Morgunblaðið - 09.05.1918, Page 4

4
MORGUNBLAÐID
————————-—
Prjónatuskur
Og
Yaðmálstuskur
keyptar hæsta verði
(hvor tegund fyrir sig)
i
Voruhúsinu.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0 JOHNSON & KAABEK
Telpa
■óskast í sumar til þess að gæta barna.
María Pálsdóttir,
Óðinsgötu 8.
XartiMtsæði
Þeir sem húfa beðið mig að
panta kartöflur hjá landsstjórninni
vitji þeirra fyrir helgi.
Einar Helgason.
Maður frá Snðnr-Ámeríku.
Skáldsaga
eftir Viktor Bridges. 9
J>að er gott, en við höfum nægan
tfma enn, svaraði Northcote.
Hann tók fimmpunda seðil upp úr
vasa aínum og rétti hann að þjónin-
-um og bandaði frá sór hendinni er
þjónninn ætlaði að gefa honum til
baka.
þjónninn þakkaði i hálfum hljóð-
um og fór. Northcote læsti hurð-
inni á eftir honum og kom svo aftur
að borðinu.
— Eg er tilbúinn, mælti hann
stuttlega.
Eg klæddi mig þegar úr jakkan-
um og lagði hann á stólinn.
Við vorum líklega í stundarfjórð-
ung að því að skifta um föt. Að
nndanteknum gljástígvélunum, sem
voru hálfu númeri of lltil handa raér,
fóru föt Northcote’s mér prýðilega.
Einkennileg gleðikend greip mig um
leið og eg fór í þau, því að það var
langt síðan ab eg hafði komið í fal-
leg föt, Eg leit í spegil og var mjög
ánægður með sjálfan mig. Og eg
fékk eigi betur séð en eg væri orð-
inn að Stuart Northcote.
Northcote hafði klætt sig í gömlu
H.f. Svðrður
ræður fólk til móvinnslu í Alsneslandi á þessu sumri, bæði karla og
konur. —
Menn snúi íér til hr. Gisla Björnssonar, Grettisgötu 8, er gefur
allar upplýsingar.
Nokkrir duglegir vagnhestar verða einnig keyptir.
Reykjavík 2. maí 1918.
Magnús Einarson, P. t. form.
Tiskverkutt.
ÆoRRrar síulRur éugfagar og vanar
\0
vió JisRvorRun} goía fengió afvinnu Rja
f).f. Hveídúlfur í Ttlelsíjúsum.
*2ípplýsingar g&fur
Steingrímur Sveinsson,
Jtletsfjúsum.
og snjáðu fötin mfn og breyttist hann
mjög við það. Hann var nú nákvæm-
lega eins og sá maður, sem eg var
vanur að sjá á hverjum morgni í
spéglinum heima hjá mér.
Eg gekk að borðinu og helti enu
hinu ágæta koníakki Milans í glös
okkar.
— Skál okkar beggja! mælti eg.
Northcote tæmdi glas sitt. Svo
rétti hann mér ávísanabók sína og
lykla, sem hann hafði lagt á borðið.
Eg stakk hvorutveggja i vasa minn
hjá seðlunum. Og um Ieið mintist
eg þess 8em Voltaire reit:
__ Nú hefst hið mikla æfintýr,
mælti eg glaðlega.
__ það er bezt að við verðum ekki
samferða héðan, mælti Northcote.
— Svo þagnaði hann um hríð. —
Verið þér sælir, mælti hann svo.
Eg býst ekki við því að við sjáumst
framar, nema það verði þá í helvíti,
ef það er til.
— Og það eru miklar llkur til þess
að eg fái fyr að komast að raun
um hvort svo er eða eigi, svaraði eg.
Eg tók hina sfðu ljósgulu yfir-
höfn hans, gekk fram að dyrunum
0g lauk upp hurðinni. Northcote
stóð kyr í sömu sporum, og horfði á
mig og um varir hans lék hið kald-
ranalega og gleðisnauða bros.
— Verið þór sælir! mælti eg. —
Gangi yður vel!
