Morgunblaðið - 20.11.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Islanzk
ijónavara!
Sjóvetlingar .
Hálfsokkar frá
Heilsokkar —
Pevsar —
Sjósokkar —
0,85
1,40
1,90
7,8 S
3,oo
Vöruhúsið.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
‘Aðalnmboðsmenn :
0 JOHNSON & KAABER.
hmimmji mmiiiiii
Wolff & Arvé’s
Leverpostej
í Vé °g Va pd. dósum
er bezt — Heimtið það
m
m
íbúð.
2—3 herbergi og eldhús óskast á
leigu fyrir barnlausa fjölskyldu, frá
14. maí næstk. eða 1. okt. 1918.
Helzt í Austurbænum.
Ritstjóri vísar á.
Indvcrska rósln.
Skáldsaga
eftir C. Krause. 42
Alice Cumberland hafði verið milli
vonar og ótta meðan á lífgunnartil-
raununum atóð. Bn þogar hún sá
að Arthur raknaði við brosti hún
blítt og feginsamlega.
— Hvað hefir komið fyrir mig?
mælti hinn ungi maður. Bg gekk
hór áðan fullhraustur eftir veginum
en nú ligg eg hér hálfhengdur.
— Við fundum yður rétt áðan,
mælti barúninn. þór voruð með
ólarsnöru um hálsinn, með hverjum
voruð þér?
— Bg var einn míns'liðs. En alt
f einu var þessari ólarsnöru kastað
um háls mér og eg féll meðvitundar-
laus til jar£*r. Hvar er hundurinn
minn?
— Við höfum eigi séð neinn hund
svaraði barúninn og starði stöðugt á
piltinn.
Arthur stökk á fætur og hljóp inn
í runnana, þar fann hann hinn trygga
hund sinn rotaðan. Mútti sjá það
á því hvað grasið var troðið þar um-
hverfis, að hundurinn hafði barist
dyggilega.
— VeBalings Ajax, mælti Arthur
erm. N. Patersen & Sön
• j
1
kgl. hirðsalar.
Piano
og
Flygel
Þeir sem vildu fá hljóðfæri fyrir jólin ættu að panta þau hið allra
fyrsta. Skip væntanlegt frá Danmörku í desember.
Vilh. Finsers
Hin ágæta
neðanmáissaga Mos gunblaðsir.s:
Leyndarmál hertogans
fæst keypt á afgreiðslunni.
Bókin er 630 síður og kostar að eins kr. 1.50.
Piano
fra 6 q z íu varRsmiéju cföorðurfanóa,
með ágæfum borgunarskUmáíum,
útvegar
Loffur Guðmundsson,
Smiðjtstig 11.
YAIPj^YGGINGA^
cförunafryggingar,
sjó- og stríðsvátryggingar.
O. Jofjnson & Kaaber.
Det kgl. octr. Brandassurance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögu, alls-
konar vöruforða o. s. írv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald,_
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Brunalryggið hjá „W OLGA*
Aðalumboðsm. Halldór Eiríhson,
Reykjavik, Pósthólf 385.
Umboðsm. í Hafnarfirði
kaupm. Daníel Rergmann.
ALLSKONAR
VATRY GGINGAR
Tjarnatgötu 33. Simar 23581429
Trolle & Rothe.
Trondhjems vátryggingarféi. h,f.
Allsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. —6l/2s.d. Tals. 331.
Sunnar Cgilson
skipamiðlari
Hafnarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 4*^9.
viðkvæmnislega, tók um höfuð hunds-
ins og kysti á það. jpú hefir látið
lífið fyrir mig.
— Jakob Cumberland rétti ólar-
fiéttuna og dúkinn að þjóni sínum.
— f>að er næstum eins og við
séum komnir til Indlands Rody, mælti
hann. Ef mér skjöplast eigi þá eru
þetta morðtæki hinna illræmda
Kyrkjara.
