á f 1 ó ð í dag kl.
og kl.
9.38 f. h.
10.1 e. h.
Fyrirlestrar Háskólans:
Agúst H. Bjarnasou prófessor:
B,óm í heiðnum sið, kl. 7—8.
Lækningar Háskólans.
Augnlækning ókeypis kl 2—3 í
Lækjargötu 6.
Skeyti hafa komið frá nokkrum
Reykvíkingum, sem í Kaupmaunahöfn
eru, um það að þeir muni koma heim
með Islands Falk. Frá öðrum hafa
komið skeyti um það, að þeir muni
koma með Gullfossi. En ekkert hefir
þó enn afráðist um það hvort íslenzku
skipin fá að fara hingað beina leið,
enda þótt eigi só vonlaust um það.
Föstuguðsþjónusta í dómkirkjunni
i kvöld kl. 6. Síra Fr. Friðriksson
pródikar.
Föstuguðsþjónusta í frikirkjunni
í Reykjavík í kvöld kl. 8 siðdegis, og
í fríkirkjunnni í Hafnarfirði annað
kvöld klukkan h á 1 f á 11 a.
(serenade)
nýtt lag eftir
Loft Guðmundsson,
fæst hjá bóksölum
eftir Mdegi í dag,
Flagg mjólkin
góða, og margar aðrar tegundir.
Nægar birgðir í
Matarverzlun
Tömasar Jónssonar,
Bankastræti 10.
Jarlinn kom inn í gær með góðan
afla.
Geir kom í gær að austan frá því
að reyna að bjarga botnvörpungnum,
sem strandaði í Meðallandi. Hafði hon-
um eigi tekist að ná honum út.
— Nei, því er nú miður. Eg
vildi að hún væri hér. En eg veit
ekki hvar hún er og veit ekki einu
sinni hvort húa er lifandi. Það eru
rúm tiu ár síðan eg hefi séð hana.
— Þá hafið þér gleymt henni,
mælti hún með hægð. Og hvernig
getið þér þá séð að við séum likar.
— Eg hefi ekki gleymt henni.
Eg man eftir því hvernig hún var
þegar eg sá hana siðast. Hún var
kornung. En nú er bún fullþroska
kona, ef hún er lifandi. Eg er ekki
viss um það að eg mundi þekkja
hana, þótt eg sæi hana aftur. En
þér eruð furðulega lík henni! En
það er aðeins vangasvipurinn — og
þótt undarlegt megi virðast, þá minn-
ist eg þess eigi að hafa séð yður fyr
á vangann.
— Eg vona það, mælti hún að
allar þær minningar, sem eg kann
— 377 —
Kökiir og Kex
stórt og smátt
fæst á
Laugavegi 70
|) tXaupsfiapur
Lítið stofuborð óskast til kanps.
Uppl. í sima nr. 9 1 Hafnarfirði.
Nýr fiskur i dag (frá Sandgerði) 4
Smiðjnstig 4. Sími 444.
K i k i r óskast til kaups. Finnið Svein-
björn Egilson 4 skrifstofn Fiskifélagsins
kl. 1—5.
T j ö 1 d geta menn pantað hjá Eggert
Kristjánssyni, Grettisgötn 44 A.
Nokknr skátabelti ennþá óseld, Grett-
isgötu 44 A, Eggert Kristjánsson.
Geir tók undir eius til óspiltra
mála a5 reyna að ná út »Alliance«.
Um árangur þeirra tiirauna var óvíst
í gærkvöldi.
að vekja hjá, yður um þessa stúlku,
séu fagrar.
— Það veit sá er alt veit! hrópaði
hann.
— Þýðir þetta svar já eða nei?
spurði hún. ‘ Eru endurminningarnar
fagrar eða ófagrar — hryggilegar
eða skemtilegar.
— Hvort tveggja — alt í senn. -
En eg þori aldrei að rifja þær upp
— forðast það eins og heitan eld.
— Eg hefði aldrei getað álitið yður
heigul, mælti hún.
— Heigulsháttur getur verið með
mörgu stiiði, mælti hann dapurlega.
Eg hygg að eg sé eigi huglausari
en menn eru yfirleitt. En einu
sinni á æfi minni reyndi á hugrekki
mitt og þá var eg heigull. — En
hvers vegna er eg að segja yðurfrá
þessu? Eg gleymi því að við erum
ókunnug og eg ætti aðeins að hugsa.
— 378 —