Svo fór eg og lokaði hurðinni á
eftir mér.
Eg fór eftir hinum langa gangi og
fram að hliðardyrunum, sém við höfð-
um komið inn um. |>ar mætti eg
dyraverði.
— Vill herrann aka hóðan í bifreið ?
spurði hann.
— Já, mælti eg. Viljið þér gera
svo vel að ná í bifreið handa mér.
Eg var hinn rólegasti, enda þótt
eg hefði nokkru meiri hjartslátt held-
ur en mér var títt. j?etta var ólfkt
skemtilegra heldur en ganga í milli
aðsjálla auðkýfinga, eða ráfa um
niður hjá höfn til þess að reyna að
útvega sér ókeypis far til Ameríku.
|>egar bifreiðinn ók heim að dyr-
unum, rétti eg hinum greiðvikna dyra-
verði einn shilling og skipaði öku-
manni síðan að aka til heimilis North
cote í Park Lane. Svo steig eg inn
i vagninn og settist makindalega í
hægindið.
|>að varð nú ekki aftur tekið. —
Ef eg átfci eigi að rjúfa loforð mín
við Northcote, þá átti eg nú fyrir
höndum jafn æfintýrarfkfc líf og
nokkur maður gat óskað sér. Auk
þess sem eg átti það sífelt á hættu
að vera myrtur, átti eg um þriggja
vikna Bkeið að vera alfc annar mað-
ur en eg var sjálfur.
Eg fór affcur að hugsa um það
hvorfc Northcote mundi eigi vera
geggjaður eða gerði sér það til skemfc-
unar að gabba mig. Eg rifjáði nú
upp allar viðræður okkar frá því er
Vátryggingar
dirunafryggingar,
sjó- og stríðsvátiyggingar.
O. lofjnson & Haaöer.
Det kgt. octr. Brandassurance,
Kaupmannahöfn
vátryggir: húw, húsgögn, alls-
konar vðiuforöa o.s.frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B. Nielsen.
Sunnar Cgilson,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofan opiu kl. 10—4. Sími 608
Sjó-, Striðs-, Brunatryggingar.
Talsimi heima 479.
ondhjems vátryggingarfélag h í.
A Isk. brunatryggitjgar.
Aðalumboðsmaður
Cavl Finsien,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. —6'/2sd. Tals. 331
»SUN INSURANCE OFFICE.
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag. Tekur að sér allskonar
brunairyggingar.
Aðalumboðsmaður hér á landi
Matthías Matthíasson,
Holti. Talsima 497.
fundum okkar bar saman fyrst. Verð
eg að viðurkenna það, að hann bar
S engín merki að hann væri geð-
veikur — ná, en ef það var alb
saman gabb, þá einsetti eg mér að
láta honum verða það dýrkeypfc. Á
hinn bóginn var eg viss um það, að
maðurinn þóttist í lffsháska staddur.
f>að var engin uppgerð hjá honum
þegar hann greip til marghleypunn-
ar er tötradúðinn kom hlaupandi til
okkar.
Svo tók eg upp miðan, sem hann
hafði fengið mér, kveikti á eldspýtu
og tók að athuga það náuar hvernig
herbergjum væri skipað í húsi hans.
|>ar var ekki un að villast. Eg áfcti
aðeins að ganga rakleitt upp stigana
þá kom eg að svefnherbergi mínu.
Eg bjóst við því að gluggar þess
mundu vita að garðinum. Og meira
þurfti eg ekki að vita þá í svipion.
j?að varð að bíða næsta dags að afla
sér frekari upplýsinga.
Við vorum nú koninir að hornina
á Hyde Park og héldum nú til hægri
að Park Lane. Eg vissl hvaða tala
var á húsi Northcote, en annars
hafði eg eigi hugmynd um hvar
húsið var. Eg verð þess vegna að
viðurkenna, að mér brá allmjög er
bifreiðin staðnæmdist fyrir framan
höll eina mikla, skamt frá Apsley
House.
— Guð minn góður! tautaði eg.
Eg vona að ökumaður hafi ekki vilzfc 1
4