Morgunblaðið - 29.01.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Rúmstæði
°g
Rúmfatnaður
beztur
í Vöruhúsinu
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0 JOHNSON & KAABER.
3 bréf
(viðskiftabréf)
týndust í gær. Finnandi vinsamlega
beðinn að skila þeim til
Ásg. G. Gunnlaugssouar
& Co.
Hjálpræðisherinn
Skilnaðarsamkoma
fyrir adjutant R. Nielsen sem fer
til Danmerkur með e.s. Botnia, í
kvöld kl. 8.
Allir velkotnnir.
Indverska rósin.
Skáldsaga
eftir C. Krause. 8o
Jbrahim hafði sem sé sagt að stuttu
áður en hinir 13 Kyrkjarar fóru á
stað, hefði furstinn af Benares leitað
véfrétta hjá gyðjunni Deera og véf-
réttin hefði hermt, að þegar Indverska
rósin væri 18 ára mundi hún sjálf-
krafa hverfa heim til föður sfns, ef
ekkert það kæmi fyrir, er truflað
gæti rás viðburðanna. Og síðar hafði
Maghar beðið þess með mestu þolin-
mæði er verða vildi.
pannig var þá málnm komið kvöld-
ið sem Helena átti fund með John
Francis í kofanum hjá Windsor.
Hún kom þá áður cil »Hamihgjuhofs-
insi til þess að kaupa eitthvað. Um
leið og hún ætlaði að stíga út úr
vagninum, sá hún að barún Cumber-
land kom út úr búðinni og Maghar
með honum.
— Hafðu það til eftir stundar-
fjórðung, þá kem eg hingað afíur,
mælti barúninn. Og þú verður að
ábyrgjast að það hrífi fljótt og vel.
— Já.
Helena hafði nú heyrt nóg. Hún
þóttist vita að nú væri Bobert greifa
bruggað banaráð að nýju og því að
Stýrimaður, Matsveínn
og 4 hásotar,
vanir linuveiðum, geta fengið atvinnu nú þegar.
Upplýsingar á Hverfisgötu 68 A.
uppboð
á ýœsum varningi og málverkum
á Hverflsgðtu 50
i dag
o-l kl. 2 eftir hádegi.
Vátrywoingar.
cRrunafrygging arf
sjó- og stríðsvátryggingar.
O. Jof)n$on & Tiaaber,
Ðet kgl. octr, Brandassurance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, hósgogn, alls-
konar vðrnforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir iægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Ansturstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Brunatryggið hjá „W OLGA*
Aðalumboðsm. Halldór Eiríkssott,
Reykjavík, Pósthólf 385. Sími 175.
Umboðsm. í Flafnarfirði
kaupm. Dankl Berqmann.
ALLSKONAR
vatr;yggingar
Tjarnargötu 33. Símar 235 & 429
Trolle & Rothe.
Ttíótorskip
óskast til leigu í nokkrar ferðir til fiutninga milli
Reykjavikur og Vesimannaeyja.
Semja má við
Gutmar Ófafsson,
Hótel ísland.
Heima kl. 5—6 síðdegis.
Trondhjems Yátryggingarfél. h.í.
Allsk. hrunatryggingar
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. 3V2—ú1/^ s.d. Tals. 331
Szunnar Cgiíson
skipamiðlari,
Hafoarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggíngar.
Talsimi heima 479.
hafa hraðan á til þess að koma í
veg fyrir fyrirætlanir þeirra barúns-
ins. þegar hún gekk inn f búðina
var kaupmaðurinn að láta brúna
perlu í ofurlitla dós. Hann lagði
dósina á borðið og fleygði klút yflr
einhvern hlut, sem Helena sá eigi
hvað var.
Unga stúlkan var þegar ákveðin í
því hvað hún ætti að gera. Hún
litaðist um í búðinni og spurði svo
eftir einhverri vöru! Og meðan Mag-
har sueri sér frá til þess að ná í
hana, lyfti Helena dúknum og sá að
undir honum lá löng perlusnúra.
