Morgunblaðið - 05.07.1918, Blaðsíða 4

4
MORG-UNB LAÐIÐ
jjSarer\
s tœrsta
m Q9
bestœ
úrvalið
Dtflutn i ngsnefndina
vantiir bókhald ir • og velritara strax.
Umsóknir með tiltekino kaopk ofa leggist á afgr.
blaðsins fyrir föstuddgskvöld.
Tolie & Rothe hi.
Tjarnargata 33. — Reykjavík.
Sjó- og striðsYátryggingar
Talsími: 235.
Sjótjðns-erindrekstur og
skipaflutningar.
Talsíml 429.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. JOHNSON & KAABER.
Glitofnar abreiður
eða gömul söðulklæðí, verða keypt
háu verði.
R. v. á.
Primushausar og Mótorlampar
eru hrelnsaðip í verzluninr.i
Goðafoss
Laugaveg 5.
14. J ú1í
verður skemtun við Ölfusábrií. Ásamt margbreytilegri skemtun verða þar:
RæOuhöld, söngur, glímur, hástökk, langstökk, þrístökk, 100 metra hlaup
og kappreiðar.
Dans svo lengi sem óskað er. .„
6 röskir
sjómenn geta fengið .atvinnu við
sild eiðar. Semjið við
A. V. Tulinius
Miðstræti 6 kl. 10—n árd.
^ffinölar,
Qigaraíiur og
*3}oijRíoBaR
í mihíu úrvali í
Tóbaksfjúsinu.
j|| Vátrygglngar 0
óírunaíryggingar,
sjó- og striðsválryggingar.
O. loíjnson & Tiaabcr.
Det kgt octr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hás, bnsgrðgra, a!ls-
konar vöniforða o.s.frv. gegn
eldsvoða fy/ir iægsta iðgjald.
Heitna kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h.
í Ansturstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B. Nielsen.
&unnar Cgiísonf
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4, Sími 608
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggíngar.
Talsími heirna 479.
Trondhjems Yátryggingarfélí® hi.
AHsk, brnnatrygglíigar.
Aðalnmboðsmaður
Capl Finsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. jl/a—6^/^sd. Tals. 331
»SUN INSURANCE OFFICE*
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag. Tekur að sér allskonar
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér á landi
Matthías Matthiasson,
Holti. Talsimi 497.
Maður frá Snður-Amerlkn.
Skáldsaga
eftir Viktor Bridges 48
— f>etta........þetta er ágætt!
hrópaði hann.
Já, eg ímyndaði mér að þérmundi
þykja gaman að þvf, mælti eg.
— Gaman að þeseu! — Hann
nam staðar á miðju góifi — jpetta
er hið mesta afbragð eem eg nokkru
einni hefi heyrt getið um á æfi minni
f>ú hefir altaf verið snjall á það að
komast í æfintýr, en þetta ber af
öllu öðru.
Viltu hjálpa mér Billy?
Hann barði í borðið svo að undir
tók í húsÍDU.
— Já, það máttu reiða þig á
drengur minn, mælti hann, Eg Bkal
ekki svíkja þig.
Nú varð þögn aftur og í geðshrær-
ing sinni gerði Biily nýtt áhlaup á
whisky-flöskuna.
— Við skulum nú sjá hvort eg
hefi skilið þetta rétt, mælti hann
svo. f>ú heldur að þessi Maurice —
þessi frændi þinn, eða hvað hann
nú er — sé í félagi við þorparana
sem vilja ráða þig af dögum ?
— Já, það var að ráðum hans
að eg réði Prancis til min, mælti eg.
— Og eg á að fara með þér á
morgun er þú ferð að heimsækja
hann og setjast að í næsta veitinga-
húsi?
— f>að er alveg rétt, mælti eg.
f>ú getur skilið það, að eg er ekki
hræddur um það að þoir geri mér
neitt mein þar heima. Hversu mik-
ill þorpari sem Maurice er þá er
hann eigi svo vitlaus að hann stingi
höfðinu í snöruna. En eg hygg að
þessir bölvaðir Spánverjar sem hafa
verið að hrekkja mig þessa dagana,
muni elta mig þangað og reyna að
láta mér slysast á þægilegan hátt.
