Morgunblaðið - 05.07.1918, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
þeirra verður langt eða skamt að
biða, þá meiga menn treysta því, að
höýnin er nóqu stór, og þeir, sem
annað segja um það efni, fara með
háskalega markleysu, sem kveða
verður niður.
DómsmálaMtir.
Yfirdómnr 1. júlí.
Málið: Páll Magnússon,
Runólfur Stefánsson og
Sigurður Jónsson
gega
Guðm. Kristjánssyni,
P. Þ. J. Gunnarssyni og
Þórði Guðmundssyni
og vice versa.
í héraði var mál þetta rekið sem
aðalmál og gagnmál, þar sem aðal-
stefnendur, G. Kr. o. fl. kröfðust
þess að aðalstefndu, P. M. o. fl.,
greiddu sér kr. ioi 31.00 fyrir síld
o. fl., en þeir töldu á hinn bóginn
aðalstefnendur skulda sér kr. SS97>°°
og var það krafa þeirra i gagnsök-
inni. Viðskiftin, sem málið" reis út
af, voru frá árinu 1916, en þá gerðu
málsaðiljar með sér samning um að
stefndu seldu áfr. alla þá síld, er
þeir veiddu á ca. 30 tonna bát, er
haldið væri út á Siglufirði og skyldi
samningur þessi gilda allan síldar-
veiðitimann, er i hönd fór. Stefndu
hófu síðan sildveiðina með m.b.
»Hurry« og veittu áfr. sildinni mót-
töku, þar til 2. ágúst s. á., að þeir
tilkyntu stefndu, að þeir veittu ekki
frekari síld móttöku og báru það
fram sem ástæðu, að skip það, er
færa átti þeim tunnur og salt, hefði
farið á grunn og vantaði þá þess-
vegna hvorttveggja. Þessu mótmæltu
stefndu þegar i stað og neituðu að
taka uppsögn samningsins gilda.
Ennfremur tilkyntu þeir áfr. að sild-
inni mundu þeir ráðstafa framvegis
á áfr. ábyrgð. Seldu stefndu síldina
siðan öðrum, þar til í september, að
áfr. tóku aftur við síld stefndu, en
þá var síldveiðatíminn nálega á enda.
Undirrétturinn komst að þeirri
niðurstöðu, að uppsögn samningsins
hafi ekki verið lögleg og leit svo á
að samningurinn hefði verið i gildi
til loka síldveiðartímans, Afrýjendur
höfðu og haldið því fram, að síld
sú, er stefndu seldu öðrum meðan
þeir veittu henni viðtöku, hefði
ekki verið samningsleg og því
óheimilt að færa þeim hana til skuld-
ar. Þessa ástæðu tók undirréttur ekki
til greina, þar sem þeir engar sann-
anir hefðu fært fyrir þessari staðhæf-
ingu sinni, að undanteknum 70 mál-
um, er rétturinn taldi að ekki hefðu
verið samningsleg. Krötu stefndu
um skaðabætur fyrir tafir bátsins og
aflatjón tók rétturinn ekki tíl greina.
Málinu lauk svo, að áfrýjendur voru
dæmdir til að greiða stefndu
kr. 2480.50 með 6% ársvöxtum
frá 19. okt. 1916, en málskostnað-
ur látinn falla niður.
Dómi þessutn skutu áfrýjendur til
yfirdómsins, en stefndu gagnáfrýj-
uðu málinu.
Yfirdómurinn áleit og að áfrýj-
endur hefðu ekki haft löglega ástæðu
til að segja upp samningnum og að
þeir hefðu verið skyldir til að kaupa
alla sild þá, er Hurry aflaði um
þennan síldveiðartíma. Auk þess áleit
yfirdómurinn að einnig þau 70 mál,
er undirrétturinn sýknaði áfr. af,
hefðu verið samningsleg og áfr. ættu
því að greiða stefndu einnig mis-
mun þann á þessum málum, er staf-
aði af því að stefndu fengu miklu
minna fyrir síldina en hið samings-
bundna verð við áfr. var.
