Morgunblaðið - 22.08.1917, Side 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Dr.P.J.OIafson
tannlækni
er fyrst um sinn að hitta í
Kvennaskólanura við Frikirkjuveg
kl. io—n og 2—3
á virkum dögum.
er hér sagt landsstjórninni til ná-
kvæmrar athugunar.
Dýralcekninqar.
Þar bætir nefndin inn i stj.frv.
300 kr. hvort árið til Hólmgeirs
Jenssonar, og hækkar styrk til dýra-
iæknanáms erlendis úr 600 kr. á
ári npp í 800 kr. (hallærishækkun).
Gísli qerlafrœbinqur
sótti um 300 kr. við þær 1500 kr.,
sem honum eru ætlaðar til gerla-
rannsókna. Nefndin vill ekki verð-
leggja gerlarannsóknirnar hærra, en
veita honum það, sem hann biður
um, af forstöðumannslaunum efna-
rannsóknarstofunnar, á meðan hann
gegnir þeim störfum.
Leiðbeiningar í húsagerð.
Laun leiðbeiningamanna hækki úr
1500 kr. upp í 2500 kr., og ferða-
fé úr 400 kr. upp í 600 kr. Auk
þess telur nefndin sjálfsagt, að hann
taki 5 kr. í kaup þar sem hann
vinnur.
Samband islenskra samvinnufélaga.
Stjórnin hefir æltað sambandinu
2 þús. kr. hvort árið til að breiða
út þekkingu á samvinnufélagsskap
og halda uppi námsskeiði, bókhaldi
og starfrækslu slíkra félaga.
Nefndin vill láta styrkinn haldast
fyrra árið en hækka hann upp í 4
þús. kr. síðara árið. »Telur hún
þá fræðslu afaráríðandi og nauðsyn-
lega, sem þar ræðir um, og viðleitn-
ina styrks maklega, þótt meiri væri
þetta.«
Fiskijélag Islands.
Styrkurinn til þess leggur nefnd-
in til að hækki úr 20 þús. kr. hvort
árið upp í 26 þús. kr., og veita að
auki til erindreka félagsins erlendis
12 þús. kr. hvort árið. Um erind-
rekann segir nefndin.
»Til erindreka erlendis hefir stjórn-
in ætlað 4000 kr., en Fiskiþingið
10,000 kr. Nefndin álitur, að þetta
starf sé alveg bráðnauðsynlegt og
vaiði mjög heill alls almennings á
þessu sviði. Góður maður getur gert
mjög mikið gagn. Hann á að kynna
öðrum þjóðum framleiðslu vora á
þessum sviðum, kynna sér og síðan
almenningi þær kröfur, sem gerðar
eru til slíkra vara á erlendum mark-
aði, að taka eftir því, hvernig aðrar
þjóðir hagnýta slíkar afurðir, t. d.
með niðursuðu, reykingum, herzlu
o. s. frv., að leita eftir beztum kaup-
um á vörum til sjávarútgerðar og
koma á hagfeldum samböndum um
kaup á þeim, að kynnast nýjum
veiðiaðferðum og styðja að því, að
komið verði upp veiðarfæra-sýnis-
hornasafni hér í Reykjavik.
En nú er dýrt að dvelja erlendis
og því dýrara að ferðast. En maður
þessi verður að ferðast mikið um
til þess að geta gert nokkurt veru-
legt gagn. Og ferðalögin verður
hann að greiða af launum sínum.
Nefndin telur því ekki verða kom-
ist af með minna en 12000 kr., ef
sæmilegur maður á að fást til að
takast starfið á hendur. En sjálfsagt
þykir nefndinni, að stjórnin sam-
þykki valið á manninum og fái
skýrslur frá honum.*
Þá vill nefndin og veita Fiski-
félaginu, til uppbótar á kaupi þriggja
starfsmanna þess árið 1917, 1800
krónur.
Laun síldarmatsmanna.
Laun Snorra Sigfússonar hækki
um 600 kr., en Jóns St. Schevings
um 400 kr.
Umsjónarmaður djengiskaupa.
