Morgunblaðið - 01.06.1918, Blaðsíða 3

MORGTJNBLAÐIÐ
2
í*ví Rjafliust i landbetri sveitum.
Margir bændur eiga nú eftir bæði
úthey og töðu og horfur til að
skepnuhöld verði góð. Verð á bú-
fé afarhátt i vor. Þrjár kýr hér
veit eg að hafa verið seldar á 500
kr. hver. Isinn leysti eigi af Eyja-
firði fyr en siðustu dagana i apríl.
Aflalaust enn á Eyjafirði nema smá-
S' ve'^i.t og smáfiskur i fyrirdráttar-
net- 4 skip á Siglufirði hafa aflað
vel hákarlalifur.
^PP undir 100 mótorbátar búast
v'ð að stunda þorskveiði af Eyja-
firði og Siglufirði i sumar frá 1 júni
fram i september, en fæstir þeirra
mt|nn enn hafa fengið oliu lengur en
trl júníloka. Horfir því til vand-
r*ða komi eigi olía hingað fyrir
júnílok. í júlí byrjar vanalega sí)d-
veiði með herpinót, og verða nú
tneð flesta móti mótorskip, sem
hyggja að stunda þá veiði, en mörg
þeirra hafa nóga olíu til þeirra veiða.
Ofriðarlokin.
Fréttaritari >Po!itiken«, í Berlín,
hefir nýlega átt tal við mikilsmetinn
og ráðandi þýzkan stórnmálamann
og ríkisþingmann og spurði hann
hvernig þinginu litist á sóknina að
vestan og hvernig ófriðnum mundi
linna. Hann svaraði:
— Eg þarf eigi að dylja yður
þess, að sóknin hefir enn eigi náð
þeim árangri, er menn höfðu búist
við. Það kom í ljós að hún kost-
aði of mörg mannslíf og Hinden-
burg hefir því gert hlé á henni til
þess að koma stórskotaliðinu fram.
Vér treystum því þó ennþá, eftir
þeim upplýsingum, sem vér fáum
frá herstjórninni, að þýzka hernum
muni takast að ryðja sér braut til
strandar, þar sem fallbyssur vorar
geta eigi aðeins hindrað siglingar
um Dofrasund, heldur einnig skot-
að á suðurhluta Englands. Þjóð-
verjar álíta að þá muni komast
breyting á ófriðinn og frá vorri
hálfu verður þá auðveldara að taka
upp friðarsamningaumleitanir, sem
vér ætlumst þó eigi til að leiði til
neinna landvinninga, hvað sem aðrir
segja. Og ef vopnahlé kemst á,
er stríðinu lokið. Enginn jarðnesk-
nr máttur getur þá knúð hermenn-
ma út r skotgrafirnar aftar>
Þér spyrjið hvers vér krefjumst.
Eg skal svara yður með þv} að segja
yður hvers þýzkir stjórnmálanienn
sem bera ábyrgð á framkomu sinni
gagnvart þjóðinni, krefjast. Vér
krefjumst þess ekki að fá námulönd,
hvorki hjá Lothringen né Antwerp-
en.
Fram að þessum tima höfum vér
®ist 3 miljónir fallinna, særðra og
handtekinna manna. Haldið þér að
vér förum að senda börn þýzku
Þjóðarinnar út í nýja fjögra ára
styrjöld, með því að koma fram
®eð heimskulegar kröfur? Auk
þess höfum vér ærið að starfa i
nokkra mannsaldra að hafa eftirlit
með hinum nýju rússnesku ríkjum
og tiyggja iðnað vorn og verzlun
þar. Af stórveldunum að vestan
krefjurost vér einkis annars en þess
að þau skili aftur nýlendum vorum
og að þau láti oss fá yfhráð yfir
Madagaskar, annaðhvoit sem skaða-
bætur, eða þá i skiftum fyrir annað
(t. d. réttindi vor í Marokko). Það
væri of langt mál að skýra það,
hvers vegna vér viljum fá yfirráðin
i Madagaskar, en þetta mál verður
sennilega tekið fyrir og það er eigi
vandasamara en svo, að það ætti að
vera hægt að ráða því til lykta um
leið og alheimsfriður er saminn.