Indverjinn kom nú með vörurnar,
Helena Ieit svnöggvast á þær, en
bað hann svo að sýna sér aðrar
tegundir.
Kaupmaðurinn vék sér aftur frá
og á meðan reif Helena í snatri
blað úr vasabók sinni og ritaði þar
á:
— Beynið það fyrst á Köprisli
Nabob. Meðan hann lifir er eigi
hægt að vinna E..........neinn geig.
Með þessu móti hugði hún að af-
stýra hættuni fyrir greifann og beina
henni að John Francis óvini sínum.
Bvo smeygði hún miðanum niður
í dósirnar, þar sem perlan var, og
þegar Maghar kom með vörur sfnar,
keypti hún eitthvað og fór svo.
Híddí hefnigjörnu sál Helenu hefði
veríð skemt ef húu hefði verið morg-
uuinu eftir f herbergi því, þar sem
þau John Francis, Luna, og Crafford
læknir stóðu við sjúkrabeð Aischa.
Zigaunafurstinn var svo klökkur að
hann grét.
— Sárið er hættulegt, hvíslaði
Crafford Iækuir.
— Heimskingurinn eg! hrópaði John
Francis og barði sór á brjóst. Að eg
skyldi eigi sjá það, að Nina var til
alls búin. En þessa skal eg hefna
grimmilega.
1 Bama bili opnaði Aischa augun.
— John, hvíslaði hún. 8á guð
sem þú hefir kent mér að trúa á,
bænheyrir eigi þá sem eru reiðir og
eg þakka honum fyrir það, því að
eg vil ekki að þú drepir hana. Mér
batnar og þá getum við hefnt okkur
eins og kristnum mönnum samir.
— |>ú mátt eigi tala svona mikið
barnið mitt, mælti læknirinn alvar-
lega.
John Francis féll á knó við rúmið
og kysti á hendur Aischa.
— Eg skal hlýða þér, mælti hann.
f>ú ert betri heldur en eg.
Aischa opnaði aftur augun og leit
blfðlega til hans.
— Ó, þú ert sá bezti maður sem
eg hefí þekt, mælti hún.
— Beyndu nú að sofa, barníð mitt,
mælti Crafford læknir. Og svo gaf
hann John Francis bendingu um það,
að koma með sér inn í næsta her-
bergi.
— Ó, herra læknir, mælti John
Francis f bænarrómi, þegar þeir voru
einir. Lofið þér mér því að þér
skulið bjarga Iffí hennar!
— Ef hún fær enga hitasótt í nótt,
þá batnar henni áreiðanlega og-fljótt
undir eins og kúlan hefir náðst úr
sárinu.
— En ef hún fær hitasótt?
Crafford svaraði engu, en ypti öxl-
um. John Francis fól andlitið í
höndum sér og grét.
— Verið þér hugrakkur, vinur
minn, mælti læknirinn. Eg býst við
því, að meðal það, sem eg gef henni,
muni hafa góð áhrif. Eu nú verð
eg að fara til Boberts greifa. Eg
kem hingað aftur um miðnætti. Luna
verður að koma með mér til þess
að sækja meðalið.
Zigaunadrotningin fór með lækn-
inum. Atti hann heima f einni af
fjölfjörnustu götu borgarinnar og hafði
þar stofnsett dátitla lyfjastofu. þang-
að fóru þau og læknirinn fór þegaí
að blanda meðalið.
|>egar Luna fór aftur, gekk húo
um fáfarnar götur. Veðrið var kal*1
og þoka á. Hún kom að Lundúnft'
brú, án þesB að neitt sögulegt befÖ*
gerst í för hennar, og hélt svo inö
Wapping. þar mætti henni betl»rft'
kona og bað um ölmusu. Luna Q6lia
staðar og leitaði i vasa sfnum.
i