Laun hans vill nefndin hækka úr
900 kr. upp í 1600 kr., en leggja
þennan starfa undir tollstjórnina í
Reykjavík, þegar hún kemst á. *
Aðrir styrkir.
Til biyggjuaðgerðar á Sauðárkróki
2 þús. kr. fyrra árið.
Til að endurbæta bryggju á Húsavík
1500 kr. fyrra árið.
Til Davíðs Stefánssonar i Forna-
hvammi, styrkur til að reisa gisti-
hús.
Eftirlaun og styrktarjé.
Hækka vill nefndin við Jakobinu
Thomsen úr 300 kr. upp í 500 kr.,
Torfhildi Hólm úr 360 kr. upp í
600 kr., Björgu Einarsdóttur prests-
ekkju úr 300 upp í 500, Guðrúnu
Jónsd., fyrrum spítalaforstöðukona,
úr 200 upp i 400, en bæta þessum
fjárveitingum við:
Til Guðrúnar Jóhannsdóttur, prests-
ekkju, eftirlaunaviðbót 300 kr., pró-
fastsekkju Jóhönnu Jónsd. viðbót
150 kr., Þóru Matthiasd. póstafgrm.
ekkju 300 kr. styrknr, Helgu ekkju
Jóns Ólafssonar 300 kr.. Elínar Briem
300 kr., Lárusar prests Halldórsson-
ar, eftirlaun 1500 kr., Gisla prests
Kjartanssonar 1000 kr. eftirlaun
og Jónasar prests Jónassonar frá
Hrafnagili, eftirlaun og styrkur til
ritstarfa 1600 kr., til allra þessara
hvort ánð. Til Einars Gaðmunds-
sonar verkstjóra landssjóðs, lækn-
ingastyrkur 500 kr. fyrr? árið.
Oviss útgjöld.
Þau vill nefndin hækka úr 30
þús. kr. upp í 40 þús kr. og skeyta
við svofeldri athugasemd:
»Af þessari upphæð skal greiða
lögreglustjórum kostnað þann, er
þeir kunna að hafa við lögreglueftir-
lit, þegar brýna nauðsyn ber til,
svo sem við lögreglueftirlit með
fiskveiðum í landhelgi o. fl.*
Nýjar lánsheimildir
(úr viðlagasjóði), sem nefndin vill
bæta við:
Til Vestur-Skaftafellssýslu, til að
kaupa íbúðarhús á læknissetrið, 3
þús. kr.
Til Norður-Þingeyjarsýslu, til
sjúkrahúss og læknisbústaðar í Þist-
ilfjarðarhéraði, 12000 kr.
Til Jóns A Guðmundssonar til
ostagerðarhúss í Ólafsdal, 10 þús.
krónur.
Til Davíðs Stefánssonar f Forna-
hvammi, 3 þús. kr. til að reisa
gistihús þar.
Til Sigurbjarnar Magnússonar i
Glerárskógum til að endurreisa hús,
er brunnu fyrir honum síðastliðinn
vetur.
Vörur Færeyinga.
Nefndin vill heimila stjórninni
að undanþyggja aðflutningsgjöldum
þær vörur, sem fluttar hafa verið
eða fluttar verða hingað og héðan
frá Vesturheimi með leyfi ríkisstjórna
þar til stjórnarvalda í Færeyjum.
Hafnsögumenskan
í Reykjavik.
Herra ritstjóri!
Leyfið mér sem skipstjóra að koma
fram með nokkrar athugasemdir í
heiðruðu blaði yðar, um hina lélegu
hafnsögumensku í Reykjavík.
Um nónbil hinn 29. júlí kom eg
skipi mínu á móts við Hvalfjörð.
Farmurinn var timbur og stykkja-
vara frá Danmörku og Svíþjóð og
átti bæði að fara til Reykjavíkur og
Vestfjarða. Voru það dýrmætar vör-
ur, meðal annars vélar handa raf-
magnsstöð á Vestfjörðum og höfðu
þorpsbúar þar beðið þeirra langa lengi
með óþreyju.