Maurice var altaf að tala um það
hve ágæt væri veiði í landareign
sinni.
— Nú, því er þannig farið, mælti
Billy hugsandi. Og þar á eg að
koma til sögunnar.
— Einmitt. Okkur ætti ekki að
verða skotaskuld úr því þegar við
erum saman að komast að því ef
einhver launráð væru á bak við. Og
svo hefi eg merkt einn þeirra svo,
að hann þekkist hvar sem hann er.
— Eg vildi bara að við vissum
hvaða maður þú ert, mælti Billy
hugsandi. f>á væri málið miklu auð-
veldara viðfangs. f>ú hefir hafst
eitthvað Ijótt að f San Luca. Við
skulum uá í landabréf og athuga
þann stað.
— Já, Billy, mælti eg. Og um
leið skulum við leita að stað sem
heitir Culebra. Eg heiti sem só háð-
fuglinn frá Culebra, að því er Mer-
cia sagði og mór þætti gaman að
vita hvar hinn ástkæri fæðingarstað-
ur er.
BiIIy leitaði um stund f bókaskápn-
um og kom að lokum fram með
stórt landabréf og fjölfræðisbók.
— Hérna kemur það, mælti hann
og fór að Ieita í nafnaskránni. Cule-
bra 10—35, 85—28. Hver fjandinn!
f>að er í Costa Riea!
— Já, hvaða gagn er að því?
mælti eg.
— f>að sem merkilegast er, mælti
Billy, er það, að eg hefi áður heyrt
getið um háðfuglinn frá Culebra.
— Og hér er San Luca, mælti
hann ennfremur. Við skulum sjá
bvað sagt er um það í fjölfræðinni.
Lýðveldi f Suður-Ameríku milli Brazi-
líu og Argentínu. f>rjú hundruð þús-
und ibúar, flest Indfánar, en nokkrir
svertingjar og hvítir menn af spönsk-
um ættum og kynblendingar.
— pað á við Guarez, mælti eg.
— Forsetiun þar heitir Silveira de
Selis, las Billy ennfremur. Hann tók
við að Yanace Prado látnum, þeim
er myrti fyrsta forsetann, Majiuel
Solano.
— Hvað segirðu! hrópaði eg. Guð
minn góður! f>arna kemur Iausnin á
þv/. Mercia Solano hlýtur að vera
dóttir hans, °g það er enginn efi á
því, »ð Northcote hefir verið einn af
þorpurum þeim, er fylgdu Ignace.
f>á er eigi að furða þótt vesalings
stúlkan vilji mig feigan.
Billy hló.
— f>etta er alt mjög sennilegt,
mælti hann. En það hlýtur nú samt
sem aður að vera hættulegt að kynn-
ast henni.
— f>að er yndislegesta stúlkan í
heiminum, Billy, mælti eg, og eg vil
ekki heyra eitt einasta hnjóðsyrði
um hana. Eg tel það kost á ungri
stúlku að hún sé skapstór.
— f>ið eigið sjálfsagt vel saman,
mælti BiIIy. Svo stóð hann á fætur
og leit á úrið sitt. f>ú ættir nú að
fara að hypja þig í bælið, Jack,
mælti hann, ef við eigum að leggja
á stað klukkan hálfellefu í fyrramál-
ið. Sárið mun eigi há þór neitt á
morgun, en þú hefir orðið fyrir all-
miklum blóðmissi og þarft því að
sofa.
— f>ú hefir rétt að mæla, læknir
góður, mælti eg ólundarlega, því að
mig Iangaði ekkert til' þess að fara
að sofa. Við getum ’svo athugað
málið betur á morgun.
— En heyrðu nú, mæíti ’BiIIy,
hvar getum við fengið föt handa
mér?