Morgunblaðið - 21.11.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
fslenzk
prjónavafa!
Sjóvetlingar... 0,85
Hálfsokkar frá. 1,40
Heilsokkar —... 1,90
Pevsnr —....... 7,8 5
Sjósokkar —... 3,00
Yöruhúsið.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalutnboðsmenn :
0 JOHNSON & KAABEB.
Wolff & Arvé’s
Leverpostej
i V* °S V2 P<i. dósum
er bezt — Heimtið f>að.
smi
Ibúð.
2—3 hgrbergi og eldhús óskast á
leigu fyrir barnlausa fjölskyldu, frá
14. maí næstk. eða x. okt. 1918.
Helzt í Austurbænum.
Ritstjóri vísar á.
Indverska rósin.
Skáldsaga
eftir C. Krause. 43
— Spurningum ykkar get eg svar-
að bæði neitandi og játandi mælti
Maghar. En hér getum við eigi ver-
ið. Eg þarf margt við ykkur að tala.
Yið skulum þá fara til felustaðar
ykkar.
Foringi Kyrkjaranna gekk þá að
runna nokkrum og sveigði laufið til
hliðar. Kom þar þá í ljós hellis-
munni. |>ar gengu þeir Maghar inn
og var hellirínn rámur er inn var
komið. Einni stund síðar kom Mag-
har einn át aftur og var mjög ánægju-
Iegur á svip. Náði hann hesti sín-
cm, steig á bak og þeysti brott.
Meðan þessu fór fram sat frú Vern-
er úti í garði sínum og las bók, þá
heyrði hún jódyn og er hún leit upp
sá hún aðalsmann koma ríðandi. það
var Edmund Forster, fósturfaðir Hel-
enu.
Frú Verner rak upp gleðióp og
hljóp á móti honum.
— En hvað varþað fallega gert af
þér Edmund að heimsækja mig svona
fljótt aftur, hrópaði hún.
Forster steig af baki og batt hest
ainn. Svo kvaddi hann frú Verner
Næstkomandi fimtudag (22. þessa mán.)
kl. 12 á hádegi
verða við opinbert uppboð, er haldið verður á strandstaðn-
um og þar í grend, seldar leyfar
seglskipsins ,Syidho!m%
er strandaði hér í gær,
skipsflök, segl, möstur og brak.
Og ennfremur það sem bjargað hefir verið úr skipinu af
söltuðum fiski, sjóblautum,
og loks
akkeri og keðjur skipsins
og alt þvi tilheyrandi, sem bjargað hefir verið.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði, 20. nóv. 1917.
Magnús Jónsson.
með kossi og leiddi hana aftur að
beknum sem bún hafði setið á.
— Færir þú mér nokkrar fregnir
frá hinum syni mínum sem eg fæ
aldrei að sjá? mælti hún.
— Já, vesalings Arabella eg færi
þór fregnir frá eldri syni þínum, Ro-
bert. Konungur hefir gert hann að
ofursta og gerir honum sóma á allau
hátt.
— Guð blessi drenginn, hann er
ætt minni og foreldrum til sóma.
— Arapella, mælti Forster eftir
nekkra stund. Eg verð að krefjast
þess af þér að þú leggir dálítið í
sölurnar.
— Hvað er það? mælti hún og
brá Iitum.
— f>ú verður að skilja við Arthur
um hríð,
— Skilja við Arthurl Nei aldrei.
— Arabella, eg fer aðeins fram á
þetta vegna þess að það er Arihur
fyrir beztu,
Frú Arabella Verner var engin
önnur en ekkja Cumberlands greifa
og systir Edmund Forster. Allir
héldu að hún væri dáin og eins Art-
hur sonur þeirra greifans. En hún
hafði tekið sér annað nafn og dvaldi
þarna á laun með syni sínum og
vissi enginn um þetta leyndarmál
nema Forster.
— f>ú veizt það að Arthur ann
Helenu og þú veizt einnig að það
er innlegasta ósk mín að þau giftist.
f>á erfir hann eigur mínar og þótt þær
séu eigi jafn miklar eins og Cumber-
Iandseignirnar, þá geta þau þó lifað
sæmilegu lífi á þeim. Helena er
dutlungafull og hún vill endilega að
Arthur verði Iiðsforingi. Annars
segist hún ekki vilja giftast honum.
Hún hefir nú þegar fengið loforð fyr-
ir því að hann skuli fá liðsforingja-
stöðu í hersveit, sem Iítil Iíkindi eru
til að send verði í hernað.
— Hvað? hrópaði Arabella felmts
full. Hefir hún þegar fengið stöðu
hauda honum í hernum?
— Já, svaraði aðalsmaðurinn og
brosti, og hún hefir komið því fyrir
að hann verði í herdeild bróður síns.
Hún hefir beðið Robert um það og
fengið loforð fyrir því.
Arabella fór að gráta en herti þó
aftur upp hugan er hún sá sou sinn
koma. Glögt er móðuraugað og hún
sá það undireins að Arthur var óvenju
fölur og óstyrkur.
— Góði guð! hrópaði hún oghljóp
á móti honum. Hvað hefir komið
fyrir þig? Hvers vegna kemurðu
svona fljótt aftur? HverB vegna ertu
svona fölur? Hvar er Ajax?
Arthur sagði nú greinilega frá öllu
sem gerst hafði í för hans. Arabella
hlustaði á frásögu hans raeð öndina
í hálsinum, en mest brá henni er
Arthur sagði fráþví hver hefði komið
sér til hljápar og að Jakob Cumber-
land barún ætlaði að heimsækja þau
bráðlega.
VATPtYG GING AP^ J
cZSrunatrycjgingar,
sjó- og stríðsv.Suyggingar.
0. Jof)nsoti & Kaaber.
Det kgl. octr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgðgo, alls-
konar vðruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta ið^jald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. x (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Brunatryggið hjá „W OL6A“
Aðalumboðsm. Halldór Eiríksson,
Reykjaví'r','Pósthólf 385.
Umboðsm. i Hafnarfirði
kaupm. Daniel Rergmann.
ALLSKONAR
VATRYGGINGAR
Tjarnaxgötu 33. Simar 2358x429
Trolle & Rothe.
Trondhjems Yátryggingarfél. h.f.
Allsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Cax'l Finsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. 61/* s.d. Tals. 331.
&unnar Cgiíson
skipamiðlari
Hafnarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 4*^9.
— Æltar barúninn að heimsækja
okkur? hrópaði hún í augist. En
svo mæltí hún stillilega: Vegir forsjón-
arinnar eru óranusakaulegir. Nú hefír
hann bjargað lifi þess manns sem
hann ætlaði að myrða.
— Skorast þú enn undan því að
fara til Lundúna? hvíslaði Forster að
henni.
— Nei, svaraði hún. Eg skal fara
héðan undir eins hversu þungt sem
mer frllur það.
Einni stundu síðar kom Jakob
Cumberland barún til þessa litla húss
en þá var það lokað og enginn mað
ur heima. Og vegna þess að eng-
inn bjó þar í nágrenninu er gæti
gefið upplýsingar um það hvert ekkjan
mundi hafa farið, varð hann að fara
heim jafnnær.
XV.
John Francis var ekki enn kominn
heim úr förinni til Pittstone, er gamlft
og hruma konu bar að Mac Gregor
höll. Hún hafði körfu á baki og var
húu full af ýmsum smávarningi, svo
sem sápu, höruudsdufti, olíu, pennft-
knífum 0. a. frv.