Morgunblaðið - 22.08.1917, Side 4

MORGUNBLAÐIÐ
________------
íslenzk
prjónavara!
Sjóvetlingar......... 0,85.
Hálfsokkar frá........ 1,40.
Heilsokkar —........... L90.
P e y s u r — ..... 7,8$.
Sjósokkar —........... 3»°®-
Vöruhúsið.
Stúlka
óskast í vist nú þegar til
hansts e3a lengur.
Ritstj. y. á.
Aföreiðsla ,Sanítas‘
er á Smiðjustig 11.
Simi 190.
Æaupsfiaput fj?
Agætt notað P i a n ó er til sölu.
Harmonium, sem ekki er mjög stórt,
tekið í skiftum. K. v. á.
Nýir kaupendur
Morgunblaðsins
fá blaðið
ókeypis til mánaðamóta.
Það flytur öllum nýjustu fréttir, bæði útlendar og innlendar,
þvi bezt fyrir þá sem þurfa að auglýsa,
að auglýsa í Morgunblaðinu.
er.
sama sem nýr, með góðum sildveiðaútbúnaði, nokkru af
tunnum tómum og salttullum o. fl., er til sölu.
Upplýsingar hjá
YAT^YGGINGAÍ^
Bruna tryggingar,
sjó- og striðsYátryggingar.
O. Johnson & Kaaber.
Det kgl. oetr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hÚH, húsgðgn, alls-
konar vorutorða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Bdð L. Nielsenj
N. B. Nieleen
Brunatryggið hjá » W OLGAi,
Aðalumboðsm. Halldór Eirlksson.
Reykjavík, Póst'.ólf 385.
Umboðsm. i Hafnaríirði:
kaupm. Daniel Ber^mann.
Guiimf Egilson
skipamiðiar.
Tais. 479. Veltnsnndi 1 (up? ij
Sjó- Strffls- Brunatrygglngar
Skrifstofan opin kl. 10—4.
ALLSKONAR
vátryggingar
Tjarnargötu 33. Símar 23581429
Trolle&Rothe
Stjórnarbreytingin í Frakklandi.
Eins og fyr hefír verið fiá skýrt
sagði Lacaze flotaráðherra Frakka af
sér eigi alls, fyrir löngu. í hans stað
er nú Charles Gaumet orðinn flota-
ráðherra og Jaques Louis Dumesnil
aðstoðarráðherra i flotaráðuneytinu.
Bæjarstjórn Kaupmannahafnar
hefir ákveðið að taka 25 milj. króna
lán í haust. í fyrra tók hún 30
milj. lán og 8 miljóna í hittifyrra.
iÞetta nýja lán á að endurgreiðast á
40 árum og á að verja þvi til þess
að stacdast kostnað af ýmsum dýr-
tiðarráðstöfunum.
Sigurjóni Jónssyni,
fsafirði.
Trondhjems vitryggingarfélag h.L
Allskonar brunatryggfngar,
Ahalnmbohsmahar
CARL FÍNSEN.
Bkðlavörhastlg 25.
Skrifstofntimi 5*/,—6*/s sd. Taisimi BSI
Sundmaga
kaupir haesta verði af kaupinðnmBm og kauptélögum
Þörður Bjarnason,
Vonarstræti 12.
Geysir
Expopt-kaffi
er bezt,
\íainmboðsmenn:
0 Johnson & Kaaber
32. k a p í t u 1 i.
Blóðuq hefnd.
f>að var eins og það yrði of þröngt
fyrir Ambroise þarna inni.
Hann ráfaði í burtu frá vindaug-
anu, þar sem hann hafði eitt andar-
tak séð niður til helvítis. Nú skildi
hann alt. Hann hafði verið auðtrúa,
ástblint fífl og gengið blindandi beint
í glötunina. Honum fanst sem hann
ætlaði að hafna af geðshræringu.
Hryglustunu leið frá brjósti hans og
blóðlituð froða vall um vit hans.
Alt hringsnérist fyrir augum hans
og eins og skotið naut hneig hann
niður á legubekkinn þar sem dyra-
•yörður var vanur að eyða nóttunni.
Pierre Cottet gægðist varlega inn
úr dyrunum. En þegar hann sé að
Vilmart lá á legubekknum, gekk
hann öruggur inn. Hinn stóri leyni-
lögregluþjónn, sem hafði þózt vera
gestgjafinn, stóð úti fyrir dyrunum.
—867 —
— Svona, svona, mælti Cottet
nærri vingjarnlega, látið þetta eigi
fá svo mjög á yður!
— Hún hefir svikið mig'! stundi
Vilmart, hún hefir svikið mig . . .
— Yður skjöplast, tók Cottet til
máls og ætlaði sé’1 að sefa hann, en
þagnaði skyndilega aftur, því að þá
sá hann að vindaugað var opið og
skildi hvernig í öllu lá. Skollans
vandræði að hann skyldi ekki muna
eftir þessu vindauga!
Vilmart hóf höfuðið hægt og gæti-.
lega. Cottet hörfai ósjálfrátt undan.
Hann ætlaði ekki að þekkja band-
ingja sinn aftur. Hinn ungi Belgi
var gerbreyttur. Hinn góðlátlegi
svipur hans var horfinn, en nú var
hann hörkulegur og æðislegur, en
augun voru blóðhlaupin og var eins
og þau ætluðu að springa út úr
höfðinu.
Hann reis á fætur og rétti úr sér
og Cottet sá að hinar hörðu hendur
hans titruðu í járnunum. Leynilög-
— 268 —
reglumaðurinn gaut hornauga til dyr-
anna og hinn risavaxni félagi hans
gekk inn í klefann.
^á tók Vilmart til máls.
— Hefir hún svikið raig? spurði
hann og það var eins og röddin
kæmi lengst neðan úr jörðinni.
— Hver? mælti Cottet og lét sem
hann vissi ekkert.
— Konan mín!
— Hvernig getur yður komið það
til hugar? Eg á að bera yður kveðju
frá konunni yðar. Hún var sorgbitin
En þér þurfið eigi að bera neinn
kvíðboga fyrir því hvernig henni
muni farnast. Við skulum sjá um
það að hún komist heilu og höldnu
til Englands.
— j?að er lýgi! grenjaði Vilmart.
|>ér hafið sjálfur komið upp um hana.
Enginn annar en hún vissi það að
eg kem frá »Hánum«. fór mintust
á sjórán og morð. Gott, en getið
þér sannað það á mig? þér getið
aðeins komið með eitt vitni og það
er konan mín.
— 269 —
— Já, eg læt konuna yðar bera
vitni nauðuga, ruddi Cottet úr sér.
En hann iðraðíst eftir því undir eins.
Vilmarb stóð nú rétt fyrir framan
hann. Og andlit hans var afmyndað
eins og hann hefði fengið krampa.
Leynilögreglumðurinn hörfaði ósjálf-
rátt undan og greip til marghleypu
sinnar. En hinn risavaxni fólagi
hans gekk beint framan að band-
ingjanum.
— j>ér verðið að stilla yður! mælti
hann með áherzlu.
Belginn hló. En það var ekk|
líkt hlátri í menskum manni . . .
— Gætið að höndunum á honum,
hrópaði Cottet.
Vilmart hafði rétt fram hinar
fjötruðu hendur og tók á svo að þær
þrútnuðu. Og með réttnefndu villu-
dýrsöskri svifti hann höndunum sund-
ur, en fjötrarnir brustu eins og þeir
hefðu verið úr gleri. Umsvifalaust
lamdi hann svo fast i höfuðið risans
með handjárnabrotunum að hann
— 270 —
/