’ Malayinn hafði Iengi brotið heilann
um það hvernig á því gæti staðið að
þessi morðtæki voru þar komin. Hann
gekk nær til þess að athuga betur
ólarfléttuna. Stóð hann rétt hjá
runna nokkrum, mjög þéttum. Seild-
ist þá mannshönd fram úr runnanum
og rétti að honom rúnakefli Malay-
inn tók við þvf og fullvissaði sig um
það að enginn annar hefði tekið
eftir þessaru, höndin hvarf aftur
samstundis. Svo las Rody rúnirnar,
en það var ekki hægt að sjá það
á avip hans hvað þær mundu þýða,
því að hann var jafnrólegur og al-
varlegur sem fyr. Svo gekk hann
til barúnsins og bauðst tilþess að
Ieita að ódæðismönnunum. Barún-
inn leyfði það og sneri sér svo að
Arthur.
— Hvað heitið þér, vinur minn?
mælti hann. Og hvar eigið þór heima?
— Eg heiti Arthur Verner, og á
heima hjá móður minni, Bem býr
skamt á brott héðan.
— Já, nú man eg eftir þvi að eg
hefi oft farið fram húsi hennar.
Hvað er íaðir yðar?
— Faðir minn var liðBforingi í
sjóliðinu og féll í ófriðnum við Spán-
verja. Eg var þá aðeins ársgamall.
— Eg heiti Jakob Cumberland
barún, og þetta er Alice dóttir mín.
þegar eg fer næst um, þá gerÍBt eg
svo djarfur að hoimsækja yður.
Arthur þakkaði honum mikillega
og kvöddust þeir svo með virktum.
Hélt Arthur heimleiðis, og þau bar-
úninn og dóttir hans stigu á hesta
sína. Alice horfði lengi á eftir hin-
um unga manni. Að lokum mælti
barúninn við dóttir sína:
— það er alveg furðanlegt hvað
þessi' ungi maður er líkur Arabellu
Cumberland, mágkouu minni, sem
dáin er fyrir mörgum árum.
— En hvað hún hefir verið fögur,
hrópaði Alice ósjálfrátt.
— Hvað er að þór barn? mælti
barúninn undrandi og hvesti augun
á dóttir sina en hún kafroðnaði.
— Nú hvað er eg annars að
hugsa! mælti barúninn. Lýsiug sú
er þú gafst mór í gær á mannaefni
þfnu, á algerlega við Arthur þennan.
Hvar hefirðu kynst honum? svaraðu
mér!
Barúninnjvar all byrstur í máli og
dóttir hans svaraði hrædd og skjálf-
andi:
— Eg hefi stundum séð hann ganga
fram hjá höllinni. Að öðru leyti
þekki eg hann ekki.
— Eg vil heldur ekki að þú þekkir
hann, mælti barúninn. þetta getur
verið einhver flækingur,
f>au héldu nú hljóð leiðar sinnar
og hurfu brátt Rody úr augsýn. þá
tók hann upp hljóðpípu úr vasa
sínum og blés í hana. Enginn hreyf-
ing sázt í runnanum að heldur, en
niður hjá lækjarfarveginum gægðist
einn af árásmönnnnum fram. Hann
skimaði í allar áttir og gekk svo
fram úr fylgsni sínu og á eftir hon-
um komu eigi færri en 11 menn
klæddir á sama hátt og hann. Rody
brá nokkuð er hann sá þá, en gekk
þó til þeirra. Lutu þeir honum
djúpt er hann kom nær þeim, og
einu þeirra gekk fram úr hópuum
og mælti á iudversku:
— Maghar, bróðir þinn, hans há-
tign furstinn af Benares, hefir sent
okkur hingað til þessa villutrúarlands
til þess að sækja þig, Aischa, ind-
versku rósina og hinn rænda fjársjóð.
Gætum við það eigi áttum við að
drepa eins marga og unt væri til
hefndar. Af tilviljun fréttum við
um það hvar þú værir niðurkominn
og í þrjá daga höfum við hafst hér
við í helli og beðið tækifæris að finna
ig. Við höfum komið til hallar
úsbónda þíns, án þess að sjá þig.
Nú hittum við þig af tilviljun. SegðU
okkur nú frá því hvort þér hefií
nokknð orðið ágengt á leið þinni að
indversku rósinni. Hefir þú fundíð
fjársjóðinn? Getum við nokkuð hjálp-
að þér.