Hafnsögumerki var dregið upp
þegar við sáum Engey. Það var
stinningsgola af A.S.A., en sjólaust.
Mér til mikillar undrunar leið nú
þessi dagur og næsta nótt svo að
við sáum ekkert til hafnsögumanns.
Við sigldum fram og aftur en eng-
inn hafnsögumaður kom. Klukkan
5 að morgni hins 30. kom botn-
vörpungur með firðritunartækjum í
móti okkur. »Þarna kemur gufu-
skip hafnsögumannst, mælti stýri-
maður. (En þetta reyndist vera brezkt
varðskip).
Að lokum afféð eg að reyna sjálf-
ur að leita hafnar eftir kortinu. Voru
nú seglin aukin og sigldum við rétt
upp að Engey. Þá — eftir að við
höfðum haft uppi hafnsögumerki frá
því kl. 3 síðd. hinn 29. júlí til kl.
10 að morgni hinn 30. — kom
hafnsögumaður að lokum róandi í
lítilli skel, sem er alveg gagnslaus ef
nokkuð er að veðri.
Eg var alveg'forviða og spyr hvers
vegna hann hafi ekki vélbát eða sjó-
fært þilskip. Svarið var: Við höf-
um ekki efni á því, við höfum svo
litlar tekjur á sumrin. — Eg svaraði
því að þeir skyldu taka meira fyrir
hafnsögustarf sitt, en koma í móti
okkur og leiðbeina okkur inn á höfn-
ina.
Ennfremur skal eg geta þess, að
þá er eg hafði affermt hér, fór eg
til Vestfjarða, affermdi þar og fermdi
og er eg kom hingað aftur, kom
hafnsögumaður í móti okkur innac
við Engey — milli Engeyjar og
»skersins«. En þá var eg kunnugur
og hafði hagstæðan byr.
Eg vil beina þessu til réttra hlut-
aðeigenda: Hafið varðmann á Gróttu,
sem símar til bæjarins i hvert skifti
þegar beðið er um hafnsögumann.
Látið hafnsögumennina fá sjófæra
báta, með mótor og seglum og hálfu
eða heilu þilfari svo að þeir geti
farið i móti skipum hvenær sem er,
Reykjavík, sem á þessa ágætu höfn
og mikla siglingaframtið, getur eigi
látið sér sama að hafnsögumenskan
þar skuli vera heilum mannsaldri á
eftir tfmanum. Og við sem höfum
komið skipum okkar og farmi hing-
að heilu og höldnu fram hjá öllum
hættum, ættum það skilið að okkur
sé sem skjótast vísuð leið til hafnar
og ekki látnir velkjast hér úti fyrir
dögum saman og eiga það á hættu
að hrekjast þar í land.
p. t. Reykjavik, 22. ág. 1917.
Danskur skipstjöri.
------ I #■--------
Sendimennirnir
komnir frá London.
1 gærkvöld kl. um 6V2 kom
brezkt bjálparbeitiskip að landi
í Grindavík og flutti á lanJ
þá feðga Thor Jensen og Rich,
Thors framkvæmdarstjóra.
Þeir komu hrngað í bif«-
leiðum/seint í gærkvöld.
10 hollenzkum
fiskiskipum sökt.
Þjóðverjar hafa gefið Hollendingum
leyfi til þess að stunda fiskveiðar á
svæði, sem nær 20 sjómílur út frá
ströndum Hollands, enda selja Hol-
lendingar Þjóðverjum mestan hluta
aflans.
Um daginn voru 10 hollenzk fiski-
skip á veiðum innan takmarka þeirra
sem sett höfðu verið. Kom þá þýzk-
ur kafbátur á vettfang og sökti þeim
öllum. Hafa brezk blöð það eftir
Hollendingum, að kafbátsforinginn
hafi sagst eiga að sökkva öllum hol-
lenzkum fiskiskipum, sem hann hitti,
Hollendingar eru sárgramir yfir
þessu, en verða liklega að sætta sig
við að vera beðnir fyrirgefningar, sem
sjaldan stendur á hjá Þjóðverjum
þegar þeir hafa gert sig seka umM
yfirgang.