Morgunblaðið - 10.04.1917, Blaðsíða 4

8
MORGUNBLAÐIÖ
Vöruhúsið
hefir fjölbreyttast úrval aí als-
konar
íataeínum
Komið í tíma, meðan nægu
er úr að velja,
ávalt
ódýrast
Morgunblaðið
22. og 31. október 1916
er keypt háu verði
á skrifstofu Isafoldar.
@ Leverpostei u
I lU ofl 'lt Pd. dásum er
iflp\ bezt. — Heimtið það fflfl
Beauvais
Leverpos ej
er bezt.
Niðursoðið tjöt
trá Beauvals
þykir bezt á ferðalagi.
Srœnar Saunir
trá BeauvaÍH
eru ljúfíengastar.
— Já, þér eigið kollgátuna. Eg
heiti Miriam.
Það var satt. Hún hét Naomi
Miriam. En sennilega hafði hann
aldrei fyr vitað um það að hún hét
tveimur nöfnum.
— Mér finst Miriam vera fallegt
nafn, mælti hún. Eg tek það fram
yfir flest önnur nöfn. En því eruð
þér svo daufur, hertogi?
Hann var i standandi vandræðum.
Skrökvaði hún að honum, eða sagði
hún satt? Atti hann að tala meira
við hana? Ef hún var Naomi þá
gat henni ekki gramist það, en ef
hún var ekki Naomi, þá gat hún
eigi skilið við hvað hann átti. —
— Mér þykir eigi jafn vænt um
neitt nafn eins og Naomi, mælti
hann.
Hún þagði litla hrið en svo inælti
hún rólega:
a
U ppboð
mánudaginn 16. þessa mánaðar:
1. í Baldurshaga, á hádegi, selt: þakjárn, timbur, kindur.
2. i EHiðakoti, kl. 2 e. h., selt: búsmunir, kýr (snemmbær), hross,
kindur, hey.
Mosfellshreppi, 7. apríl 1917.
Hreppstjórinn.
Prima
11 1 t 1 »
Vélaverkstæði Reykjavíkur hefir enn nokkuð af maskinutvisti til sölu.
Útgerðarmenn, flýtið yður að festa kaup á honum áður en hann þrýtur.
Bezta tegund sem komið hefir hingað.
ágæta, sem allir ættu að nota nú í dýrtíðinni og mjólkurvandræðunum,
er selt í öllum helztu brauðsölustöðum. Farið að læknisráðum og drekkið
hvítöl með mat. Það er heilnæmast, ljúffengast og ódýrast.
Beauvais
nlðursuðuvörur eru viðurkendar að vera langbeztar i heimt
Otal heiðurspeninga á sýningum viðsvegar um heiminn.
Biðjið ætið um Beauvais-niðursuðu. Þá fáið þér verulega góða vöru
Aðalumboðsmenn á íslandi:
O. Johnson & Kaaber.
Makinuolía — Lagerolía — Cylinderolía
H. I. S.
!lr’ivriif ggiiigar,
og
O. Johnson Kaaber.
M ig, ostr, Bruð&a&nset
Kaupmaniíialihfa
vátryggir: hus, húsgðgii,
konar vSruMa 0 . <j. a
eldsvoð* fytir lægsta i8g)»ht
Heimakl. 8—xa f. h. og 2-" "b.
f ánitnntr. 1 {Bú8 I.. b--.- ■ ).
N. B. WÍel^n
Gumiar Egilson
skipamiðlari.
Tals. 479. Ve'.tusund: s (nppíj
Sjé- Striðs- Brunatryggingar
Skrifstofan opin ki. 10 4.
Brunatryggið hjá » W OLGA«,
Aðalumboðsm. Halldár Eirlksson,
Reykjavík, Po.sthóif 385.
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kaupm. Daniel Ber^mann.
Trondhjetns vátrygí/ingarfélaí. h.f.
Allskonar brunatryggingar.
ASalumboftstnatlnr
CARL FINSEN.
Skólavörðastijíf 25.
Skrifstofntimi 5'/s—61/, ad. Talsi.mi 881
Allskonar
vátryggingar
Trolle & Rothe.
Geysir
Exporí-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0, Johnson & Kaaber
OLAFUR LARU8SON,
yfirdómslögm., Kirkjnítr. 10.
Heima kl. 1—2 og 5—6. Simi 215.
— Naomi. Jú, það er fallegt nafn,
en mér finst það heldur fornfálegt.
— Eg elska það nafn, mælti hann,
og eg hefi ástæðu til þess.
— Astæður höfum við til alls
mælti hún og hló.
Hann horfði fast framan í hana,
en sá engin merki geðshræringar i
svip hennar fremur en hún hefði
verið honum bráðókunnug. Og rétt
á eftir kom maður og sótti hana í
danzinn.
27. k a p í t u 1 i.
Danzleikurinn var nær á enda og
hertoginn sá það að Mr. Glinton
fylgdi Lady Belle Chaimer að vagni
hennar. Hann fór að leita að Miss
Glinton og hitti hana í hópi nokk-
urra karlmanna, sem állir keptust
um það að fá að fylgja henni að
vagninum. Hertoginn gekk rakleitt
til hennar.
— Eg hefi verið að leita að yður,
mælti hann. Má eg leiða yður út
að vagninum?
Hún stakk handleggnum þegjandi
i arm hans, og hann vafði kvöld-
kápuna þéttar að henni. Þjónana
furðaði á því að hann gekk berhöfð-
aður með henni út að vagninum og
lét sér mjög umhugað að hún væri
svo vel búin, að henni yrði eigi kalt.
— Það er hlýtt veður núna, mælti
hún, og það er engin hætta á því
að það slái að mér.
— Veðrið er líkt mörgu öðru,
mælti hann, — bæði gott og hættu-
legt.
— Þér talið einkennilega í kvöld,
mælti hún.
Og svo gerði hún það, sem ekki
var venja hennar. Hún rétti hon-
um höndina og bauð houum góða
nótt.
Hertoginn hélt í hönd hennar
nokkru lengur en þörf var á. Hann
var hræddur um það, að hann mundí
aldrei fá að sjá hana framar ef hanö
!éti hana nú fara án þess að fá vissö
fyrir því, hvort hún væri Naomi eða
eigi. En hún dró undrandi að sér
höndina, og hann varð að láta haö*
fara, því að Mr. Glinton horfði A
hann með hilfgerðum furðusvip.
— Góða nótt! mælti hann og
rétt á eftir óku þau Mr. Glinton í
braut. Hertoginn gekk inn í búsi^
og ásakaði sjálfan sig harðlega fyílf
það, hvað sér hefði tekist klaufale£a'
Gestunum fækkaði nú óðy01*
Valentine danzaði ekki og hertog100
gekk því rakleitt til hennar. H°öa^
fanst sem hann mætti tilj aðjleiw
— 490 —
— 491 —
492 —
493 —