Morgunblaðið - 01.09.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Nærfðt.
Vinnufðt.
Hvar er mestu úr að velja?
Hvar eru vörugæðin mest?
Hvar fær maður vörune ódýrasta?
Vöruhúsinu.
Piano
Askast til leigu írá i. október til 14.
mai. Ritstj. vísar á.
Kartöflur
frá Suður-Reykjum geta menn
pantað í mjólkursölanni
Bókhlöðustíg 7.
Verð: 25 aura pundið, þó minst
selt 25 pund.
Afgreiðsla ,Sanítas‘
• eráSmiðjustígii.
Sími 190.
Winna
Dugleg og þrifin stúlka óskast í
vist á fáment heimili i Miðbænum.
{Hjón og tvö stálpuð börn). Hátt
kaup. R. v á.
Tvö herbergi með sérinngangi eru
til leigu frá 1. okt. fyrir ein'nleypa
eða til skrifstofunotkunar. Uppl.
gefur Magnús Gunnarsson.
Gott herbergi með húsgögnum
óskast 1. október, helzt í Miðbæn-
um. Uppl. á afgr. Morgunblaðsins.
Sjóræningjarnir voru því bann-
færðir í öllum löndura Norðurálfunn-
ar og eina í Ameríku. Stórfé var
iagt til höfuðs þeirra og jafnvel araá-
skipum var fengin ein eða tvær fall-
bysaur til þess að geta varið sig og
jafnvel gert áráa á ræningjaskipið.
En »Hárinn« hélt áfram stríði sínu
mót stríðinu.
En Pétur Pleym var ekki jafn
óhultur eins og áður. Síðan Ambro-
ise Vilmart fór, gerðist hann þung-
lyndur. Hann hafði fengið skýrBlu
og viðvörun frá Parmentier, hann
vissi að Ambroise hafði unnið Bigur
á óvinum sínum, en eitthvert hugboð
sagði honum þó, að hann mundi al-
drei framar fá að sjá son Francois
Delma.
En hernaðinum hélt hann því áfram
af enn meiri heipt heldur en áður.
>Hárinn< dró saman auðæfi, og vei
hverjum þeim, sem lenti í milli tanna
hans. Hinar viðkvæmu segulnálar
Ambroise Vilmarts leiðbeindu honum
— 303 —
Sundmaga
kaupir hæsta verði &f kaupmönniiMii og kaupféiögum
Þörður Bjarnason,
Vonarstræti 12.
ofnum og eldavólum.
Ennfremur rörnm, eldfoatnm stein og leir,
nýkomið til
GARL HOEPFNER.
Símí 21.
Enskar hamplínur
fyrirliggjmdi Ýk, 4. S og 6 lbs.
Amerískar línur
22, 24, 26 og 30 lbs.
Netagarn nr itölskum hampi - Lóðabeigir - Síldarnet.
H. Benediktsson
„H ARRY“
fermir i dag vörur til Hornafjarðar
frá bæjarbryggjnnni.
YATI{YGGINGA3^
Bruna tryggingar,
sjð- og strlðsvátrygglngar.
O. Johnson & Kaaber.
Det kgl. oetr. Brandassarance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, búsgðgn, alls-
konar vöruforöa o. s. frv.'gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsenj
N. B. Nielsen
Brunatryggið hjá » W O L G A « ,
Aðalumboðsm. Halldór Ewiksson.
Reykjavik, Póstoó'f 385.
Umboðsm. i Hafnarfirði:
kaupm. Danlel Bersmann.
Gunnar Egilscn
skipamiðlari,
Tals. 479. Veltnsnndi x (tspr i|
Sji- Striðs- Brunatryggleigar
Skrifstofan opin kl. 10—4.
ALLSKONAR
vátryggingar
Tjarnargötu 33. Símar 2358(429.
Trolle&Rothe
Trondhjems vátryggingarfélag h.f.
Ailskonar brunatryggíngar.
AÓalnmboOsmaOar
CARL FÍNSEN.
Skólavörðnstíg 25.
Skrifitofntími 5"/,—6"/, «d. Taliimi B8£
Geysir
Export-kaffi
er beit.
A.8alumbcðsmena:
0, Johnson & Kaaber
enn fram hjá herskipunura, en hann
þorði eigi framar að leita felustaðar
síns á Guernsey.
En þessi hvíldarlausi erill þreytti
hann mjög, Og einn góðan veður-
dag stakk Pétur Pleym upp á því
Við félaga sína að þeir skyldu flytja
sig suður í Kyrrahaf. Hann var að
hugsa um æskusigra sína meðal villu-
mannanna á eyjunum þar, og kom
til hugar að hann gæti eytt ellinni
þar í friði og gleði sem byskup á
emhverri eynni, þar sem nóg væri af
kátsjúk og kobra. Hann bauð þeim,
sem það vildu heldur, að hverfa aft-
ur til starfa sfns í London og Parfs
með fuilar hendur fjár. f>að var
engin hætta á þvf að nokkur þeirra
mundi þekkjast — nema hann sjálfur.
Hann var ekkert hræddur um það
að bölvnð kvensniftin, lem tældi
Vilmart, mundi geta gert þeim meira
mein. Hann þekti ætt Belgans —
hann vissi hve ógurlegur, brennandi
hefndarþorsti mundi ólga f sál hans.
— 304 —
f>að voru logarniz úr eldsál Francois
Delma. Og í þeim hlaut stelpan frá
Empire, Edna Lyall, að brenna og
stikna eins og mölur í bakaraofni.
Já — hann hefði haft gaman að
því að sjá það þegar hið unga Ijón
læsti klónnm að hálsi svikatófnnnar!
— En það átti eigi fyrir Pétri
Pleym að liggja að fá að sjá það.
Grunur hans var réttur. Bkapadæg-
ur »Hásins« nálgaðist óðum.
|>egar hinn litli tundurbátur sigldi
fram hjá Lizard Point, sá hann alt
f einu tundurspilli koma f Ijós hinum
megin oddans f svo sem 7—8 sjó-
mflna fjarlægð. Pétur Pleym ætlaði
naumast að trúa sínum eigin augum.
— Lugeni! Er Lugeni þarna ?
hrópaði hann niður í »bestik« klefann.
— Já, svaraði ítalinn.
— Sérðu ekkert?
— Nei, svaraði ítalinn. Segulnál-
arnar eru ákaflega órólegar en þær
hreyfast eigi í neina vissa átt.
Pétur Pleym staulaðist niður að
segulnála-vélinni.
— 305 —
f>að var eins og hinar grönnu
nálar skylfu fyrir vindi. f>að var
eins og þær titruðu allar af ótta.
f>ær Bögðu allar Jrá hættunni, en
engin þeirra benti í þá átt þaðan
sem hennar var von.
— Er aflvakinn í ólagi? grenjaði
Pétur Pleym niður 1 vélarúmið.
— Nei, var svarað.
Daninn lamdi hinum afskræmda
hnefa sínum í borðið.
— Nú er laglega komið fyrir okkur,
mælti hann. Vélin er ónýt og Vil-
mart er farinn.
— Eg held að það sé ekkert að
segulnálunum, mælti Lugeni eftir
nokkra athugun. það eru rafmagns-
bylgjurnar, sem eru í ólagi. Eg held
helzt að eitthvert utanaðkomandi
afl hafí áhrif á vélina.
Pleym stóð nokkra stund hugsi.
— Mig minnir að Ambroise mint-
ist eitthvað á það að vélin yrði gagns-
laus, ef hún yrði fyrir sérstökum
gagnbylgjum. Skyldi hann hafa sagt
— 306 —