Yfirdómurinn dæmdi því áýr. að
qteiða kr. 2830.J0 með 6 % árs-
vöxtum ýrá 19. okt. 1916 til qreiðslu-
daos, en málskostnaður fyrir báðum
réttum látinn falla niður.
Málið: Stephan Stephensen
gegn
hreppsnefnd Glæsibæj-
arhrepps.
Mál þetta var risið út af útsvari
er hreppsnefndin hafði gert St. St.
að greiða, en sem hann taldi sér
ekki skylt. Fógeti úrskurðaði lögtak
og þeim úrskurði áfrýjaði St. St. til
yfirdómsins. En þar sem hinn lög-
boðni áfrýjunarfrestur var liðinn, er
yfirdómsstefnan var tekin út, var
málinu vísáð frá ex officio og áfr.
dæmdur í 30 kr. málskostnað.
DA6BOK
Gangverð erlendrar rnyntar.
Bankar Póatbúi
Ðoll.U.S.A.&Ganada 3,35 3,60
Frankl frauskur 59,00 62,00
Sænsk króna ... 112,00 110,00
Norsk króna 103,00 103,00
SterlingBpund ... 15,50 15,70
Mark ... ... 65,00 67,00
Holl. Florin ... 1,55
Stjórnarrá5s-bl e 11 u r i n n
var sleginn í gær og fyrradag; annars
er varla farið að slá túnbletti hór í
bænum enn, því að þeir eru með síð-
sprottuasta móti.
Um sundlaugarnar var mað-
ur að spyrja Morgunblaðið í gær. Það
er um þær að segja, að þar er nóg
vatn og vel heitt (um 23°) og allir
þangað velkomnir að vanda. Kvenfólk
hefir aðgang að sundlaugunum kl. 9
—12 árd.
F á e i n h ú s eru hór í smíðum,
flest að mestu gerð úr högnu grjóti
eða steinsteypu. En betur má, ef duga
skal. í þessum mánuði þarf, í sein-
asta lagi, að byrja á þeim húsum, sem
ætlað er að bæta úr húsnæðiseklunni
að vetri og taka við þeim fólksfjölda,
sem hingað streymir á hverju hausti.
Óvenjulega köld hefir tíðin
verið undanfarna þrjá daga.
Vopnuð seglskip. Hér liggja
þessa dagana við hafnarbakkann tvö
frönsk seglskip og ferma fisk. Skip
þessl eru kútterbygð og rúmlega 150
smálestir að stærð. Þau hafa bæði
fallbyssu á þilfarinu og hermenn með-
ferðis, sem kann með hana að fara.
Brezki botnvörpungurinn,
sem slgldi á sker milli Akureyjar og
lands um daginn, losnaði sjálfur af
því með flóðinu og sigldi til hafs.
Veiði í landhelgi. í fyira-
morgun barst Fálkanum fregn af því
að sunnan, að tveir botnvörpungar
væru að ólöglegum veiðum hór suður
með sjó. Fór varðskipið þegar á vett-
vang og kom að skipunum innan land-
helgis. Voru þau bæði brezk, hlaðin
fiski. Var haldið með þau til Hafnar-
fjarðar og skipstjórar sektaðir þar um
2000 krónur hvor, en aflinn var ekki
gerður upptækur.
Hóraðslæknirinn liggur sem
stendur veikur á spítalanum.
V í ð i r er farinn til Bretlands hlað-
inn flski.
Tíu Þingeyingar komu hing-
að til bæjarins í gær landveg að norð-
an og höfðu farið Sprengisand. Voru
þeir 50 klukkustundir milli bygða og
gekk ferðin vel, en þunga sögðu þelr
færð á afróttum, sórstaklega sunnan
við sandiun. Til Eyrarbakka voru
þeir sóttir á bifreiðum.
Hjónaefni: Ungfrú Sigurveig
Magnúsdóttir og Karl Þ. Þorvaldsson
trósmiður.
Fyrirspurn.
Getur »Morgunblaðið« ekki frætt
bæjarmenn um það hvort dula su, sem
dregin er upp á Mentaskólanum er
eltthvert sórstakt merki hans, eða sé
það ekki, hverrar þjóðar fáni það þá
er, því að íslenzki fáninn er það ekki og
væri þó tilhlýðilegt að hann blaktaði
við hún á þeirri stofnun.