Ymsir álíta að nú séu enn minni
likur til þess heldur en nokkru sinni
áður, að friður komist á, eo margir
ér í landi eru á annari skoðun.
Sjálfur álít eg að vopnahlé muni
komast á sumar.
U dagbok %
Gangverð erlendrar myntar
Backar Fósthú.
Doll. U.S.A.&Ganada 3,35 3,60
Frankl franskur 59,00 62.00
Sænsk króna ... 112,00 110 00
Norsk króna ... 103,00 103^00
Stsrllngspund ... 15,50 15,70
Mark 65 00 67,00
Holl. Florin ... 1,55
Pétur Jónsson operusöngvari, hafði
ætlað sér hingað heim í Bumar. Bn
því miður getur ekkert orðið úr því
ferðalagi. Hann dvelur nú í Svíþjóð
sér til skemtunar og hressingar, áð-
ur en hann heldur suður til fýzka-
lands.
Messað á morgun í fríkirkjunni í
Hafnarfirði kl. 12 á hád. (altaris-
ganga) síra Ól. Ól.
í fríkirkjunni í Reykjavík kl. 5
síðdegis, síra Ól. ÓI.
Faxi, vélbótur Sigurjóns Péturs-
sonar o. fl. var í fyrrinótt hér úti f
flóa að gera tilraunir með botnvörpu-
veiðar. En þær hafa ekki verið stund-
aðar á vélbátum áður, nema ein til-
raun sem gerð var í Hafnarfirði og
tókst illa. — Faxi kom inn aftur 1
gærmorgun og hafði lítið afiað — en
dólítið þó.
Saltlanst er nú hér syðra að heita
má. Hefir orðið að fá salt að láni
hjá Vestmanneyingum og eru tvö
vélskip á leiðinni þaðan með salt
hingað.
Silfurgafla 6 að tölu, fann Utill
drengur fyrir nokkru í brunarústun-
um við Austurstræti. Eru mest lík-
indi til þess, að þeir hafi verið fald-
ir þar af einhverjum, sem komist
hefir yfir þá á ólöglegan hátt, þvf
þeir voru í nýlegri öskju og alveg
nýir sjálfir.
Lögreglan hefir auglýst gaflana
nokkrum sinnum en ekki hefir eig*
andinn gefið sig fram enn.
Snorri Goði og Snorri Sturluson
eru báðir komnir aftur úr Englands-
ferðinni, hlaðnir kolum.
Síðustu símfregnir.
(Fri fréttaritara Morgunbl.).
Kköfn, ódagsett.
Frá Berlín er símað að mjög áköf
orusta sé nú háð hjá Crecyankont,
Juvigni og Cuffies.
Brandenburger-herliðið hefir tekið
Soissons, Villemontoise, Coulognes
og Brouillet og vaðið inn yfir her-
línu bandamanna hjá Branscourt.
Vigin fyrir norðvestan Rheims hafa
verið tekin. Bethany hafa Þjóðverj-
ar líka tekið. Alls hafa þeir hand-
tekið 35.000 menn í þessari sókn.
Gerningaþoka.
í slðustu Srásunum á Zeebríiggo
og Ostende hafa Bretar gert gern-
ingaþoku, til þess að skýla skipum
sinum. Segir fréttaritari »Berliner
Tageblatt* svo frá árásinni og þok-
unni, að því er símfregn frá Hollandi
til »Scotsman« hermir:
— Gerningaþokan, sem óvinirnir
gerðu, var mjög dimm og það var
eigi hægt að sji nokkurn skapaðan
hlut. Varpljósin reyndust jafnvel
alveg gagnslaus gegn henni. Fyrsta
merki árásarinnar var það, að óvina-
flugmenn vörpuðu niður þremur
sprengikúlum. Ein þeirra kom niður
í vesturhluta borgarinnar (Ostende).
