Morgunblaðið - 21.03.1917, Blaðsíða 3

MORGUN8LA ÐIÐ
yðar jafnan hvítu sem snjó
með því að nota ávallt
Sunlight sápu.
Leiðbeiningar viðvikjandi notkun
sápunnar fylgja hverri sápustöng.
2 lítil samliggjandi
herbei gi
era til leigu fyrir einhleypa stúlku,
eða tvær. Upp1. í síma 447.
Litift hús
óskast til kaups
eða leigu.
R. v. á.
Kaiipið Morgunbiaðið.
Heildvsrzl. Garðar Gislason
hefir meðal annars birgðir af:
Skófatnaði, karla og kvenna,
Ymiskonar vefnaðarvöru:
Léreft — Fataefni — Káputau
Drengjafatnaði — Höfuðföt — Regnkápur — Kvenkápur
Vefjargarn — Baktöskur — Seglastriga
Nærfatnað o. m. fl.
til brezkra hafna, þá muni kafbáta-
hernaðurinn ná þeim tilgangi sínum
að neyða Breta til þess að taka upp
friðarsamninga.
Þessum tilgaugi sínum hyggjast
Þjóðverjrr að cá rreð þ'í móti
að hafa altaf tvo þiiðju af kaíbátum
sinum i hernaði, þvi að það er
kunnugt að langur lími gengur til
Þess fyrir kafbárana, að sigla fram
°g aftur, og auk þess þuifa þeir
°ft að liggju í 'nöfnum til viðgerðar.
Matur.
Danski læknirinn Hindhede skrifar
rein í Politiken 13. f. m. og sýnir
ram á næringargildi ódýrari mstvæla
samanburði við kjöt. Segir hann
'ar frá lifnaðarháttum þýzks læknis,
e,h tekið heíir upp lifnaðarháttu
nÍög likt þvi, sem Hindhede hefir
'irist fyrir undanfarin ár og er orð-
atl frægur fyrir.
A heimili þýzka læknisins fær full-
'r^na fólkið þennan matarskamt á
J/a Pun<l brauði, 1 pund af
‘Jttöflumj r—2 pela af mjólk og
gröm af smjöri (V4 pund á viku),
sýkri 1V2 pund á mánuði og i1^
and
af kjöti mánaðarlega.
^btrrseðillinn Htur svona út:
ir8oana maltkaffi með mjólk og
Jrb
-in
>rauði, smurðu með sætindamauki.
n' hluta dags maltkaffi allslaust.
eidverður : steiktar kartöflur, brauð
113 sem viðbitislaust og ekkert
^ L Miðdegisverðurinn er fjöl-
ntart. kjötmatur 6 sinnum á mán-
ýmiskonar grænmeti.
T a p a s t hefir nýlega milli Hafn-
arfjarðar og Reykjavikur eða í Reykja-
vík, úr með hátfesti ásamt kapseli,
merktu K. H. K. Skilist til Krist-
mundar Guðjónssonar, Bergstaða-
stræti 9, gegn góðum fundarlaunum.
Handbók í bííáom
ómissandi fyrir alla þá, sem fylgjas,
vilja með þvi, sem gerist í striðinut
fæst á afgreiðslu Morgunblaðsins og
kostar 50 aura.
Það má fullyrða að mikill meiri
hluti þýzku þjóðarinnar hefir lifað
við ekki betri kost en þetta upp á
síðkastið. Segir læknirinn, að það
sé langt frá þvi að kosturinn sé ó-
fullnægjandi, starfsþrek hans sé meira
nú, en áðnr.
Vísindin færa heim sanninn um
það, að miklu ódýrara má lifa, en
alment er gert. Og ekki væri á-
stæðulaust fyrir íslendinga nú í dýr-
tiðinni að spara matinn að svo
miklu leyti sem það er hægt án
þess að skaða mann. Fólk þarf að
kynna sér betur en gert er nær-
ingargildi ýmsra efna og nota ó-
dým efnin svo mikið sem hægt er.
3
Tilkynning.
Þar sem eg hefi selt hr. kaupmanni Magnúsi Sæmundssyni verzlun'
mína við Hverfisgötu 84, vil eg þakka öllum viðskiftavinum mínum fyrir
það traust og þá velvild, sem þeir hafa sýnt mér og vona eg jafnframt
að þeir láti áðurnefndan hr. Magnús Sæmundsson, njóta sama trausts
framvegis.
Reykjavík 20. maiz 1917.
Virðingarfylst.
Olafur Þorvaldsson.
I»ar sem eg hefi keypt veizlunina við Hverfisgötu 84 af hr.
kaupmanni Olafi Þorvaldssyni, vonast eg til að fi að njóta sömu við-
skifta og trausts sem áðurnefnd verzlun hefir notið ucdanfarið.
Reykjavik 20. msrz 1917.
Virðingarfylst.
Magnús Sæmundsson.
Sumar-fataefni
fyrir konnr og menn, nýupptekin.
Einnig ágætt ofni
í fermingarföt.
Ráðlegast að korha í tíma.
Guðm. Bjarnason,
klæðskeri.
Landmótor
6 hesta, með stóru drifhjóli, er til sölu.
Uppl. í síma 447.
hvað þér voruð að hugsa um meðan
þér sunguð.
— Það gætuð þér eigi þótt þér
vilduð, mælti hann.
— Eg get það víst. Þér voruð
að hugsa um liljurnar, er þér gáfuð
Miss Glinton og hvort hún mundi
heldur hafa fleygt þeim á veginn
eða farið með þær heim, og hvort
hún hafi þá heldur sett þær i ker
eða þær liggi nú gleymdar og föln-
aðar á borðinu hjá henni. Svarið
mér nú hreinskilnislega — hefi eg
getið rétt?
— Já, þér eigið kollgátuna, mælti
hann og horfði aðdáunaraugum á
hana. Eg söug einmitt þetta lag
vegna þess að eg var að hugsa um
þetta.
— Reynið aldrei framar að dylja
hugsmir yðar fyrir mér, mælti hún,
hlæjandi. Yður tekst það eigi. Annars
— 406 —
er eg ánægð, því að eg veit að þér
munuð aldrei framar gefa Miss Glin-
ton blóm.
Það var gott að Valentine vissi
eigi hvernig fór um liljurnar hennar,
að hún sá eigi hve Miss Giintön fór
varlega með þær á heimleiðinni og
að hún setti þær sjálf í blómaglas
og helti vatni á þær.
— Frá honum til mín, mælti hún
lágt á meðan hún virti þærfyrirsér.
Frá honum til min. Ef hvert ein-
asta blað þeirra g æti úthelt hjarta-
blóði, þá mundi eg rífa þau sundur
ögn fyrir ögn. En vegna þess að
svo er eigi þá ætla eg að geyma þau.
Þá hringdi hún á þernu sína.
— Færið mér heimboðsskrána,
mælti hún.
Þernan færði henni bókina og
Miss Glinton fór að athuga hvert
þau væru boðin næsta kvöld.
— 407 —