*
* *
Morgunblaðið hefir engu að svara
öðru en því, að fáni Meutaskélans er
alls eigi þeirri stofnun samboðinn og
hvergi hæfur eins og flestir munu sóð
hafa.
Bandaríkin
og
bandamenn.
í neðri deild brezka þingsins lagði
Bonar Law fjármálaráðhena nýlega
fram frumvarp um nýja fjárveitingu
til hernaðarins, 500 miljúnir sterl.
punda. Hann minist þá á það, að hin
síðasta hernaðarfjárveiting, 7. marz,
hefði numið 600 miljónum sterlings
punda. Útgjöldm hefðu orðið minni
þennan tima heldur en ráð var fyrir
gert. Það hefði verið áætlað að þau
næmu 6 986.000 sterlings pundum
á dag, en þau hefðu ekki numið
meiru en 6.848.000 sterlings pund-
um. Það mætti þó eigi búast við
þvt að slík lækkun stæði lengi.
Svo mintist hann á hernaðinn og
kvað bandamenn reiðubúna til þess
að standast hina miklu sókn Þjóð-
verja, er kæmi eftir þetta hlé. En
framtíð Englands og alls heimsins
væri undir því komin hvað gerðist
á næstu vikum.
Svo fór hann svofeldum orðum
um hjálp Bandaríkjanna:
— Það er eigi lengur von á her-
sveitum Bandaríkjanna. Þær eru
þegar komnar. Bandaríkin eru ekki
að búa sig undir það að taka þátt í
stríðinu, þau eru þegar komin í
það.
í »New York Times« er nýlega
eftirtektaverð grein, þar sem gefið er
yfirlit athafna Bandaríkjanna fyrsta
ófriðarárið. I þeirri grein segir meðal
annars svo:
Englendingar og Frakkar hlíta ekki
forustu vorri vegna þess að hug-
sýni Wilsons séu þeirra hugsjónir,
heldur vegna þess, að þeir mundu
deyja hungurdauða ef þeir nytu eigi
hjálpar vorrar.
Það er ómótmælanleg staðreynd
og hryggileg staðreynd, eigi að eins
fyrir Breta, heldur allan heiminn, að
England gæti alls eigi fengið nein
matvæli ef það yrði ósátt við oss á
morgun. Skipakostur er nú þannig,
að ef vér eigi vildum leyfa það, þá
gæti England hvorki fengið kjöt nó
korn frá öðrum heimsálfum. Engin
þjóð ætti að komast í slíkt öng-
þveiti. En svarið við spurningunni
um það, hvers vegna Frakkar og
Bretar lúta svo fúslega forystu vorri,
hlýtur að verða á þessa leið: Þeir
gera það ekki vegna þess að þeir
trúi á hugsjónir vorar, heldur vegna
þess, að það væri sama sem hungurs-
dauði fyrir þá, ef þeir yrðu ósáttir
við oss.
í sambandi við þetta má geta um
það, að nefnd sú, er Bretar hafa
kosið til þess að ihuga og koma
fram með tillögur um endurreisn
þjóðarinnar að slríðinu loknu, hefir
lýst yfir þvi, að England verði fram-
vegis að vera algerlega óháð að-
flutningum af kornvöru, kartöflum
og mjólkurafurðuœ og hafa miklu
meiri kjötframleiðslu heldur en nú.
Uppskernhorfnr í Danmörko.
Stjórn Danmerkur lét safna skýrsl-
um um uppskeruhorfur landsins um
miðjan fyrra mánuð. Þá höfðu þurk-
ar gengið lengi, en köld veður um
nætur. Horfurnar voru þess vegna
mjög óglæsilegar i Danmörku (og
Noregi og Svíþjóð), bæði um upp-
skeru og grasvöxt. En þess er get-
ið, að þær hafi verið svipaðar um
sama leyti i fyrra, og geti enn ræst
nokkuð úr, ef rigning komi bráð-
lega.