Þá tóku loftvarna-byssurnar til starfa
klukkan að ganga þrjú hófu fallbyssu-
bátar skothríð á borgina og hers-
höfðingi Þjóðverja gaf þá skipun um
það að skjóta ljóskúlum. En svört
þykk þoka kom svífandi utan af
hafi, breiddist yfir alla höfnina og
mestan hluta borgarinnar. Hún var
svo sótsvört að eigi var unt að sjá
handa skil og meira að segja varð
loftið svo óhljóðbært, að ekkert
heyrðist, ef fjarlægð var nokkur.
Fallbyssubátar Breta urðn að nota
ljóskúlur til þess að átta sig á þvi
hvar þeir væru og rata í þokunni.
Nokkrir þeirra skutu tundurskeytum
á hafnarvirkin, en aðrir réðust með
vélbyssuskothríð á stórskotahð Þjóð-
verja. Eitt vélskip Breta varð fyrir
skoti og kviknaði i því, en önnur
reyndu að visa »Vindictivec leið inn
á höfnina með grænum og rauðum
ljósum. »Vindictive« var á sveimi
fram og aftur og klukkan rúmlega
þrjú, sázt til þess austau við höfnina.
Var þá hafin skothríð á skipið, en
það hvarf þegar í sinni eigin þoku,
en tiu mínútum síðar kom það aft-
ur í ljós rétt hjá merkistöðinni á
eystri hafnargarðinum. Litlu seinna
söktu Bretar sjálfir skipinu. Brezku
sjómennirnir, sem dauðir fundust,
voru jarðaðir með fullri hernaðarvið-
höfn og á grafir þeirra voru lagðir
sveigar frá yfirvöldum Þjóðverja og
stóð ritað á þá: »Hugprúðir óvinirc.
Hjálp Bandaríkjanna.
Biðin eftir hernum um
garð gengin.
í hinni opinberu tiikynningn
brezku stjórnarinnar ir. maí var
þess getið, að bandamenn væru svo
öruggir, að þá er þeir hefðu átt um
það að tvent að velja, að fá lítinn
her frá Bandaríkjunum eða biða eft-
ir fullkomuum og sjáifstæðum her
þaðan, þá hefðu þeir tekið hinn sið-
ari kostinn. Þetta kom mönnum
nokkuð kynlega fyrir sjónir, þar
sem fréttir komu jafnhliða um það,
að stöðugt streymdi her frá Banda-
rikjunum til Frakklands. Hefir því
Reuter-fréttastofa verið látin flytja
skýringu á þessu, og er sagt að í
tilkynningunni sé átt við atburð,
er gerðist fyrir ári, eða um það
leyti sem Bandaríkin snerust til liðs
við Bandamenn, en eigi alls eigi
við það sem nú er að gerast, því
að nú sé biðin eftir Bandarikja-
hernum um garð gengin.
Alandseyjar.
Viggirðingarnar iagðar niður.
Sænsku stjórnarblöðin skýra frá
þvf nýlega, að samkomulag sé feng-
ið um það milli stjórnanna í Finn-
landi, Þýzkalandi og Svíþjóð, að
rússnesku víggirðingarnar á Alands-
eyjum verði þegar lagðar niður.
Ennfremur hefir finska stjórnin lofað
því, að beita eigi neinu valdi við þá
Alendinga, sem hafa látið i Ijós ósk
um það að eyjarnar sameinist Svi-
þjóð.
Siglingar hafa nú verið teknar
upp milli Svíþjóðar og Finnlands
og hafa Sviar tekið það að sér fyrir
Finna, að láta herskip sin slæða upp
öll tundurdufl innan finska skerja-
garðsins.